Ministarstvo znanosti i obrazovanja
1703
Na temelju članka 27. stavka 9. Zakona o odgoju i obrazovanju u osnovnoj i srednjoj školi (»Narodne novine«, broj: 87/08, 86/09, 92/10, 105/10 – ispravak, 90/11, 16/12, 86/12, 94/13, 152/14, 7/17 i 68/18), ministrica znanosti i obrazovanja donosi
ODLUKU
O DONOŠENJU KURIKULUMA ZA NASTAVNI PREDMET TALIJANSKI JEZIK ZA OSNOVNU ŠKOLU I TALIJANSKI JEZIK I KNJIŽEVNOST ZA SREDNJU ŠKOLU S NASTAVOM NA JEZIKU I PISMU TALIJANSKE NACIONALNE MANJINE U REPUBLICI HRVATSKOJ (MODEL A)
I.
Ovom odlukom donosi se kurikulum za nastavni predmet Talijanski jezik za osnovnu školu i Talijanski jezik i književnost za srednju školu s nastavom na jeziku i pismu talijanske nacionalne manjine u Republici Hrvatskoj (model A).
II.
Sastavni dio ove odluke je kurikulum nastavnog predmeta Talijanski jezik za osnovnu školu i Talijanski jezik i književnost za srednju školu s nastavom na jeziku i pismu talijanske nacionalne manjine u Republici Hrvatskoj (model A).
III.
Početkom primjene ove odluke stavlja se izvan snage:
– Odluka o nastavnom planu i programu Talijanskog jezika i književnosti za srednje škole s nastavom na talijanskom jeziku i pismu (model A), (klasa: 016-01/09-01/00700, urbroj: 533-16-09-0001 od 19. siječnja 2010.), objavljena u »Narodnim novinama«, broj 29/10;
– Odluka o nastavnom planu i programu Talijanskog jezika za osnovne škole s nastavom na talijanskom jeziku i pismu (model A), (klasa: 016-01/09-01/00664, urbroj: 533-16-09-0001 od 19. siječnja 2010.), objavljena u »Narodnim novinama«, broj 29/10.
IV.
Ova odluka stupa na snagu osmoga dana od dana objave u »Narodnim novinama«, a primjenjuje se za učenike 1. i 5. razreda osnovne škole i 1. razreda srednjih škola od školske godine 2019./2020., za učenike 2., 3., 6. i 7. razreda osnovne škole te 2. i 3. razreda srednjih škola od školske godine 2020./2021., a za učenike 4. i 8. razreda osnovne škole i 4. razreda srednjih škola od školske godine 2021./2022.
Klasa: 016-01/19-01/00201
Urbroj: 533-09-19-0001
Zagreb, 23. kolovoza 2019.
Ministrica
prof. dr. sc. Blaženka Divjak, v. r.
NACIONALNI KURIKULUM NASTAVNOGA PREDMETA TALIJANSKI JEZIK/TALIJANSKI JEZIK I KNJIŽEVNOST
ČLANOVI STRUČNE RADNE SKUPINE IZABRANI PO JAVNOM POZIVU
Matija Drandić, mag. philol. ital. et hist., Talijanska srednja škola »Dante Alighieri«, Pula/ Scuola Media Superiore Italiana »Dante Alighieri«, Pola (dal 2 gennaio 2019)
Anna Giugno Modrušan, mag. prim. educ., Osnovna škola – Scuola Elementare »Giuseppina Martinuzzi«, Pula – Pola
Ester Grubica, prof., Talijanska osnovna škola – Scuola Elementare Italiana »Bernardo Parentin«, Poreč – Parenzo
Patrizia Malusà Morožin, prof., Talijanska srednja škola Rovinj – Scuola Media Superiore Italiana Rovigno (dal 2 gennaio 2019)
Emili Marion Merle, prof., Srednja talijanska škola Rijeka/Scuola Media Superiore Italiana Fiume (fino al 31 maggio 2016)
Rosalia Massarotto, prof., Osnovna Škola – Scuola Elementare »Dolac«, Rijeka – Fiume
doc. dr. sc. Gianna Mazzieri Sanković, Srednja talijanska škola Rijeka/Scuola Media Superiore Italiana Fiume i Sveučilište u Rijeci, Filozofski fakultet, Odsjek za talijanistiku/Università degli Studi di Fiume, Facoltà di Lettere e Filosofia, Dipartimento di Italianistica (fino al 31 maggio 2016)
Loredana Slacki, prof., Talijanska srednja škola »Dante Alighieri«, Pula/ Scuola Media Superiore Italiana »Dante Alighieri«, Pola (fino al 31 maggio 2016)
Sara Vrbaški, prof. Osnovna Škola – Scuola Elementare »San Nicolò«, Rijeka – Fiume (voditeljica)
PRIJEVOD S TALIJANSKOG NA HRVATSKI JEZIK
Ozana Bugarin Geromella, prof., Talijanska srednja škola »Dante Alighieri«, Pula/ Scuola Media Superiore Italiana »Dante Alighieri«, Pola
Višnja Mijandrušić, prof., Talijanska srednja škola »Dante Alighieri«, Pula/ Scuola Media Superiore Italiana »Dante Alighieri«, Pola Sabina Omerčić Tiani, prof., Talijanska osnovna škola – Scuola Elementare Italiana »Bernardo Benussi« Rovinj – Rovigno
Nataša Paćelat, prof., Talijanska srednja škola Rovinj – Scuola media superiore Rovigno
UPUTE ZA ČITANJE
Tablica A. Sustav nacionalnih kurikulumskih dokumenata izrađenih u okviru Cjelovite kurikularne reforme
UVOD
Talijanska nacionalna zajednica na području svog povijesnog teritorija i u statusu autohtone manjine uživa, među ostalim, pravo na odgoj i obrazovanje na talijanskom jeziku, pravo na uporabu vlastitog jezika, govora i pisma, formalnog i neformalnog, u privatnom i javnom sektoru.
Talijanski jezik predstavlja kulturnu baštinu talijanske nacionalne manjine, neophodan element identiteta svakog učenika i prvotno sredstvo pristupanja znanju. Jezično-komunikacijski kontekst je temelj za potpuno ovladavanje talijanskim jezikom i aktivno komuniciranje usvajanjem veza i značenjskih nijansi jezika u odnosu na društvenu, kulturnu i povijesnu situaciju, za primjerenu i kreativnu komunikaciju na jezičnoj razini u cijelom rasponu odgojno-
-obrazovnog konteksta, rada i aktivnog građanskog konteksta.
Primatelji odgojno-obrazovne ponude škola s nastavom na talijanskom jeziku su učenici kojima je talijanski materinski jezik (ponekad ne i jedini), kao i oni koji pristaju na obrazovanje na talijanskom jeziku i pristupaju talijanskoj kulturi, a zahvaljujući višejezičnosti samog područja to im daje mogućnost da izravno upoznaju talijansku kulturu i civilizaciju te da na taj način pridonesu svom osobnom rastu.
Naziv Talijanski jezik odnosi se na nastavni predmet koji se poučava u osnovnoj školi, dok se naziv Talijanski jezik i književnost odnosi na srednje škole. Nastavni predmet, kao materinski jezik, ima nezamjenjivu i prioritetnu zadaću održavanja, unapređivanja i promicanja povijesne prisutnosti jezika, književnosti, kulture i identiteta talijanske nacionalne manjine na hrvatskom nacionalnom teritoriju s obzirom na široku i otvorenu komunikaciju s ostalim kulturama s kojima je u doticaju. To se mora postići u jezično-društvenom kontekstu koji ne nudi mnogo drugih mogućnosti komunikacije, imajući u vidu da talijanski jezik nije službeni jezik. S obzirom da društveno okruženje ne pruža situacije i prilike za značajniju komunikaciju na talijanskom jeziku, obrazovanje na talijanskom jeziku kao opći cilj igra odlučujuću ulogu.
Posebnu pozornost valja posvetiti njegovanju pisanih i usmenih dijalektalnih izraza, kao i jačanju svijesti o vrijednosti dijalekta kao kulturne baštine kojoj prijeti izumiranje.
A. OPIS NASTAVNOGA PREDMETA
Kurikulum razlikuje učenikov kognitivni i jezični razvoj na različitim odgojno-obrazovnim razinama učenja s ciljem poticanja vještina koje učenik posjeduje te razvijanja novih.
U procesu učenja materinskog jezika i književnosti te proširivanja kulture ključna je potreba da se u potpunosti ostvare individualne težnje i osobni potencijali učenika.
Nastavni predmet Talijanski jezik/Talijanski jezik i književnost, kao materinski jezik, ključni je nastavni predmet u procesu poučavanja, odnosno u školskoj vertikali talijanske nacionalne manjine u Republici Hrvatskoj. Također je sredstvo jezičnog, kognitivnog, kulturnog i društvenog obogaćivanja, odnosno temeljni element obrazovanja u duhu poštivanja različitosti, suživota, poštivanja demokratskih vrijednosti, osvješćivanja vlastitog identiteta i vlastite povijesti.
U postizanju proširenih ciljeva koje Kurikulum predviđa, nužno je da učenje talijanskog jezika bude predmetom posebne pozornosti svih učitelja/nastavnika koji će u ovoj perspektivi koordinirati svoje aktivnosti. Stoga će biti potrebno da učitelji/nastavnici raznih nastavnih predmeta zajednički pridonose s učiteljima/nastavnicima Talijanskog jezika/Talijanskog jezika i književnosti u učenju ovog predmeta, kako bi svim učenicima pružili priliku da se na primjeren način uklope u društveno okruženje i proces obrazovanja, imajući pri tom kao primarni cilj vladanje jezikom u svim njegovim izričajima.
Jezična kompetencija nalazi se na raskrižju između svih kompetencija koje predviđa Nacionalni kurikulum i Preporuka Europskog parlamenta i Vijeća iz 2006. godine.
Svijest o važnosti kulturnog izričaja, zajedno sa stjecanjem vještina povezanih s interkulturalnom komunikacijom, temelj je tzv. kulturnog obrazovanja. Poznavanje kulture pretpostavlja poznavanje lokalne kulturne baštine (uključujući i pučku kulturu), nacionalne i europske te njezino mjesto unutar svjetske kulturne baštine. Temeljito razumijevanje vlastite kulture i osjećaja identiteta mogu biti osnova za otvoreni stav prema različitim kulturama, poštovanje istih te svijesti o važnosti kreativnog izražavanja ideja, iskustava i emocija u nizu različitih sredstava komunikacije i u svim umjetničkim oblicima. Talijanski jezik tomu pridonosi planiranim transverzalnim aktivnostima.
Aspekti koji se posebno odnose na razvoj ove kompetencije su: svijest o raznovrsnosti jezika i jedinstvenosti njihove funkcije; veza između jezika i kulture; različitost komunikacijskih razina; identifikacija ciljeva, verbalnog i neverbalnog aspekta komunikacije; karakteristike govora, pisanja, slušanja i čitanja; leksičke karakteristike i tvorba riječi; konvencionalnost pisanja; služenje rječnikom itd.
Primatelji odgojno-obrazovne ponude škola s nastavom na talijanskom jeziku su učenici za koje je talijanski materinski jezik (jedini ili uz druge jezike) kao i oni koji smatraju da im obrazovanje na talijanskom jeziku, zahvaljujući višejezičnosti samog područja, daje mogućnost da izravno upoznaju talijansku kulturu i civilizaciju te na taj način pridonesu svom osobnom rastu.
U oba slučaja, a posebice u potonjem, od ključnog su značaja interes i motivacija za učenje talijanskog jezika u školskom kontekstu, ali prije svega spremnost i želja da prakticiraju jezik i dođu u doticaj s talijanskom kulturom izvan školskog okruženja, kroz mrežu odnosa i kroz zajednicu kojoj pripadaju.
Ovaj Kurikulum slijedi načelo kontinuiteta, počevši od osnovne škole, te promiče potpuno usvajanje vještina visokog stupnja do završetka srednje škole.
Susret s najrazličitijim vrstama tekstova omogućit će integraciju između samostalno utvrđenih načina te elemenata i pojmova koji podliježu sustavnom učenju. Obrada književnih tekstova obuhvatit će analizu, usporedbu i vrednovanje vezano uz osobna iskustva i interese, ali prije svega uz književna, povijesna, kulturna i društvena znanja i vještine.
U konačnici, učenici će kreativno eksperimentirati s različitim oblicima i jezicima kojima se mogu izraziti koncepti, misli, osjećaji, činjenice i mišljenja, u usmenom ili pisanom obliku. U procesu poučavanja i učenja njegovat ćemo načine poticanja odnosno nagrađivanja vezane uz komunikacijsku i estetsku funkciju jezika.
Osposobljavanje učenika za komunikaciju na standardnom talijanskom jeziku temeljna je vještina za učenje drugih nastavnih predmeta, stoga se Talijanski jezik/Talijanski jezik i književnost poučavaju na svim razinama odgojno-obrazovnog procesa.
B. ODGOJNO-OBRAZOVNI CILJEVI UČENJA I POUČAVANJA U NASTAVNOME PREDMETU TALIJANSKI JEZIK/TALIJANSKI JEZIK I KNJIŽEVNOST
Ciljevi Kurikuluma predmeta Talijanski jezik/Talijanski jezik i književnost u funkciji su razvoja osam kompetencija, čije su stjecanje Europski parlament i Vijeće Europe proglasili temeljem procesa cjeloživotnog učenja. Prva od tih vještina je komunikacija na materinskom jeziku, odnosno uporaba leksičke i izražajne baštine talijanskog jezika prema komunikacijskim potrebama u različitim kontekstima.
To se ostvaruje unutar četiriju područja kompetencija.
1) Stjecanje jezične komunikacijske kompetencije podrazumijeva:
a) utvrđivanje, usvajanje i razvijanje vještina koje se odnose na aktivnosti usvajanja, primjene i komunikacijske interakcije;
b) usvajanje znanja koja se odnose na ekstralingvističke i interkulturalne aspekte jezične komunikacije (mimika, proksemika, predmeti, odjeća);
c) usvajanje i razvijanje učinkovitih strategija o njegovanju vlastite komunikacije glede verbalnih, ekstralingvističkih i interkulturalnih aspekata u jezičnoj komunikaciji.
2) Stjecanje kompetencije razumijevanja i stvaranja tekstova podrazumijeva:
a) utvrđivanje, usvajanje i razvijanje vještina i znanja potrebnih za usvajanje, vrednovanje, planiranje, stvaranje i provjeru pripovjednih, propisujućih, opisivačkih, izlagačkih i raspravljačkih tekstova;
b) utvrđivanje, usvajanje i razvijanje optimalnih strategija za lakše razumijevanje pripovjednih, pravnih, opisnih, izlagačkih i raspravljačkih tekstova;
c) utvrđivanje, usvajanje i razvijanje optimalnih strategija planiranja, izrade i revizije pripovjednih, pravnih, opisnih, izlagačkih i raspravljačkih tekstova;
3) Glavni je cilj književnog obrazovanja stjecanje znanja o književnosti i vještine kulturnog izražavanja što podrazumijeva:
a) utvrđivanje i razvijanje vještina i znanja uključenih pri individualizaciji i opisu obilježja različitih književnih rodova (pripovjedni tekst, lirika, epika, drama), ali i kazališnih i filmskih djela te ostalih ekspresivnih oblika, shvaćenih kao predložak za korištenje, usporedbu i prosudbu ili kao primjer za eksperimentiranje i osnaživanje vlastita izraza;
b) utvrđivanje i razvijanje vještina i znanja potrebnih za usvajanje, analizu i vrednovanje proznih zabavnih tekstova, priča i autorskih romana;
c) utvrđivanje i razvijanje vještina i znanja potrebnih za usvajanje, analizu i vrednovanje epsko-lirskih, lirskih i didaktičkih poetskih tekstova;
d) utvrđivanje i razvijanje vještina i znanja potrebnih za usvajanje, analizu i vrednovanje dramskih tekstova;
e) utvrđivanje i razvijanje vještina i znanja uključenih u kontekstualizaciju, tumačenje i vrednovanje djela, tema, razdoblja, pokreta, struja, autora osobito značajnih za talijansku i svjetsku književnost;
f) poticanje i razvijanje osjetljivosti, vještina i znanja korisnih za izražavanje vlastitog iskustva u proznim, lirskim i/ili dramskim oblicima.
4) Cilj promišljanja o jeziku je usvajanje jezičnih i metalingvističkih vještina što podrazumijeva:
a) utvrđivanje, usvajanje i razvijanje deklarativnih znanja i proceduralnih vještina koje se odnose na talijanski jezik u njegovim različitim aspektima (fonologija, grafematika, morfologija, sintaksa, leksik i tvorba riječi, jezične i geografske različitosti, funkcionalni stilovi, jezici struka);
b) utvrđivanje, usvajanje i razvoj optimalnih strategija o njegovanju vlastitog jezičnog razumijevanja i produkcije glede fonologije, grafematike, morfologije, sintakse, leksika, uporabe funkcionalnih stilova ili jezika struka i/ili jezičnih raznolikosti;
c) usvajanje vještina korisnih za poboljšanje komunikativne kompetencije kroz aktivnosti usporedbe i razmišljanja o sličnostima i razlikama između jezičnih sustava drugih jezika koje učenik govori i/ili uči.
Iz ovih područja kompetencija proizlaze sljedeći odgojno-obrazovni ciljevi učenja Talijanskog jezika/Talijanskog jezika i književnosti postizanjem kojih učenik:
1) vlada temeljnim jezičnim vještinama na području slušanja, govorenja, pisanja i čitanja;
2) analizira i interpretira različite vrste tekstova na funkcionalan način te razvija potrebu za čitanjem kako bi učio, zabavljao se ili obogatio svoje znanje o svijetu i vlastitu vještinu izražavanja i interpretacije;
3) koristi i stvara različite vrste tekstova koji imaju različitu strukturu, cilj, komunikacijsku svrhu, sadržaj i stil, oblikuje vlastito kritičko mišljenje te se izražava na kreativan i samostalan način, proširuje svoje vidike i usavršava etičke i estetske vrijednosti;
4) koristi različite izvore i procjenjuje njihovo podudaranje s predmetom kojeg proučava, procjenjuje važnost informacija koje pronalazi te o njima razvija kritičko mišljenje; kontekstualizira tekstove i utvrđuje odnose između njih te prepoznaje njihove komunikacijske namjere;
5) razaznaje, prihvaća i poštuje, u interkulturalnom kontekstu, vrijednosti, elemente identiteta i različitosti između manjinske kulture Talijanske nacionalne zajednice, talijanske kulture i kulture drugih zemalja;
6) poznaje i objašnjava osnovne faze koje su karakterizirale razvojni proces talijanske književnosti te poznaje autore i temeljna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine od početaka do danas i osnovne crte povijesti ideja, kulture i književnosti.
C. DOMENE U ORGANIZACIJI KURIKULUMA NASTAVNOGA PREDMETA TALIJANSKI JEZIK/TALIJANSKI JEZIK I KNJIŽEVNOST
Nastavni predmet Talijanski jezik/Talijanski jezik i književnost uključuje četiri nedjeljive, međuzavisne domene, koje se temelje na osnovnim jezičnim vještinama (slušanju, govorenju, pisanju i čitanju) kako slijedi:
USMENA KOMUNIKACIJA (slušanje i govorenje) – domena koja se temelji na verbalno-jezičnoj vještini razumijevanja i uporabe jezika i produkciji tekstova/usmenih poruka za učinkovitu društvenu interakciju. Razvija se od prvog razreda osnovne škole do završnog razreda srednje škole.
PISANJE – temelji se na potrebi razumijevanja i uporabi bilo koje vrste pisanog teksta, kao i na vještini produkcije tekstova u različite svrhe. Ova se domena razvija od prvog razreda osnovne škole do završnog razreda srednje škole.
ČITANJE/KNJIŽEVNOST – obuhvaća tekstualnu analizu, koja se proteže od prvog do osmog razreda kao ČITANJE, a u prvom se razredu srednje škole razvija u domeni KNJIŽEVNOST, prirodnom nastavku koji se odnosi na vještinu funkcionalne obrade različitih vrsta tekstova te povijest talijanske književnosti.
PROMIŠLJANJE O JEZIKU – četvrta transverzalna domena, koja podržava ostale tri, a ima za cilj razvijanje progresivne svijesti i sigurnost u korištenju jezičnog alata. Razrađuje se od prvog razreda osnovne škole do završnog razreda srednje škole.
1. Usmena komunikacija (slušanje i govorenje)
Specifična domena usmene komunikacije odnosi se na sudjelovanje u komunikacijskim razmjenama u različitim kontekstima i razvoj vještina slušanja i usmenog izražavanja do potpunog ovladavanja ovim vještinama.
Ova vještina predstavlja prirodan način na koji učenik stupa u kontakt sa svijetom koji ga okružuje. Školsko okruženje ima zadatak postupno razvijati i usustaviti vještinu slušanja i izražavanja na sve iscrpniji način, komunicirati s drugima u različitim kontekstima, usmeno izraziti misli, od formalne do neformalne komunikacije i konačno razumjeti različite vrste govora i tekstova. U školi se promiče vještina proširenja rječnika, slušanja i govorne produkcije za različite svrhe, koji postupno postaju sve artikuliraniji i bolje planirani. Prakticiranje vještina usmenog izražavanja u školskom okruženju prolazi kroz iskustvo različite uporabe jezika (komunikacijsku, kognitivnu, izražajnu, raspravljačku i heurističku).
2. Pisanje
Domena pisanja odnosi se na vještinu poznavanja i primjene odgovarajućih postupaka pisanja koji proizvode tekstove raznih vrsta koji imaju različitu strukturu, sadržaj, funkciju i stilove, tekstove u kojima učenik artikulira svoje kritičko mišljenje i uspijeva se izraziti samostalno na kreativan način proširujući svoje vidike, etičke i estetske vrijednosti.
Praksa pisanja uvodi se postupno, u početku na opušten način, s raznovrsnim nastavnim aktivnostima i interdisciplinarnim pristupom. Pisanje teksta je složen proces kojeg karakteriziraju specifične faze: koncepcija, planiranje, prva izrada, provjera i ispravljanje.
Poznavanje tekstova omogućit će učenicima pronalaženje uzoraka koji čine njihovu osnovu te da ih koriste kao referentne točke u svojim komunikacijskim namjerama, eksperimentirajući već u najranijoj dobi s izražajnim potencijalom talijanskog jezika.
3. Čitanje/Književnost
3.1. Čitanje
Domena čitanja odnosi se na vještinu obrade različitih vrsta tekstova na funkcionalan način i razvijanje potrebe za čitanjem kako bi učio, zabavljao se ili obogatio svoje znanje o svijetu i vlastitu vještinu izražavanja i interpretacije. Odnosi se i na vještinu prepoznavanja, razumijevanja i vrednovanja tekstova talijanske i svjetske književne tradicije.
U početku se praksa čitanja podastire kao trenutak socijalizacije i rasprave o naučenim sadržajima, ali istodobno postaje trenutak osobnog i samostalnog istraživanja, što dovodi do razvoja koncentracije i kritičkog promišljanja. Stoga je to izuzetno korisna aktivnost koja pomaže učenicima u njihovu sazrijevanju. Razvijanjem ljubavi prema čitanju povećava se znatiželja, razvija mašta i zadovoljstvo istraživanja. Čitanjem se usvajaju strategije i tehnike, a čitanje se mora prakticirati na širokom rasponu tekstova. U školskom obrazovanju čitanje će postati sve važnije kako bi se zadovoljio estetski užitak susreta s književnim tekstom i postupno osvijestili vlastiti intelektualni izbori.
3.2. Književnost
Književno obrazovanje odnosi se na spoznaju o bogatstvu i raznolikosti talijanske književne tradicije u europskom i svjetskom kontekstu, kulturnom, etičkom i civilizacijskom doprinosu autora, o vrednovanju odgovarajuće estetske dimenzije u povijesnoj kontekstualizaciji autora, djela, književnih i kulturnih pokreta. Također se odnosi na vještinu prepoznavanja, razumijevanja i vrednovanje tekstova književne i pučke tradicije.
Odnosi se i na područja čitanja i tekstualnosti te se bavi sposobnošću obrađivanja različitih tipova tekstova na funkcionalan način, razvijajući potrebu čitanja kako bi se učilo, uživalo i obogatilo vlastito znanje o svijetu, vlastite izražajne vještine i kritičko mišljenje.
4. Promišljanje o jeziku
Ova se domena tiče različitih aspekata jezika te njegove aktivne uporabe u komunikaciji.
S obzirom na prirodnu predispoziciju učenika da promišljaju o jeziku, zadatak učitelja/nastavnika je da ih vodi od »urođene« gramatike do »svjesne« gramatike, kako bi progresivno stekli svijest i sigurnost u korištenju jezičnog instrumenta. U prvim godinama školovanja, uporabu jezika i promišljanje o njemu treba paralelno tretirati. Pravopis se mora usvojiti i automatizirati u prvim godinama školovanja, a naknadno se stalno prati. Promišljanje o jeziku odnosi se na sintaktičke strukture jednostavnih i složenih rečenica, na vrste riječi, na kohezijske elemente (različite vezne riječi), na leksik i na najraširenije varijante talijanskog jezika i dijalekata.
Bez uvođenja suvišne specifične terminologije ova domena pridonosi većoj fleksibilnosti u razumijevanju tekstova, u raspravi o vlastitim produkcijama, kao i u razvoju misli. Istodobno se isprepliće s promišljanjem o drugim jezicima koje učenik uči u dvojezičnom kontekstu te pomaže u razvijanju vještina klasificiranja, povezivanja, analize, indukcije i dedukcije pomoću znanstvene metode. U ovu domenu spada i leksik, u onom trenutku kada se istražuju i definiraju temeljne karakteristike (na primjer: odnosi značenja i mehanizmi tvorbe riječi).
D. ODGOJNO-OBRAZOVNI ISHODI NASTAVNOGA PREDMETA TALIJANSKI JEZIK/TALIJANSKI JEZIK I KNJIŽEVNOST
Odgojno-obrazovni ishodi progresivno se razvijaju od prvog razreda osnovne škole do četvrtog razreda srednje škole. Broj sati za Kurikulum predmeta Talijanski jezik u osnovnim se školama raspoređuje na sljedeći način:
175 + 175 + 175 + 175 + 175 + 175 + 140 + 140
Broj sati za Kurikulum predmeta Talijanski jezik i književnost u srednjim se školama raspoređuje na sljedeći način:
– gimnazijski programi: 140+140+140+128
– strukovni programi: 140+140+140+128
– strukovni programi: 105+105+105+96.
Odgojno-obrazovni ishodi grupirani su unutar domena prema različitim vještinama koje treba razviti. Svaki je ishod predstavljen svojim nazivom, razradom i opisom razine usvojenosti »dobar«.
Pojedini ishodi usvojeni su i utvrđeni te završavaju u određenim razredima, dok se novi uvode u sljedeće razrede.
Razrada ishoda provodi se u sve složenijim sadržajima i aktivnostima što učenicima omogućuje razvijanje vještina, znanja, kompetencija, vrijednosti i stavova.
U razradi individualnih ishoda preciznije su određeni sadržaji i aktivnosti samog ishoda.
Razina usvojenosti »dobar« općenito ukazuje na prosječnu razinu usvojenosti za dani ishod.
Polazeći od ove razine učenja, učitelj/nastavnik će konstruirati brojčanu skalu vrijednosti određenu kriterijima vrednovanja za više ili niže razine, dodjeljivanjem ocjene koja odgovara brojčanoj skali od jedan (1) do pet (5). Razina usvojenosti »dobar« neizravno određuje ocjenu dobar za usvojeno znanje, sposobnosti, vještine i općeprihvaćen stav.
Prikaz ishoda u obliku tablice olakšava čitanje samog dokumenta. U prvoj se skupini tablice ishoda prikazuju unutar domena, u horizontalnoj progresiji po razredima. U drugoj su skupini tablica ishodi prikazani u vertikalnoj progresiji i podijeljeni prema domenama i razredima, od prvog razreda osnovne škole do četvrtog razreda srednje škole; horizontalno su prikazani razrada i razina usvojenosti ishoda. Tablice uključuju Sadržaje za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda i Preporuke za ostvarivanje domene. Riječ je o naznakama što i na koji način provoditi nastavnu aktivnost s namjerom pojednostavljenja planiranja nastavne aktivnosti te ukazivanja na važnost provedbe navedenih sadržaja. U Kurikulumu Talijanskog jezika te se dvije naznake unose na kraju svakog pojedinog ISHODA, dok su u Kurikulumu Talijanskog jezika i književnosti unesene na kraju svake DOMENE.
Glede realizacije sadržaja, koji se odnosi na domenu Književnost, navode se posebne bilješke koje su označene zvjezdicom: autori i djela.
Kako bi se izbjegla suviše obvezujuća pojašnjenja koja se odnose na nastavnike Talijanskog jezika i književnosti, a imajući u vidu kontinuirano ažuriranje podataka i zahtjeva Nacionalnog centra za vanjsko vrednovanje (NCVVO), preporuka je nastavnicima praćenje službenih dokumenata Nacionalnog centra za vanjsko vrednovanje kako bi se učenicima omogućilo bolje ovladavanje predmetom, usklađeno sa sadržajnim smjernicama državne mature.
Preporuka za domenu Književnost odnosi se na zadaću nastavnika da pripremi učenika za državnu maturu svjestan slobode progresivnog odabira tema koje Nacionalni kurikulum Talijanski jezik/Talijanski jezik i književnost odobrava.
Glede kurikularne lektire i one izborne, navodi se samo broj lektira koje valja obraditi, dok se izbor djela ostavlja nastavnicima, a u slučaju lektire po izboru, i samim učenicima.
Popis djela navedenih u prilogu dokumenta je okviran.
OZNAKA | OBJAŠNJENJE OZNAKE |
A. | Domena: Usmena komunikacija |
B. | Domena: Pisanje |
C. | Domena: Čitanje/Književnost |
D | Domena: Promišljanje o jeziku |
SE LIT A.1. | Domena: Usmena komunikacija, Prvi razred osnovne škole |
SE LIT B.1.1. | Domena: Pisanje, Prvi razred osnovne škole, Ishod jedan |
Legenda oznaka odgojno-obrazovnih ishoda
Odgojno-obrazovni ishodi nastavnoga predmeta Talijanski jezik od 1. do 4. razreda osnovne škole
podijeljeni po domenama
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | |||
1. razred | 2. razred | 3. razred | 4. razred |
USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.1.1. Učenik sudjeluje u komunikacijskim situacijama poštujući pravila komunikacije te oblikuje jasne i svrhovite poruke. | USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.2.1. Učenik sudjeluje u komunikacijskim situacijama, oblikuje jasne i svrhovite poruke, prepričava vlastite doživljaje poštujući pravila formalnog i neformalnog razgovora. | USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.3.1. Učenik sudjeluje u komunikacijskim situacijama, oblikuje jasne i svrhovite poruke, prepričava vlastite doživljaje, izražava vlastite misli i osjećaje poštujući pravila formalnog i neformalnog razgovora. | USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.4.1. Učenik sudjeluje u komunikacijskim situacijama s vršnjacima i odraslima, oblikuje jasne i svrhovite poruke, poštujući pravila formalnog i neformalnog razgovora koristeći primjereni leksik. |
VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.1.2. Učenik sluša i razumije različite vrste tekstova te izdvaja ključne podatke. | VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.2.2. Učenik sluša, razumije i prepričava različite vrste tekstova te izdvaja ključne podatke. | VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.3.2. Učenik sluša, razumije temu i ključne podatke razgovora ili teksta; izlaže usmene tekstove te poštuje vremenski i prostorni slijed događaja. | VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.4.2. Učenik sluša, razumije temu i ključne podatke govora ili slušanog teksta; izlaže usmene tekstove na logičan i artikuliran način. |
B) PISANJE | |||
TEHNIKA PISANJA SE LIT B.1.1. Učenik piše slova, riječi i rečenice jasnim rukopisnim pismom, koristeći naučena slova. SE LIT B.1.2 Učenik piše slova, riječi i rečenice jasnim rukopisnim pismom. | PRERADA SE LIT B.2.1. Učenik piše tekstove raznih vrsta u skladu sa svojim iskustvima i jezičnim razvojem uz pomoć smjernica; obrađuje tekstove dopunjavajući i preoblikujući ih. | PRERADA SE LIT B.3.1. Učenik piše tekstove raznih vrsta u skladu sa svojim iskustvima i jezičnim razvojem uz pomoć smjernica; obrađuje tekstove dopunjavajući ih i preoblikujući ih. | PRERADA SE LIT B.4.1. Učenik piše jasne i koherentne tekstove raznih vrsta i tema; izražava doživljaje, osjećaje, raspoloženja i mišljenja koja se odnose na njegovo iskustvo i obrazovni put. |
SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.1.3. Učenik piše kratke rečenice koje se odnose na vlastita iskustva, u skladu s osobnim jezičnim razvojem. | SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.2.2 Učenik oblikuje jasne i koherentne tekstove raznih vrsta; izražava doživljaje, osjećaje koji se odnose na njegovo iskustvo i obrazovni put. | SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.3.2. Učenik oblikuje jasne i koherentne tekstove raznih vrsta; izražava doživljaje, osjećaje koji se odnose na njegovo iskustvo i obrazovni put. | SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.4.2. Učenik piše jasne i koherentne tekstove raznih vrsta i tema; izražava doživljaje, osjećaje, raspoloženja i mišljenja koja se odnose na njegovo iskustvo i obrazovni put. |
C) ČITANJE | |||
TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.1.1. Učenik čita i razumije tekstove raznih vrsta te koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, razumije temu te oblikuje vlastita jednostavna mišljenja. | TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.2.1. Učenik ovladava vještinom čitanja, naglas i u sebi, samostalno razumije razne vrste tekstova, uočava temu i oblikuje jednostavna vlastita mišljenja. | TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.3.1. Učenik čita i razumije razne vrste tekstova; koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava temu i oblikuje vlastita mišljenja. | TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.4.1. Učenik čita i razumije razne vrste tekstova; prepoznaje globalno značenje i glavne informacije, koristi prikladne strategije čitanja prilagođene svrsi; koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava temu te oblikuje vlastita mišljenja. |
STRUKTURA SE LIT C.2.2 Učenik prepoznaje strukturu jednostavnih tekstova različitih vrsta. | STRUKTURA SE LIT C.3.2 Učenik prepoznaje strukturu složenijih tekstova različitih vrsta. | STRUKTURA SE LIT C.4.2 Učenik prepoznaje karakteristične elemente strukture usvojenih tekstova i razlikuje njihove vrste, sažima ih i oblikuje vlastita mišljenja. | |
ČITANJE SE LIT C.1.2. Učenik čita zadane ili samostalno odabrane tekstove dječje književnosti prema vlastitom interesu. | ČITANJE SE LIT C.2.3. Učenik čita zadane ili samostalno odabrane tekstove dječje književnosti prema vlastitom interesu, izražava mišljenja i osjećaje te ih povezuje s vlastitim iskustvom. | ČITANJE SE LIT C.3.3. Učenik čita zadane ili samostalno odabrane tekstove dječje književnosti prema vlastitom interesu, izražava mišljenja i osjećaje te ih povezuje s vlastitim iskustvom. | ČITANJE SE LIT C.4.3. Učenik čita zadane ili samostalno odabrane tekstove dječje književnosti prema vlastitom interesu, izražava mišljenja i osjećaje te ih povezuje s vlastitim iskustvom. |
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | |||
GRAMATIKA SE LIT D.1.1. Učenik prepoznaje i primjenjuje temeljna pravopisna pravila; razumije strukturu rečenice i koristi glavne znakove interpunkcije. | GRAMATIKA SE LIT D.2.1. Učenik prepoznaje i primjenjuje temeljna pravopisna pravila; razumije strukturu rečenice, koristi glavne znakove interpunkcije i prepoznaje ključne dijelove govora. | GRAMATIKA SE LIT D.3.1. Učenik prepoznaje i primjenjuje temeljna pravopisna pravila i gramatička znanja u pisanoj produkciji; poznaje vrste riječi. | GRAMATIKA SE LIT D.4.1. Učenik prepoznaje i primjenjuje temeljna znanja o pravopisnim pravilima, na vrste riječi, sintaktičku organizaciju jednostavne rečenice i na glavne vezne riječi. |
LEKSIK SE LIT D.1.2. Učenik postepeno proširuje leksik i ispravno koristi postepeno naučene riječi. | LEKSIK SE LIT D.2.2. Učenik proširuje leksik i ispravno koristi postepeno naučene riječi promišljajući o riječima i izrazima prisutnima u tekstovima kako bi proširio vlastiti leksik. | LEKSIK SE LIT D.3.2. Učenik proširuje leksičku baštinu promišljajući o značenju riječi, vršeći jednostavna pretraživanja rječnika te uočava sličnosti i razlike između jezika i dijalekta, promišlja o vlastitim i tuđim tekstovima kako bi uočio leksičke razlike. | LEKSIK SE LIT D.4.2. Učenik proširuje leksičku baštinu promišljajući o značenju riječi, vršeći jednostavna pretraživanja rječnika te uočava sličnosti i razlike između jezika i dijalekta, promišlja o vlastitim i tuđim tekstovima kako bi uočio različita značenja. |
Odgojno-obrazovni ishodi nastavnoga predmeta Talijanski jezik od 5. do 8. razreda osnovne škole
podijeljeni po domenama
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | |||
5. razred | 6. razred | 7. razred | 8. razred |
USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.5.1. Učenik aktivno sluša te zauzima primjeren stav dok iznosi vlastita mišljenja, osobna i obrazovna iskustva, osjećaje i raspoloženja. | USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.6.1. Učenik aktivno sluša, uočava tuđa stajališta, izražava vlastita mišljenja, osobna i obrazovna iskustva logičnim i kronološkim slijedom te prikladnim funkcionalnim stilom, prepoznajući svrhu komunikacije. | USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.7.1. Učenik sudjeluje u aktivnoj i svjesnoj komunikativnoj interakciji, u stanju je uočiti specifične informacije iz govornog jezika, svojstva i svrhu komunikacije; uspijeva pretpostaviti sadržaj. | USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.8.1. Učenik sudjeluje u aktivnoj i svjesnoj komunikativnoj interakciji, sluša i razumije razne vrste tekstova i prepoznaje njihov izvor; razrađuje mišljenja o različitim pitanjima koja se odnose na različito kulturno i društveno okružje. |
VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.5.2. Učenik sluša i razumije usmene tekstove, vodi organizirani usmeni razgovor o temi koja je obrađena na satu koristeći kratku unaprijed pripremljenu argumentaciju. | VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.6.2. Učenik sluša i razumije usmene tekstove, vodi organizirani usmeni razgovor o temi koja je obrađena na satu koristeći kratku unaprijed pripremljenu argumentaciju. | VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.7.2. Učenik sluša i razumije usmene tekstove, vodi organizirani usmeni razgovor o temi koja je obrađena na satu koristeći unaprijed pripremljenu argumentaciju. | VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.8.2. Učenik sluša i razumije usmene tekstove, vodi organizirani i argumentirani usmeni razgovor o temi koja je obrađena na satu. |
B) PISANJE | |||
PRERADA SE LIT B.5.1. Učenik obrađuje tekstove: preuređuje, sažima, dopunjuje i preoblikuje ih. | PRERADA SE LIT B.6.1. Učenik obrađuje tekstove: preuređuje, sažima, dopunjuje, preoblikuje i parafrazira ih. | PRERADA SE LIT B.7.1. Učenik obrađuje tekstove: preuređuje, sažima, dopunjuje, preoblikuje i parafrazira ih. | PRERADA SE LIT B.8.1. Učenik obrađuje tekstove: preuređuje, sažima, dopunjuje, preoblikuje i parafrazira ih. |
SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.5.2. Učenik piše smislene i povezane tekstove raznih vrsta, vezane uz iskustva i učenje, uređuje njihovu strukturu i koristi tehnike pisanja. | SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.6.2. Učenik piše smislene i povezane tekstove raznih vrsta, vezane uz iskustva i učenje, uređuje njihovu strukturu i koristi tehnike pisanja. | SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.7.2. Učenik piše smislene i koh povezane ezivne tekstove raznih vrsta ispravnog sadržaja i oblika. | SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.8.2. Učenik piše smislene i povezane tekstove raznih vrsta ispravnog sadržaja i oblika. |
C) ČITANJE | |||
TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.5.1. Učenik samostalno čita i razumije tekstove raznih vrsta te koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava njegove karakteristične elemente te oblikuje vlastita mišljenja. | TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.6.1. Učenik samostalno čita i razumije tekstove raznih vrsta te koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava njegove karakteristične elemente te oblikuje vlastita mišljenja. | TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.7.1. Učenik samostalno čita i razumije tekstove raznih vrsta te koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava njegove karakteristične elemente te oblikuje vlastita mišljenja. | TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.8.1. Učenik samostalno čita i razumije tekstove raznih vrsta te koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava njegove karakteristične elemente te oblikuje vlastita mišljenja. |
STRUKTURA SE LIT C.5.2. Učenik prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta i tehnike pisanja. | STRUKTURA SE LIT C.6.2. Učenik prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta i tehnike pisanja. | STRUKTURA SE LIT C.7.2. Učenik prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta i razlikuje tehnike pisanja. | STRUKTURA SE LIT C.8.2. Učenik prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta i razlikuje tehnike pisanja. |
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | |||
GRAMATIKA SE LIT D.5.1. Učenik poznaje i primjenjuje temeljna pravopisna i fonološka pravila; prepoznaje, razumije i primjenjuje temeljna znanja o sintaktičnoj organizaciji jednostavne rečenice, o vrstama riječi i glavnim veznim riječima. | GRAMATIKA SE LIT D.6.1. Učenik poznaje i primjenjuje temeljna pravopisna i fonološka pravila; prepoznaje, razumije i primjenjuje temeljna znanja o sintaktičnoj organizaciji jednostavne rečenice, o vrstama riječi i glavnim veznim riječima. | GRAMATIKA SE LIT D.7.1. Učenik poznaje i primjenjuje temeljna pravopisna i fonološka pravila; prepoznaje, razumije i primjenjuje temeljna znanja o sintaktičnoj organizaciji jednostavne i složene rečenice, o vrstama riječi i glavnim veznim riječima. | GRAMATIKA SE LIT D.8.1. Učenik poznaje i primjenjuje temeljna pravopisna i fonološka pravila; prepoznaje, razumije i u različitim situacijama primjenjuje znanja o sintaktičnoj organizaciji jednostavne i složene rečenice, o vrstama riječi i veznim riječima; ima određena znanja o povijesti talijanskog jezika, razlikuje standardni jezik od dijalekta. |
LEKSIK SE LIT D.5.2. Učenik razumije da riječi imaju različita značenja i razumije značenje riječi u tekstu; svjestan je da se u komunikaciji koriste različiti podsustavi jezika i dijalekata, koristi izvore znanja. | LEKSIK SE LIT D.6.2. Učenik razumije da riječi imaju različita značenja i razumije značenje riječi u tekstu; svjestan je da se u komunikaciji koriste različiti podsustavi jezika i dijalekta, koristi izvore znanja. | LEKSIK SE LIT D.7.2. Učenik razumije sličnosti i razlike između jezika/dijalekata i njihovu društvenu (jezični podsustavi) i komunikacijsku upotrebu; razumije i primjenjuje znanja o leksiku i komunikaciji u različitim situacijama, koristi izvore znanja. | LEKSIK SE LIT D.8.2. Učenik razumije sličnosti i razlike između jezika/dijalekata i njihovu društvenu (jezični podsustavi) i komunikacijsku upotrebu; razumije i primjenjuje znanja o leksiku i komunikaciji u različitim situacijama, koristi izvore znanja. |
Odgojno-obrazovni ishodi nastavnoga predmeta Talijanski jezik i književnost od 1. do 4. razreda srednje škole podijeljeni po domenama
Odgojno obrazovni ishodi za talijanske srednje škole jednaki su za sve programe obrazovanja. Talijanski jezik i književnost ima ključnu važnost u razvoju ne samo jezičnih vještina talijanskog materinskog jezika već i u samom razvoju identiteta. Ta činjenica poprima još veće značenje u kontekstu Istre i Kvarnera zbog položaja i uloge jezika Talijanske nacionalne zajednice na tom području. Neovisno o programu obrazovanja nastavni predmet mora pokriti svako područje na način da stvara generacije svjesnih građana ponosnih na vlastiti identitet i vlastito jezično te kulturološko naslijeđe.
Razlike između triju inačica Kurikuluma, razrađenih u nastavku ovog dokumenta (za programe obrazovanja: gimnazije, strukovne smjerove sa 140 sati godišnje i strukovne sa 105 sati godišnje) izražavaju se u raznim nastavnim domenama kao i u razradi ishoda. Utjecaji su prikazani u obliku grafikona na kraju pojedinog razreda. U gimnazijama prevladava domena Književnosti dok u strukovnim programima prevladavaju domene Usmene komunikacije (slušanje i govorenje) i Pisanje. Budući da pripremaju učenike za ciljane strukovne profile, takva je razlika opravdana zbog same prirode programa koji imaju različite odgojno-obrazovne ishode. Slijedom navedenog, razrada ishoda koji se odnose na inačice Kurikuluma strukovnih programa, usredotočena je na razvoj vještina koje se odnose na funkcionalniju i pragmatičniju uporabu jezika, poglavito u odnosu na jezične vještine pojedinih jezika struka koji prate posebna zanimanja strukovnih programa.
Razlika dviju inačica strukovnog Kurikuluma, s godišnjom satnicom od 140 i 105 sati, osim u ishodima, vidljiva je i u različitom obimu sadržaja za obradu.
Odgojno-obrazovni ishod »Valorizacija književnih i neknjiževnih tekstova« (SMS LLI C.1.2. i SMS LLI C.2.2.) nije prisutan u prve dvije godine učenja, već se javlja u trećoj i četvrtoj godini, kada je učenik u stanju razviti vlastito kritičko mišljenje i vrednovati razne književne i neknjiževne tekstove, poistovjećujući jezične karakteristike s estetskim svjetonazorom književne tradicije.
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | |||
1. razred | 2. razred | 3. razred | 4. razred |
KOMUNIKACIJA SMS LLI A 1.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | KOMUNIKACIJA SMS LLI A.2.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | KOMUNIKACIJA SMS LLI A.3.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | KOMUNIKACIJA SMS LLI A.4.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. |
SMS LLI A 1.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | SMS LLI A.2.2 Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | SMS LLI A.3.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | SMS LLI A.4.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. |
B) PISANJE | |||
SMS LLI B.1.1. Učenik se služi izražajnim jezičnim sredstvima i stvara tekstove različitih vrsta u skladu s njihovom komunikacijskom svrhom. | SMS LLI B.2.1. Učenik se služi izražajnim jezičnim sredstvima i stvara tekstove različitih vrsta u skladu s njihovom komunikacijskom svrhom. | SMS LLI B.3.1. Učenik se služi izražajnim sredstvima i stvara tekstove raznih vrsta u skladu s različitom komunikacijskom svrhom. | SMS LLI B.4.1. Učenik se služi izražajnim sredstvima i stvara tekstove raznih vrsta u skladu s različitom komunikacijskom svrhom. |
C) KNJIŽEVNOST | |||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.1.1. Učenik čita, razumije, prepoznaje i uspoređuje književne i neknjiževne tekstove. Tijekom čitanja zapaža i prilagođava informacije. | KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.2.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja zapaža i prilagođava informacije. | KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.3.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja interpretira i donosi vrijednosne sudove. | KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.4.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja interpretira i donosi vrijednosne sudove. |
VALORIZACIJA KNJIŽEVNIH I NEKNJIŽEVNIH TEKSTOVA SMS LLI C.1.2. / | VALORIZACIJA KNJIŽEVNIH I NEKNJIŽEVNIH TEKSTOVA SMS LLI C.2.2. / | VALORIZACIJA KNJIŽEVNIH I NEKNJIŽEVNIH TEKSTOVA SMS LLI C.3.2. Učenik valorizira književne i neknjiževne tekstove određujući jezična svojstva i estetsku dimenziju. | VALORIZACIJA KNJIŽEVNIH I NEKNJIŽEVNIH TEKSTOVA SMS LLI C.4.2. Učenik valorizira razne tekstove objašnjavajući i formulirajući jezična svojstva i estetsku dimenziju. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.1.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, prepoznajući kroz tekstove razvoj talijanske književnosti te njihov kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.2.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, prepoznajući kroz tekstove razvoj talijanske književnosti te njihov kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.3.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, uspoređujući u europskoj perspektivi proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.4.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, uspoređujući u europskoj perspektivi proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.1.4. Učenik poznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine iz razdoblja srednjeg vijeka, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.2.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine od humanizma do baroka, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.3.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine u 18. i 19. stoljeću, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.4.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine u 20. stoljeću i suvremenoj književnosti, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.1.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje. | ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.2.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje. | ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.3.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje koje promišlja u skladu sa svojim razvojem i zrelošću vlastitih zapažanja. | ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.4.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje koje promišlja u skladu sa svojim razvojem i zrelošću vlastitih zapažanja. |
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | |||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.1.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.2.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.3.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.4.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. |
GRAMATIKA SMS LLI D.1.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije kao i izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. U govoru/slušanju opaža i prilagođava informacije. Učenik pravilno koristi jezične strukture. | GRAMATIKA SMS LLI D.2.2. Učenik se pravilno služi izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. U govoru/slušanju zapaža i prilagođava informacije. | GRAMATIKA SMS LLI D.3.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije, usmene i pisane, na svim razinama. | GRAMATIKA SMS LLI D.4.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije kao i izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.1.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.2.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.3.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.4.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. |
Razrada odgojno-obrazovnih ishoda u nastavnome predmetu Talijanski jezik od 1. do 8. razreda osnovne škole
1. RAZRED – 175 sati
ODGOJNO- -OBRAZOVNI ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.1.1. Učenik sudjeluje u komunikacijskim situacijama poštujući pravila komunikacije te oblikuje jasne i svrhovite poruke. | – zauzima stav u kojem aktivno i pažljivo sluša, koristi i neverbalne znakove (znakovi odobravanja/neslaganja, mimika, gestikulacija); – pažljivo sluša sugovornika ne prekidajući ga u govorenju, poštujući općeprihvaćena pravila razgovora (čeka svoj red prije nego što počne govoriti); – sluša, pamti i razumije jednostavne zahtjeve, naredbe, upute, pravila igre i odgovara odgovarajućim ponašanjem; – pravilno izgovara riječi obraćajući posebnu pažnju na dvostruke zatvornike i na fonem L; – postavlja pitanja kako bi zatražio informacije i daje jasna i cjelovita objašnjenja; – odgovara na pitanja koja postavljaju učitelj i/ili drugi učenici iz razreda koristeći primjeren rječnik; – prepričava vlastita iskustva i kratke priče; – na prikladan način sudjeluje u zajedničkim razgovorima; – dijeli i traži informacije, koristi rečenice s različitim svrhama govorenja: zahvala, isprika, zahtjev, poziv; – točno intonira izjavne, upitne i usklične rečenice. | Sluša, razumije i izvodi na prikladan način većinu jednostavnih naredbi i uputa vezanih uz svakodnevni život; odgovara na pitanja zatvorenog tipa i jednostavna pitanja otvorenog tipa, uz pomoć učitelja i na nepotpun način. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – aktivno slušanje, pravilan izgovor, postavljanje pitanja, prepričavanje iskustava i priča, upute, zadaci, molbe, naredbe, pravila igre, zahvale, isprike, pozivi, kontekst, cilj, primatelj uputa, izgovor, intonacija. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – organizirati situacije uzajamnog slušanja; unaprijed pripremiti prikladnu okolinu za komunikaciju; izražavati se jasno (izgovor, rječnički i sintaktički izbor, redoslijed izlaganja); imati na umu svaku školsku aktivnost kao jezično obrazovanje. | ||
VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.1.2. Učenik sluša i razumije različite vrste tekstova te izdvaja ključne podatke. | – sluša i razumije kratke pripovijetke koje je ispričao učitelj, održavajući koncentraciju te ih prikazuje crtežom; – razumije i pamti bitne sadržaje slušanih tekstova; – analizira i razumije nove riječi naučene kroz slušanje; – ponovno koristi nove riječi na način koji odgovara kontekstu; – shvaća glavne informacije iz jednostavnog slušanog teksta, odgovarajući na pitanja na logičan i koherentan način; – izlaže u kronološkom slijedu ispričani sadržaj; – odgovara na primjeran i uljudan način. | Sluša i razumije razne vrste tekstova; izražava se osnovnim pojmovima u razgovoru; izlaže bitne dijelove pripovijetke na nepovezan način. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ciljeva: – aktivno slušanje čitanih tekstova, globalno razumijevanje smisla teksta, izdvaja ključne podatke, analizira i ponovno upotrebljava riječi, kronološki red. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – imajući u vidu da učenikova želja za čitanjem proizlazi iz užitka tijekom slušanja priča, predstaviti učeniku tekst čitajući ga ekspresivno i uz pravilnu intonaciju, pazeći pritom osobito na izgovor. | ||
B) PISANJE | ||
TEHNIKA PISANJA SE LIT B.1.1. Učenik piše slova, riječi i rečenice jasnim rukopisnim pismom koristeći naučena slova. | – grafički organizira stranicu; – poštuje prostor definiran na listu i piše unutar zadanog prostora; – crta i reproducira smjerove i linije (postupci početnog opismenjavanja) – usavršava pokret ruke za izradu grafičkog znaka; – razumije i vlada vezom fonem-grafem; – grafički oblikuje samoglasnike, suglasnike, slogove, digrafe i teške foneme; – piše slova, riječi i rečenice velikim i malim rukopisnim slovima prema modelu; – prepoznaje i reproducira abecedu pisano i usmeno; – piše diktirane riječi i rečenice velikim rukopisnim slovima; – piše riječi uz pomoć slika; – prepisuje kratke tekstove. | Uz povremenu pomoć učitelja piše slova, riječi i kratke rečenice velikim rukopisnim slovima prateći model. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – grafičko oblikovanje, početno pisanje, fonemi, grafemi, otvornici, zatvornici, slogovi, dvostruka slova, rečenični dijelovi, velika i mala slova, abeceda, riječi, rečenice, kratke izjave. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – obaveza je učitelja da obrati pozornost na položaj i držanje olovke; ukoliko je pritisak na papir prevelik može se iskoristiti karton ispod papira ili vrlo tanak papir kako bi se djetetu ukazalo na prevelik pritisak. | ||
SE LIT B.1.2 Učenik piše slova, riječi i rečenice jasnim rukopisnim pismom. | – piše mala i velika rukopisna slova; – prepoznaje, razlikuje i ovladava pisanje različitih slova; – samostalno piše riječi i rečenice rukopisnim pismom; – piše diktat rukopisnim pismom. | Samostalno prepisuje i piše slova, riječi i kratke rečenice rukopisnim slovima uz primjenu pravopisnih pravila. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – mala i velika rukopisna slova, diktati rečenica rukopisnim slovima. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – odabir pravca poučavanja pisanju povjeren je učitelju, koji će koristiti razne metode po potrebi, a prilagođavajući ih situacijama, pojedninim učenicima, njihovoj osobnosti, ishodima koje treba postići. – učitelj može ostvariti ishod B.1.2. do kraja prvog polugodišta drugog razreda, uzimajući u obzir motoričke poteškoće vezane uz pisanje. | ||
SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.1.3. Učenik piše kratke rečenice koje se odnose na vlastita iskustva, u skladu s osobnim jezičnim razvojem. | – zadanim riječima piše rečenice različitoga značenja; – samostalno piše rukopisnim slovima jednostavne kohezivne rečenice (poruke, obavijesti, dovršavanje rečenica); – sastavlja jednostavne rečenice o vlastitim iskustvima; – dovršava priču s rečenicama; – oblikuje jednostavne pisane tekstove; – piše tekstne vrste: razglednice, čestitke i slično. | Samostalno piše jednostavne rečenice koje se odnose na vlastita iskustva, i to čini na osnovan način. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – riječi, rečenice, rečenični dijelovi, komunikacijski tekstovi. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – vještina stvaranja bit će razvijana prema fazama: a) pisanje riječi i kratkih tekstova različite prirode, na različite načine (prepisivanje, diktiranje, samostalno i grupno stvaranje); b) postupno uočavanje slaganja u rodu i broju i, u očitim slučajevima, u vremenima, npr. u rečenicama koje počinju s: jučer, danas, sutra. – učitelj može ostvariti ishod B.1.2. do kraja prvog polugodišta drugog razreda, uzimajući u obzir motoričke poteškoće vezane uz pisanje. | ||
C) ČITANJE | ||
TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.1.1. Učenik čita i razumije tekstove raznih vrsta te koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, razumije temu te oblikuje vlastita jednostavna mišljenja. | – čita slike i riječi (globalno čitanje); – razumije i vlada vezom fonem-grafem; – čita slogove, digrafe i teško izgovorive riječi; – razumije značenje pročitanih riječi; – vrši sintezu slogova fonema za tvorbu riječi; – koristi globalno čitanje tekstova raznih vrsta (kratki pripovjedni tekstovi, opisni tekstovi, bajke, dječje pjesmice); – razlikuje velika od malih slova; – prilagođava intonaciju glasa prema vrsti teksta; – sudjeluje u grupnim igrama i grafički prikazuje pročitane tekstove; – prepoznaje ključne sadržaje i informacije u tekstu (likovi, vrijeme, mjesto); – opisuje situacije iz pročitanog teksta; – komentira ih u odnosu na vlastito iskustvo. | Čita na zadovoljavajući način i razumije ključne informacije u tekstu. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekstovi (bajke; likovi, vrijeme i mjesto), opisivački i poetski (pjesmice za djecu); slogovi, dvostruka slova i teško izgovorivi fonemi, velika i mala slova, intonacija, likovi, prostor i vrijeme, opis i dojam. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – potaknuti učenike na poštivanje glavnih pravopisnih znakova (točka i zarez) i na pravilnu intonaciju rečenica koje završavaju točkom, upitnikom ili uskličnikom. | ||
ČITANJE SE LIT C.1.2. Učenik čita zadane ili samostalno odabrane tekstove dječje književnosti prema vlastitom interesu. | – redovito posjećuje knjižnicu i posuđuje knjige prikladne za svoju dob; – identificira i prepoznaje obilježja raznih vrsta tekstova za djecu; – čita, razumije i komentira odabrane tekstove; – čita tekstove koji se odnose na narodnu tradiciju Talijanske nacionalne zajednice; – svakodnevno izabire tekst za čitanje koji mu nudi učitelj ili samostalno izabire jedan književni tekst iz dječjih knjiga; – izdvaja iz književnoga teksta što mu se sviđa i što mu se ne sviđa; – sastavlja popis pročitanih knjiga, uspoređuje vlastiti popis s popisom ostalih učenika; – izražava vlastito mišljenje o pročitanome tekstu; – objašnjava razloge zbog kojih mu se neki književni tekst sviđa ili ne sviđa. | Samostalno izabire jednostavne tekstove za čitanje i čita tekstove prema vlastitome interesu. |
Sadržaj za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – tekstovi raznih vrsta (bajke, basne, pripovijetke), opis i dojam. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – zadati učeniku čitanje i drugih tekstova, osim onih predstavljenih u razredu, pogotovo autore Talijanske nacionalne književnosti; valorizirati školsku knjižnicu kao mjesto posvećeno čitanju; – LEKTIRA IZ KURIKULUMA: smatra se potrebnim zadati učenicima čitanje najmanje 4 bajke tijekom jedne školske godine. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
GRAMATIKA SE LIT D.1.1. Učenik prepoznaje i primjenjuje temeljna pravopisna pravila; razumije strukturu rečenice i koristi glavne znakove interpunkcije. | – identificira pojedine foneme postavljene na početku, na kraju i u sredini riječi (igre riječima: zamjena i/ili dodavanje fonema na početku, na kraju ili u sredini riječi; vlakovi i jezični nizovi ...); – rastavlja jednostavne riječi na slogove i foneme; – sintetizira izolirane slogove fonema za tvorbu jednostavnih riječi; – otkriva i ispravno primjenjuje sva pravopisna pravila; – poznaje funkciju znakova interpunkcije (točka, upitnik, uskličnik). | Povremeno ne prepoznaje i koristi glavna pravopisna pravila; na poticaj razumije strukturu rečenice; povremeno ne poštuje znakove interpunkcije. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – fonemi, slogovi, riječi, pavopisna pravila, pravopisni znakovi. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – iskoristiti razne digitalne aplikacije za ostvarivanje igara/vježbi. | ||
LEKSIK SE LIT D.1.2. Učenik postepeno proširuje leksik i ispravno koristi postepeno naučene riječi. | – postepeno proširuje leksik; – igra se riječima na način da ih rastavlja, preoblikuje, izmišlja i klasificira; – u riječima prepoznaje sličnosti i razlike u zvuku i značenju; – koristi prikladan leksik u razgovornom jeziku; – razumije veze između riječi; – valorizira dijalekt svoje regije. | Posjeduje osnovni i generički leksik, uz pomoć učitelja postepeno ga obogaćuje. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – leksik, registar, dijalekt, sintaktički odnosi. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – ne zadovoljiti se korištenjem pogrešnih ili nepreciznih izraza, ili nepotpunim rečenicama, naprotiv u svakoj prilici zahtijevati trud oko postizanja prikladne komunikacije, ukazivati na korištenje pogrešnih ili nepreciznih izraza; održavati prikladan jezik (ne pojednostavnjen) u bogatstvu jezika, sintaktičkoj i intonacijskoj raznovrsnosti. | ||
NAPOMENA: U postizanju ishoda i u cilju kulturnog sazrijevanja te razvoja vještina koje zahtijeva suvremeno društvo, jasno je vidljiva obrazovna vrijednost koju moderne tehnologije imaju u školama. Ishodi se stoga postižu i uporabom informacijskih i komunikacijskih tehnologija, koje predstavljaju dragocjeno sredstvo koje je u mogućnosti odgovoriti na različite potrebe mnoštva učenika i njihovih različitosti te na taj način predstavljaju čimbenik inkluzije. Neophodno je usvojiti digitalni jezik i njegovu strukturu, kao temelj za djelovanje u stvaranju novih ideja i projekata. Uzajamnost s drugim ljudskim i analognim jezicima pruža mogućnost da se učenika, sa svojim specifičnostima, postavi u središte. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
1. razredu osnovne škole
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda, učitelj može odstupiti do 10 % od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene.
U svim se domenama razvijaju temeljne jezične vještine te potiče razvoj komunikacijskih kompetencija na talijanskom jeziku, potiče se ovladavanje vještinama slušanja, govorenja, čitanja, pisanja te se njihovim međudjelovanjem ujedno potiče i razvoj leksika.
2. RAZRED – 175 sati
ODGOJNO- -OBRAZOVNI ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.2.1. Učenik sudjeluje u komunikacijskim situacijama, oblikuje jasne i svrhovite poruke, prepričava vlastite doživljaje poštujući pravila formalnog i neformalnog razgovora. | – zauzima stav u kojem aktivno i pažljivo sluša, koristi i neverbalne znakove (znakovi odobravanja/neslaganja, mimika, gestikulacija); – uljudno sluša sugovornika ne prekidajući ga u govorenju; – sluša, pamti i razumije jednostavne zahtjeve, naredbe, upute, pravila igre i odgovara odgovarajućim ponašanjem; – obraća pažnju na sugovornika u razgovorima i raspravama, razumije tuđe ideje i percipira njihovu osjetljivost; – sluša i razumije tekstove koje čita učitelj, održava koncentraciju i zainteresiranost u prikladnom trajanju; – ispravno izgovara riječi obraćajući posebnu pažnju na dvostruke zatvornike i na fonem L; – na prikladan način sudjeluje u zajedničkim razgovorima/raspravama (poštuje temu); – razgovara i sluša poštujući trajanje i ispravan način razgovora; – uključuje se u razgovoru te aktivno pridonosi istome; – dijeli i traži informacije, koristi rečenice s različitim svrhama govorenja: zahvala, isprika, zahtjev, poziv; – točno intonira izjavne, upitne i usklične rečenice. | Sluša, razumije i sudjeluje u razgovorima o temama iz svakodnevnog života; uz pomoć učitelja govori o vlastitim iskustvima na povezan i odgovarajući način. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – aktivno slušanje, upute, zadaci, molbe, naredbe, pravila igre, zahvale, isprike, pozivi, kontekst, cilj, primatelj uputa, izgovor, intonacija. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – potaknuti učenika na korištenje pravilnog jezika za razvijanje vještine jasnog i urednog izlaganja činjenica, događaja, iskustava i informacija. | ||
VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.2.2. Učenik sluša, razumije i prepričava različite vrste tekstova te izdvaja ključne podatke. | – sluša i razumije objašnjenja, pripovijedanja i opise; – razumije i pamti bitne sadržaje slušanih tekstova; – analizira i razumije nove riječi naučene kroz slušanje; – postavlja pitanja koja su relevantna i korisna za razumijevanje slušanog teksta; – provjerava razumijevanje odslušanog teksta kroz interakciju s drugim učenicima; – poštuje vremenski slijed pri pripovijedanju glavnih događaja; – odgovara na primjeran i uljudan način. | Sluša i razumije razne vrste tekstova; izražava se osnovnim pojmovima u razgovoru; izlaže bitne dijelove pripovijetke na nepovezan način. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovijedanje i opisivanje, objašnjenja, aktivno slušanje, opći smisao, argumentacija i kronološki slijed. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – obratiti pozornost na organizaciju sadržaja usmene komunikacije prema kriteriju vremenskog slijeda. | ||
B) PISANJE | ||
PRERADA SE LIT B.2.1. Učenik piše tekstove raznih vrsta u skladu sa svojim iskustvima i jezičnim razvojem uz pomoć smjernica; obrađuje tekstove dopunjavajući i preoblikujući ih. | – piše opisne tekstove na temelju smjernica; – izmišlja ili mijenja uvod, intervenira u razvoj teksta; – mijenja zaključak; – mijenja radnje likova i/ili uvodi nove likove; – otkriva riječi i izraze korisne za opisivanje – ljudi, životinja, predmeta; – piše jednostavne pripovjedne tekstove prateći smjernice, uz pomoć slika ili pitanja smjernica; – opisuje likove iz pročitanih tekstova i povezuje ih s vlastitim iskustvom. | Prateći smjernice piše jednostavne pripovjedne i opisne tekstove; uz povremenu pomoć učitelja obrađuje ili preoblikuje tekst. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni i opisivački tekst, uvod, razrada, zaključak; likovi, osobna iskustva. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – korištenje slika za stvaranje pripovjednih tekstova; poticati učenika na slobodno izražavanje, poticati rad u paru i rad u grupi. | ||
SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.2.2. Učenik oblikuje jasne i koherentne tekstove raznih vrsta; izražava doživljaje, osjećaje, koja se odnose na njegovo iskustvo i obrazovni put. | – sastavlja kratke i strukturalno jednostavne tekstove, u skladu sa slobodno odabranom ili zadanom temom; – opisuje ljude, životinje, predmete i okruženje u skladu sa zadanim uputama; – piše o vlastitim iskustvima (školsko i/ili obiteljsko okruženje) poštujući logičke i vremenske sekvence; – planira i samostalno proizvodi jednostavne pisane tekstove te uči razlikovati bitne od nebitnih elemenata i bira elemente u odnosu na primatelje i svrhu teksta; – piše basne i bajke na temelju modela smjernica; – opisuje likove iz pročitanih tekstova i povezuje ih s vlastitim iskustvom; – piše tekstne vrste koje služe određenoj vrsti komunikacije: razglednice, čestitke, elektronička pošta. | Samostalno piše jednostavne pripovjedne i opisne tekstove koji se odnose na vlastita iskustva, i to čini na osnovan način. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekstovi (bajke, basne) i opisivački (likovi); pisma, razglednice, čestitke, elektronička pošta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – koristiti multimedijalni sadržaj kao potporu u postizanju ishoda (sheme i umne mape). | ||
C) ČITANJE | ||
TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.2.1. Učenik ovladava vještinom čitanja, naglas i u sebi, samostalno razumije razne vrste tekstova, uočava temu i oblikuje vlastita jednostavna mišljenja. | – utvrđuje izražajno čitanje: ispravno i tečno čita naglas, poštujući znakove interpunkcije i ispravnu intonaciju; – čita u sebi uz primjenu odgovarajuće tehnike; – interpretira književne i obavijesne tekstove (recitira i dramatizira); – čita i razumije globalan smisao jednostavnih pjesmica za djecu/poezija; – uči napamet poetske tekstove; – razumije razne vrste tekstova i njihovu svrhu (pripovijetka, bajka, opis itd.); – razumije globalno značenje jednostavnih tekstova odgovaranjem na pitanja otvorenog tipa; – postavlja pitanja o pročitanom tekstu; – ubacuje informacije iz teksta u jednostavnu shemu, također uz pomoć slika. | Čita samostalno i dovoljno tečno; ponekad ga treba voditi/potaknuti u razumijevanju sadržaja. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – utvrđivanje vještine čitanja; opći smisao, cilj komunikacije, izricanje pitanja, uvrštavanje informacija; recitiranje, dramatizacija; pripovijedanje, bajka, basna, opis, poezija/pjesmica za djecu. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – primjeniti nove tehnologije i nova saznanja u poučavanju čitanja kroz sheme i umne mape; poticati informatičku pismenost učenika s ciljem poboljšanja razvoja čitanja i kreativnih, logičkih i organizacijskih vještina i kroz korištenje digitalnih multimedijalnih aplikacija. | ||
STRUKTURA SE LIT C.2.2. Učenik prepoznaje strukturu jednostavnih tekstova različitih vrsta. | – prepoznaje i razlikuje temeljnu strukturu teksta (uvod, slijed događaja i zaključak); – prepoznaje bitne sastavnice poezije (stih, kitica, rima); – čita i razumije pripovjedni tekst te raščlanjuje glavna strukturna i žanrovska obilježja (likovi, vrijeme itd.); – analizira glavnu strukturu opisnog teksta: referenta (osoba, životinja ili predmet) i kvalitete referenta (opisani ili nabrojeni elementi referenta;); – razumije glavne informacije iz teksta kako bi ga mogao sažeti; – analizira i dijeli tekst u sekvence kako bi ga mogao sažeti. | Čita razne tekstove, ponekad ga učitelj mora potaknuti da odgovori na pitanja koja se odnose na razumijevanje teksta i njegove strukture; uz vodstvo učitelja sažima sadržaj pročitanog teksta. |
Sadržaj za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst, opisivački (osobe, životinje i stvari), poetski (stih, kitica, rime); struktura i žanr, analiza i sinteza teksta, pripovjedne tehnike, sažetak. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – istaknuti važnost dijeljenja teksta u sekvencije prateći pravila koja obilježavaju početak nove sekvencije (promjena vremena, promjena mjesta, ulaz ili izlaz sa scene jednog lika, promjena teme). | ||
ČITANJE SE LIT C.2.3. Učenik čita zadane ili samostalno odabrane tekstove dječje književnosti prema vlastitom interesu, izražava mišljenja i osjećaje te ih povezuje s vlastitim iskustvom. | – redovito posjećuje knjižnicu i posuđuje knjige prikladne za svoju dob; – čita, razumije i komentira odabrane tekstove iz knjiga za djecu; – identificira i prepoznaje obilježja raznih vrsta tekstova za djecu; – izražava mišljenja i osjećaje nakon čitanja književnog teksta; – opisuje situacije, događaje i likove prisutne u književnom tekstu; – čita tekstove koji se odnose na narodnu tradiciju Talijanske nacionalne zajednice i uočava njihova obilježja; – sastavlja popis pročitanih knjiga, uspoređuje vlastiti popis s popisom ostalih učenika; – izražava svoje mišljenje o pročitanom književnom tekstu; – izdvaja iz književnoga teksta što mu se sviđa i što mu se ne sviđa. | Uz pomoć učitelja i knjižničara, samostalno bira knjige za čitanje, čitajući dječje knjige prema svom interesu. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni i opisivački tekstovi, lektira iz Kurikuluma; izražavanje misli, osjećaja, prosudba i komentara. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – valorizirati školsku knjižnicu kao mjesto posvećeno čitanju; predlagati tekstove autora Taljanske nacionalne zajednice. – LEKTIRA IZ KURIKULUMA: smatra se potrebnim zadati učenicima čitanje najmanje 6 naslova među kojima bajke i basne tijekom jedne školske godine. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
GRAMATIKA SE LIT D.2.1. Učenik prepoznaje i primjenjuje temeljna pravopisna pravila; razumije strukturu rečenice, koristi glavne znakove interpunkcije i prepoznaje ključne dijelove govora. | – igra se izmjenom riječi (dodavanje, ispuštanje, zamjena, udvostručenje slova, rebusi/zagonetke, anagrami, akrostih); – utvrđuje i ispravno koristi pravopisna pravila; – rastavlja na slogove, koristi naglasak (akcent), apostrof, slovo h »E« kao veznik – »È« koje objašnjava; – poznaje i koristi glavne znakove interpunkcije (točka, zarez, upitnik, uskličnik); – prepoznaje, koristi i razumije članove (određeni, neodređeni); | Ne poznaje dovoljno temeljito glavna pravopisna pravila; uz pomoć učitelja identificira i prepoznaje obilježja vrsta riječi. |
– prepoznaje i razlikuje obilježja imenice (osoba-životinja-stvar, opće-vlastite; rod i broj); – prepoznaje i koristi glagol kao radnju; – prepoznaje i koristi pridjev kao kvalitetu. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – grafičke i pravopisne konvencije, pravopisna pravila; slogovi, naglasak, apostrof; član, ime, glagol/radnja, pridjev/svojstvo. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – iskoristiti razne digitalne aplikacije za ostvarivanje igara/vježbi. | ||
LEKSIK SE LIT D.2.2. Učenik proširuje leksik i ispravno koristi postepeno naučene riječi promišljajući o riječima i izrazima prisutnima u tekstovima kako bi proširio vlastiti leksik. | – proširuje leksik čitanjem i traženjem odgovarajućih riječi; – vrši jednostavna pretraživanja riječi i izraza prisutnih u tekstovima; – promišlja o leksiku, značenjima, glavnim odnosima između riječi (sličnosti, razlike); – kreativno koristi leksik; – razumije vezu između riječi; – valorizira dijalekt svoje regije. | Ima osnovan i generički vokabular, postepeno usvaja riječi koje zatim koristi; uz pomoć učitelja promišlja o vokabularu i značenju riječi. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – proširuje leksik, odnosi među riječima, dijalekt. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – ostvariti radnje u obliku radionica (kao u školi tako i izvan škole valorizirajući teritorij kao izvor za obrazovanje i bogaćenje proširuje leksika). | ||
NAPOMENA: U postizanju ishoda i u cilju kulturnog sazrijevanja te razvoja vještina koje zahtijeva suvremeno društvo, jasno je vidljiva obrazovna vrijednost koju moderne tehnologije imaju u školama. Ishodi se stoga postižu i uporabom informacijskih i komunikacijskih tehnologija, koje predstavljaju dragocjeno sredstvo koje je u mogućnosti odgovoriti na različite potrebe mnoštva učenika i njihovih različitosti te na taj način predstavljaju čimbenik inkluzije. Neophodno je usvojiti digitalni jezik i njegovu strukturu, kao temelj za djelovanje u stvaranju novih ideja i projekata. Uzajamnost s drugim ljudskim i analognim jezicima pruža mogućnost da se učenika, sa svojim specifičnostima, postavi u središte. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
2. razredu osnovne škole
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda, učitelj može odstupiti do 10 % od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene.
U svim se domenama razvijaju temeljne jezične vještine te potiče razvoj komunikacijskih kompetencija na talijanskom jeziku, potiče se ovladavanje vještinama slušanja, govorenja, čitanja, pisanja te se njihovim međudjelovanjem ujedno potiče i razvoj proširuje leksika.
3. RAZRED – 175 sati
ODGOJNO- -OBRAZOVNI ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.3.1. Učenik sudjeluje u komunikacijskim situacijama, oblikuje jasne i svrhovite poruke, prepričava vlastite doživljaje, izražava vlastite misli i osjećaje poštujući pravila formalnog i neformalnog razgovora. | – zauzima stav pažljivog i aktivnog slušatelja, koristi i neverbalne znakove (znakovi odobravanja/neslaganja, mimika, gestikulacija); – uljudno sluša sugovornika ne prekidajući ga u govorenju; – spontano i značajno sudjeluje u razgovoru i čeka svoj red prije nego što počne govoriti; – pamti i usmeno oblikuje rečenice vezane za vlastito iskustvo u školi ili drugom okruženju; – ispravno izgovara riječi obraćajući posebnu pažnju na dvostruke zatvornike i na fonem L; – prepričava događaje iz vlastitih iskustava ili izmišljene pripovijetke poštujući vremenski slijed i naglašavajući bitne informacije; – mijenja funkcionalni stil prema situaciji (privatno, školsko ili javno okruženje) – komunicira asertivno (uvažava mišljenja sugovornika i njihov stav) i izbjegava nasilnu komunikaciju; – oblikuje jasna i nedvosmislena pitanja vezana uz obrađenu temu i priopćava informacije; – točno intonira izjavne, upitne i usklične rečenice; – dijeli i traži informacije, koristi rečenice s različitim svrhama govorenja: zahvala, isprika, zahtjev, poziv. | Sluša, razumije i sudjeluje u razgovorima o temama iz svakodnevnog života; samostalno govori o vlastitim iskustvima na uredan i odgovarajući način. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – aktivno i pristojno slušanje, komunikacija (traženje informacija, diskusija); zapovjedi, upute, zadaci, isprike, pozivi, zahvale, upiti, razgovori (slobodni ili usmjereni), dosljednost temi, izgovor, intonacija; pripovijetka, redoslijed događaja, ključne informacije; registar, jesne rečenice, upitne i usklične rečenice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – potaknuti učenika na upurabu prikladnog leksika. | ||
VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.3.2. Učenik sluša, razumije temu i ključne podatke razgovora ili teksta; izlaže usmene tekstove te poštuje vremenski i prostorni slijed događaja. | – sluša i razumije objašnjenja, pripovijedanje i opise te uočava njihov globalni smisao; – razumije nove riječi ili izraze na temelju sadržaja; – identificira središnju ideju, ključne riječi, razumije značenje slušanog teksta, identificira likove, vremenske sekvence, uzročne veze; – gleda i sluša dokumentarne, igrane ili animirane filmove; – izražava mišljenje i prepričava pogledani sadržaj; – prepričava slušane tekstove i osobna iskustva na točan i potpun način u kronološkom slijedu događaja; – odgovara na primjeran i uljudan način. | Sluša, ali ne razumije uvijek samostalno temu, nepotpuno izražava glavne informacije govora ili teksta te izlaže na jednostavan način usmene tekstove poštujući vremenski i prostorni slijed događaja. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni, opisivački i regulativni tekst, opći smisao, središnja ideja, ključne riječi; likovi, redoslijed događaja, slučajne poveznice; dokumentarni filmovi, dugometražni i crtani filmovi. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – obratiti pažnju na organizaciju sadržaja usmene komunikacije prema kriteriju redoslijeda događaja. | ||
B) PISANJE | ||
PRERADA SE LIT B.3.1. Učenik piše tekstove raznih vrsta u skladu sa svojim iskustvima i jezičnim razvojem uz pomoć smjernica; prerađuje tekstove dopunjavajući ih i preoblikujući ih. | – piše opisne tekstove na temelju smjernica; – piše kreativne tekstove na temelju smjernica (pjesmice, kratke priče, poeziju); – izmišlja ili mijenja uvod, intervenira u razvoj teksta; mijenja zaključak; – mijenja radnje likova i/ili uvodi nove likove; – proizvodi jednostavne funkcionalne, pripovjedne i opisne tekstove u konkretne svrhe (osobne potrebe, komunikacija s drugima, za pamćenje sadržaja itd.) i povezane sa svakodnevnim događajima (školsko i/ili obiteljsko okruženje); – piše jednostavne upute ili shematske nacrte za provođenje aktivnosti (pravila igre, recepti, sheme, sažetci itd.); – piše zajedničke tekstove o školskim iskustvima ili temama učenja; – vrste tekstova: pripovjedni (basna, bajka, priča), opisni, poezija. | Prateći smjernice piše kratke različite vrste tekstova; obrađuje, preoblikuje ili nadopunjava tekst na elementaran način. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst (bajka, basna, pripovijetka), opisivački, regulativni i poetski; rad na tekstu. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Uputiti učenike u preradu tekstova kroz korištenje shema i umnih mapa. | ||
SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.3.2. Učenik oblikuje jasne i koherentne tekstove raznih vrsta; izražava doživljaje, osjećaje koji se odnose na njegovo iskustvo i obrazovni put. | – sastavlja kratke i strukturalno jednostavne tekstove, u skladu sa slobodno odabranom ili zadanom temom; – opisuje ljude, životinje, predmete i okruženje u skladu sa zadanim uputama; – piše o vlastitim iskustvima (školsko i/ili obiteljsko okruženje) poštujući logičke i vremenske sekvence; – planira i samostalno proizvodi jednostavne pisane tekstove te uči razlikovati bitne od nebitnih elemenata i bira elemente u odnosu na primatelje i svrhu teksta; – piše basne i bajke na temelju modela smjernica; – opisuje likove iz pročitanih tekstova i povezuje ih s vlastitim iskustvom; – piše tekstne vrste koje služe određenoj vrsti komunikacije: razglednice, čestitke, elektronička pošta. | Samostalno piše tekstove raznih vrsta koji se odnose na vlastita iskustva i učenje i to čini koristeći artikulirane rečenice; izražava vlastite emocije i raspoloženja na način koji nije uvijek točan i učinkovit. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst (bajke, basne) i opisivački (životinje, predmeti i prostori); logički i kronološki slijed; pisma, razglednice, čestitke i elektronička pošta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – postupno povećavati aktivnost pisanog stvaranja za postizanje sve veće autonomije. | ||
C) ČITANJE | ||
TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.3.1. Učenik čita i razumije razne vrste tekstova; koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava temu i oblikuje vlastita mišljenja. | – savladava izražajno čitanje: ispravno i tečno čita naglas i u sebi pazeći na izražajnost; – predviđa sadržaj jednostavnog teksta na temelju određenih elemenata poput naslova i slika, razumije značenje nepoznatih riječi uz pomoć konteksta; – čita tekstove (basne, bajke, mitove i legende, pripovijetke, poeziju, opise, obavijesne tekstove i upute, stripove) uočavajući temu o kojoj se govori; – razumije pripovjedne tekstove uočavajući: glavne i sporedne likove, vrijeme i mjesto radnje; | Čita dovoljno tečno; razumije elemente teksta i sadržaj. |
– prepoznaje i razlikuje fantastične elemente od realističnih; – analizira opisne tekstove i prepoznaje osjetilne elemente; – uočava glavne informacije teksta u svrhu izrade sažetka; – čita, razumije i uči napamet poetski tekst; – postavlja pitanja otvorenog tipa o pročitanome tekstu i odgovara na pitanja o istome; – ubacuje informacije iz pročitanog teksta u jednostavnu shemu; – oblikuje jednostavne osobne prosudbe te ih motivira; – čita i razumije tekstove pisane na dijalektu, uočava vrijednosti, talijansku kulturu i izražava jednostavna mišljenja o tekstovima autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekstovi (bajke, basne, mitovi i legende, pripovijetke), opisivačko-informativni, regulativni i poetski; protagonist, glavni i sporedni likovi, vremena, mjesta, stvarni i nestvarni elementi, glavne informacije; sažetak, osobni dojmovi, pitanja; strip. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – redovito poticati individualne i grupne uređivačke aktivnosti, za ovladavanje ekspresivno-komunikativnim aparatom, predlagati tekstove Taljanske nacionalne zajednice. | ||
STRUKTURA SE LIT C.3.2. Učenik prepoznaje strukturu složenijih tekstova različitih vrsta. | – čita i razumije pripovjedni tekst; – (realističan, fantastičan, pustolovni, mitološki) izdvajajući glavne strukturalne i žanrovske značajke (likovi, vrijeme radnje…); – analizira temeljnu strukturu poetskog teksta stih, strofa, rima (unakrsna i parna), poredba kao metrička figura; – analizira temeljnu strukturu pripovjednog teksta (uvod, slijed događaja i zaključak); – analizira glavnu strukturu opisnog teksta: referenta (opisane osobe, životinje, predmete i prostor) i kvalitete (opisani ili nabrojeni elementi referenta); – uočava glavne informacije iz teksta kako bi ga mogao sažeti; – analizira strukturu informativnog teksta; – prepoznaje značajke jezika stripa (niz sličica, vinjeta, okvir, crtež, oblačić, didaskalija); – analizira i dijeli tekst u sekvence kako bi ga mogao sažeti i dodjeljuje naslov. | Čita razne tekstove, odgovara u potpunosti na pitanja koja se odnose na razumijevanje teksta i uočava temeljnu strukturu teksta te prepoznaje jezik, ali povremeno ga je potrebno voditi kako bi sažeo tekst na elementaran način. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst, opisivački, poetski (kitica, stih, rima) i propisivački; žanr (realistični, fantastični, pustolovni, mitološki), struktura, pripovjedne tehnike, ključne informacije, analiza i sinteza; strip (crtica, vinjeta, okvir, oblačić, didaskalija). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – koristiti razne digitalne aplikacije za stvaranje stripova. | ||
ČITANJE SE LIT C.3.3. Učenik čita zadane ili samostalno odabrane tekstove dječje književnosti prema vlastitom interesu, izražava mišljenja i osjećaje te ih povezuje s vlastitim iskustvom. | – redovito posjećuje knjižnicu i posuđuje knjige prikladne za svoju dob; – čita, razumije i komentira odabrane tekstove iz knjiga za djecu; – identificira i prepoznaje obilježja raznih vrsta tekstova za djecu; – izražava mišljenja i osjećaje nakon čitanja književnog teksta; – opisuje situacije, događaje i likove prisutne u književnom tekstu; – čita tekstove koji se odnose na narodnu tradiciju Talijanske nacionalne zajednice i uočava njihova obilježja; | Samostalno izabire knjige za čitanje, čita knjige za djecu prema vlastitome interesu. |
– sastavlja popis pročitanih knjiga, uspoređuje vlastiti popis s popisom ostalih učenika; – komentira i informira druge učenike o pročitanim knjigama te motivira svoj izbor, prosuđuje pročitanu knjigu te ju preporučuje drugim učenicima (okrugli stol); – izdvaja iz književnoga teksta što mu se sviđa i što mu se ne sviđa; – prepoznaje negativne i pozitivne stavove likova; – izražava svoje mišljenje o pročitanom književnom tekstu; – izdvaja iz književnoga teksta što mu se sviđa i što mu se ne sviđa; – pronalazi odgojne elemente unutar književnog teksta. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Lektira iz Kurikuluma. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – valorizirati školsku knjižnicu kao mjesto posvećeno čitanju; predlagati tekstove Talijanske nacionalne zajednice. – LEKTIRA IZ KURIKULUMA: smatra se potrebnim zadati učenicima za čitanje najmanje 7 naslova u cijelosti tijekom jedne školske godine. Uzimajući u obzir posebnost škole na jeziku i pismu talijanske nacionalne manjine, potrebno je dogovoriti s učiteljima hrvatskog jezika da u taj broj ulaze i lektire na hrvatskom jeziku; smatra se optimalnim omjerom 4 naslova na talijanskom jeziku i 3 na hrvatskom. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
GRAMATIKA SE LIT D.3.1. Učenik prepoznaje i primjenjuje temeljna pravopisna pravila i gramatička znanja u pisanoj produkciji; poznaje vrste riječi. | – primjenjuje pravopisna pravila u pisanju (naglasak/akcent, apostrof, dvostruki zatvornici, digrami, trigrami, upotreba slova »h«, rastavljanje na slogove); – razumije značajke i varijacije imenica (jednostavne, izvedenice, apstraktne, konkretne/stvarne, zbirne itd.) te ih koristi na ispravan način; – uočava glagol unutar rečenice te ga pravilno upotrebljava (u prezentu, imperfektu, perfektu, futuru prvom/futur I); – razlikuje i klasificira glagole prema trima konjugacijama (sprezanjima); – poznaje ispravnu upotrebu i funkciju glagola »BITI« i »IMATI«; – poznaje i koristi znakove interpunkcije (točka, zarez, upitnik, uskličnik, dvotočje, točku sa zarezom, trotočku) uključujući i označavanje upravnog govora; – prepoznaje strukturu neproširene jednostavne rečenice (subjekt i predikat). | Ne poznaje dovoljno temeljito glavna pravopisna i gramatička pravila; uz pomoć učitelja identificira i prepoznaje obilježja vrsta riječi. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pravopis, imenice, glagoli, glagolska vremena, pomoćni glagoli, konjugacije, osobne zamjenice, pridjevi, opisni i posvojni, pravopisni znakovi, jednostavna rečenica. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – koristiti digitalne aplikacije i platforme za provođenje igri i vježbi. | ||
LEKSIK SE LIT D.3.2. Učenik proširuje leksičku baštinu promišljajući o značenju riječi, vršeći jednostavna pretraživanja rječnika te uočava sličnosti i razlike između jezika i dijalekta, promišlja o vlastitim i tuđim tekstovima kako bi uočio leksičke razlike. | – razumije nove pojmove ili izraze iz konteksta; – obogaćuje leksikkroz jezične igre; – koristi vokabular za traženje značenja nepoznatih pojmove; – proširuje leksičku baštinu učeći napamet značenje određenih pojmova; – razumije glavne odnose između riječi (sličnosti, razlike, pripadnost semantičkoj skupini); – koristi sinonime, homonime i antonime na prikladan način; – ponovno koristi novo naučene riječi na prikladan način; – valorizira dijalekt svoje regije. | Posjeduje osnovan vokabular, postepeno koristi naučene riječi; promišlja o leksiku uz povremenu pomoć učitelja i pretražuje značenje riječi u rječniku kako bi mogao razlikovati njihove sličnosti i razlike; ako ga učitelj potakne izvršava usporedbe s dijalektom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – leksik, odnos među riječima (sličnosti, razlike, pripadnost jednom semantičkom polju), sinonimi, homonimi, terminologija; korištenja rječnika; valorizacija dijalekta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – ostvariti radnje u obliku radionica (kako u školi tako i izvan škole valorizirajući teritorij kao izvor za obrazovanje i bogaćenje rječnika). | ||
NAPOMENA: U postizanju ishoda i u cilju kulturnog sazrijevanja te razvoja vještina koje zahtijeva suvremeno društvo, jasno je vidljiva obrazovna vrijednost koju moderne tehnologije imaju u školama. Ishodi se stoga postižu i uporabom informacijskih i komunikacijskih tehnologija, koje predstavljaju dragocjeno sredstvo koje je u mogućnosti odgovoriti na različite potrebe mnoštva učenika i njihovih različitosti te na taj način predstavljaju čimbenik inkluzije. Neophodno je usvojiti digitalni jezik i njegovu strukturu, kao temelj za djelovanje u stvaranju novih ideja i projekata. Uzajamnost s drugim ljudskim i analognim jezicima pruža mogućnost da se učenika, sa svojim specifičnostima, postavi u središte. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
3. razredu osnovne škole
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda, učitelj može odstupiti do 10 % od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene.
U svim se domenama razvijaju temeljne jezične vještine te potiče razvoj komunikacijskih kompetencija na talijanskom jeziku, potiče se ovladavanje vještinama slušanja, govorenja, čitanja, pisanja te se njihovim međudjelovanjem ujedno potiče i razvoj leksika.
4. RAZRED – 175 sati
ODGOJNO- -OBRAZOVNI ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.4.1. Učenik sudjeluje u komunikacijskim situacijama s vršnjacima i odraslima, oblikuje jasne i svrhovite poruke, poštujući pravila formalnog i neformalnog razgovora koristeći primjereni leksik. | – zauzima stav pažljivog i aktivnog slušatelja, koristi i neverbalne znakove (znakovi odobravanja/neslaganja, mimika, gestikulacija); – uljudno sluša sugovornika ne prekidajući ga u govorenju; – ispravno izgovara riječi obraćajući posebnu pažnju na dvostruke zatvornike i na fonem L; – komunicira asertivno (uvažava mišljenja sugovornika i njihov stav) i izbjegava nasilnu komunikaciju; – u razgovoru uočava stav koji su izrazili drugi učenici i izražava vlastito mišljenje, osjećaje i raspoloženja; | Sluša, razumije i često ga je potrebno potaknuti da sudjeluje u razgovorima i raspravama; poštuje pravila, povremeno koristi funkcionalni stil i leksik koji nije sasvim prikladan. |
– sudjeluje u komunikacijskim situacijama na jasan način, poštuje vremenski i logički slijed događaja te ubacuje prikladne pripovjedne elemente (pripovijeda, opisuje, obavještava); – razumije što znači zalaganje te praćenje uputa tijekom školskih i izvanškolskih aktivnosti, te traži potrebna pojašnjenja; – pravilno intonira izjavne, upitne i usklične rečenice; – dijeli i traži informacije, oblikuje rečenice s različitim svrhama govorenja: zahvalu, ispriku, zahtjev poziv. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – aktivno slušanje, zadaci, uputstva, pozitivan stav, registri, dijalog, diskusija, postavljanje pitanja, osobni dojmovi, osjećaji i emocije, logički i kronološki slijed, pripovjedački, opisivački i informativni elementi, izgovor, intonacija; zahvale, isprike, zamolbe, pozivnice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – usmjeriti pažnju pažnju na aspekt komunikacije; učiniti svaku školsku aktivnost prilikom za jezičnim obrazovanjem ukoliko okruženje ne nudi mnogo situacija za komunikaciju na talijanskom jeziku. | ||
VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.4.2. Učenik sluša, razumije temu i ključne podatke govora ili slušanog teksta; izlaže usmene tekstove na logičan i artikuliran način. | – razumije temu razgovora i oblikuje pitanja i odgovore; – usmeno prepričava stvarnu ili fantastičnu priču, poštujući logički i/ili kronološki slijed; – tijekom slušanja prepoznaje pripovjedne tekstove, dokazuje da shvaća bitne elemente (likove, mjesto i vrijeme radnje); – razumije i izlaže teme i bitne informacije obavijesnih tekstova; – razumije svrhu i opću temu poruka koje prenose mediji (najave, priopćenja, reklame ...); – razumije temu i bitne informacije izlaganja (izravnog ili prenesenog); – razumije pripovjedne, opisne, obavijesne, informativne sheme za organizaciju vlastitog govora; – prilagođava funkcionalni stil kontekstu; – gleda i sluša dokumentarne, igrane i animirane filmove; – izražava mišljenje o tome što je promatrao i čuo; – usmeno prepričava i uočava razlike između fabule (filmske priče) animiranog filma, igranog filma ili kazališne predstave. | Sluša i samostalno razumije temu; uz povremeno vođenje prepoznaje glavne informacije govora ili teksta; izlaže usmene tekstove pružajući osnovne informacije o njima. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst (likovi, mjesto, vrijeme), opisni, izlagački i propisivački; tema, ključne informacije; registri, pitanja i odgovori, mediji (dokumentarci, dugometražni filmovi, kazališne predstave), objave, bilteni, reklame, kronološki i logički slijed, cilj i tema. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – poticati aktivnosti usmjerene na razvoj usmene interakcije. | ||
B) PISANJE | ||
PRERADA SE LIT B.4.1. Učenik piše jasne i koherentne tekstove raznih vrsta i tema; izražava doživljaje, osjećaje, raspoloženja i mišljenja koja se odnose na njegovo iskustvo i obrazovni put. | – piše opisne tekstove na temelju smjernica; – piše kreativne tekstove na temelju smjernica (pjesmice, kratke priče, poeziju); – izmišlja ili mijenja uvod, intervenira u razvoj teksta; mijenja zaključak; – uvodi nove likove i mijenja njihove radnje; – piše priču za zadanim zaključkom; – piše jednostavne funkcionalne, pripovjedne i opisne tekstove te kronike (osobne potrebe, komunikacija s drugima, za pamćenje sadržaja itd.) i povezane sa svakodnevnim događajima (školsko i/ili obiteljsko okruženje); | Uz povremenu pomoć učitelja piše različite vrste tekstova; uređuje ih, sažima, nadopunjava, preoblikuje u odnosu na vlastita iskustva i prema jezičnom razvoju na način koji nije uvijek ispravan i učinkovit. |
– piše zajedničke tekstove o školskim iskustvima ili temama učenja; – koristi i pretvara upravni i neupravni govor u pisanoj produkciji; – prikuplja ideje, organizira ih po točkama, konceptualnim mapama, shemama. | ||
Sadržaj za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekstovi (kronika), opisni i poetski, rad na tekstu, sinteza informacija (sheme i umne mape); upravni i neupravni govor. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Smatrati preradu teksta potebnim i korisnim korakom za kasnije samostalno stvaranje teksta. | ||
SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.4.2. Učenik piše jasne i koherentne tekstove raznih vrsta i tema; izražava doživljaje, osjećaje, raspoloženja i mišljenja koja se odnose na njegovo iskustvo i obrazovni put. | – sastavlja kratke i strukturalno jednostavne tekstove, – piše kohezivne i koherentne tekstove raznih vrsta (pripovijedanje iskustva, opisivanje, smišljanje priča); – izražava iskustva, osjećaje i raspoloženja u obliku dnevnika; – piše sažetak jednostavnih tekstova, i u obliku pretvaranja upravnog u neupravni govor – koristi jednostavne oblike samoispravljanja; – prikuplja ideje, organizira ih po točkama, planira smjernice (modele) za prepričavanje priče/pripovijetke ili iskustva; – izrađuje zajedničke tekstove u kojima se priča o školskim iskustvima; – provodi tematske projekte (izvješća o istraživanju, monografije koje proizlaze iz grupnog rada itd.) i piše odgovarajuće tekstove na temelju uspostavljenog projekta (planiranje, revizija); – piše tekstne vrste koje služe određenoj vrsti komunikacije: pisma, razglednice, čestitke elektroničke pošte. | Uz pomoć učitelja piše tekstove raznih vrsta koji se odnose na vlastita iskustva i učenje; izražava se artikuliranim rečenicama s dobrim i poprilično točnim sadržajem. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst (pripovijetka, dnevnik, osvrt) i opisni; upravni i neupravni govor, planiranje, revizija, sinteza, pisma, razglednice, čestitke, elektronička pošta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – postupno povećavati aktivnost pisanog stvaranja za postizanje sve veće samostalnosti. | ||
C) ČITANJE | ||
TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.4.1. Učenik čita i razumije razne vrste tekstova; prepoznaje globalno značenje i glavne informacije, koristi prikladne strategije čitanja prilagođene svrsi; koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava temu te oblikuje vlastita mišljenja. | – savladava izražajno čitanje: ispravno i tečno čita naglas, pazeći na izražajnost, i u sebi; – uočava tragove korisne za razumijevanje; – koristi podatke iz naslova, slika i didaskalija kako bi predvidio sadržaj teksta kojeg namjerava pročitati; – čita realistične i fantastične pripovjedne i opisne tekstove i prepoznaje razliku između književne fikcije i stvarnosti; – čita i razumije obilježja kronike (kao novinskog teksta) postavljanjem 5W pitanja (Tko? Što? Gdje? Kada? Zašto?); – čita pripovjedne književne tekstove (basne, bajke, mitove i legende, priče, dnevnike) i jednostavne poetske tekstove uočavajući njihov smisao i najočitije značajke; – razumije pripovjedne i obavijesne tekstove uočavajući njihove bitne elemente; | Samostalno čita, razumije i razlikuje razne vrste tekstova; uočava bitne elemente, i uz pomoć učitelja, komentira značenje pročitanog teksta. |
– prepoznaje ključne riječi i koristi ih za sažimanje teksta; – primjenjuje tehnike koje pomažu razumijevanju: podcrtava, bilježi podatke, izrađuje mape i sheme; – postavlja pitanja otvorenog tipa o pročitanome tekstu i odgovara na pitanja o istome; – oblikuje jednostavne osobne prosudbe te ih motivira; – čita i razumije tekstove pisane na dijalektu, uočava vrijednosti, talijansku kulturu i izražava jednostavna mišljenja o tekstovima autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Sadržaj za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst, izlagački i poetski; analiza i sinteza; cilj, informacije kroz ključne riječi, 5W, simbolične vrijednosti, sinteza, pitanje, osobni dojmovi, sheme i umne mape, strip i crtani film. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – potaknuti izražajno čitanje i izražavanje osobnih dojmova, predlagati tekstove Talijanske nacionalne zajednice. | ||
STRUKTURA SE LIT C.4.2. Učenik prepoznaje karakteristične elemente strukture usvojenih tekstova i razlikuje njihove vrste, sažima ih i oblikuje vlastita mišljenja. | – u pripovjednim tekstovima identificira: slijed glavnih događaja, uzročne veze, implicitne informacije kako bi mogao shvatiti i uočiti elemente strukture; – identificira glavnu strukturu pripovjednog i objasnidbenog teksta te izvješća: uvod, razvoj događaja, zaključak; – analizira glavnu strukturu opisnog teksta: referenta (osoba, životinja ili predmet) i kvalitete (opisani ili nabrojeni elementi referenta); – analizira temeljnu strukturu poetskog teksta: stih, strofa, rima (unakrsna, parna i obgrljena); – uočava glavne stilske figure (personifikaciju, metaforu, poredbu, onomatopeju); – raspoznaje glavne informacije iz teksta kako bi ga mogao sažeti; – analizira i dijeli tekst u sekvence kako bi ga mogao sažeti i dodjeljuje naslov; – prepoznaje neke pripovjedne tehnike: raspoznaje autora i pripovjedača, upravni i neupravni govor, gledište. | Prepoznaje temeljne elemente strukture teksta uz povremenu pomoć učitelja; ako ga učitelj vodi, analizira, sažima i razumije razne vrste tekstova, oblikuje vlastite prosudbe pomalo nesigurno. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst, izlagački i poetski, grafički elementi, struktura (uvod, razrada, zaključak), pripovjedne tehnike; slučajne poveznice, implicitne informacije, analiza, sinteza; retoričke figure: personifikacija, metafora, usporedba, onomatopeja; autor, pripovjedač, točka gledišta; upravni i neupravni govor. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – primijeniti u poučavanju pisanja moderne tehnologije i istraživačke aktivnosti kroz realizaciju shema i umnih mapa. | ||
ČITANJE SE LIT C.4.3. Učenik čita zadane ili samostalno odabrane tekstove dječje književnosti prema vlastitom interesu, izražava mišljenja i osjećaje te ih povezuje s vlastitim iskustvom. | – redovito posjećuje knjižnicu i posuđuje knjige prikladne za svoju dob; – čita kako bi tražio informacije, učio, iz užitka čita, razumije i komentira odabrane tekstove iz knjiga za djecu; – identificira i prepoznaje obilježja raznih vrsta tekstova za djecu; – izražava mišljenja i osjećaje nakon čitanja književnog teksta; – opisuje situacije, događaje i likove prisutne u književnom tekstu; – čita tekstove koji se odnose na narodnu tradiciju Talijanske nacionalne zajednice i uočava njihova obilježja; – sastavlja popis pročitanih knjiga, i uspoređuje vlastiti popis s popisom ostalih učenika. | Samostalno izabire knjige za čitanje; čita knjige za djecu prema vlastitome interesu; prepoznaje vrste knjiga za djecu. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Lektira iz Kurikuluma. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – valorizirati školsku knjižnicu kao mjesto posvećeno čitanju; predlagati tekstove Talijanske nacionalne zajednice; – LEKTIRA IZ KURIKULUMA: smatra se potrebnim zadati učenicima za čitanje najmanje 7 naslova u cijelosti tijekom jedne školske godine. Uzimajući u obzir posebnost škole na jeziku i pismu talijanske nacionalne manjine, potrebno je dogovoriti s učiteljima hrvatskog jezika da u taj broj ulaze i lektire na hrvatskom jeziku; smatra se optimalnim omjerom 4 naslova na talijanskom jeziku i 3 na hrvatskom. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
GRAMATIKA SE LIT D.4.1. Učenik prepoznaje i primjenjuje temeljna znanja o pravopisnim pravilima, na vrste riječi, sintaktičku organizaciju jednostavne rečenice i na glavne vezne riječi. | – primjenjuje pravopisna pravila u pisanju (naglasak/akcent, apostrof, dvostruki zatvornici, digrami, trigrami, upotreba slova,,h«, rastavljanje na slogove); – s razumijevanjem koristi znakove interpunkcije; – razumije značajke i varijacije (rod i broj) umanjenica i uvećanica te složenih imenica; – prepoznaje i koristi vrste riječi (određeni i neodređeni član, imenice, glagoli, zamjenice, prijedlozi, pridjevi i njihovo stupnjevanje) te ih zna slagati; – prepoznaje i koristi glagolska vremena indikativa (prezent, imperfekt, perfekt, aorist i futur I); – prepoznaje strukturu neproširene jednostavne rečenice: predikat, subjekt, objekt, priložne oznake vremena, mjesta i načina; – provodi gramatičku i sintaktičku analizu rečenice; – razlikuje obilježja upravnog i neupravnog govora. | Ne primjenjuje uvijek ispravno osnovna pravopisna pravila; potrebna mu je pomoć učitelja za prepoznavanje vrsta riječi; ponekad ne prepoznaje i ne primjenjuje osnovna znanja koja se odnose na sintaktičko ustrojstvo i glavne konektore. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pravopis, interpunkcija, imenice (značenje, oblik, struktura); članovi; pridjevi, zamjenice, glagoli, prijedlozi; jednostavna rečenica, objekt, priložna oznaka mjesta, vremena, načina, sintaktička analiza, gramatička analiza, upravni i neupravni govor. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – iskoristiti razne interaktivne igre i platforme kako bi vježbe bile zabavnije; dati prednost primjeni znanja pred učenjem teorijskih pojmova. | ||
LEKSIK SE LIT D.4.2. Učenik proširuje leksičku baštinu promišljajući o značenju riječi, vršeći jednostavna pretraživanja rječnika te uočava sličnosti i razlike između jezika i dijalekta, promišlja o vlastitim i tuđim tekstovima kako bi uočio različita značenja. | – razumije da riječi imaju različita značenja te identificira značenje koje se odnosi na riječ iz teksta; – obogaćuje leksičku baštinu usmenom komunikacijom, čitanjem i pisanjem; – razumije glavne odnose između riječi (sličnosti, razlike, pripadnost semantičkoj skupini); – samostalno traži riječ u rječniku i nalazi značenja prikladno kontekstu; – koristi sinonime, homonime i antonime na prikladan način; – koristi novo naučene riječi na prikladan način; – u najjednostavnijim i najčešćim slučajevima razumije figurativno značenje riječi (npr. idiomi i poslovice itd.); – valorizira dijalekt svoje regije. | Posjeduje i koristi raznovrstan leksik; samostalno promišlja o leksiku i pretražuje značenje riječi u rječniku ne bi li uočio razlike i sličnosti; vrši usporedbe s dijalektom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – značenje, poimanje značenja, preneseno značenje, stručna terminologija, dijalekt, višejezičnost. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Potaknuti učenike na stalno korištenje priručnika i pomagala zadržavajući kritički i konstruktivan stav. | ||
NAPOMENA: U postizanju ishoda i u cilju kulturnog sazrijevanja te razvoja vještina koje zahtijeva suvremeno društvo, jasno je vidljiva obrazovna vrijednost koju moderne tehnologije imaju u školama. Ishodi se stoga postižu i uporabom informacijskih i komunikacijskih tehnologija, koje predstavljaju dragocjeno sredstvo koje je u mogućnosti odgovoriti na različite potrebe mnoštva učenika i njihovih različitosti te na taj način predstavljaju čimbenik inkluzije. Neophodno je usvojiti digitalni jezik i njegovu strukturu, kao temelj za djelovanje u stvaranju novih ideja i projekata. Uzajamnost s drugim ljudskim i analognim jezicima pruža mogućnost da se učenika, sa svojim specifičnostima, postavi u središte. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
4. razredu osnovne škole
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda, učitelj može odstupiti do 10 % od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene.
U svim se domenama razvijaju temeljne jezične vještine te potiče razvoj komunikacijskih kompetencija na talijanskom jeziku, potiče se ovladavanje vještinama slušanja, govorenja, čitanja, pisanja te se njihovim međudjelovanjem ujedno potiče i razvoj leksika.
5. RAZRED – 175 sati
ODGOJNO- -OBRAZOVNI ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.5.1. Učenik aktivno sluša te zauzima primjeren stav dok iznosi vlastita mišljenja, osobna i obrazovna iskustva, osjećaje i raspoloženja. | – zauzima stav pažljivog i aktivnog slušatelja i ne prekida ostale sugovornike, koristi i neverbalne znakove (znakovi odobravanja/neslaganja, mimika, gestikulacija); – razumije sadržaj poruka, zahtjeva, naredbi, uputa te ih provodi u odgovarajućem trenutku; – komunicira asertivno i izbjegava nasilnu komunikaciju; – zauzima prikladan stav u različitim komunikacijskim situacijama i prepoznaje ton osobe koja govori; – razlikuje vrste govora u različitim situacijama (privatno, školsko ili javno okružje); – razgovara i raspravlja o zadanim ili slobodno izabranim temama; – oblikuje jasna pitanja i potpune odgovore; – komunicira na suradnički način i poštuje logički i vremenski slijed; | Aktivno sluša ako ga tema zanima. Uz pomoć učitelja izražava vlastita mišljenja, osobna i obrazovna iskustva, osjećaje i raspoloženja koristeći ponekad neprecizan vokabular. |
– unosi prikladne pripovjedne elemente (pripovijeda, opisuje, obavještava) prilikom uključivanja u komunikacijski proces; – dijeli i traži informacije, oblikuje rečenice s različitim svrhama govorenja: zahvalu, ispriku, zahtjev, poziv. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – aktivno slušanje i primjeren stav u izražavanju vlastitog mišljenja, poruka, zahtjeva, uputa; asertivan stav; jezicni registri, dijalog, rasprava, oblikovanje pitanja, logički, vremenski i prostorni slijed; pripovjedni, opisni i informativni elementi, zahvale, isprike, zahtjevi, pozivi. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – imajući u vidu kako izvanškolski kontekst ne nudi dovoljno zadovoljavajućih situacija u kojima se govori talijanskim jezikom, smatra se neophodnim poticati uporabu talijanskoga jezika u školskom okružju kako bi se osposobilo učenike za uporabu jezika u različitim prilikama. | ||
VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.5.2. Učenik sluša i razumije usmene tekstove, vodi organizirani usmeni razgovor o temi koja je obrađena na satu koristeći kratku unaprijed pripremljenu argumentaciju. | – uočava općenito značenje, osnove informacije i svrhu usmenog teksta; – dok sluša, prepoznaje osnovne elemente pripovjednog, opisnog i objasnidbenog teksta; – pri slušanju prepoznaje pojedinačne ritmičke i zvučne elemente poetskog teksta (stanke, onomatopeju, rimu); – postavlja pitanja radi razjašnjenja elemenata za razumijevanje teksta; – izabire informacije prema svrsi; – vodi bilješke prateći ključne informacije; – postavlja pitanja ostalim slušateljima; – raspoznaje svrhu sudjelovanja u usmenom razgovoru služeći se primjerima iz osobnog, školskog i javnog okružja; – usmeno sažima tekst na temelju bilježaka koje je zapisao tijekom slušanja; – prenosi sadržaj na jasan i učinkovit način; – prepričava i opisuje zadanu ili samostalno izabranu temu; – prati logički i vremenski slijed; – primjenjuje vještine govornika: govori dovoljno jasno i glasno, dobro artikulira riječi, prati izrečeno neverbalnom komunikacijom. | Sluša i razumije usmene tekstove uz manje poteškoće, uz pomoć učitelja vodi usmeni razgovor o temi koja je obrađena na satu koristeći kratku, unaprijed pripremljenu, argumentaciju. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst, opisni, izlagački i poetski tekst, sinteza informacija (bilješke, sažetak). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – promicati aktivnosti usmjerene na razvoj vještine usmene interakcije. | ||
B) PISANJE | ||
PRERADA SE LIT B.5.1. Učenik prerađuje tekstove: preuređuje, sažima, dopunjuje i preoblikuje ih. | – prikuplja ideje te ih organizira u natuknicama, konceptualnim mapama, shemama; – obrađuje tekst kojeg uređuje postavljajući u ispravan kronološki redoslijed različite dijelove napisane u nepovezanom redoslijedu; – sažima tekst sintetizirajući ga; – dopunjuje tekst umećući prikladne dijelove ili izmišljajući likove; – nastavlja i zaključuje kratak tekst slijedeći upute i držeći se priče; – preoblikuje tekst mijenjajući početnu situaciju, odvijanje radnje, zaključak; – piše priču sa zadanim završetkom; – obogaćuje opis učinkovitim riječima i prikladnim usporedbama; | Uz povremenu pomoć učitelja prerađuje tekstove: preuređuje, sažima, dopunjuje, preoblikuje ih, koristeći prilično točan i učinkovit leksik. |
– pretvara objektivan opis u subjektivan i obratno; – stvara nove opise predmeta i životinja; – iznova piše pripovjedne tekstove mijenjajući redoslijed, uklanjanjem ili dodavanjem likova, mijenjajući okruženja i događaje; – vrste tekstova: pripovjedni (basna, bajka, fantastična priča, mit), opisni, poetski. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – obrada tekstova (sinteza, dopunjavanje, preoblikovanje); pripovjedne tehnike. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – promicati aktivnosti usmjerene na razvijanje lingvističkih i leksičkih vještina ponajviše zbog jezičnih i medijskih utjecaja. | ||
SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.5.2. Učenik piše smislene i povezane tekstove raznih vrsta, vezane uz iskustva i učenje, uređuje njihovu strukturu i koristi tehnike pisanja. | – samostalno piše jasne i ispravne tekstove u sadržajnom i formalnom pogledu, koje strukturira prema metodi 5W; – piše kreativne tekstove na temelju smjernica (pripovjedne, opisne, poetske); – slobodno eksperimentira s različitim oblicima pisanja (također i na računalu), prilagođavajući tekstualnom obliku vokabular, strukturu teksta i grafička rješenja, spajajući, eventualno, usmeni izraz s multimedijalnim materijalima; – piše basne, bajke i opisne tekstove slijedeći zadane upute; – smišlja tekst polazeći od misterioznog događaja ili slike, zamišlja sebe u sličnoj situaciji; – koristi pripovjedne tehnike poput: pripovjedanja, opisivanja, dijaloga i refleksija; – pridržava se grafičkih pravila: datum, naslov, ulomak. | Uz povremenu pomoć učitelja organizira i piše tekstove raznih vrsta vezanih uz iskustvo i učenje koji su gotovo uvijek jasni, povezani i cjeloviti, organizira njihovu strukturu pridržavajući se grafičkih pravila; koristi jednostavne tehnike pisanja. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni (bajka, basna, mit) i opisni tekst; pripovjedne, opisne, dijaloške i refleksivne pripovjedne tehnike sekvencije; 5W. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – promicati lingvističko-leksički razvoj; usavršavati aktivnost pisanog stvaralaštva radi dostizanja veće samostalnosti. | ||
C) ČITANJE | ||
TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.5.1. Učenik samostalno čita i razumije tekstove raznih vrsta te koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava njegove karakteristične elemente te oblikuje vlastita mišljenja. | – izražajno čita naglas, također i s više glasova; jasno artikulira riječi, pazi na interpunkciju, stanke, glasnoću, tempo, ritam, jačinu i boju glasa; – prepoznaje svrhu čitanja razlikujući osobno, školsko i javno okružje; – primjenjuje tehnike čitanja u sebi (usmjereno, selektivno, globalno, produbljeno); – primjenjuje tehnike aktivnog čitanja: raspoznaje elemente teksta (naslov, podnaslov, ilustracije, fotografije, posebna slova i boje) te koristi te elemente za stvaranje pretpostavki o sadržaju teksta; – postavlja si pitanja prije i tijekom čitanja; – prepoznaje ključne informacije te ih koristi za sažimanje teksta; – primjenjuje pomoćne tehnike za razumijevanje (podvlači, bilježi informacije, izrađuje mape i sheme); | Samostalno čita tekstove raznih vrsta i koristi prikladne strategije za analiziranje i sintetiziranje sadržaja, ali to ne čini uvijek s razumijevanjem; uočava karakteristične elemente te oblikuje jednostavna osobna mišljenja. |
– primjenjuje metodu 5W; – uspoređuje informacije iz različitih tekstova; – oblikuje osobna motivirana mišljenja; – prepoznaje obilježja mitova te interpretira simboličke vrijednosti mita; – vrste tekstova: pripovjedni (basna, bajka, fantastična priča, mit, pustolovni roman), opisni, poetski; – ,,čita« posebne vrste tekstova: strip i animirani film te uočava ideje i sredstva izražavanja; – čita, razumije i izražava jednostavna mišljenja o tekstovima Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – analiza i sinteza pročitanih tekstova; svrha, ključne informacije, 5W, osobni stavovi, simboličke vrijednosti; strip i animirani film. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – poticati izražajno čitanje i izražavanje vlastitih stavova; – predlagati tekstove Talijanske nacionalne zajednice. | ||
STRUKTURA SE LIT C.5.2. Učenik prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta i tehnike pisanja. | – uočava grafičke elemente u tekstu (naslov, odlomci, tipografija); – prepoznaje glavnu strukturu teksta: uvod, slijed događaja, zaključak; – raščlanjuje tekst na dijelove i prepoznaje sekvencije (pripovjedna, opisna, refleksivna i dijaloška) te dodjeljuje naslov svakoj od njih; – prepoznaje neke pripovjedne tehnike: uočava autora i pripovjedača, upravni i neupravni govor, stajalište, gledište; – razumije i razlikuje objektivan i subjektivan opis; – prepoznaje glavna formalna obilježja poetskog teksta; stih, rimu (unakrsna, parna, obgrljena, rima sa shemom aba bcb…), strofu/kiticu, opkoračenje; – prepoznaje glavne stilske figure (usporedbu,poredbu, metaforu, personifikaciju, onomatopeju); – prepoznaje značajke jezika stripa: niz sličica, vinjeta, okvir, crtež, oblačić, didaskalija; – vrste tekstova: pripovjedni (basna, bajka, fantastična priča, mit, pustolovni roman), opisni, poetski. – čita i razumije dijalektalne tekstove te prepoznaje njihove vrijednosti i izražava mišljenje o tekstovima autora Talijanske nacionalne zajednice. | Prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta uz povremenu pomoć učitelja; s nekoliko pogrešaka uspijeva prepoznati tehnike pisanja. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni, opisni, poetski tekst; grafički elementi, struktura (uvod, slijed događaja, zaključak), pripovjedne tehnike i postupci; objektivan i subjektivan opis; stih, rima, strofa, retoričke figure (usporedba, poredba, metafora, personifikacija, onomatopeja); jezik stripa. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – broj tekstova kojima će se ostvariti zadani sadržaji ovisit će o vještinama napretka učenika; predlagati tekstove Talijanske nacionalne zajednice. – LEKTIRA IZ KURIKULUMA: smatra se potrebnim dodijeliti učenicima za cjelovito čitanje najmanje 8 naslova tijekom školske godine. Imajući u vidu specifičnost škole na jeziku i pismu talijanske nacionalne manjine, važan je dogovor s učiteljima Hrvatskoga jezika kako bi u ukupan broj bila ubrojena i djela za čitanje spomenutog predmeta; procjenjuje se kako je optimalan omjer 5 naslova na talijanskom jeziku i 3 naslova na hrvatskom jeziku. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
GRAMATIKA SE LIT D.5.1. Učenik poznaje i primjenjuje temeljna pravopisna i fonološka pravila; prepoznaje, razumije i primjenjuje temeljna znanja o sintaktičnoj organizaciji jednostavne rečenice, o vrstama riječi i glavnim veznim riječima. | – poznaje i primjenjuje temeljna pravopisna i fonološka pravila te ih koristi za pregledavanje vlastitih i tuđih pisanih tekstova te za ispravak eventualnih pogrešaka koje pronađe u navedenim tekstovima; – piše diktirani tekst poštujući pravopisna i fonološka pravila; – uočava i ispravno koristi značenje imenica; – razlikuje rod i broj imenice, ispravno koristi imenice koje se tvore od m. roda dodavanjem sufiksa, imenice različitih oblika za m. i ž. rod, imenice neodređenog roda za mladunčad životinja, defektivne imenice i imenice s dva oblika množine); – razlikuje i ispravno koristi netvorbene i tvorbene imenice, imenice nastale sufiksalnom tvorbom i složenice, – prepoznaje i ispravno koristi određene, neodređene i partitivne članove; – prepoznaje pridjeve, razlikuje njihove funkcije; – ispravno koristi razne vrste pridjeva (opisne, posvojne, pokazne, neodređene, upitne/usklične i brojevne); – prepoznaje i ispravno koristi razne vrste zamjenica (osobne, posvojne, pokazne, upitne/usklične i odnosne); – prepoznaje glagole i gramatičke kategorije (konjugaciju, način, vremena, lice i broj), funkciju i značenje u rečenici; – prepoznaje i ispravno koristi glagolska vremena indikativa i razlikuje pomoćne od ostalih glagola; – poznaje glavne rečenične dijelove u jednostavnoj rečenici: subjekt i predikat (glagolski i imenski); – poznaje temeljne rečenične dijelove za proširenje jednostavne neproširene rečenice: atribut, apoziciju, objekt, atributni genitiv ; – prepoznaje i točno koristi glavne vrste konektora na funkcionalnoj razini, ali bez određivanja morfološke i sintaktičke kategorije istih. | Posjeduje znanje o temeljnim pravopisnim i fonološkim pravilima koje nije uvijek zadovoljavajuće zbog čega ih ne primjenjuje uvijek; uz pomoć učitelja prepoznaje, razumije i u različitim situacijama primjenjuje temeljna znanja o sintaktičkoj organizaciji jednostavnih rečenica, o vrstama riječi i glavnim veznim riječima. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pravopisna i fonološka norma; imenice (značenje, oblik, struktura); vrste članova; vrste pridjeva (opisni, određeni); vrste zamjenica; glagoli (indikativ); jednostavna rečenica, subjekt, predikat, atribut, apozicija, objekt, atributni genitiv, konektori. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – dati prednost primjeni znanja pred učenjem teorijskih pojmova. | ||
LEKSIK SE LIT D.5.2. Učenik razumije da riječi imaju različita značenja i razumije značenje riječi u tekstu; svjestan je da se u komunikaciji koriste različiti podsustavi jezika i dijalekata, koristi izvore znanja. | – obogaćuje leksičku baštinu usmenom komunikacijom, čitanjem i pisanjem; – povezuje značenja riječi; razumije da riječi imaju različita značenja i uočava specifično značenje riječi u tekstu; – u najjednostavnijim i najčešćim slučajevima razumije upotrebu i značenje riječi; – razumije i koristi specifične riječi i pojmove stručnog jezika; – razumije i pamti riječi kratkoga teksta; predviđa riječi koje nedostaju u tekstu; – koristi prikladan i bogat vokabular; – postavlja leksičke hipoteze; – koristi se rječnikom kao izvorom znanja; – razumije vrijednost dijalekta svoje regije i važnost višejezičnosti. | Uz povremenu pomoć učitelja razumije različita značenja riječi i u većini slučajeva razumije značenje riječi u tekstu; nije uvijek svjestan raznolikosti jezika i dijalekata; na poticaj koristi izvore znanja. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – značenje, preneseno značenje, specifični i pojmovi struke, dijalekt, višejezičnost. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – poticati učenike na konstantnu uporabu izvora znanja uz kritički i konstruktivni pristup. | ||
NAPOMENA: U postizanju ishoda i u cilju kulturnog sazrijevanja te razvoja vještina, koje zahtijeva suvremeno društvo, jasno je vidljiva obrazovna vrijednost koju moderne tehnologije imaju u školama. Ishodi se stoga postižu i uporabom informacijskih i komunikacijskih tehnologija, koje predstavljaju dragocjeno sredstvo koje je u mogućnosti odgovoriti na različite potrebe mnoštva učenika i njihovih različitosti te na taj način predstavljaju čimbenik inkluzije. Neophodno je usvojiti digitalni jezik i njegovu strukturu, kao temelj za djelovanje u stvaranju novih ideja i projekata. Uzajamnost s drugim ljudskim i analognim jezicima pruža mogućnost da se učenika, sa svojim specifičnostima, postavi u središte. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
5. razredu osnovne škole
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda učitelj može odstupiti do 10 % od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene.
U svim se domenama razvijaju temeljne jezične vještine te potiče razvoj komunikacijskih kompetencija na talijanskom jeziku, potiče se ovladavanje vještinama slušanja, govorenja, čitanja, pisanja te se njihovim međudjelovanjem ujedno potiče i razvoj leksika.
6. RAZRED – 175 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.6.1. Učenik aktivno sluša, uočava tuđa stajališta, izražava vlastita mišljenja, osobna i obrazovna iskustva logičnim i kronološkim slijedom te prikladnim funkcionalnim stilom, prepoznajući svrhu komunikacije. | – zauzima stav u kojem aktivno i pažljivo sluša, ne prekida sugovornike, a koristi i neverbalne znakove (znakovi odobravanja/neslaganja, mimika, gestikulacija); – uspijeva parafrazirati ono što je čuo kako bi pojasnio vlastito mišljenje; – razumije značenje poruka, naredbi, uputa te ih provodi u istom trenutku i na najprikladniji način; – zauzima pozitivan stav i izbjegava nasilnu komunikaciju; – koristi oblike uljudnosti i pridržava se temeljnih pravila komunikacije; – zauzima stav prikladan različitim komunikacijskim situacijama i prepoznaje ton govornika; | Aktivno sluša ako ga tematika zanima, razumije samo jasno izražena mišljenja, na općenit način izražava vlastito mišljenje, osobna i naučena iskustva, prilagođava vokabular uz nešto nesigurnosti, prepoznaje svrhu komunikacije. |
– na suvisli način sudjeluje u komunikaciji (poruku izražava na razumljiv i učinkovit način, govori jasno pridržavajući se teme, komunicira imajući u vidu osobu kojoj se obraća, vrijeme, mjesto i svrhu), pridržavajući se vremena, redoslijeda i načina govorenja; – izlaže i obrazlaže vlastito mišljenje; – usmeno izražava svoje raspoloženje i iskustva poštujući povezanost i cjelovitost izraza (vremensku, logičku i prostornu). | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – aktivno slušanje i primjeren stav u izražavanju vlastitog mišljenja, pozitivan stav, povezanost i cjelovitost izraza; oblici uljudne komunikacije, iznošenje i argumentiranje mišljenja i raspoloženja. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – imajući u vidu kako izvanškolski kontekst ne nudi dovoljno zadovoljavajućih situacija u kojima se govori talijanskim jezikom, smatra se neophodnim poticati uporabu talijanskoga jezika u školskom okruženju kako bi se osposobilo učenike za uporabu jezika u različitim prilikama. | ||
VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.6.2. Učenik sluša i razumije usmene tekstove, vodi organizirani usmeni razgovor o temi koja je obrađena na satu koristeći kratku unaprijed pripremljenu argumentaciju. | – razumije globalno značenje, osnove informacije i svrhu usmenog teksta; – prepoznaje ključne izraze teksta koji je čuo, vodi bilješke tijekom slušanja koje razrađuje; – pri slušanju prepoznaje elemente za razlikovanje narativnog, deskriptivnog, izlagačkog, propisujućeg teksta; – pri slušanju prepoznaje pojedinačne ritmičke i zvučne elemente pjesničkog teksta (reaktivira prethodno usvojene koncepte; aliteracija); – postavlja pitanja radi razjašnjenja elemenata za razumijevanje teksta; – odabire informacije prema svrsi; – raspoznaje svrhu sudjelovanja u usmenoj komunikaciji služeći se primjerima iz osobnog, školskog i javnog okružja; – na logičan i jasan način govori o onome što je čuo koristeći suvisli način izražavanja, prateći slijed misli te proizvodi strukturirani pripovjedni, deskriptivni, izlagački i propisujući tekst; – vodi službeni razgovor koristeći jasan izraz i pridržavajući se relevantne tematike te logičkog i kronološkog slijeda; – primjenjuje govorničke vještine: govori dovoljno jasno i glasno, dobro artikulira riječi, prati izrečeno neverbalnom komunikacijom koja je u skladu s verbalnom komunikacijom (sugovornika gleda u oči i vodi računa o držanju tijela). | Sluša i razumije usmene tekstove; na logičan i jasan način, uz uporabu suvislog načina izražavanja, priprema strukturiran usmeni govor na temu koja je predstavljena na satu koristeći kratku argumentaciju pripremljenu unaprijed. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni, opisni, izlagački, regulativni i poetski tekst; izbor i sinteza informacija (bilješke, sažetak); ključni izrazi, retoričke figure, formulacija pitanja, logično i jasno izlaganje, logički, kronološki i prostorni slijed; dijalog. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – bilo bi korisno osvijestiti učenike o potrebi prilagođavanja leksičkog fonda s komunikacijskim prilikama. | ||
B) PISANJE | ||
PRERADA SE LIT B.6.1. Učenik prerađuje tekstove: preuređuje, sažima, dopunjuje, preoblikuje i parafrazira ih. | – prikuplja ideje te ih organizira u natuknicama, konceptualnim mapama, shemama; – sažima tekst sintetizirajući ga; – preuređuje i dopunjuje tekst uz pomoć: preoblikuje početnu situaciju, odvijanje radnje, zaključak, stvara različite ishode koji su u skladu s naracijom; | Uz povremenu pomoć učitelja obrađuje tekstove, preuređuje, sažima, dopunjuje, preoblikuje i parafrazira ih, koristeći prilično točan i učinkovit način izražavanja. |
– izrađuje razne vrste opisa (objekata, životinja, osoba i okruženja; subjektivni i objektivni); – nanovo piše tekst iz druge perspektive, pripovijeda u prvom i trećem licu, umeće preokrete; – uređeno piše upute za igru, recept ili točke nekog pravila; – koristi opisne, narativne i refleksivne pripovjedne tehnike kako bi upotpunio tekst; – slijedeći razne faze piše jednostavne tekstove, jasne i pravilne prema usvojenim modelima (pripovjedni, izlagački, opisni i propisujući tekst). | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni, izlagački, opisivački i regulativni tekst; organizacija i uređivanje tekstova (analiza, sinteza, dopunjavanje, preoblika, parafraziranje); pripovjedne tehnike, sekvence. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – smatra se da je obrada tekstova nužan i koristan prijelaz prema naknadnoj samostalnoj produkciji. | ||
SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.6.2. Učenik piše smislene i povezane tekstove raznih vrsta, vezane uz iskustva i učenje, uređuje njihovu strukturu i koristi tehnike pisanja. | – samostalno piše pripovjedne, izlagačke i poetske tekstove, jasne i pravilne u pogledu sadržaja i forme; – samostalno izrađuje razne vrste objektivnih i subjektivnih opisa, vodeći računa o pet osjetila; – uređeno piše upute za igru, recept ili točke nekog pravila; – slobodno eksperimentira s raznim oblicima pisanja (također i na računalu), prilagođavajući vokabular, strukturu i grafička rješenja obliku teksta, uz mogućnost integracije verbalnog teksta multimedijalnim materijalima; – samostalno piše kratke fantastične i stvarne priče; – koristi tehnike pisanja poput: pripovjednih, opisnih, dijaloških i refleksivnih sekvenci; – poznaje i primjenjuje postupke smišljanja, planiranja, sastavljanja i ispravljanja teksta na temelju pisane zadaće; – pridržava se grafičkih pravila; – ostvaruje razne oblike kreativnog pisanja u prozi i stihovima. | Uz povremenu pomoć učitelja planira i piše tekstove raznih vrsta, vezane uz iskustvo i učenje, koji su gotovo uvijek jasni, suvisli i povezani, uređuje njihovu strukturu pridržavajući se grafičkih pravila; koristi jednostavne tehnike pisanja i elektroničke obrade teksta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni, opisni, izlagački, poetski i regulativni tekst; tehnike pisanja; oblikovanje i provjeravanje. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – promicati lingvističko-leksički razvoj; usavršavati aktivnost pisanog stvaralaštva radi dostizanja veće samostalnosti. | ||
C) ČITANJE | ||
TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.6.1. Učenik samostalno čita i razumije tekstove raznih vrsta te koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava njegove karakteristične elemente te oblikuje vlastita mišljenja. | – učvršćuje izražajno čitanje; – prepoznaje svrhu čitanja služeći se primjerima iz osobnog, školskog i javnog okružja; – primjenjuje tehnike čitanja u sebi (orijentacijsko, selektivno, globalno, produbljeno); – razumije globalan smisao onoga što čita, prepoznaje svrhu i komunikacijsku namjeru pisca prepoznajući njegovo stajalište; – primjenjuje tehnike aktivnog čitanja: definira elemente teksta (naslov, podnaslov, ilustracije, fotografije, posebna slova i boje) te koristi te elemente za postavljanje hipoteza o sadržaju teksta; | Samostalno čita tekstove raznih vrsta i koristi strategije prikladne za analiziranje i sintetiziranje sadržaja; s ponekom pogreškom razumije karakteristične elemente i tipologiju teksta; oblikuje osobna mišljenje te ih izražava na pretežito pravilan i suvisao način. |
– zamišlja i vizualizira dok čita, percipira osjećaje koje sugeriraju riječi, sudjeluje u onome što čita, postavlja si pitanja; – razumije implicitne informacije i prikuplja implicitne i eksplicitne informacije; – primjenjuje pomoćne tehnike za razumijevanje (podvlači, bilježi informacije, izrađuje mape i sheme); – primjenjuje metodu 5W; – uspoređuje informacije iz raznih tekstova; – oblikuje i obrazlaže osobna mišljenja; – prepoznaje svojstva epske poezije, analizira osjećaje junaka, univerzalne i vječne vrijednosti koje ih potiču na djelovanje; – razumije civilizacijske aspekte utemeljene u Ilijadi; – vrste tekstova: pripovjedni (fantastični), opisni (portret), izlagački, propisivački, poetski, epski (Ilijada); – »čita« posebne jezične izražaje: dokumentarni film – raspoznaje ideje i izražajna sredstva; – čita, razumije i izražava mišljenja o tekstovima Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – analiza i sinteza pročitanih tekstova; svrha, ključne informacije, 5W, osobni stavovi, simboličke vrijednosti; obilježja epske poezije; dokumentarni film. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – mijenjati preporuke kako bi se učeniku pružila prilika da prepozna najpogodniji žanr; – obzirom da je čitanje prilika za širenje znanja i promicanje izražavanja osobnih stavova, predlagati tekstove Talijanske nacionalne zajednice. | ||
STRUKTURA SE LIT C.6.2. Učenik prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta i tehnike pisanja. | – razumije grafičke elemente u tekstu (naslov, odlomci, tipografija); – prepoznaje temeljnu strukturu teksta: uvod, razvoj, zaključak, radnja, fabula; – dijeli tekst na ulomke i prepoznaje njihovu tipologiju: narativna, deskriptivna, refleksivna i dijaloška; – prepoznaje strukturu realističkih i fantastičnih tekstova; – razlikuje između objektivnog i subjektivnog opisivanja; – prepoznaje neke pripovjedne tehnike: prepoznaje pisca i pripovjedača, upravni i neupravni govor, stajalište; – razumije glavne formalne karakteristike (stečene dosada) poetskog teksta; – razumije glavne stilske figure dosad stečene; – prepoznaje tipična svojstva pisanja epske poezije: epitet, patronim, preneseno značenje; – razumije mehanizam hiperteksta; – razumije kinematografska sredstva izražavanja (kadar, prizor, perspektiva); – vrste tekstova: pripovjedni (fantastični), opisni (portret), izlagački, propisivački, poetski, epski (Ilijada); – čita i razumije tekstove dijalektalne poezije te prepoznaje njihove vrijednosti i izražava mišljenje o tekstovima pisaca Talijanske nacionalne zajednice. | Prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta uz povremenu pomoć učitelja; s nekoliko pogrešaka uspijeva prepoznati tehnike pisanja i stilske figure. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni, opisivački, izlagački, poetski, regulativni i epski tekst; grafički elementi, struktura (uvod, slijed događaja, zaključak), pripovjedne tehnike i sekvence; objektivan i subjektivan opis; stih, rima, strofa, retoričke figure (usporedba, poredba, metafora, personifikacija, onomatopeja, metonimija, epitet, patronim). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – broj tekstova kojima će se ostvariti zadani sadržaji ovisit će o mogućnosti usvajanja istih od strane učenika; predlagati tekstove Talijanske nacionalne zajednice. – LEKTIRA IZ KURIKULUMA: smatra se potrebnim dodijeliti učenicima za cjelovito čitanje najmanje 8 naslova tijekom školske godine. Imajući u vidu specifičnost škole na jeziku i pismu talijanske nacionalne manjine,, važan je dogovor s učiteljima Hrvatskoga jezika kako bi u ukupan broj bila ubrojena i djela za čitanje spomenutog predmeta; procjenjuje se kako je optimalan omjer 5 naslova na talijanskom jeziku i 3 naslova na hrvatskom jeziku. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
GRAMATIKA SE LIT D.6.1. Učenik poznaje i primjenjuje temeljna pravopisna i fonološka pravila; prepoznaje, razumije i primjenjuje temeljna znanja o sintaktičnoj organizaciji jednostavne rečenice, o vrstama riječi i glavnim veznim riječima. | – poznaje i primjenjuje temeljna pravopisna i fonološka pravila i koristi ih za provjeru vlastite i tuđe pisane produkcije te za ispravljanje eventualnih pogrešaka koje pronađe; – prepoznaje i razlikuje glagole po predmetu radnje (prijelazni i neprijelazni); – poznaje i koristi sve glagolske oblike u aktivu; – prepoznaje riječi koje pripadaju razredu priloga; – prepoznaje razne funkcije priloga i priložnih sintagmi; – razlikuje razne vrste priloga i priložnih sintagmi i prepoznaje promijenjene i izvedene sintagme kao i stupnjeve; – koristi prilog za modifikaciju značenja ostalih vrsta riječi; – na suvisli način koristi priloge, priložne sintagme i prijedloge kao veznike teksta; prepoznaje riječi koje pripadaju razredu prijedloga i njihovu funkciju; – razumije značenje prijedloga i prijedložnih sintagmi te ih koristi na suvisao način, uspoređujući ih s hrvatskim jezikom; – prepoznaje i razlikuje riječi koje pripadaju razredu usklika, prepoznaje njihovu funkciju i primjenjuje ih pravilno; – vlada temeljnim elementima jednostavne rečenice i glavnim načinima proširenja; – razlikuje izravni i neizravni objekt; – prepoznaje i učinkovito, u svim njihovim oblicima, koristi sljedeće dopune: dopune u dativu, dopune vremena, mjesta, društva, načina, sredstva, namjere, uzorka, dopune u pasivu za živo i neživo. | Posjeduje znanje o temeljnim pravopisnim i fonološkim pravilima koje nije uvijek zadovoljavajuće zbog čega ga ne primjenjuje stalno; uz pomoć učitelja prepoznaje, razumije i u različitim situacijama primjenjuje temeljna znanja o sintaktičkoj organizaciji jednostavnih rečenica, o vrstama riječi i glavnim veznicima. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pravopisna i fonološka pravila; prijedlozi i priložne oznake; usklici i priložne oznake; glagolski oblici u aktivu; jednostavne rečenice, atribut, apozicija, izravni i neizravni objekt. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – dati prednost primjeni znanja pred učenjem teorijskih pojmova. | ||
LEKSIK SE LIT D.6.2. Učenik razumije da riječi imaju različita značenja i razumije značenje riječi u tekstu; svjestan je da se u komunikaciji koriste različiti podsustavi jezika i dijalekta, koristi izvore znanja. | – razumije i upotrebljava temeljni i složeniji leksik; – istražuje etimološko značenje riječi; – na suvisli i kreativan način koristi leksik i stilske figure; – razumije i koristi specifične riječi i pojmove jezika struke; – postavlja leksičke hipoteze; – izvodi značenje riječi u određenom kontekstu i razumije odnose u značenju između riječi; – obogaćuje leksik kroz jezične igre; – samostalno se koristi rječnikom; – zna upotrebljavati sinonime i antonime; – u pisanju koristi primjeren leksik i registar; – poima vrijednost dijalekta svoje regije i važnost višejezičnosti. | Uz povremenu pomoć učitelja razumije razna značenja riječi i u većini slučajeva razumije značenje neke riječi u tekstu; nije uvijek svjestan raznolikosti jezika i dijalekata; uz poticanje koristi izvore znanja. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – značenje, preneseno značenje, specifični i pojmovi struke, sinonimi i antonimi, rječnik, etimologija, dijalekt, višejezičnost. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – poticati učenike na konstantnu uporabu izvora znanja uz kritički i konstruktivni pristup. | ||
NAPOMENA: U postizanju ishoda i u cilju kulturnog sazrijevanja te razvoja vještina, koje zahtijeva suvremeno društvo, jasno je vidljiva obrazovna vrijednost koju moderne tehnologije imaju u školama. Ishodi se stoga postižu i uporabom informacijskih i komunikacijskih tehnologija, koje predstavljaju dragocjeno sredstvo koje je u mogućnosti odgovoriti na različite potrebe mnoštva učenika i njihovih različitosti te na taj način predstavljaju čimbenik inkluzije. Neophodno je usvojiti digitalni jezik i njegovu strukturu, kao temelj za djelovanje u stvaranju novih ideja i projekata. Uzajamnost s drugim ljudskim i analognim jezicima pruža mogućnost da se učenika, sa svojim specifičnostima, postavi u središte. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
6. razredu osnovne škole
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda učitelj može odstupiti do 10 % od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene.
U svim se domenama razvijaju temeljne jezične vještine te potiče razvoj komunikacijskih kompetencija na talijanskom jeziku, potiče se ovladavanje vještinama slušanja, govorenja, čitanja, pisanja te se njihovim međudjelovanjem ujedno potiče i razvoj leksika.
7. RAZRED – 140 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.7.1. Učenik sudjeluje u aktivnoj i svjesnoj komunikativnoj interakciji, u stanju je uočiti specifične informacije iz govornog jezika, svojstva i svrhu komunikacije; uspijeva pretpostaviti sadržaj. | – zauzima stav u kojem aktivno i pažljivo sluša, ne prekida ostale sugovornike te se također služi neverbalnim znakovima (znakovi odobravanje/negodovanja, mimika, gestikulacija); – zauzima stav prikladan različitim komunikacijskim situacijama i prepoznaje ton govornika; – uspijeva parafrazirati ono što je čuo kako bi pojasnio vlastito stajalište; – uspoređuje i vrednuje informacije koje je čuo; – razlikuje primarne i sekundarne informacije, eksplicitne i implicitne informacije; – uspijeva protumačiti neverbalnu komunikaciju sugovornika; – govori na suvisao način, odmjerava količinu informacija koje izlaže, uzima u obzir cilj i svrhu komunikacije; – zauzima pozitivan stav i izbjegava nasilnu komunikaciju; – razlikuje između raznih vrsta slušanja: onoga usredotočenog na govornika i njegovo raspoloženje i onoga fokusiranog na razumijevanje i pamćenje poruka; – izlaže ideje za koje uspijeva pronaći argumente, ustrajava na afirmaciji vlastitih ideja i mišljenja. | Ukoliko je zainteresiran aktivno sudjeluje u komunikaciji s pokojom nepreciznošću i ne uvijek na suvisli način; razumije specifične informacije i svrhu komunikaciju uz povremenu pomoć učitelja; povremeno nedostaje poveznica s onim o čemu se govori. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – aktivno slušanje i primjeren stav u izražavanju vlastitog mišljenja; raščlamba primarnih i sekundarnih informacija, eksplicitnih i implicitnih; neverbalna komunikacija; izražavanje relevantnih ideja; cilj i svrha komunikacije; asertivan stav; argumentiranje. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – imajući u vidu kako izvanškolski kontekst ne nudi dovoljno zadovoljavajućih situacija u kojima se govori talijanskim jezikom, smatra se neophodnim poticati uporabu talijanskoga jezika u školskom okruženju kako bi se osposobilo učenike za uporabu jezika u različitim prilikama. | ||
VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.7.2. Učenik sluša i razumije usmene tekstove, vodi organizirani usmeni razgovor o temi koja je obrađena na satu koristeći unaprijed pripremljenu argumentaciju. | – razumije globalno značenje, tematiku, ključne informacije i svrhu usmenog teksta; – slušajući prepoznaje osnovne elemente pripovjednog, opisnog, izlagačkog, propisujućeg, dramskog teksta; – prepoznaje, ponovno aktivira i učvršćuje određene ritmičke i zvučne elemente pjesničkog teksta koji su prethodno usvojeni; – postavlja pitanja radi pojašnjenja razumijevanja teksta; – razlikuje primarne i sekundarne informacije, eksplicitne i implicitne informacije; – uspoređuje i vrednuje informacije koje je čuo; – uređuje i tumači informacije pomoću natuknica, shema, tablica; – postavlja pitanja drugim slušateljima i po potrebi nadopunjuje njihove odgovore; – prepoznaje svrhu usmene interakcije služeći se primjerima iz osobnog, školskog i javnog područja; – čini poruku razumljivom i učinkovitom; – koristi vještine govornika: govori dovoljno glasno, dobro artikulira riječi, služi se neverbalnom komunikacijom; – uspijeva pronaći primjerenu ravnotežu između verbalnog i neverbalnog jezika. | Sluša i razumije usmene tekstove; priprema strukturiran usmeni govor o temi koja je predstavljena na satu služeći se unaprijed pripremljenom argumentacijom, na logičan i jasan način i koristeći pravilan, suvisli i djelomično specifičan vokabular. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – opće značenje teksta, tema, ključne informacija, cilj, primarne i sekundarne informacije, analiza i sinteza informacija (bilješke, sheme, tablice, sažetak); izlaganje, dijalog; neverbalna komunikacija. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – bilo bi korisno osvijestiti učenike o važnosti aktivne interakcije sa sugovornikom i potrebi obraćanja pozornosti na sve oblike komunikacije (i one neverbalne). | ||
B) PISANJE | ||
PRERADA SE LIT B.7.1. Učenik prerađuje tekstove: preuređuje, sažima, dopunjuje, preoblikuje i parafrazira ih. | – prikuplja ideje te ih organizira u natuknicama, konceptualnim mapama, shemama; – sažima tekst sintetizirajući ga prema raznim gledištima; – dopunjava tekst stvarajući okruženja, likove, događaje; – stvara dijelove kako bi obogatio tekst ili tekst preoblikovao drugačijim razvojem događaja; – preuređuje pripovjedni tekst tako što preoblikuje početnu situaciju, odvijanje radnje, zaključak; stvara različite svršetke koji su koherentni s pričom; – preuređuje pripovjedni tekst izmjenjujući redoslijed dijelova, izbacuje ili dodaje likove, izmjenjuje okruženja i epizode; – parafrazira i komentira pjesnički tekst u zadanim vježbama; – objašnjava i piše poredbe i metafore uz pomoć; – vrste tekstova: pripovjedni (dnevnik, pismo, kriminalistička priča, autobiografija, reportaža, humoristična pripovijetka, putopis, avanturistička pripovijetka/roman, intervju, ljetopis, anegdota, izvještaj), hipertekst, dramski, poetski, epski tekst. | Uz podršku učitelja obrađuje tekstove, preuređuje, sažima, dopunjuje, preoblikuje i parafrazira ih, koristeći prilično točan i učinkovit način izražavanja. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst (dnevnik, pismo, autobiografija, kriminalistička priča, reportaža, humoristična pripovijetka, putopis, avanturistička pripovijetka i roman, intervju, kronika, anegdota, izvještaj), hipertekst, dramski, poetski i epski tekst; analiza i sinteza (konceptualne mape, sheme), dopunjavanje, proširivanje, rad na tekstu; parafraze, komentar; retoričke figure. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – smatra se da je obrada tekstova nužan i koristan prijelaz prema kasnijem samostalnom stvaralaštvu. | ||
SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.7.2. Učenik piše smislene i koh povezane ezivne tekstove raznih vrsta ispravnog sadržaja i oblika. | – samostalno piše na jasan i pravilan način pripovjedni tekst (dnevnik, osobno pismo, autobiografija, kriminalistička i humoristična priča); – poštuje strukturu i svojstva za vrste tekstova; – piše pjesme služeći se tehnikama pisanja koje je naučio; – poznaje i primjenjuje postupke pri zamišljanju, izradi nacrta, pisanju i pregledavanju teksta u okviru pisanih zadaća; – poštuje grafička pravila; – slobodno eksperimentira s raznim oblicima pisanja (i na računalu), prilagođavajući vokabular, strukturu teksta, grafička rješenja za oblikovanja teksta, uključujući po prilici verbalni tekst uz pomoć multimedijalnih materijala; – primjenjuje razne oblike kreativnog pisanja u prozi i stihovima. | Uz povremenu pomoć učitelja izrađuje nacrt i piše tekstove raznih vrsta koji su gotovo uvijek smisleni, povezani i pravilni u pogledu oblika i sadržaja te primjenjuje jednostavne oblike kreativnog pisanja u prozi i stihovima, pri čemu poštuje grafička pravila za pisanje na računalu. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst (dnevnik, osobno pismo, autobiografija, kriminalistička i humoristična priča); struktura i obilježja teksta; zamišljanje, planiranje, pisanje i pregledavanje teksta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – ustrajati na lingvističko-leksičkom razvoju; usavršavati aktivnost pisanog stvaralaštva radi dostizanja veće samostalnosti | ||
C) ČITANJE | ||
TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.7.1. Učenik samostalno čita i razumije tekstove raznih vrsta te koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava njegove karakteristične elemente te oblikuje vlastita mišljenja. | – učvršćuje tehnike čitanja u sebi; – objašnjava svrhu čitanja služeći se primjerima iz osobnog, školskog i javnog okružja; – zamjećuje prateće elemente teksta, prisjeća se prethodno usvojenih znanja, postavlja hipoteze o daljnjem razvoju radnje; – razumije poruku, svrhu i komunikacijsku namjeru autora; – primjenjuje pomoćne tehnike za razumijevanje (podvlači, bilježi informacije, izrađuje mape i sheme); – odabire i tumači ključne informacije u odnosu na svrhu teksta te ih koristi za sintetiziranje teksta; – razlikuje eksplicitne i implicitne informacije; – pojednostavljuje informacije; – uspoređuje informacije iz raznih tekstova; – oblikuje i obrazlaže osobna mišljenja; – prepoznaje karakteristike epske poezije, analizira osjećaje junaka, univerzalne i vječne vrijednosti koje junake potiču na djelovanje; – razumije civilizacijske aspekte u središtu Odiseje – uspoređuje Odiseju s Ilijadom; – okušava čitanje kao izvor zadovoljstva i osobne koristi i izvan okvira škole; – vrste tekstova: pripovjedni (dnevnik, osobno pismo, autobiografija, kriminalistička priča/roman), poetski, epski, dramski; – »čita« posebne jezike (igrani film) i prepoznaje ideje i izražajna sredstva; razlikuje vrste i uspoređuje film s književnim djelom; – čita, razumije i izražava mišljenja o tekstovima pisaca Talijanske nacionalne zajednice. | Samostalno čita tekstove raznih vrsta i koristi strategije prikladne za analiziranje i sintetiziranje sadržaja, ali ne uvijek na temeljit način; razumije karakteristične elemente i tipologiju teksta; oblikuje osobna mišljenja te ih izražava na pretežito pravilan i suvisao način. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni (dnevnik, osobno pismo, autobiografija, kriminalistička pripovijetka i roman), poetski, epski i dramski tekst; hipoteze, poruke, svrha i komunikacijska namjera autora; pomoćne tehnike; ključne informacije, eksplicitne i implicitne; osobni stavovi; obilježja epske poezije i civilizacijski aspekti klasične književnosti; igrani film. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – mijenjati prijedloge kako bi se učeniku pružila prilika da prepozna najpogodniji žanr; čitanje kao prilika za širenje znanja, promicanje izražavanja osobnih stavova; predlagati tekstove Talijanske nacionalne zajednice. | ||
STRUKTURA SE LIT C.7.2. Učenik prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta i razlikuje tehnike pisanja. | – razumije strukturu teksta (oblik, dijelovi); – prepoznaje karakteristične elemente i tehnike pisanja u tekstovima raznih vrsta; – prepoznaje razne specifične pripovjedne tehnike: razlikuje pisca i pripovjedača, upravni i neupravni govor, gledište, fabulu, zaplet, retrospektivu, anticipaciju, pogled u budućnost, osvrt; | Prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta uz povremenu pomoć učitelja; s ponekom pogreškom uspijeva prepoznati tehnike pisanja i stilske figure. |
– prepoznaje logički, kronološki i prostorni slijed prema kojem se razvija tekst; – prepoznaje glavne formalne karakteristike poetskog teksta (prisjeća se prethodno usvojenih pojmova i uči prepoznati i objasniti alegoriju); – prepoznaje obilježja epske poezije (Odiseja), razumije strukturu i pripovjedne tehnike u Odiseji (epitet, patronim) – vrste tekstova: pripovjedni (dnevnik, pismo, kriminalistička priča, autobiografija, reportaža, humoristična pripovijetka, putopis, avanturistička pripovijetka/roman, intervju, ljetopis, anegdota, izvještaj, hipertekst) pjesnički, epski, dramski tekst; – čita i razumije pjesničke tekstove na dijalektu, prepoznaje njihovu vrijednosti i izražava mišljenja o tekstovima autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst (dnevnik, pismo, kriminalistička pripovijetka, autobiografija, reportaža, humoristično pripovijedanje, putopis, avanturistička pripovijetka i roman, intervju, kronika, anegdota, izvještaj, hipertekst), poetski, epski i dramski tekst; struktura teksta, pripovjedne tehnike, logički i kronološki slijed; osnovna obilježja poetskog teksta i epske poezije; dijalektalna poezija. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – broj tekstova kojima će se ostvariti zadani sadržaji ovisit će o mogućnosti usvajanja istih od strane učenika. – LEKTIRA IZ KURIKULUMA: smatra se potrebnim dodijeliti učenicima za cjelovito čitanje najmanje 8 naslova tijekom školske godine. Imajući u vidu specifičnost škole na jeziku i pismu talijanske nacionalne manjine, važan je dogovor s učiteljima Hrvatskoga jezika kako bi u ukupan broj bila ubrojena i djela za čitanje spomenutog predmeta; procjenjuje se kako je optimalan omjer 5 naslova na talijanskom jeziku i 3 naslova na hrvatskom jeziku. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
GRAMATIKA SE LIT D.7.1. Učenik poznaje i primjenjuje temeljna pravopisna i fonološka pravila; prepoznaje, razumije i primjenjuje temeljna znanja o sintaktičnoj organizaciji jednostavne i složene rečenice, o vrstama riječi i glavnim veznim riječima. | – poznaje i primjenjuje osnovna pravopisna i fonološka pravila i koristi ih za provjeru vlastite i tuđe pisane produkcije te za ispravljanje eventualnih pogrešaka koje pronađe; – poznaje i razlikuje glagole po predmetu radnje (prijelazni i neprijelazni) i stanju (aktiv, pasiv, povratni) kao i nepravilne i posebne glagole; – razumije funkciju združivanja veznikom i razlikuje sve vrste veznika; – razlikuje i prepoznaje veznike od ostalih vrsti riječi istog oblika; – prepoznaje rečenicu (zavisno i nezavisno složena rečenica) i razumije razliku između nezavisno i zavisno složenih te umetnutih rečenica; – prepoznaje nezavisno složene rečenice, njihove vrste i funkcije; – ispravno se služi parataksom; – prepoznaje zavisno složene rečenice (subjektna, objektna, upitna, načinska, vremenska, uzročna, namjerna), njihove stupnjeve, vrstu, oblik i funkciju. | Posjeduje znanje o temeljnim pravopisnim i fonološkim pravilima koje nije uvijek zadovoljavajuće te ih stoga ne primjenjuje uvijek; uz podršku učitelja prepoznaje, razumije i u različitim situacijama primjenjuje osnovna znanja o sintaktičkom uređenju jednostavne i složene rečenice, o vrstama riječi i veznicima. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – prijelazni i neprijelazni glagoli, aktiv, pasiv i povratni glagoli, nepravilni i posebni glagoli, veznici; jednostavna, zavisno i nezavisno složena rečenica, zavisno složene rečenice (subjektne, objektne, upitne, načinske, vremenske, uzročne, namjerne). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – dati prednost primjeni znanja pred učenjem teorijskih pojmova. | ||
LEKSIK SE LIT D.7.2. Učenik razumije sličnosti i razlike između jezika/dijalekata i njihovu društvenu (jezični podsustavi) i komunikacijsku upotrebu; razumije i primjenjuje znanja o leksiku i komunikaciji u različitim situacijama, koristi izvore znanja. | – na temelju školskih i izvanškolskih iskustava, lektire i posebnih aktivnosti, širi vlastitu leksičku baštinu tako da je u stanju razumjeti i koristiti riječi cjelokupnog osnovnog vokabulara, uključujući i različita značenja; – razumije i koristi riječi u prenesenom značenju; – razumije i služi se temeljnim i složenijim vokabularom; – razumije i služi se najčešćim specifičnim pojmovima iz školskih predmeta; – koristi primjeren leksik i funkcionalni stil; – zna razlikovati denotativno i konotativno značenje, zna prepoznati višeznačne riječi; – obogaćuje vokabular kroz jezične igre; – samostalno se služi rječnikom; – poima vrijednost dijalekta svoje regije i važnost višejezičnosti. | Uz povremenu pomoć učitelja, razumije razliku i analogiju između različitih jezika i dijalekata te njihovu uporabu u društvu (registri) i komunikaciji; u većini slučajeva razumije i primjenjuje osnovna znanja o leksiku i komunikaciji; služi se izvorima znanja uz poticanje. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – denotativno i konotativno značenje, preneseno značenje, specifični pojmovi, dijalekt, višejezičnost. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – poticati učenike na konstantnu uporabu izvora znanja uz kritički i konstruktivni pristup. | ||
NAPOMENA: U postizanju ishoda i u cilju kulturnog sazrijevanja te razvoja vještina, koje zahtijeva suvremeno društvo, jasno je vidljiva obrazovna vrijednost koju moderne tehnologije imaju u školama. Ishodi se stoga postižu i uporabom informacijskih i komunikacijskih tehnologija, koje predstavljaju dragocjeno sredstvo koje je u mogućnosti odgovoriti na različite potrebe mnoštva učenika i njihovih različitosti te na taj način predstavljaju čimbenik inkluzije. Neophodno je usvojiti digitalni jezik i njegovu strukturu, kao temelj za djelovanje u stvaranju novih ideja i projekata. Uzajamnost s drugim ljudskim i analognim jezicima pruža mogućnost da se učenika, sa svojim specifičnostima, postavi u središte. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u 7. razredu osnovne škole
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda učitelj može odstupiti do 10 % od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene.
U svim se domenama razvijaju temeljne jezične vještine te potiče razvoj komunikacijskih kompetencija na talijanskom jeziku, potiče se ovladavanje vještinama slušanja, govorenja, čitanja, pisanja te se njihovim međudjelovanjem ujedno potiče i razvoj leksika.
8. RAZRED – 140 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
USMENA INTERAKCIJA SE LIT A.8.1. Učenik sudjeluje u aktivnoj i svjesnoj komunikativnoj interakciji, sluša i razumije razne vrste tekstova i prepoznaje njihov izvor; razrađuje mišljenja o različitim pitanjima koja se odnose na različito kulturno i društveno okružje. | – sluša tekstove koje su proizvele druge osobe i koji se također distribuiraju putem medija, prepoznaje njihov izvor i svrhu, tematiku, glavne informacije i stajališta pisca te komunikacijsku svrhu; – sluša tekstove primjenjujući pomoćne tehnike za razumijevanje: tijekom slušanja (natuknice, ključne riječi, sažetci u kratkim rečenicama, uobičajeni simboli) te nakon slušanja (preuređivanje natuknica, pojašnjenje ključnih riječi itd.); – sudjeluje u komunikaciji i raspravi u razredu ili skupini na kompetentan i suvisao način, zauzima stajalište, poštuje vrijeme i redoslijed govorenja kao i mišljenja drugih, preoblikuje vlastiti govor na temelju reakcija drugih; – daje pozitivan osobni doprinos; – u funkciji slušanja koristi vlastito znanje o vrstama teksta; – suvislim redoslijedom i u povezanom obliku usmeno izražava raspoloženje, iskustva, stajališta. | Ukoliko je zainteresiran, na aktivan način sudjeluje u komunikaciji, koja povremeno nije koherentna i suvisla, u većini slučajeva razumije tekstove koje sluša i prepoznaje njihov izvor; povremena obrada informacija je približna. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – slušanje i sudjelovanje u komunikaciji; relevantnost, dosljednost, povezanost, zauzimanje stajališta i poštivanje pravila uljuđene komunikacije; izražavanje raspoloženja, iskustava i mišljenja; pomoćne tehnike tijekom i nakon slušanja. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – imajući u vidu kako izvanškolski kontekst ne nudi dovoljno zadovoljavajućih situacija u kojima se govori talijanskim jezikom, smatra se neophodnim poticati uporabu talijanskoga jezika u školskom okruženju kako bi se osposobilo učenike za uporabu jezika u različitim prilikama. | ||
VOĐENO SLUŠANJE I USMENA PRODUKCIJA SE LIT A.8.2. Učenik sluša i razumije usmene tekstove, vodi organizirani i argumentirani usmeni razgovor o temi koja je obrađena na satu. | – sluša tekst s ciljem prepoznavanja obilježja pripovjednih, izlagačkih, raspravljačkih, novinarskih i dramskih tekstova; – prepoznaje i učvršćuje određene ritmičke i zvučne elemente poetskog teksta koje je prethodno usvojio; – uz pomoć konceptualnih mapa uređuje, uspoređuje, tumači i vrednuje informacije, pri čemu razlikuje primarne i sekundarne te eksplicitne i implicitne informacije; – prepoznaje svrhu usmenog govora koristeći se primjerima iz osobnog, školskog i javnog okružja; – priprema usmeno izlaganje, uređuje i organizira materijal te ga prezentira; – priprema i uređuje raspravu, usvaja pravila ponašanja, sakuplja informacije i sudjeluje s argumentiranim i osobnim prijedlozima; – sudjeluje u raspravi s ciljem opravdavanja, nagovaranja, uvjeravanja, kritiziranja i iznošenja prijedloga; – uspijeva pronaći pravu ravnotežu između verbalne i neverbalne komunikacije. | Sluša i razumije usmene tekstove; priprema strukturiran usmeni govor na temu koja je predstavljana na satu koristeći jednostavnu argumentaciju, izražavajući se na logičan i jasan način te se služi pravilnim i suvislim, ali općim leksikom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni, izlagački, raspravljački, publicistički, poetski i dramski tekst; primarne i sekundarne informacije; svrha; priprema usmenog izlaganja; aktivno sudjelovanje u raspravi. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – bilo bi korisno osvijestiti učenike o važnosti aktivne interakcije sa sugovornikom i potrebi da se obrati pozornost na sve oblike komunikacije (i one neverbalne). | ||
B) PISANJE | ||
PRERADA SE LIT B.8.1. Učenik prerađuje tekstove: preuređuje, sažima, dopunjuje, preoblikuje i parafrazira ih. | – prikuplja ideje te ih organizira u natuknicama, konceptualnim mapama, shemama; – preuređuje književne tekstove koristeći upute s kreativnim postupcima, vrši sadržajne i stilske izmjene; – parafrazira i komentira pjesnički tekst u zadanim vježbama; – objašnjava i, uz pomoć, piše poredbe, metafore i alegorije; – vrste tekstova: pripovjedni (novela, pripovijetka, povijesni i društveni roman, znanstvenofantastični tekst), raspravljački, pjesnički, epski, dramski. | Preuređuje tekstove: mijenja redoslijed, sažima, dopunjuje, preoblikuje, parafrazira koristeći gotovo uvijek pravilan i učinkovit leksik. Vlada osnovnim stilskim figurama te je u stanju izraditi komentare u zadanim vježbama. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst (novela, pripovijetka, povijesni i društveni roman, znanstvenofantastični tekst), raspravljački, poetski, epski i dramski; organiziranje ideja; sadržajne izmjene; stil; parafraze i komentari; interpretacija i objašnjenje retoričkih figura. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – smatra se da je obrada tekstova nužan i koristan prijelaz prema daljnjoj samostalnoj produkciji posebice s obzirom na tekstualnu produkciju u srednjoj školi. | ||
SAMOSTALNA PRODUKCIJA SE LIT B.8.2. Učenik piše smislene i povezane tekstove raznih vrsta ispravnog sadržaja i oblika. | – piše tekstove raznih vrsta (raspravljački, novinarski, otvorena pisma, priče, izvještaji, pjesnički tekstovi) koji su logički i stilski jasni, usklađeni, pravilni, poštujući grafička pravila i upute; – svjesno vlada vremenom pripovijedanja; – slobodno eksperimentira s raznim oblicima pisanja (također na računalu), prilagođavajući obliku teksta vokabular, strukturu i grafička rješenja, eventualno upotpunjujući verbalni tekst s multimedijalnim prilozima; – primjenjuje razne oblike kreativnog pisanja u prozi i stihovima. | Uz povremenu pomoć učitelja izrađuje nacrt i piše tekstove raznih vrsta koji su gotovo uvijek suvisli, povezani i pravilni u pogledu oblika i sadržaja te primjenjuje jednostavne oblike kreativnog pisanja u prozi i stihovima, pri čemu poštuje grafička pravila pisanja i pisanja na računalu. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni, raspravljački, poetski i publicistički tekst; koherentnost, kohezija, vrijeme pripovijedanja. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – usavršavati lingvističko-leksički izraz i poticati samostalnost u stvaralaštvu posebice s obzirom na književno stvaralaštvo u srednjoj školi. | ||
C) ČITANJE | ||
TEHNIKA I SADRŽAJ SE LIT C.8.1. Učenik samostalno čita i razumije tekstove raznih vrsta te koristi prikladne strategije za analiziranje i sažimanje sadržaja teksta, uočava njegove karakteristične elemente te oblikuje vlastita mišljenja. | – vlada tehnikama čitanja u sebi i naglas; – razumije zaključke bilo koje vrste; – razumije poruku, svrhu i komunikacijsku namjeru autora; – primjenjuje pomoćne tehnike za razumijevanje (podvlači, bilježi informacije, izrađuje mape i sheme); – odabire i tumači ključne informacije u odnosu na svrhu teksta te ih koristi za sintetiziranje teksta; – razlikuje eksplicitne i implicitne informacije koje pojednostavljuje i uspoređuje s drugima iz raznih tekstova; – oblikuje i obrazlaže osobna mišljenja; – prepoznaje karakteristike epske poezije, analizira osjećaje heroja, univerzalne i vječne vrijednosti koje heroje potiču na djelovanje; – razumije civilizacijske aspekte u središtu Eneide; | Samostalno čita tekstove raznih vrsta i koristi strategije prikladne za analiziranje i sintetiziranje sadržaja, ali ne uvijek na temeljit način; prepoznaje karakteristične elemente i tipologiju teksta; oblikuje osobna mišljenja te ih izražava na povremeno nesiguran način. |
– radi usporedbe s Ilijadom i Odisejom i grčkom civilizacijom; – okušava čitanje kao izvor zadovoljstva i osobne koristi i izvan okvira škole; – vrste tekstova: pripovjedni (novela, pripovijetka, povijesni i društveni roman, znanstvenofantastični tekst), raspravljački, pjesnički, epski, dramski; – »čita« posebne jezike (novinarski tekst), prepoznaje zamisli i sredstva izražavanja, razlikuje žanrove; – čita, razumije i izražava mišljenja o tekstovima pisaca Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – pripovjedni tekst (novela, pripovijetka, povijesni i društveni roman, znanstvenofantastični tekst), raspravljački, poetski, epski, dramski i publicistički; poruka, svrha i komunikacijska namjera autora; pomoćne tehnike, analiza, sinteza, implicitne i eksplicitne informacije, osobna mišljenja. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – mijenjati prijedloge kako bi se učeniku pružila prilika da prepozna najpogodniji žanr; čitanje kao prilika za širenje znanja, promicanje izražavanja osobnih stavova; predlagati tekstove Talijanske nacionalne zajednice. | ||
STRUKTURA SE LIT C.8.2. Učenik prepoznaje karakteristične elemente strukture teksta i razlikuje tehnike pisanja. | – prepoznaje obilježja strukture i tehnike pisanja raspravljačkog teksta (problematika, teza, argumenti u prilog tezi, antiteza, argumenti u prilog antitezi), pripovjednog (alijenacija) i publicističkog teksta te otvorenog pisma; – prisjeća se do sada usvojenih pojmova i prepoznaje osnovna obilježja oblika poetskog teksta; – prepoznaje svojstva epske poezije (Eneida), razumije njenu strukturu i pripovjedne tehnike; – prepoznaje stav pisca prema tematici (pro i kontra, humor, ironija, satira); – čita i razumije dijalektalnu poeziju, prepoznaje njenu vrijednosti i izražava mišljenja o tekstovima pisaca Talijanske nacionalne zajednice. | Prepoznaje elemente strukture karakteristične za tekst; prepoznaje tehnike pisanja i razumije njihovu uporabu; uz povremenu pomoć učitelja prepoznaje stilske elemente teksta i stilske figure. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – raspravljački tekst (problematika, teza, antiteza, argumenti u prilog tezi i antitezi), pripovjedni tekst (otuđenje), publicistički, otvoreno pismo, poetski i epski tekst; humor, ironija, satira: dijalektalna poezija. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Čitanje: – broj tekstova kojima će se ostvariti zadani sadržaji ovisit će o mogućnosti usvajanja istih od strane učenika. – LEKTIRA IZ KURIKULUMA: smatra se potrebnim dodijeliti učenicima za cjelovito čitanje najmanje 8 naslova tijekom školske godine. Imajući u vidu specifičnost škole na jeziku i pismu talijanske nacionalne manjine, važan je dogovor s učiteljima Hrvatskoga jezika kako bi u ukupan broj bila ubrojena i djela za čitanje spomenutog predmeta; procjenjuje se kako je optimalan omjer 5 naslova na talijanskom jeziku i 3 naslova na hrvatskom jeziku. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
GRAMATIKA SE LIT D.8.1. Učenik poznaje i primjenjuje temeljna pravopisna i fonološka pravila; prepoznaje, razumije i u različitim situacijama primjenjuje znanja o sintaktičnoj organizaciji jednostavne i složene rečenice, o vrstama riječi i veznim riječima; ima određena znanja o povijesti talijanskog jezika. razlikuje standardni jezik od dijalekta. | – poznaje i primjenjuje pravopisna i fonološka pravila i koristi ih za provjeru vlastite i tuđe pisane produkcije te za ispravljanje eventualnih pogrešaka koje pronađe; – prepoznaje logičko uređenje jednostavne rečenice; – prepoznaje logičku strukturu i hijerarhiju složene rečenice; – u tekstu prepoznaje vrste riječi i njihova gramatička svojstva; – poznaje sintaktičke veznike i tekstne konektore, znakove interpunkcije i njihovu specifičnu funkciju; – prepoznaje zavisne rečenice (odnosna i pogodbena rečenica – izricanje pogodbe); – poznaje i ispravno koristi upravni i neupravni govor i slaganje vremena; – prepoznaje osnove faze povijesti talijanskog jezika, razliku između jezika i lokalnog dijalekta i stanje dijalekata u Italiji. | Posjeduje znanje o temeljnim pravopisnim i fonološkim pravilima koje nije uvijek zadovoljavajuće te ih stoga ne primjenjuje uvijek; uz podršku učitelja prepoznaje, razumije i u različitim situacijama primjenjuje osnovna znanja o sintaktičkom uređenju jednostavne i složene rečenice, o vrstama riječi i veznicima. Posjeduje skromna znanja o povijesti talijanskog jezika i o razlici između jezika i dijalekta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – složene rečenice; zavisne odnosne rečenice; pogodbene rečenice; upravni i neupravni govor; slaganje vremena; promjenjive i nepromjenjive vrste riječi; pregled povijesti talijanskog jezika; mjesni i talijanski dijalekti. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – dati prednost primjeni znanja pred učenjem teorijskih pojmova. | ||
LEKSIK SE LIT D.8.2. Učenik razumije sličnosti i razlike između jezika/dijalekata i njihovu društvenu (jezični podsustavi) i komunikacijsku upotrebu; razumije i primjenjuje znanja o leksiku i komunikaciji u različitim situacijama, koristi izvore znanja. | – na temelju školskih i izvanškolskih iskustava, lektire i posebnih aktivnosti širi vlastitu leksičku baštinu tako da je u stanju razumjeti i koristiti riječi cjelokupnog osnovnog vokabulara, uključujući i u različitim značenjima; – razumije i koristi riječi u prenesenom značenju; – razumije i na ispravan način koristi temeljnu stručnu terminologiju iz raznih područja kao i iz područja osobnog interesa; – odabire primjeren vokabular u odnosu na komunikacijsku situaciju, sugovornike i vrstu teksta; – koristi vlastito znanje odnosa između značenja riječi (semantička polja i porodica riječi) i mehanizama za tvorbu riječi kao bi razumio nepoznate riječi u tekstu; – služi se raznim vrstama rječnika; unutar natuknice u rječniku pronalazi informacije koje mu služe kako bi riješio poteškoće o jezičnim nedoumicama; – poima vrijednost dijalekta svoje regije i važnost višejezičnosti. | Uz povremenu pomoć učitelja, razumije razliku i analogiju između različitih jezika i dijalekata te njihovu uporabu u društvu (registri) i komunikaciji; u većini slučajeva razumije i primjenjuje osnovna znanja o leksiku i komunikaciji; služi se izvorima znanja uz poticanje. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – preneseno značenje, semantička polja i porodice riječi, specifična terminologija, dijalekt, višejezičnost, tvorbeni načini. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – dati prednost primjeni znanja pred učenjem teorijskih pojmova. – poticati učenike na konstantnu uporabu izvora znanja uz kritički i konstruktivni pristup. | ||
NAPOMENA: U postizanju ishoda i u cilju kulturnog sazrijevanja te razvoja vještina, koje zahtijeva suvremeno društvo, jasno je vidljiva obrazovna vrijednost koju moderne tehnologije imaju u školama. Ishodi se stoga postižu i uporabom informacijskih i komunikacijskih tehnologija koje predstavljaju dragocjeno sredstvo, koje je u mogućnosti odgovoriti na različite potrebe mnoštva učenika i njihovih različitosti te na taj način predstavljaju čimbenik inkluzije. Neophodno je usvojiti digitalni jezik i njegovu strukturu, kao temelj za djelovanje u stvaranju novih ideja i projekata. Uzajamnost s drugim ljudskim i digitalnim jezicima pruža mogućnost da se učenika, sa svojim specifičnostima, postavi u središte. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
8. razredu osnovne škole
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda učitelj može odstupiti do 10 % od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene.
U svim se domenama razvijaju temeljne jezične vještine te potiče razvoj komunikacijskih kompetencija na talijanskom jeziku, potiče se ovladavanje vještinama slušanja, govorenja, čitanja, pisanja te se njihovim međudjelovanjem ujedno potiče i razvoj leksika.
Razrada odgojno-obrazovnih ishoda u nastavnome predmetu Talijanski jezik i književnost od 1. do 4. razreda srednje škole (gimnazijskih programa, 140 sati)
1. RAZRED – 140 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINE USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A 1.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom za učinkovit prijenos poruka; – prepoznaje razne moguće svrhe komunikacijskog procesa; – razumije usmene poruke razne vrste u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i registre komunikacije; – izražava se usmeno prilagođavajući komunikacijski rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – rekonstruira značajne trenutke i fenomene u povijesti talijanske književnosti; – izražava i zastupa vlastito stajalište i priznaje druga mišljenja; – vlada rječničkom i izražajnom građom talijanskog jezika u skladu sa komunikacijskim potrebama u raznim kontekstima: socijalno kulturnim, znanstvenim, ekonomskim, tehničkim; – koristi moderne oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, odnosi se na izražajne strategije i na tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda; – stvara kritičko mišljenje o nekom književnom tekstu stavljajući ga u odnos sa osobnim iskustvom; – koristi komunikacijski registar primjeren pojedinom području; – stvara veze između tradicionalne nacionalne i internacionalne baštine, kao u interkulturalnoj perspektivi tako i u samoj mobilnosti studija i posla; – održava konverzaciju i razgovore na unaprijed dogovorene teme uključujući i strukovne. | Komunicira usmeno na jasan i iscrpan način, u kontekstima koji su predvidljivi i argumentira na temelju literature, odgovara na način prikladan poticajima sugovornika koristeći odgovarajući rječnik. |
SMS LLI A 1.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – koristi digitalnu tehnologiju u prezentaciji nekog projekta; – stvara multimedijalne tekstove kulturološke i suvremene tematike. | Prikazuje projekt jednostavno i iscrpno, bira i koristi oblike multimedijalne komunikacije prilagođene svrsi. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, pravila konverzacije, govorenje u službenim situacijama, sudjelovanje u određenoj diskusiji, svladavanje usmene provjere, prezentacija referata. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik interaktivno sudjeluje u raspravi, dijalozima i debatama u razredu s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno iznosi vlastiti rad kao i uz pomoć multimedijalnih sadržaja. – Nastavnik je moderator, a ne protagonist u raspravama u razredu. Nastavnik nudi učenicima snimke i filmove. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.1.1. Učenik se služi izražajnim jezičnim sredstvima i stvara tekstove različitih vrsta u skladu s njihovom komunikacijskom svrhom. | – na pravilan način koristi strukture talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa glagola te jednostavne i složene rečenice; – ispravno primjenjuje grafička, pravopisna, sintaktička i morfološka pravila u pisanom izražavanju; – služi se jezikom struke i priručnicima; – slijedeći upute analizira pjesničke, narativne, dramske i neknjiževne tekstove; – piše referate izlažući svoje misli o pročitanim knjigama pri čemu slijedi radne upute za izradu u odnosu na lektiru iz Kurikuluma, djela iz odabira nastavnika i druge suvremene teme; – stvara tekstove iz područja kreativnog pisanja, prema mogućnosti također i na lokalnom dijalektu; – stvara tekstove razne vrste koji su sintaktički i morfološki pravilni i suvisli te koji odgovaraju različitim komunikacijskim situacijama, pri čemu poštuje pravila za uporabu veznika interpunkcije, prilagođavajući rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – sažima i prepričava tekst na pravilan i jasan način koristeći suvisli rječnik; – radi natuknice i preuređuje sintezu i referate; – priprema pisanu komunikaciju prerađujući stečena znanja za razvoj vlastitog mišljenja. | Za produkciju tekstova u različitim komunikacijskim svrhama prema uputama nastavnika izrađuje sheme te izlaže sadržaj na pravilan i suvisli način, pri čemu poštuje sva pravila, a vlastito stajalište zastupa služeći se osnovnom literaturom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Dosljednost, kohezija, zbir tekstova: opisni, pripovjedni, raspravljački. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmene komunikacije (slušanje i govorenje): – Nastavnik daje konkretne i precizne upute o strukturi tekstova za obradu, nudi konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.1.1. Učenik čita, razumije, prepoznaje i uspoređuje književne i neknjiževne tekstove. Tijekom čitanja zapaža i prerađuje informacije. | – čita različite tekstove (u prozi i stihovima), prepoznaje njihovu poruku i komunikacijsku namjeru; – razumije ukupni smisao pripovijedanih događaja; – razumije osnovna svojstva koja obilježavaju likove; – prepoznaje i opisuje, uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme; – razumije različite tekstove i s drugima dijeli dojmove, osjećaje, emotivne reakcije i iskustva koji proizlaze iz tih tekstova; – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – prepoznaje i razumije elemente koji određuju strukturu, uređenje i formalne aspekte književnog i neknjiževnog teksta; | Uz upute nastavnika čita, razumije i prepoznaje određene informacije i uspoređuje književne i neknjiževne tekstove. Parafrazira, analizira i shvaća smisao prethodno obrađenog teksta uz povremenu pomoć nastavnika. |
– usvaja instrumente potrebne za interpretaciju tekstova, jezičnu, retoričku i stilsku analizu; – parafrazira i analizira učeni i neučeni tekst, shvaća njegov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i izražava jednostavna mišljenja o tekstovima pisaca Talijanske nacionalne zajednice. | ||
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.1.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, prepoznajući kroz tekstove razvoj talijanske književnosti te njihov kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnove faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti, također u odnosu na razvoj društvenih i kulturnih uvjeta; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos autora; – stavlja autore, djela te kulturne i književne pokrete u povijesni kontekst; – prepoznaje temeljne aspekte kulture i književne tradicije kroz učenje najvažnijih mislilačkih struja. | Uz upute nastavnika stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, poznaje informacije koje određuju razvoj talijanske književnosti. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.1.4. Učenik poznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine iz razdoblja srednjeg vijeka, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | – prepoznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine za razdoblje srednjeg vijeka, početak književnosti (autori, djela, svjetonazor i poetika): • Dante: život, svjetonazor, poetika i djela; • Petrarca: život, svjetonazor, poetika i djela; • Boccaccio: život, svjetonazor, poetika i djela; | Uz upute nastavnika pokazuje dobro poznavanje glavnih autora i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine te prepoznaje njihovu svjetonazor i poetiku. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.1.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta, prilagođavajući strategije čitanja koje primjenjuje; – radi izbor podataka i informacija i uređuje ih u komunikacijske oblike; – izravno čita tekstove koji su pretpostavka za interpretaciju književnih dijela; – približava se kritičkoj sintezi u odnosu na »čitanje« bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – ostvaruje opsežno čitanje lektire; – prepoznaje (kroz čitanje, analizu, rasprave, usporedbe i osvrtanja) glavne rodove književnog pripovijedanja na temelju formalnih ili tematskih svojstava; – prepoznaje razne informacije izražene u tekstu; – u tekstovima prepoznaje sekundarna, neizravna značenja: moralno, etičko, ideološka orijentacija, aluzija, alegorija itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitoj sklonosti te estetskom ukusu i razvijenoj kritičkoj misli. | Uz pomoć nastavnika razvija rasuđivanje o temama s kojima se suočava. Vođen nastavnikom prepoznaje glavne književne vrste, uz pomoć nastavnika uspijeva sažeti određene vrste tekstova, kazališnih ili filmskih radova. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Srednji vijek, počeci književnosti, Dante Alighieri (život, svjetonazor, poetika i djela), Francesco Petrarca (život, svjetonazor, poetika i djela), Giovanni Boccaccio (život, svjetonazor, poetika i djela). – Najmanje dva autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnosti: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.1.1 do C.1.5. u gimnazijskim programima učenik u školskoj godini čita od šest do osam književnih djela prema Kurikulumu, od kojih tri pripadaju baštini klasične talijanske književnosti i tri književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis pisaca i naslova na koje nastavnici mogu uputiti učenike. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. – U odabiru autora talijanske nacionalne zajednice treba voditi računa o njihovom mjestu podrijetla. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.1.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – prepoznaje hijerarhiju informacija i uređuje ih u tablicama, shemama i konceptualnim mapama; – djeluje interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava i stavlja u odnos poznavanje raznih jezika; – shvaća značenje leksika u odnosu na kontekst. | Uz upute nastavnika prepoznaje hijerarhiju informacija i uređuje ih u tablice i sheme i djeluje interaktivno u pogledu učenja raznih jezičnih sustava. |
GRAMATIKA SMS LLI D.1.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije kao i izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. U govoru/slušanju opaža i prilagođava informacije. Učenik pravilno koristi jezične strukture. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na raznim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa, leksik, tvorba riječi, jezične i geografske varijante, registri i posebni jezici; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – pomoću prikladnih vježbi uvježbava usmene jezične vještine; – koristi talijanski jezik u ukupnosti njegovih struktura i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – pravilno koristi jezične strukture: naglasak, apostrof, razlikuje eliziju i apokopu, razlikuje i pravilno koristi rod i broj imenica i pridjeva, primjenjuje ispravna pravila interpunkcije itd. | Uz upute nastavnika prepoznaje svojstva strukture jezika i koristi usavršene vještine za poboljšavanje kvalitete vlastite jezične produkcije. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.1.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – koristi leksičku baštinu za potrebe komunikacije u svrhu interkulturalne perspektive; – razumije odnos između jezika, tradicija u kulturi i događaja u društvu; – poznaje glavne jezične porodice i njihovu geografsku rasprostranjenost; – poznaje stvarnost autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne crte povijesti talijanskog jezika od latinskog prema pučkom jeziku; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i kompleksnosti »lingvističke geografije«. | Uz upute nastavnika prepoznaje svojstva i razumije odnos između kulturne i povijesne baštine na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik struke, fonetika, pravopis (naglasak, elizija, skraćivanja), morfologija (članovi rečeničnog ustrojstva). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku – Preporučuje se korištenje priručnika kojima učenik dobiva cjelovitu sliku talijanskog jezika kao i sveopću sliku već određenih pravila jezika (fonoloških, morfoloških, sintaktičkih). – Preporučuje se uporaba vježbi širokog spektra za vrednovanje i redovitu provjeru kao i podjednako redovito ponavljanje već stečenih učenikovih znanja i vještina. – Preporučuje se uporaba raznih vrsta tekstova kako bi se obuhvatili svi sociolingvistički aspekti. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
1. razredu gimnazijskog programa (140 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %. U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitim tempom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
2. RAZRED – 140 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINE USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A.2.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom za učinkovit prijenos poruka; – prepoznaje razne moguće svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke razne vrste u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i registre komunikacije; – izražava se usmeno prilagođavajući komunikacijski rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – rekonstruira značajne trenutke i fenomene u povijesti talijanske književnosti; – izražava i zastupa vlastito stajalište i priznaje druga stajališta; – vlada rječničkom i izražajnom građom talijanskog jezika u skladu sa komunikacijskim potrebama u raznim kontekstima: socijalno kulturnim, znanstvenim, ekonomskim, tehničkim; | Usmeno komunicira služeći se leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika, služeći se jasnim jezikom i logičkom strukturom rečenice. Raspravlja na temelju predviđene literature, na prikladan način odgovara na pitanja sugovornika koristeći odgovarajući leksik. Poznaje glavne faze u povijesti talijanske književnosti. |
– koristi moderne oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, odnosi se na izražajne strategije i na tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda; – stvara kritičko mišljenje o nekom književnom tekstu stavljajući ga u odnos sa osobnim iskustvom – koristi komunikacijski registar primjeren pojedinom području; – stvara veze između tradicionalne nacionalne i internacionalne baštine, kao u interkulturalnoj perspektivi tako i u samoj mobilnosti studija i posla; – održava konverzaciju i razgovore na unaprijed dogovorene teme čak i strukovne. | ||
SMS LLI A.2.2 Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – služi se digitalnom tehnologijom u prikazivanju određenog projekta; – stvara multimedijalne tekstove kulturološke i suvremene tematike. | Prezentira jednostavno i iscrpno projekt, odabire multimedijalne oblike komunikacije prilagođene svrsi. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, pravila konverzacije, govorenje u službenim situacijama, sudjelovanje u određenoj diskusiji, svladavanje usmene provjere, prezentacija referata | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u diskusijama, dijalozima i debatama u razredu te je u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno izlaže svoj rad pomoću multimedijalnih sadržaja. Nastavnik je moderator, a ne protagonist diskusija u razredu. – Nastavnik predlaže učenicima snimke i filmove. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.2.1. Učenik se služi izražajnim jezičnim sredstvima i stvara tekstove različitih vrsta u skladu s njihovom komunikacijskom svrhom. | – na pravilan način koristi strukture talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa glagola te jednostavne i složene rečenice; – ispravno primjenjuje grafička, pravopisna, sintaktička i morfološka pravila u pisanom izražavanju; – služi služi se jezikom struke i priručnicima; – slijedeći upute analizira pjesničke, narativne, dramske i neknjiževne tekstove; – piše referate izlažući slijedeći radne upute za izradu u odnosu na lektiru iz Kurikuluma, djela iz odabira nastavnika i druge suvremene teme; – piše članke slijedeći radne upute za izradu; – stvara tekstove iz područja kreativnog pisanja, prema mogućnosti također i na lokalnom dijalektu; – stvara tekstove razne vrste koji su sintaktički i morfološki pravilni i suvisli te koji odgovaraju različitim komunikacijskim situacijama, pri čemu poštuje pravila za uporabu veznika interpunkcije, prilagođavajući rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; | Uz upute nastavnika na pravilan način koristi izražajna sredstva i stvara tekstove razne vrste u odnosu na komunikacijske svrhe, izlažući sadržaj na suvisli i povezan način, zastupa vlastito stajalište koristeći temeljnu literaturu u odnosu na različite komunikacijske svrhe. |
– sažima i parafrazira tekst na pravilan i jasan način koristeći suvisli rječnik; – radi natuknice i preuređuje sintezu i referate; – priprema pisanu komunikaciju prerađujući stečena znanja za razvoj vlastitog mišljenja. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Opisni tekst (produkcija i stvaranje), pripovjedni tekst (produkcija i stvaranje) | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Nastavnik daje točne i konkretne upute za pisanje i sastavljanje tekstova. Nastavnik nudi konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.2.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja zapaža i prilagođava informacije. | – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – razumije ukupni smisao pripovijedanih događaja; – razumije osnovna svojstva koja obilježavaju likove; – uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme; – razumije elemente koji određuju strukturu, uređenje i formalne aspekte teksta; – usvaja instrumente potrebe za interpretaciju tekstova, jezičnu, retoričku i stilsku analizu; – parafrazira i analizira učeni (i neučeni) tekst, shvaća njegov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i izražava jednostavna mišljenje o tekstovima pisaca Talijanske nacionalne zajednice. | Uz upute nastavnika čita i razumije osnove informacije, kritički razmišlja i uspoređuje književne i neknjiževne tekstove. Parafrazira i analizira obrađeni tekst, shvaća njegov smisao, uspoređuje i vrednuje tekstove primjenjujući instrumente za interpretaciju te lingvističku, retoričku i stilsku analizu. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.2.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, prepoznajući kroz tekstove razvoj talijanske književnosti te njihov kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnove faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti, također u odnosu na razvoj društvenih i kulturnih uvjeta; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos pisaca; – stavlja autore, djela te kulturne i književne pokrete u povijesni kontekst; – prepoznaje temelje aspekte kulture i književne tradicije kroz učenje najvažnijih mislilačkih struja. | Uz upute nastavnika stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, pronalazeći u temeljnim izvorima značajke koje određuju razvoj talijanske književnosti. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.2.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine od humanizma do baroka, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | – prepoznaje glavne pisce i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine za razdoblje od humanizma do baroka; – književnost od humanizma do baroka (autori, djela, svjetonazor i poetika): • Lorenzo de’ Medici, Angelo Poliziano, Luigi Pulci, Matteo Maria Boiardo, Leon Battista Alberti, Leonardo da Vinci itd.. (svjetonazor i djela); • Ludovico Ariosto: život, svjetonazor, poetika i djela; • Niccolò Machiavelli: životsvjetonazor, poetika i djela; • Torquato Tasso: život, svjetonazor, poetika i djela; • znanstveni svjetonazor (Galilei, Bruno, Campanella). | Uz upute nastavnika pokazuje široko znanje glavnih pisaca i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine te prepoznaje njihov svjetonazor i poetiku. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.2.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta, prilagođavajući strategije čitanja koje primjenjuje; – radi izbor podataka i informacija i uređuje ih u komunikacijske oblike; – izravno čita tekstove koji su pretpostavka za interpretaciju književnih dijela; – približava se kritičkoj sintezi u odnosu na »čitanje« bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – ostvaruje opsežnu lektiru; – prepoznaje (kroz čitanje, analizu, rasprave, usporedbe i osvrtanja) glavne rodove književnog pripovijedanja na temelju formalnih ili tematskih svojstava; – prepoznaje razne informacije izražene u tekstu; – u tekstovima prepoznaje sekundarna, neizravna značenja: moralno, etičko, ideološka orijentacija, aluzija, alegorija itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitoj sklonosti te estetskom ukusu i razvijenoj kritičkoj misli. | Uz orijentacijsku pomoć nastavnika usavršava rasuđivanje o temama s kojima se suočava. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Humanizam (svjetonazor i djela Lorenza de'Medici, Angela Poliziana, Luigija Pulcija, Mattea Marije Boiarda, Leona Battiste Albertija, Leonarda da Vincija), renesansa, Ludovico Ariosto (život, svjetonazor, poetika i djela), Niccolò Machiavelli (život, svjetonazor, poetika i djela), protureformacija, Torquato Tasso (život, svjetonazor, poetika i djela), znanstveni svjetonazor (Galilei, Bruno, Campanella). – Najmanje dva autora talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnost: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.2.1 do C.2.5. u gimnazijskim programima učenik u školskoj godini čita od šest do osam književnih djela prema Kurikulumu, od kojih tri pripadaju baštini klasične talijanske književnosti i tri književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis pisaca i naslova na koje nastavnici mogu uputiti učenike. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva.. – U odabiru autora talijanske nacionalne zajednice treba voditi računa o njihovom mjestu podrijetla. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.2.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – prepoznaje hijerarhiju informacija i uređuje ih u tablicama I shemama (konceptualnim mapama); – djeluje interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava; – shvaća značenje leksika u odnosu na kontekst. | Uz upute nastavnika prepoznaje hijerarhiju informacija i uređuje ih u sheme, u interakciji uči jezične sustave i razumije značenje leksika u odnosu na kontekst. |
GRAMATIKA SMS LLI D.2.2. Učenik se pravilno služi izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. U govoru/slušanju zapaža i prilagođava informacije. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na raznim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa, leksik, tvorba riječi, jezične i geografske varijante, registri i posebni jezici; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – pomoću prikladnih vježbi uvježbava usmene jezične vještine; | Uz upute nastavnika razmišlja o svojstvima strukture jezika i koristi usavršene vještine za poboljšavanje kvalitete vlastite jezične produkcije. |
– koristi talijanski jezik u ukupnosti njegovih struktura i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – pravilno koristi jezične strukture: glagolski načini, glagolska vremena i primjenjuje ispravna pravopisna pravila. | ||
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.2.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – koristi leksičku baštinu za potrebe komunikacije u svrhu interkulturalne perspektive; – razumije odnos između jezika, tradicija u kulturi i događaja u društvu; – poznaje glavne jezične porodice i njihovu geografsku rasprostranjenost; – poznaje stvarnost autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne crte povijesti talijanskog jezika od latinskog prema pučkom jeziku; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i kompleksnosti lingvističke geografije. | Uz upute nastavnike određuje svojstva i razumije odnos između kulturne i povijesne baštine na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini. Razumije povijesni razvoj talijanskog jezika i prepoznaje vrijednost materinskog jezika kao elementa vlastitog identiteta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik struka, semantika (sinonimi, hiponimi, homonimi, prijenos značenja, polisemija, metonimija), morfologija (nastanak riječi, glagolska vremena i načini), sintaksa (jednostavna rečenica). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje priručnika kojima učenik dobiva cjelovitu sliku talijanskog jezika kao i sveopću sliku već određenih pravila jezika (fonoloških, morfoloških, sintaktičkih). – Preporučuje se uporaba vježbi širokog spektra za vrednovanje i redovitu provjeru kao i podjednako redovito ponavljanje već stečenih učenikovih znanja i vještina. – Preporučuje se uporaba raznih vrsta tekstova kako bi se obuhvatili svi sociolingvistički aspekti. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
2. razredu gimnazijskog programa (140 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %. Sva predmetna područja razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, jačaju razvoj komunikacije na talijanskom jeziku te jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
3. RAZRED – 140 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINE USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A.3.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – zna se služiti jezikom za prijenos poruka; – prepoznaje razne moguće svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke razne vrste u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i registre komunikacije; – izražava se usmeno prilagođavajući komunikacijski rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – izražava se poštujući tematiku i slijedeći suvisli tematski redoslijed, s pravilnim leksikom i ispravnom morfosintaksom; – zna rekonstruirati značajne trenutke i fenomene u povijesti talijanske književnost stavljajući ih u kontekst europske perspektive; – izražava i zastupa vlastito stajalište i priznaje druga stajališta; – vlada rječničkom i izražajnom građom talijanskog jezika u skladu sa komunikacijskim potrebama u raznim kontekstima: socijalno kulturnim, znanstvenim, ekonomskim, tehničkim; – koristi moderne oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, odnosi se na izražajne strategije i na tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda; – stvara kritičko mišljenje o nekom književnom tekstu stavljajući ga u odnos sa osobnim iskustvom; – koristi komunikacijski registar primjeren pojedinom području; – stvara veze između tradicionalne nacionalne i internacionalne baštine, kao u interkulturalnoj perspektivi tako i u samoj mobilnosti studija i posla; – održava konverzaciju i razgovore na unaprijed dogovorene teme čak i strukovne. | Usmeno komunicira služeći se leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika na jasan i iscrpan način. Raspravlja na temelju predviđene literature, na prikladan način odgovara na pitanja sugovornika. |
SMS LLI A.3.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – koristi digitalne tehnologije u prezentaciji određenog projekta – stvara multimedijalne tekstove kulturološke i suvremene tematike | Na jasan i iscrpan način predstavlja projekt, koristeći oblike medijske komunikacije u skladu sa svrhom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, pravila konverzacije, govorenje u službenim situacijama, organizacija govora (razgovor, okrugli stol, diskusija), suočavanje s usmenom provjerom, prezentacija referata, vođenje bilješki. – Izražajno čitanje, recitacija, govorenje pjesničkog i proznog teksta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u diskusijama, dijalozima i debatama u razredu te je u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno izlaže svoj rad i uz pomoć multimedijalnih sadržaja. Nastavnik je moderator, a ne protagonist u diskusijama u razredu. – Nastavnik predlaže učeniku snimke i filmove. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.3.1. Učenik se služi izražajnim sredstvima i stvara tekstove raznih vrsta u skladu s različitom komunikacijskom svrhom. | – pravilno i svjesno koristi strukture talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa glagola te jednostavne i složene rečenice; – slijedeći upute analizira pjesničke, narativne, dramske i neknjiževne tekstove; – piše eseje slijedeći radne upute za izradu; – piše seminarske radove slijedeći radne upute za izradu; – piše referate izlažući slijedeći radne upute za izradu u odnosu na lektiru iz Kurikuluma, djela iz odabira nastavnika i druge suvremene teme; – piše članke slijedeći radne upute za izradu; – stvara tekstove iz područja kreativnog pisanja, prema mogućnosti također i na lokalnom dijalektu; – koristi izvore znanja, uključujući one multimedijalne, prerađuje informacije u jasnom obliku; – koristi različite jezične registre ovisno o kontekstima i komunikacijskim svrhama; – priprema pisanu komunikaciju prerađujući usvojena znanja za razvoj vlastitog mišljenja; – primjenjuje načela jezične prikladnosti, povezanosti, jasnoće i ispravnosti. | Uz upute nastavnika stvara prikladan, suvisli i povezan tekst u odnosnu na postavljenje zahtjeve s jasnom, povremeno sa strukturiranom, sintaksom, registar i rječnik su prikladni svrsi i slijede sva pravila, zastupa vlastito stajalište opsežnim uporištima. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Lirski tekst, kazališni. – Vremenska i prostorna određenost proznog teksta. – Pripovjedač. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Nastavnik daje konkretne i precizne upute o strukturi tekstova za obradu. Nastavnik nudi konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.3.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja interpretira i donosi vrijednosne sudove. | – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – razmišlja o ukupnom smislu pripovijedanih događaja; – razmišlja o osnovnim svojstvima koja obilježavaju likove; – uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme, također u pogledu vještina usvojenih u književnom obrazovanju; – razumije elemente koji određuju strukturu, uređenje i formalne aspekte teksta; – usvaja instrumente potrebe za interpretaciju tekstova, jezičnu, retoričku i stilsku analizu; – radi izvantekstualne usporedbe (odnos teksta prema drugim tekstovima, prema kulturnom kontekstu itd.); – razumije različite tekstove i s drugima dijeli dojmove, osjećaje, emotivne reakcije i iskustva koji proizlaze iz tih tekstova; | Uz upute nastavnika, čita i razumije tekstove, prepoznaje ključne informacije i analizira književne i neknjiževne tekstove o kojima kritički razmišlja. Parafrazira i analizira obrađeni tekst i razumije njegov smisao, vrednuje tekstove primjenjujući instrumente za interpretaciju te lingvističku, retoričku i stilsku analizu. |
– razmišlja o raznim tekstovima, prepoznaje njihovu poruku komunikacijsku namjeru; – parafrazira i analizira učeni (i neučeni) tekst, shvaća njegov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i izražava jednostavna mišljenje o tekstovima pisaca Talijanske nacionalne zajednice. | ||
VALORIZACIJA KNJIŽEVNIH I NEKNJIŽEVNIH TEKSTOVA SMS LLI C.3.2. Učenik valorizira književne i neknjiževne tekstove određujući jezična svojstva i estetsku dimenziju. | – formulira opažanja o jezičnim svojstvima tekstova koje čite; – vrednuje tekstove koji pripadaju književnoj tradiciji; – vrednuje estetsku dimenziju. | Uz upute nastavnika općenito vrednuje književne i neknjiževne tekstove, određujući jezična svojstva i estetsku dimenziju. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.3.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, uspoređujući u europskoj perspektivi proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnove faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti, također u odnosu na razvoj društvenih i kulturnih uvjeta; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos pisaca; – stavlja autore, djela te kulturne i književne pokrete u povijesni kontekst; – prepoznaje temelje aspekte kulture i književne tradicije kroz učenje najvažnijih mislilačkih struja; – povezuje tradicije u kulturi na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini u geopolitičkoj i interkulturnoj perspektivi; – stavlja u kontekst književne tekstove talijanske tradicije uzimajući u obzir i europsku i europsku pozadinu; – prepoznaje interkulturnu perspektivu elemenata identiteta i različitosti između talijanske kulture i kulture drugih zemalja. | Uz upute nastavnika stavlja glavne informacije o autorima, kulturnim pokretima i književnom stvaralaštvu u povijesni kontekst. Prepoznaje svjesne poveznice i u europskoj perspektivi uspoređuje proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.3.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine u 18. i 19. stoljeću, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja | – prepoznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine za razdoblje 18. i 19. stoljeća; – književnost 18. i 19. stoljeća (autori, djela, svjetonazor i poetika): • Carlo Goldoni: život, svjetonazor, poetika i djela; • Giuseppe Parini: život, svjetonazor, poetika i djela; • Vittorio Alfieri: život, svjetonazor, poetika i djela; • Ugo Foscolo: život, svjetonazor, poetika i djela; • Alessandro Manzoni: život, svjetonazor, poetika i djela; • Giacomo Leopardi: život, svjetonazor, poetika i djela; • Giovanni Verga: život, svjetonazor, poetika i djela • Giosuè Carducci: svjetonazor, poetika i djela. | Uz upute nastavnika pokazuje dobro poznavanje glavnih pisaca i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine, prepoznaje njihov svjetonazor i poetiku. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.3.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje koje promišlja u skladu sa svojim razvojem i zrelošću vlastitih zapažanja. | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta; – izravno čita tekstove koji su pretpostavka za interpretaciju književnih dijela; – približava se kritičkoj sintezi u odnosu na »čitanje« bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – prepoznaje glavne rodove književnog pripovijedanja; – u tekstovima prepoznaje sekundarna, neizravna značenja: moralno, etičko, ideološka orijentacija, aluzija, alegorija itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitoj sklonosti te estetskom ukusu i razvijenoj kritičkoj misli. | Uz uputu nastavnika dorađuje i usavršava način promišljanja o temi s kojom se susreće. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Književnost 18. i 19. stoljeća, Carlo Goldoni (život, svjetonazor, poetika i djela), Giuseppe Parini (život, svjetonazor, poetika i djela), Vittorio Alfieri ( svjetonazor, poetika i djela), Ugo Foscolo (život, svjetonazor, poetika i djela), Alessandro Manzoni (život, svjetonazor, poetika i djela), Giacomo Leopardi (život, svjetonazor, poetika i djela), Giovanni Verga (život, svjetonazor, poetika i djela), Giosuè Carducci (život, svjetonazor, poetika i djela). – Najmanje dva autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnost: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.3.1 do C.3.5. u gimnazijskim programima učenik u školskoj godini čita od šest do osam književnih djela prema Kurikulumu, od kojih tri pripadaju baštini klasične talijanske književnosti i tri književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). – Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis pisaca i naslova na koje nastavnici mogu uputiti učenike. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.3.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – koristi usavršene vještine kako bi poboljšao kvalitetu komunikacije i tekstove koje stvara; – djeluje interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava; – koristi rječničku i izražajnu baštinu talijanskog jezika sukladno komunikacijskim potrebama u različitim kontekstima. | Uz upute nastavnika koristi usavršene vještine, leksičku i izražajnu baštinu talijanskog jezika te prepoznaje hijerarhiju informacija djelujući interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava. |
GRAMATIKA SMS LLI D.3.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije, usmene i pisane, na svim razinama. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na raznim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa, leksik, tvorba riječi, jezične i geografske varijante, registri i posebni jezici; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – koristi talijanski jezik u ukupnosti njegovih struktura i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – učenik pravilno koristi sve leksičke strukture i primjenjuje pravopisna pravila. | Uz upute nastavnika razmišlja o svojstvima strukture jezika i koristi usavršene vještine za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.3.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – koristi leksičku baštinu za potrebe komunikacije u svrhu interkulturalne perspektive mobilnosti na području obrazovanja i rada; – razumije odnos između jezika, tradicija u kulturi i događaja u društvu; – poznaje stvarnost autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne crte povijesti talijanskog jezika od baroka do rješenja jezičnog pitanja iz 19. stoljeća; – prepoznaje vrijednosti i potencijale kulturnih i književnih dobara u pogledu njihovog pravilnog iskorištavanja i valorizacije; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i kompleksnosti lingvističke geografije; – razumije da je materinski jezik bitan element vlastitog osobnog i nacionalnog identiteta. | Uz upute nastavnika prepoznaje svojstva i razumije odnos između kulturne i povijesne baštine na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini, prepoznaje vrijednost materinskog jezika kao bitnog elementa vlastitog identiteta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik pojedinih struka, leksikologija (latinsko jezično naslijeđe, posuđenice), sintaksa (složena rečenica, glavna i zavisna). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje priručnika kojima učenik dobiva cjelovitu sliku talijanskog jezika kao i sveopću sliku već određenih pravila jezika (fonoloških, morfoloških, sintaktičkih). – Preporučuje se uporaba vježbi širokog spektra za vrednovanje i redovitu provjeru kao i podjednako redovito ponavljanje već stečenih učenikovih znanja i vještina. – Preporučuje se uporaba raznih vrsta tekstova kako bi se obuhvatili svi sociolingvistički aspekti. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
3. razredu gimnazijskog programa (140 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %. U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
4. RAZRED – 128 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINE USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A.4.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom za učinkovit prijenos poruka; – prepoznaje razne moguće svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke razne vrste u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i registre komunikacije; – izražava se usmeno prilagođavajući komunikacijski rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – izražava se poštujući tematiku i slijedeći suvisli tematski redoslijed, s pravilnim leksikom i ispravnom morfosintaksom; – rekonstruira značajne trenutke i fenomene u povijesti talijanske književnost stavljajući ih u kontekst europske perspektive; – izražava i zastupa vlastito stajalište i priznaje druga stajališta; – vlada rječničkom i izražajnom građom talijanskog jezika u skladu sa komunikacijskim potrebama u raznim kontekstima: socijalno kulturnim, znanstvenim, ekonomskim, tehničkim; – koristi moderne oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, odnosi se na izražajne strategije i na tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda; – stvara kritičko mišljenje o nekom književnom tekstu stavljajući ga u odnos sa osobnim iskustvom; – koristi komunikacijski registar primjeren pojedinom području; – stvara veze između tradicionalne nacionalne i internacionalne baštine, kao u interkulturalnoj perspektivi tako i u samoj mobilnosti studija i posla; – održava konverzaciju i razgovore na unaprijed dogovorene teme čak i strukovne. | Komunicira usmeno koristeći leksičku i izražajnu baštinu talijanskog jezika na jasan i iscrpan način, zna argumentirati koristeći literaturu, odgovora na odgovarajući način na impulse sugovornika. |
SMS LLI A.4.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – koristi digitalne tehnologije u prezentaciji određenog projekta – stvara multimedijalne tekstove kulturološke i suvremene tematike | Izlaže sadržaj na suvisli i povezan način, koristeći literaturu u odnosu na različite komunikacijske svrhe. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, pravila konverzacije, govorenje u službenim situacijama, organizacija govora (razgovor, okrugli stol, diskusija), svladavanje usmene provjere, prezentacija referata, vođenje bilješki. – Izražajno čitanje, recitacija, govorenje pjesničkog i proznog teksta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u diskusijama, dijalozima i debatama u razredu te je u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno izlaže svoj rad i uz pomoć multimedijalnih sadržaja. Nastavnik je moderator, a ne protagonist u diskusijama u razredu. – Nastavnik predlaže učeniku snimke i filmove. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.4.1. Učenik se služi izražajnim sredstvima i stvara tekstove raznih vrsta u skladu s različitom komunikacijskom svrhom. | – pravilno koristi strukture talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa glagola te jednostavne i složene rečenice; – samostalno analizira pjesničke, narativne, dramske i neknjiževne tekstove; – piše eseje slijedeći radne upute za izradu; – piše seminarske radove slijedeći radne upute za izradu; – piše referate izlažući slijedeći radne upute za izradu u odnosu na lektiru iz Kurikuluma, djela iz odabira nastavnika i druge suvremene teme; – piše članke slijedeći radne upute za izradu; – stvara tekstove iz područja kreativnog pisanja, prema mogućnosti također i na lokalnom dijalektu; – priprema pisanu komunikaciju prerađujući usvojena znanja za razvoj vlastitog mišljenja; – primjenjuje načela jezične prikladnosti, povezanosti, jasnoće i ispravnosti. | Uz upute nastavnika stvara prikladne, suvisle i povezane tekstove u odnosu na postavljenje zahtjeve, pridržava se svih prava i zastupa vlastito stajalište koristeći opsežna uporišta, tekstove razne vrste u odnosu na različite komunikacijske svrhe. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Strategije pisanja (razvitak pisanja, oblikovanje teksta, ispravak teksta, razne vrste teksta), interpretativni tekst (vrsta, osnovni oblik, objektivnost, odnosi i usporedbe, jezične posebnosti), raspravljački tekst (vrsta, osnovna struktura, tematske tehnike, jezične posebnosti), konektori, upućivački tekst (vrsta, jezične posebnosti). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje – Nastavnik daje konkretne i precizne upute o strukturi tekstova za obradu. Nastavnik nudi konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.4.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja interpretira i donosi vrijednosne sudove. | – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – razmišlja o ukupnom smislu pripovijedanih događaja; – razmišlja o osnovnim svojstvima koja obilježavaju likove; – uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme, također u pogledu vještina usvojenih u književnom obrazovanju; – razumije elemente koji određuju strukturu, uređenje i formalne aspekte teksta; – usvaja instrumente potrebe za interpretaciju tekstova, jezičnu, retoričku i stilsku analizu; – radi izvantekstualne usporedbe (odnos teksta prema drugim tekstovima, prema kulturnom kontekstu itd.), dijeleći s drugim dojmove, osjećaje, emotivne reakcije i iskustva; – razmišlja o raznim tekstovima, prepoznaje njihovu poruku komunikacijsku namjeru; – parafrazira i analizira učeni (i neučeni) tekst, shvaća njegov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i izražava jednostavna mišljenje o tekstovima pisaca Talijanske nacionalne zajednice. | Uz upute nastavnika čita, razumije i vrednuje informacija koje određuju tekst i analizira književne i neknjiževne tekstove, kritički razmišlja o istima. Parafrazira i analizira tekst i shvaća njegovu smisao, s drugima dijeli dojmove, osjećaje, reakcije. |
VALORIZACIJA KNJIŽEVNIH I NEKNJIŽEVNIH TEKSTOVA SMS LLI C.4.2. Učenik valorizira razne tekstove objašnjavajući i formulirajući jezična svojstva i estetsku dimenziju. | – čita i komentira tekstove u prozi i stihovima; – formulira opažanja o jezičnim svojstvima tekstova koje čita; – vrednuje tekstove koji pripadaju književnoj tradiciji; – vrednuje estetsku dimenziju; – vrednuje tekstove što također obrazlaže i na temelju kritičkih tekstova; – uzima na znanje i vrednuje cjelokupni književni opus, od početaka do sadašnjice, formulirajući suvislo i zrelo mišljenje o značajnim imenima talijanske književnosti (Dante, Petrarca, Boccaccio, Ariosto itd.) u globalnom kontekstu; – aktualizira doprinose lokalne, talijanske i međunarodne književne tradicije s ciljem usavršavanja kritičkog mišljenja. | Uz upute nastavnika vrednuje uz korištenje temeljnih uporišta književne i neknjiževne tekstove, određuje njihova jezična svojstva i estetsku dimenziju, interpretirajući sinkronično i dijakronično kontinuitet kritičke misli velikih pisaca u svijetu današnjice. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.4.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, uspoređujući u europskoj perspektivi proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnove faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti, također u odnosu na razvoj društvenih i kulturnih uvjeta; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos pisaca; – stavlja autore, djela te kulturne i književne pokrete u povijesni kontekst; – povezuje tradicije u kulturi na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini u geopolitičkoj i interkulturnoj perspektivi; – stavlja u kontekst književne tekstove talijanske tradicije uzimajući u obzir i europsku i europsku pozadinu; – prepoznaje interkulturnu perspektivu elemenata identiteta i različitosti između talijanske kulture i kulture drugih zemalja; – prepoznaje temeljne aspekte kulture i književne tradicije kroz učenje najvažnijih mislilačkih struja. | Uz upute nastavnika stavlja ključne informacije o autorima, kulturnim pokretima i književnom stvaralaštvu u povijesni kontekst. Prepoznaje svjesne poveznice i u europskoj perspektivi uspoređuje proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.4.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine u 20. stoljeću i suvremenoj književnosti, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | – prepoznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine za razdoblje 20. stoljeća i suvremeno razdoblje; – književnost 20. stoljeća (autori, djela, svjetonazor i poetika): • Gabriele D’Annunzio: život, svjetonazor i djela; • Giovanni Pascoli: život, svjetonazor, poetika i djela; • Luigi Pirandello: život, svjetonazor, poetika i djela; • Italo Svevo: život, svjetonazor, poetika i djela; • sutonski pjesnici (crepuscolari) i futuristi; • hermetizam i Umberto Saba; • neorealizam: život, svjetonazor, poetika i djela; • suvremeni autori. | Prema upućivanju nastavnika pokazuje dobro poznavanje glavnih autora i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine, prepoznaje njihov svjetonazor i poetiku. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.4.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje koje promišlja u skladu sa svojim razvojem i zrelošću vlastitih zapažanja. | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta; – izravno čita tekstove koji su pretpostavka za interpretaciju književnih dijela; – približava se kritičkoj sintezi u odnosu na »čitanje« bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – prepoznaje glavne rodove književnog pripovijedanja; – u tekstovima prepoznaje sekundarna, neizravna značenja: moralno, etičko, ideološka orijentacija, aluzija, alegorija itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitoj sklonosti te estetskom ukusu i razvijenoj kritičkoj misli. | Uz uputu nastavnika dorađuje i usavršava način promišljanja o temi s kojom se susreće, približava se sintezi u odnosu na »čitanje«, razvijajući dobru kritičku misao. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Književnost 20. stoljeća (autori, djela, svjetonazor i poetika), Gabriele D'Annunzio (život, svjetonazor i djela), Giovanni Pascoli (život, svjetonazor, poetika i djela), Luigi Pirandello (život, svjetonazor, poetika i djela), Italo Svevo (život, svjetonazor, poetika i djela), sutonski pjesnici (crepuscolari) i futuristi, hermetičari i Umberto Saba, neorealizam (autori, svjetonazor, poetika i djela), suvremeni autori. – Najmanje dva autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnost: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.4.1 do C.4.5. u gimnazijskim programima učenik u školskoj godini čita od šest do osam književnih djela prema Kurikulumu, od kojih tri pripadaju baštini klasične talijanske književnosti i tri književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). – Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis pisaca i naslova na koje nastavnici mogu uputiti učenike. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.4.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – koristi usavršene vještine kako bi poboljšao kvalitetu komunikacije i tekstove koje stvara; – djeluje interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava; – koristi leksičku i izražajnu baštinu talijanskog jezika sukladno komunikacijskim potrebama u različitim kontekstima. | Uz upute nastavnika razmišlja o uporabi leksičke i izražajne baštine talijanskog jezika i prepoznaje hijerarhiju informacija djelujući interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava. |
GRAMATIKA SMS LLI D.4.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije kao i izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na raznim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa, leksik, tvorba riječi, jezične i geografske varijante, registri i posebni jezici; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – koristi talijanski jezik u ukupnosti njegovih struktura i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – učenik pravilno koristi sve leksičke strukture i primjenjuje pravopisna pravila. | Uz upute nastavnika prepoznaje svojstva strukture jezika i koristi usavršene vještine za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije, primjenjujući izražajna sredstva potrebna za komunikaciju. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SŠ TJK D.4.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – koristi leksičku baštinu za potrebe komunikacije u svrhu interkulturalne perspektive mobilnosti na području obrazovanja i rada; – razumije odnos između jezika, tradicija u kulturi i događaja u društvu; – poznaje stvarnost autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne crte povijesti talijanskog jezika u 20. stoljeću; – prepoznaje vrijednosti i potencijale kulturnih i književnih dobara u pogledu njihovog pravilnog iskorištavanja i valorizacije; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i kompleksnosti lingvističke geografije; – razumije da je materinski jezik bitan element vlastitog osobnog i nacionalnog identiteta. | Uz upute nastavnika uspostavlja poveznice između tradicija u kulturi na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini, prepoznajući vrijednost materinskog jezika kao bitnog elementa vlastitog identiteta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik pojedinih struka, morfologija, sintaksa. – Varijacije talijanskog jezika danas (nacionalna, regionalna, pučka). – Talijanski i narječja Talijanske nacionalne zajednice na povijesnom prostoru. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje priručnika kojima učenik dobiva cjelovitu sliku talijanskog jezika kao i sveopću sliku već određenih pravila jezika (fonoloških, morfoloških, sintaktičkih). – Preporučuje se uporaba vježbi širokog spektra za vrednovanje i redovitu provjeru kao i podjednako redovito ponavljanje već stečenih učenikovih znanja i vještina. – Preporučuje se uporaba raznih vrsta tekstova kako bi se obuhvatili svi sociolingvistički aspekti. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
4. razredu gimnazijskog programa (128 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %. U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
Razrada odgojno-obrazovnih ishoda u nastavnome predmetu Talijanski jezik i književnost od 1. do 4. razreda strukovnih programa (140 sati)
1. RAZRED – 140 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINE USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A 1.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom za učinkovit prijenos poruka; – prepoznaje razne moguće svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke razne vrste u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i registre komunikacije; – izražava se usmeno prilagođavajući komunikacijski rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – rekonstruira značajne trenutke i fenomene u povijesti talijanske književnost; – izražava i zastupa vlastito stajalište i priznaje druga stajališta; – vlada rječničkom i izražajnom građom talijanskog jezika u skladu sa komunikacijskim potrebama u raznim kontekstima: socijalno kulturnim, znanstvenim, ekonomskim, tehničkim; – koristi moderne oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, odnosi se na izražajne strategije i na tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda; – stvara kritičko mišljenje o nekom književnom tekstu stavljajući ga u odnos sa osobnim iskustvom; – koristi komunikacijski registar primjeren pojedinom području; – stvara veze između tradicionalne nacionalne i internacionalne baštine, kao u interkulturalnoj perspektivi tako i u samoj mobilnosti studija i posla; – održava konverzaciju i razgovore na unaprijed dogovorene teme čak i strukovne. | Komunicira usmeno na jasan i iscrpan način, u kontekstima koji su predvidljivi i argumentira na temelju literature, odgovara na način prikladan impulsima sugovornika koristeći odgovarajući rječnik. |
SMS LLI A 1.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – koristi digitalne tehnologije u prezentaciji određenog projekta ili proizvoda – stvara multimedijalne tekstove kulturološke, suvremene i stručne tematike | Izlaže sadržaj na suvisli i povezan način, koristeći literaturu u odnosu na različite komunikacijske svrhe. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, pravila konverzacije, govorenje u službenim situacijama, sudjelovanje u diskusiji, svladavanje usmene provjere, prezentacija referata. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u diskusijama, dijalozima i debatama u razredu te je u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno izlaže svoj rad i uz pomoć multimedijalnih sadržaja. Nastavnik je moderator, a ne protagonist u diskusijama u razredu. – Nastavnik predlaže učeniku snimke i filmove. – Preporučuje se voditi računa o jeziku pojedinih struka ovisno o strukovnom usmjerenju. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.1.1. Učenik se služi izražajnim jezičnim sredstvima i stvara tekstove različitih vrsta u skladu s njihovom komunikacijskom svrhom. | – na pravilan način koristi strukture talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa glagola te jednostavne i složene rečenice; – ispravno primjenjuje grafička, pravopisna, sintaktička i morfološka pravila u pisanom izražavanju; – služi se stručnim rječnicima i priručnicima; – slijedeći upute analizira pjesničke, narativne, dramske i neknjiževne tekstove; – piše referate izlažući svoje misli o pročitanim knjigama pri čemu slijedi radne upute za izradu u odnosu na lektiru iz Kurikuluma, djela iz odabira nastavnika i druge suvremene teme; – stvara tekstove iz područja kreativnog pisanja, prema mogućnosti također i na lokalnom dijalektu; – stvara tekstove razne vrste koji su sintaktički i morfološki pravilni i suvisli te koji odgovaraju različitim komunikacijskim situacijama, pri čemu poštuje pravila za uporabu veznika interpunkcije, prilagođavajući vokabular različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – sažima i prevodi tekst na pravilan i jasan način koristeći suvisli vokabular; – radi natuknice i preuređuje sintezu i referate; – priprema pisanu komunikaciju prerađujući stečena znanja za razvoj vlastitog mišljenja. | Za produkciju tekstova u različitim komunikacijskim svrhama prema uputama nastavnika izrađuje sheme te izlaže sadržaj na pravilan i suvisli način, pri čemu poštuje sva pravila, a vlastito stajalište zastupa služeći se literaturom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Dosljednost, kohezija, zbir tekstova: opisni, pripovjedni, izlagački, raspravljački. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Nastavnik daje konkretne i precizne upute o strukturi tekstova za obradu. Nastavnik nudi konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.1.1. Učenik čita, razumije, prepoznaje i uspoređuje književne i neknjiževne tekstove. Tijekom čitanja zapaža i prilagođava informacije | – čita različite tekstove (u prozi i stihovima), prepoznaje njihovu poruku i komunikacijsku namjeru; – razumije ukupni smisao pripovijedanih događaja; – razumije osnovna svojstva koja obilježavaju likove; – prepoznaje i opisuje, uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme; – razumije različite tekstove i s drugima dijeli dojmove, osjećaje, emotivne reakcije i iskustva koji proizlaze iz tih tekstova; – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – prepoznaje i razumije elemente koji određuju strukturu, uređenje i formalne aspekte književnog i neknjiževnog teksta; – usvaja instrumente potrebe za interpretaciju tekstova, jezičnu, retoričku i stilsku analizu; – parafrazira i analizira učeni i neučeni tekst, shvaća njegov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i izražava jednostavna mišljenje o tekstovima pisaca Talijanske nacionalne zajednice. | Uz upute nastavnika čita, razumije i prepoznaje određene informacije i uspoređuje književne i neknjiževne tekstove. Parafrazira, analizira i shvaća smisao prethodno obrađenog teksta uz povremenu pomoć nastavnika. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.1.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, prepoznajući kroz tekstove razvoj talijanske književnosti te njihov kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnove faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti, također u odnosu na razvoj društvenih i kulturnih uvjeta; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos pisaca; – stavlja autore, djela te kulturne i književne pokrete u povijesni kontekst; – prepoznaje temelje aspekte kulture i književne tradicije kroz učenje najvažnijih mislilačkih struja. | Uz upute nastavnika stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, poznaje informacije koje određuju razvoj talijanske književnosti. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.1.4. Učenik poznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine iz razdoblja srednjeg vijeka, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | – prepoznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine za razdoblje srednjeg vijeka, početak književnosti (autori, djela, svjetonazor i poetika). | Uz upute nastavnika pokazuje dobro poznavanje glavnih autora i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine te prepoznaje njihov svjetonazor i poetiku. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.1.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje. | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta, prilagođavajući strategije čitanja koje primjenjuje; – radi izbor podataka i informacija i uređuje ih u komunikacijske oblike; – izravno čita tekstove koji su pretpostavka za interpretaciju književnih dijela; – približava se kritičkoj sintezi u odnosu na »čitanje« bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – ostvaruje opsežnu lektiru; – prepoznaje (kroz čitanje, analizu, rasprave, usporedbe i osvrtanja) glavne rodove književnog pripovijedanja na temelju formalnih ili tematskih svojstava; – prepoznaje razne informacije izražene u tekstu; – u tekstovima prepoznaje sekundarna, neizravna značenja: moralno, etičko, ideološka orijentacija, aluzija, alegorija itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitoj sklonosti te estetskom ukusu i razvijenoj kritičkoj misli. | Uz pomoć nastavnika razvija rasuđivanje o temama s kojima se suočava. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Srednji vijek, početak književnosti, Dante Alighieri (život, svjetonazor, poetika i djela), Francesco Petrarca (život, svjetonazor, poetika i djela), Giovanni Boccaccio (život, svjetonazor, poetika i djela). – Najmanje dva djela Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnost: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.1.1 do C.1.5. u strukovnim programima učenik u školskoj godini čita od četiri do šest književnih djela prema Kurikulumu, od kojih dva pripadaju baštini klasične talijanske književnosti i dva književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis pisaca i naslova na koje nastavnici mogu uputiti učenike. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.1.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – prepoznaje hijerarhiju informacija i uređuje ih u tablicama, shemama i konceptualnim mapama; – djeluje interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava i stavlja u odnos poznavanje raznih jezika; – shvaća značenje leksika u odnosu na kontekst. | Uz upute nastavnika prepoznaje hijerarhiju informacija i uređuje ih u tablice i sheme i djeluje interaktivno u pogledu učenja raznih jezičnih sustava. |
GRAMATIKA SMS LLI D.1.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije kao i izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. U govoru/slušanju opaža i prilagođava informacije. Učenik pravilno koristi jezične strukture. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na raznim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa, leksik, tvorba riječi, jezične i geografske varijante, registri i posebni jezici; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – pomoću prikladnih vježbi uvježbava usmene jezične vještine; – koristi talijanski jezik u ukupnosti njegovih struktura i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – pravilno koristi jezične strukture: naglasak, apostrof, razlikuje eliziju i apokopu, razlikuje i pravilno koristi rod i broj imenica i pridjeva, primjenjuje ispravna pravila interpunkcije itd. | Uz upute nastavnika prepoznaje svojstva strukture jezika i koristi usavršene vještine za poboljšavanje kvalitete vlastite jezične produkcije. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.1.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – koristi leksičku baštinu za potrebe komunikacije u svrhu interkulturalne perspektive; – razumije odnos između jezika, tradicija u kulturi i događaja u društvu; – poznaje glavne jezične porodice i njihovu geografsku rasprostranjenost; – poznaje stvarnost autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne crte povijesti talijanskog jezika od latinskog prema pučkom jeziku; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i kompleksnosti »lingvističke geografije«. | Uz upute nastavnike prepoznaje svojstva i razumije odnos između kulturne i povijesne baštine na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik struke, fonetika, pravopis (naglasak, elizija, skraćivanja), morfologija (članovi rečeničnog ustrojstva). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje priručnika kojima učenik dobiva cjelovitu sliku talijanskog jezika kao i sveopću sliku već određenih pravila jezika (fonoloških, morfoloških, sintaktičkih). – Preporučuje se uporaba vježbi širokog spektra za vrednovanje i redovitu provjeru kao i podjednako redovito ponavljanje već stečenih učenikovih znanja i vještina. – Preporučuje se uporaba raznih vrsta tekstova kako bi se obuhvatili svi sociolingvistički aspekti. – Preporučuje se voditi računa o jeziku pojedinih struka ovisno o strukovnom usmjerenju. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
1. razredu strukovnih programa (140 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %. U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
2. RAZRED – 140 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINE USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A.2.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom za učinkovit prijenos poruka; – prepoznaje razne moguće svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke razne vrste u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i registre komunikacije; – izražava se usmeno prilagođavajući komunikacijski rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – rekonstruira značajne trenutke i fenomene u povijesti talijanske književnost; – izražava i zastupa vlastito stajalište i priznaje druga stajališta; – vlada rječničkom i izražajnom građom talijanskog jezika u skladu sa komunikacijskim potrebama u raznim kontekstima: socijalno kulturnim, znanstvenim, ekonomskim, tehničkim; – koristi moderne oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, odnosi se na izražajne strategije i na tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda; – stvara kritičko mišljenje o nekom književnom tekstu stavljajući ga u odnos sa osobnim iskustvom; – koristi komunikacijski registar primjeren pojedinom području; – stvara veze između tradicionalne nacionalne i internacionalne baštine, kao u interkulturalnoj perspektivi tako i u samoj mobilnosti studija i posla; – održava konverzaciju i razgovore na unaprijed dogovorene teme čak i strukovne. | Komunicira usmeno koristeći leksičku i izražajnu baštinu talijanskog jezika, služeći se jasnim jezikom i uređenom logičkom strukturom u govoru. Argumentira dokumentiranim osnovnim uporištima i odgovara na način prikladan impulsima sugovornika koristeći odgovarajući rječnik. Poznaje glavne faze u povijesti talijanske književnosti. |
SMS LLI A.2.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda – stvara multimedijalne tekstove kulturološke i suvremene tematike | Izlaže sadržaj na suvisli i povezan način, koristeći literaturu u odnosu na različite komunikacijske svrhe. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, pravila konverzacije, govorenje u službenim situacijama, sudjelovanje u diskusiji, svladavanje usmene provjere, prezentacija referata. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u diskusijama, dijalozima i debatama u razredu te je u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno izlaže svoj rad i uz pomoć multimedijalnih sadržaja. Nastavnik je moderator, a ne protagonist u diskusijama u razredu. – Nastavnik predlaže učeniku snimke i filmove. – Preporučuje se voditi računa o jeziku pojedinih struka ovisno o strukovnom usmjerenju. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.2.1. Učenik se pravilno služi izražajnim sredstvima i stvara tekstove raznih vrsta u skladu s njihovom komunikacijskom svrhom. | – na pravilan način koristi strukture talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa glagola te jednostavne i složene rečenice; – ispravno primjenjuje grafička, pravopisna, sintaktička i morfološka pravila u pisanom izražavanju; – služi se stručnim rječnicima i priručnicima; – slijedeći upute analizira pjesničke, narativne, dramske i neknjiževne tekstove; – piše referate izlažući slijedeći radne upute za izradu u odnosu na lektiru iz Kurikuluma, djela iz odabira nastavnika i druge suvremene teme; – piše članke slijedeći radne upute za izradu; – stvara tekstove iz područja kreativnog pisanja, prema mogućnosti također i na lokalnom dijalektu; – stvara tekstove razne vrste koji su sintaktički i morfološki pravilni i suvisli te koji odgovaraju različitim komunikacijskim situacijama, pri čemu poštuje pravila za uporabu veznika interpunkcije, prilagođavajući vokabular različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – sažima i parafrazira tekst na pravilan i jasan način koristeći suvisli rječnik; – radi natuknice i preuređuje sintezu i referate; – priprema pisanu komunikaciju prerađujući stečena znanja za razvoj vlastitog mišljenja. | Uz upute nastavnika na pravilan način koristi izražajna sredstava i stvara tekstove razne vrste u odnosu na komunikacijske svrhe, izlažući sadržaj na suvisli i povezan način, zastupa vlastito stajalište koristeći literaturu u odnosu na različite komunikacijske svrhe. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Opisni tekst (produkcija i stvaranje), pripovjedni tekst (produkcija i stvaranje) | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Nastavnik daje konkretne i precizne upute o strukturi tekstova za obradu. Nastavnik nudi konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.2.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja zapaža i prilagođava informacije. | – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – razumije ukupni smisao pripovijedanih događaja; – razumije osnovna svojstva koja obilježavaju likove; – uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme; – razumije elemente koji određuju strukturu, uređenje i formalne aspekte teksta; – usvaja alatepotrebe za interpretaciju tekstova, jezičnu, retoričku i stilsku analizu; – parafrazira i analizira učeni (i neučeni) tekst, shvaća njegov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i izražava jednostavna mišljenje o tekstovima pisaca talijanske nacionalne zajednice. | Uz upute nastavnika čita i razumije osnove informacije, kritički razmišlja i uspoređuje književne i neknjiževne tekstove. Parafrazira i analizira obrađeni tekst, shvaća njegov smisao, uspoređuje i vrednuje tekstove primjenjujući instrumente za interpretaciju te lingvističku, retoričku i stilsku analizu. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.2.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, prepoznajući kroz tekstove razvoj talijanske književnosti te njihov kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnove faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti, također u odnosu na razvoj društvenih i kulturnih uvjeta; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos autora; – stavlja autore, djela te kulturne i književne pokrete u povijesni kontekst; – prepoznaje temelje aspekte kulture i književne tradicije kroz učenje najvažnijih mislilačkih struja. | Uz upute nastavnika stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, pronalazeći u literaturi značajke koje određuju razvoj talijanske književnosti. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.2.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine od humanizma do baroka, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | – prepoznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine za razdoblje od humanizma do baroka; – književnost od humanizma do baroka (autori, djela, svjetonazor i poetika). | Uz upute nastavnika pokazuje široko znanje glavnih autora i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine te prepoznaje njihov svjetonazor i poetiku. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.2.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje. | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta, prilagođavajući strategije čitanja koje primjenjuje; – radi izbor podataka i informacija i uređuje ih u komunikacijske oblike; – izravno čita tekstove koji su pretpostavka za interpretaciju književnih dijela; – približava se kritičkoj sintezi u odnosu na »čitanje« bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – ostvaruje opsežno čitanje lektire; – prepoznaje (kroz čitanje, analizu, rasprave, usporedbe i osvrtanja) glavne rodove književnog pripovijedanja na temelju formalnih ili tematskih svojstava; | Uz orijentacijsku pomoć nastavnika usavršava rasuđivanje o temama s kojima se suočava. Prepoznaje glavne rodove narative, uz pomoć nastavnika uspijeva sažimati neke vrste tekstova, kazališna ili kinematografska djela. |
– prepoznaje razne informacije izražene u tekstu; – u tekstovima prepoznaje sekundarna, neizravna značenja: moralno, etičko, ideološka orijentacija, aluzija, alegorija itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitoj sklonosti te estetskom ukusu i razvijenoj kritičkoj misli. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Humanizam (svjetonazor i djela Lorenza de'Medici, Angela Poliziana, Luigija Pulcija, Mattea Marije Boiarda, Leona Battiste Albertija, Leonarda da Vincija), renesansa, Ludovico Ariosto (život, svjetonazor, poetika i djela), Niccolò Machiavelli (život, svjetonazor, poetika i djela), protureformacija, Torquato Tasso (život, svjetonazor, poetika i djela), znanstveni svjetonazor (Galilei, Bruno, Campanella). – Najmanje dva autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnost: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.2.1 do C.2.5. u strukovnim programimaučenik u školskoj godini čita od četiri do šest književnih djela prema Kurikulumu, od kojih dva pripadaju baštini klasične talijanske književnosti i dva književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema odabiru nastavnika). Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis pisaca i naslova na koje nastavnici mogu uputiti učenike. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.2.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – prepoznaje hijerarhiju informacija i uređuje ih u tablicama i shemama (umnim mapama); – djeluje interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava; – shvaća značenje leksika u odnosu na kontekst. | Uz upute nastavnika prepoznaje hijerarhiju informacija i uređuje ih u sheme, u interakciji uči jezične sustave i razumije značenje leksika u odnosu na kontekst. |
GRAMATIKA SMS LLI D.2.2. Učenik se pravilno služi izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. U govoru/slušanju zapaža i prilagođava informacije. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na raznim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa, leksik, tvorba riječi, jezične i geografske varijante, registri i posebni jezici; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – pomoću prikladnih vježbi uvježbava usmene jezične vještine; – koristi talijanski jezik u ukupnosti njegovih struktura i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – pravilno koristi jezične strukture: glagolski načini, glagolska vremena i primjenjuje ispravna pravopisna pravila. | Uz upute nastavnika razmišlja o svojstvima strukture jezika i koristi usavršene vještine za poboljšavanje kvalitete vlastite jezične produkcije. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.2.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – koristi leksičku baštinu za potrebe komunikacije u svrhu interkulturalne perspektive; – razumije odnos između jezika, tradicija u kulturi i događaja u društvu; – poznaje glavne jezične porodice i njihovu geografsku rasprostranjenost; – poznaje stvarnost autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne crte povijesti talijanskog jezika od latinskog prema pučkom jeziku; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i kompleksnosti lingvističke geografije. | Uz upute nastavnike određuje svojstva i razumije odnos između kulturne i povijesne baštine na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini. Razumije povijesni razvoj talijanskog jezika i prepoznaje vrijednost materinskog jezika kao elementa vlastitog identiteta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik struka, semantika (sinonimi, hiponimi, homonimi, prijenos značenja, polisemija, metonimija), morfologija (nastanak riječi, glagolska vremena i načini), sintaksa (jednostavna rečenica). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje priručnika kojima učenik dobiva cjelovitu sliku talijanskog jezika kao i sveopću sliku već određenih pravila jezika (fonoloških, morfoloških, sintaktičkih). – Preporučuje se uporaba vježbi širokog spektra za vrednovanje i redovitu provjeru kao i podjednako redovito ponavljanje već stečenih učenikovih znanja i vještina. – Preporučuje se uporaba raznih vrsta tekstova kako bi se obuhvatili svi sociolingvistički aspekti. – Preporučuje se voditi računa o jeziku pojedinih struka ovisno o strukovnom usmjerenju. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
2. razredu strukovnih programa (140 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %. U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
3. RAZRED – 140 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINE USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A.3.1. U Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom jezikom za prijenos poruka; – prepoznaje različite svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke razne vrste u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i registre komunikacije; – izražava se usmeno prilagođavajući komunikacijski rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – izražava se poštujući tematiku i slijedeći suvisli tematski redoslijed, s pravilnim leksikom i ispravnom morfosintaksom; – zna rekonstruirati značajne trenutke i fenomene u povijesti talijanske književnost stavljajući ih u kontekst europske perspektive; | Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za usmenu interakciju u različitim kontekstima. |
– izražava i zastupa vlastito stajalište i priznaje druga stajališta; – vlada rječničkom i izražajnom građom talijanskog jezika u skladu sa komunikacijskim potrebama u raznim kontekstima: socijalno kulturnim, znanstvenim, ekonomskim, tehničkim; – koristi moderne oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, odnosi se na izražajne strategije i na tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda; – stvara kritičko mišljenje o nekom književnom tekstu stavljajući ga u odnos sa osobnim iskustvom; – koristi komunikacijski registar primjeren pojedinom području; – stvara veze između tradicionalne nacionalne i internacionalne baštine, kao u interkulturalnoj perspektivi tako i u samoj mobilnosti studija i posla; – održava konverzaciju i razgovore na unaprijed dogovorene teme čak i strukovne. | ||
SMS LLI A.3.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – vlada rječničkom i izražajnom građom talijanskog jezika u skladu s komunikacijskim potrebama u raznim kontekstima: socijalno kulturnim, znanstvenim, ekonomskim, tehničkim; – koristi moderne oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, odnosi se na izražajne strategije i na tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda; – stvara kritičko mišljenje o nekom književnom tekstu stavljajući ga u odnos s osobnim iskustvom; – koristi komunikacijski registar primjeren pojedinom području; – stvara veze između tradicionalne nacionalne i internacionalne baštine, kao u interkulturalnoj perspektivi tako i u samoj mobilnosti studija i posla; – održava konverzaciju i razgovore na unaprijed dogovorene teme čak i strukovne. | Izlaže sadržaj na suvisli i povezan način, koristeći literaturu u odnosu na različite komunikacijske svrhe. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, pravila konverzacije, govorenje u službenim situacijama, organizacija govora (razgovor, okrugli stol, diskusija), svladavanje usmene provjere, prezentacija referata. – Izražajno čitanje, recitacija, govorenje pjesničkog i proznog teksta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u diskusijama, dijalozima i debatama u razredu te je u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno izlaže svoj rad i uz pomoć multimedijalnih sadržaja. Nastavnik je moderator, a ne protagonist u diskusijama u razredu. – Nastavnik predlaže učeniku snimke i filmove. – Preporučuje se voditi računa o jeziku pojedinih struka ovisno o strukovnom usmjerenju. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.3.1. Učenik se služi izražajnim sredstvima i stvara tekstove raznih vrsta u skladu s različitom komunikacijskom svrhom. | – pravilno i svjesno koristi strukture talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa glagola te jednostavne i složene rečenice; – slijedeći upute analizira pjesničke, narativne, dramske i neknjiževne tekstove; – piše eseje slijedeći radne upute za izradu; – piše seminarske radove slijedeći radne upute za izradu; – piše referate slijedeći radne upute za izradu u odnosu na lektiru iz Kurikuluma, djela iz odabira nastavnika i druge suvremene teme; – piše članke slijedeći radne upute za izradu; – stvara tekstove iz područja kreativnog pisanja, prema mogućnosti također i na lokalnom dijalektu; – koristi izvore znanje, uključujući one multimedijalne, prerađuje informacije u jasnom obliku; – koristi različite jezične registre ovisno o kontekstima i komunikacijskim svrhama; – priprema pisanu komunikaciju prerađujući usvojena znanja za razvoj vlastitog mišljenja; – primjenjuje načela jezične prikladnosti, povezanosti, jasnoće i ispravnosti. | Uz upute nastavnika stvara prikladan, suvisli i povezan tekst u odnosnu na postavljenje zahtjeve s jasnom, povremeno sa strukturiranom, sintaksom, registar i rječnik su prikladni svrsi i slijede sva pravila, zastupa vlastito stajalište opsežnim uporištima. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Lirski tekst, kazališni. – Vremenska i prostorna određenost proznog teksta. – Pripovjedač. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Nastavnik daje konkretne i precizne primjere o strukturi samih tekstova. – Nastavnik daje konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.3.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja interpretira i donosi vrijednosne sudove. | – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – razmišlja o ukupnom smislu pripovijedanih događaja; – razmišlja o osnovnim svojstvima koja obilježavaju likove; – uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme, također u pogledu vještina usvojenih u književnom obrazovanju; – razumije elemente koji određuju strukturu, uređenje i formalne aspekte teksta; – usvaja instrumente potrebe za interpretaciju tekstova, jezičnu, retoričku i stilsku analizu; – radi izvantekstualne usporedbe (odnos teksta prema drugim tekstovima, prema kulturnom kontekstu itd.); – razumije različite tekstove i s drugima dijeli dojmove, osjećaje, emotivne reakcije i iskustva koji proizlaze iz tih tekstova; – razmišlja o raznim tekstovima, prepoznaje njihovu poruku komunikacijsku namjeru; – parafrazira i analizira učeni (i neučeni) tekst, shvaća njegov smisao; | Uz upute nastavnika, čita i razumije tekstove, prepoznaje ključne informacije i analizira književne i neknjiževne tekstove o kojima kritički razmišlja. Parafrazira i analizira obrađeni tekst i razumije njegov smisao, vrednuje tekstove primjenjujući instrumente za interpretaciju te lingvističku, retoričku i stilsku analizu. |
VALORIZACIJA KNJIŽEVNIH I NEKNJIŽEVNIH TEKSTOVA SMS LLI C.3.2. Učenik valorizira književne i neknjiževne tekstove određujući jezična svojstva i estetsku dimenziju. | – formulira opažanja o jezičnim svojstvima tekstova koje čita; – vrednuje tekstove koji pripadaju književnoj tradiciji; – vrednuje estetsku dimenziju. | Uz upute nastavnika vrednuje književne i neknjiževne tekstove, određujući jezična svojstva i estetsku dimenziju. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.3.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, uspoređujući u europskoj perspektivi proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnove faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti, također u odnosu na razvoj društvenih i kulturnih uvjeta; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos pisaca; – stavlja autore, djela te kulturne i književne pokrete u povijesni kontekst; – prepoznaje temelje aspekte kulture i književne tradicije kroz učenje najvažnijih mislilačkih struja; – povezuje tradicije u kulturi na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini u geopolitičkoj i interkulturnoj perspektivi; – stavlja u kontekst književne tekstove talijanske tradicije uzimajući u obzir i europsku i europsku pozadinu; – prepoznaje interkulturnu perspektivu elemenata identiteta i različitosti između talijanske kulture i kulture drugih zemalja. | Uz upute nastavnika stavlja glavne informacije o autorima, kulturnim pokretima i književnom stvaralaštvu u povijesni kontekst. U europskom kontekstu osvješćuje i uspoređuje proces razvoja talijanske književnosti, kao i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.3.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine u 18. i 19. stoljeću, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | – prepoznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine za razdoblje 18. i 19. stoljeća; – književnost 18. i 19. stoljeća (autori, djela, svjetonazor i poetika). | Uz upute nastavnika pokazuje dobro poznavanje glavnih autora i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine, prepoznaje njihov svjetonazor i poetiku. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.3.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje koje promišlja u skladu sa svojim razvojem i zrelošću vlastitih zapažanja. | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta; – izravno čita tekstove koji su pretpostavka za interpretaciju književnih dijela; – približava se kritičkoj sintezi u odnosu na »čitanje« bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – prepoznaje glavne rodove književnog pripovijedanja; – u tekstovima prepoznaje sekundarna, neizravna značenja: moralno, etičko, ideološka orijentacija, aluzija, alegorija itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitoj sklonosti te estetskom ukusu i razvijenoj kritičkoj misli. | Uz uputu nastavnika dorađuje i usavršava način promišljanja o temi s kojom se susreće. Prepoznaje glavne rodove književnog pripovijedanja kao i njihovo značenje, radi sintezu bilo koje vrste teksta, dramskog ili kinematografskog. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Književnost 18. i 19. stoljeća, Carlo Goldoni (život, svjetonazor, poetika i djela), Giuseppe Parini ( život, svjetonazor, poetika i djela), Vittorio Alfieri (život, svjetonazor, poetika i djela), Ugo Foscolo (život, svjetonazor, poetika i djela), Alessandro Manzoni (život, svjetonazor, poetika i djela), Giacomo Leopardi (život, svjetonazor, poetika i djela), Giovanni Verga (život, svjetonazor, poetika i djela), Giosuè Carducci (život, svjetonazor, poetika i djela). – Najmanje dva autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene književnost: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.3.1 do C.3.5. u strukovnim programima učenik u školskoj godini čita od četiri do šest književnih djela prema Kurikulumu, od kojih dva pripadaju baštini klasične talijanske književnosti i dva književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis pisaca i naslova na koje nastavnici mogu uputiti učenike. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.3.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – koristi usavršene vještine kako bi poboljšao kvalitetu komunikacije i tekstove koje stvara; – djeluje interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava; – koristi leksičku i izražajnu baštinu talijanskog jezika sukladno komunikacijskim potrebama u različitim kontekstima. | Uz upute nastavnika koristi usavršene vještine, leksičku i izražajnu baštinu talijanskog jezika te prepoznaje hijerarhiju informacija djelujući interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava. |
GRAMATIKA SMS LLI D.3.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije, usmene i pisane, na svim razinama. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na raznim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa, leksik, tvorba riječi, jezične i geografske varijante, registri i posebni jezici; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – koristi talijanski jezik u ukupnosti njegovih struktura i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – učenik pravilno koristi sve leksičke strukture i primjenjuje pravopisna pravila. | Uz upute nastavnika razmišlja o svojstvima strukture jezika i koristi usavršene vještine za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.3.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – koristi leksičku baštinu za potrebe komunikacije u svrhu interkulturalne perspektive mobilnosti na području obrazovanja i rada; – razumije odnos između jezika, tradicija u kulturi i događaja u društvu; – poznaje stvarnost autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne crte povijesti talijanskog jezika od baroka do rješenja jezičnog pitanja iz 19. stoljeća; – prepoznaje vrijednosti i potencijale kulturnih i književnih dobara u pogledu njihovog pravilnog iskorištavanja i valorizacije; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i kompleksnosti lingvističke geografije; – razumije da je materinski jezik bitan element vlastitog osobnog i nacionalnog identiteta. | Uz upute nastavnika prepoznaje svojstva i razumije odnos između kulturne i povijesne baštine na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini, prepoznaje vrijednost materinskog jezika kao bitnog elementa vlastitog identiteta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik pojedinih struka, leksikologija (latinsko jezično naslijeđe, posuđenice), sintaksa (složena rečenica, struktura složene rečenice, glavna i zavisna). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje priručnika kojima učenik dobiva cjelovitu sliku talijanskog jezika kao i sveopću sliku već određenih pravila jezika (fonoloških, morfoloških, sintaktičkih). – Preporučuje se uporaba vježbi širokog spektra za vrednovanje i redovitu provjeru kao i podjednako redovito ponavljanje već stečenih učenikovih znanja i vještina. – Preporučuje se uporaba raznih vrsta tekstova kako bi se obuhvatili svi sociolingvistički aspekti. – Preporučuje se voditi računa o jeziku pojedinih struka ovisno o strukovnom usmjerenju. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
3. razredu strukovnih programa (140 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %. U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
4. RAZRED – 128 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINE USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A.4.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom za učinkovit prijenos poruka; – prepoznaje razne moguće svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke razne vrste u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i registre komunikacije; – izražava se usmeno prilagođavajući komunikacijski rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – izražava se poštujući tematiku i slijedeći suvisli tematski redoslijed, s pravilnim leksikom i ispravnom morfosintaksom; – rekonstruira značajne trenutke i fenomene u povijesti talijanske književnost stavljajući ih u kontekst europske perspektive; – izražava i zastupa vlastito stajalište i priznaje druga stajališta; | Usmeno komunicira služeći se leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika na jasan i iscrpan način, raspravlja koristeći predviđenu literaturu, na prikladan način odgovara na pitanja sugovornika. |
– izražava se usmeno prilagođavajući komunikacijski rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – vlada rječničkom i izražajnom građom talijanskog jezika u skladu sa komunikacijskim potrebama u raznim kontekstima: socijalno kulturnim, znanstvenim, ekonomskim, tehničkim; – koristi moderne oblike vizualne i multimedijalne omunikacije, odnosi se na izražajne strategije i na tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda; – stvara kritičko mišljenje o nekom književnom tekstu stavljajući ga u odnos sa osobnim iskustvom; – koristi komunikacijski registar primjeren pojedinom području; – stvara veze između tradicionalne nacionalne i internacionalne baštine, kao u interkulturalnoj perspektivi tako i u samoj mobilnosti studija i posla; – održava konverzaciju i razgovore na unaprijed dogovorene teme čak i strukovne- | ||
SMS LLI A.4.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – koristi digitalne tehnologije u prezentiranju nekog projekta ili proizvoda – koristi moderne oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, odnosi se na izražajne strategije i na tehničke alate mrežne komunikacije; | Na jasan i iscrpan način predstavlja projekt, koristeći oblike medijske komunikacije u skladu sa svrhom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, pravila konverzacije, govorenje u službenim situacijama, organizacija govora (razgovor, okrugli stol, diskusija), svladavanje usmene provjere, prezentacija referata. – Izražajno čitanje, recitacija, govorenje pjesničkog i proznog teksta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u diskusijama, dijalozima i debatama u razredu te je u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno izlaže svoj rad i uz pomoć multimedijalnih sadržaja. Nastavnik je moderator, a ne glavni akter u diskusijama u razredu. – Nastavnik predlaže učeniku snimke i filmove. – Preporučuje se voditi računa o jeziku pojedinih struka ovisno o strukovnom usmjerenju. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.4.1. Učenik se služi izražajnim sredstvima i stvara tekstove raznih vrsta u skladu s različitom komunikacijskom svrhom. | – pravilno koristi strukture talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa glagola te jednostavne i složene rečenice; – samostalno analizira pjesničke, narativne, dramske i neknjiževne tekstove; – piše eseje slijedeći radne upute za izradu; – piše seminarske radove slijedeći radne upute za izradu; – piše referate izlažući slijedeći radne upute za izradu u odnosu na lektiru iz Kurikuluma, djela iz odabira nastavnika i druge suvremene teme; – piše članke slijedeći radne upute za izradu; | Uz upute nastavnika stvara prikladne, suvisle i povezane tekstove u odnosu na postavljenje zahtjeve, pridržava se svih prava i zastupa vlastito stajalište koristeći literaturu u odnosu na različite komunikacijske svrhe. |
– stvara tekstove iz područja kreativnog pisanja, prema mogućnosti također i na lokalnom dijalektu; – priprema pisanu komunikaciju prerađujući usvojena znanja za razvoj vlastitog mišljenja; – primjenjuje načela jezične prikladnosti, povezanosti, jasnoće i ispravnosti. | ||
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Strategije pisanja (razvitak pisanja, oblikovanje teksta, ispravak teksta, razne vrste teksta), interpretativni tekst (vrsta, osnovni oblik, objektivnost, odnosi i usporedbe, jezične posebnosti), raspravljački tekst (vrsta, osnovna struktura, tematske tehnike, jezične posebnosti), konektori, upućivački tekst (vrsta, jezične posebnosti). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Nastavnik daje konkretne i precizne primjere o strukturi samih tekstova. – Nastavnik daje konkretne primjere | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.4.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja interpretira i donosi vrijednosne sudove. | – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – razmišlja o ukupnom smislu pripovijedanih događaja; – razmišlja o osnovnim svojstvima koja obilježavaju likove; – uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme, također u pogledu vještina usvojenih u književnom obrazovanju; – razumije elemente koji određuju strukturu, uređenje i formalne aspekte teksta; – usvaja instrumente potrebe za interpretaciju tekstova, jezičnu, retoričku i stilsku analizu; – radi izvantekstualne usporedbe (odnos teksta prema drugim tekstovima, prema kulturnom kontekstu itd.), dijeleći s drugim dojmove, osjećaje, emotivne reakcije i iskustva; – razmišlja o raznim tekstovima, prepoznaje njihovu poruku komunikacijsku namjeru; – parafrazira i analizira učeni (i neučeni) tekst, shvaća njegov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i izražava jednostavna mišljenje o tekstovima pisaca talijanske nacionalne zajednice. | Uz upute nastavnika čita, razumije i vrednuje informacija koje određuju tekst i analizira književne i neknjiževne tekstove, kritički razmišlja o istima. Parafrazira i analizira tekst i shvaća njegovu smisao, s drugima dijeli dojmove, osjećaje, reakcije. |
VALORIZACIJA KNJIŽEVNIH I NEKNJIŽEVNIH TEKSTOVA SMS LLI C.4.2. Učenik valorizira razne tekstove objašnjavajući i formulirajući jezična svojstva i estetsku dimenziju. | – čita i komentira tekstove u prozi i stihovima; – formulira opažanja o jezičnim svojstvima tekstova koje čita; – vrednuje tekstove koji pripadaju književnoj tradiciji; – vrednuje estetsku dimenziju; – vrednuje tekstove što također obrazlaže i na temelju kritičkih tekstova; – uzima na znanje i vrednuje cjelokupni književni opus, od početaka do sadašnjice, formulirajući suvislo i zrelo mišljenje o velikim imenima talijanske književnosti (Dante, Petrarca, Boccaccio, Ariosto itd.) u globalnom kontekstu; – aktualizira doprinose lokalne, talijanske i međunarodne književne tradicije s ciljem usavršavanja kritičkog mišljenja. | Uz upute nastavnika vrednuje uz korištenje temeljnih uporišta književne i neknjiževne tekstove, određuje njihova jezična svojstva i estetsku dimenziju, interpretirajući sinkronično i dijakronično kontinuitet kritičke misli velikih pisaca u svijetu današnjice. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.4.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, uspoređujući u europskoj perspektivi proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnove faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti, također u odnosu na razvoj društvenih i kulturnih uvjeta; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos pisaca; – stavlja autore, djela te kulturne i književne pokrete u povijesni kontekst; – povezuje tradicije u kulturi na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini u geopolitičkoj i interkulturnoj perspektivi; – stavlja u kontekst književne tekstove talijanske tradicije uzimajući u obzir i europsku i europsku pozadinu; – prepoznaje interkulturnu perspektivu elemenata identiteta i različitosti između talijanske kulture i kulture drugih zemalja; – prepoznaje temelje aspekte kulture i književne tradicije kroz učenje najvažnijih mislilačkih struja. | Uz upute nastavnika stavlja ključne informacije o autorima, kulturnim pokretima i književnom stvaralaštvu u povijesni kontekst. Prepoznaje svjesne poveznice i u europskoj perspektivi uspoređuje proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.4.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine u 20. stoljeću i suvremenoj književnosti, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | – prepoznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine za razdoblje 20. stoljeća i suvremeno razdoblje; – književnost 20. stoljeća (autori, djela, svjetonazor i poetika). | Prema upućivanju nastavnika pokazuje dobro poznavanje glavnih i autora i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine, prepoznaje njihov svjetonazor i poetiku. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.4.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje koje promišlja u skladu sa svojim razvojem i zrelošću vlastitih zapažanja | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta; – izravno čita tekstove koji su pretpostavka za interpretaciju književnih dijela; – približava se kritičkoj sintezi u odnosu na »čitanje« bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – prepoznaje glavne rodove književnog pripovijedanja; – u tekstovima prepoznaje sekundarna, neizravna značenja: moralno, etičko, ideološka orijentacija, aluzija, alegorija itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitoj sklonosti te estetskom ukusu i razvijenoj kritičkoj misli. | Uz uputu nastavnika dorađuje i usavršava način promišljanja o temi s kojom se susreće, približava se sintezi u odnosu na »čitanje«, razvijajući dobru kritičku misao. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Književnost 20.stoljeća (autori, djela, svjetonazor i poetika), Gabriele D'Annunzio (život, svjetonazor i djela), Giovanni Pascoli (život, svjetonazor, poetika i djela), Luigi Pirandello (život, svjetonazor, poetika i djela), Italo Svevo (život, svjetonazor, poetika i djela), sutonski pjesnici (crepuscolari) i futuristi, hermetičari i Umberto Saba, neorealizam (autori, svjetonazor, poetika i djela), suvremeni autori. – Najmanje dva autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnost: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.4.1 do C.4.5. u strukovnim programima učenik u školskoj godini čita od četiri do šest književnih djela prema Kurikulumu, od kojih dva pripadaju baštini klasične talijanske književnosti i dva književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis pisaca i naslova na koje nastavnici mogu uputiti učenike. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.4.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – koristi usavršene vještine kako bi poboljšao kvalitetu komunikacije i tekstove koje stvara; – djeluje interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava; – koristi leksičku i izražajnu baštinu talijanskog jezika sukladno komunikacijskim potrebama u različitim kontekstima. | Uz upute nastavnika razmišlja o uporabi lekičke i izražajne baštine talijanskog jezika i prepoznaje hijerarhiju informacija djelujući interaktivno u učenju raznih jezičnih sustava. |
GRAMATIKA SMS LLI D.4.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije i vlada izražajnim instrumentima potrebnim za komunikaciju. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na raznim razinama sustava: fonologija, pravopis, morfologija, sintaksa, leksik, tvorba riječi, jezične i geografske varijante, registri i posebni jezici; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – koristi talijanski jezik u ukupnosti njegovih struktura i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – učenik pravilno koristi sve leksičke strukture i primjenjuje pravopisna pravila. | Uz upute nastavnika prepoznaje svojstva strukture jezika i koristi usavršene vještine za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije, primjenjujući izražajna sredstva potrebna za komunikaciju. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.4.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – koristi leksičku baštinu za potrebe komunikacije u svrhu interkulturalne perspektive mobilnosti na području obrazovanja i rada; – razumije odnos između jezika, tradicija u kulturi i događaja u društvu; – poznaje stvarnost autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne crte povijesti talijanskog jezika u 20. stoljeću; – prepoznaje vrijednosti i potencijale kulturnih i književnih dobara u pogledu njihovog pravilnog iskorištavanja i valorizacije; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i kompleksnosti lingvističke geografije; – razumije da je materinski jezik bitan element vlastitog osobnog i nacionalnog identiteta. | Uz upute nastavnika uspostavlja poveznice između tradicija u kulturi na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini, prepoznajući vrijednost materinskog jezika kao bitnog elementa vlastitog identiteta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik pojedinih struka, morfologija, sintaksa. – Šarolikost talijanskog jezika danas (nacionalno, regionalno, pučko). – Talijanski i narječja Talijanske nacionalne zajednice na povijesnom prostoru. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje priručnika kojima učenik dobiva cjelovitu sliku talijanskog jezika kao i sveopću sliku već određenih pravila jezika (fonoloških, morfoloških, sintaktičkih). – Preporučuje se uporaba vježbi širokog spektra za vrednovanje i redovitu provjeru kao i podjednako redovito ponavljanje već stečenih učenikovih znanja i vještina. – Preporučuje se uporaba raznih vrsta tekstova kako bi se obuhvatili svi sociolingvistički aspekti. – Preporučuje se obratiti pozornost na jezik pojedinih struka ovisno o strukovnom usmjerenju. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
4. razredu strukovnih programa (128 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %. U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
Razrada odgojno-obrazovnih ishoda u nastavnome predmetu Talijanski jezik i književnost od 1. do 4. razreda strukovnih programa (105 sati)
1. RAZRED – 105 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A 1.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom za učinkovit prijenos poruka; – prepoznaje različite svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke različitih vrsta u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i funkcionalni stil kojem pripadaju; – usmeno se izražava prilagođavajući rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – rekonstruira značajne trenutke i pojave u povijesti talijanske književnosti; – izražava i zastupa vlastito te priznaje tuđa mišljenja; – koristi leksičke i izražajne mogućnosti talijanskog jezika u skladu s kontekstom: društvenim, kulturnim, znanstvenim, ekonomskim i tehničkim; – razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijske komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalnu tehnologiju za predstavljanje projekata ili proizvoda; – kritički razmišlja o književnom tekstu povezujući ga s vlastitim iskustvom; | Usmeno komunicira na jasan i iscrpan način u predvidljivim kontekstima, raspravlja na temelju predviđene literature, na pitanja sugovornika odgovara prikladno koristeći odgovarajući leksik. |
– koristi komunikacijske vještine prilagođavajući ih različitim strukama; – uspostavlja poveznice između lokalne, nacionalne i međunarodne kulturne tradicije, s ciljem razumijevanja različitih kultura ili pak mogućnošću učenja i rada u različitim kulturama; – govori i razgovara o zadanoj temi, uzimajući u obzir i teme vezane uz profesiju. | ||
SMS LLI A.1.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – koristi digitalnu tehnologiju za predstavljanje projekata ili proizvoda; – piše i sastavlja multimedijalne tekstove o kulturnim, obrazovnim, suvremenim i stručnim temama. | Na jasan i iscrpan način predstavlja projekt, koristeći prilkladne oblike multimedijalne komunikacije. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, razgovor i pravila konverzacije, razgovor u službenim situacijama, sudjelovanje u raspravi, svladavanje usmene provjere, prezentacija referata. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u raspravama, dijalozima i debatama u razredu u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno predstavlja vlastiti rad koristeći multimedijalne sadržaje. – Nastavnik je moderator, a ne nositelj razrednih rasprava. – Nastavnik predlaže učenicima snimke i filmove. – Preporučuje se poseban osvrt na jezik struke prikladan za profesionalno usmjerenje. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.1.1. Učenik se služi izražajnim jezičnim sredstvima i stvara tekstove različitih vrsta u skladu s njihovom komunikacijskom svrhom. | – pravilno koristi jedinice talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonološkoj, pravopisnoj, morfološkoj, sintaktičkoj te na razinama jednostavnih i složenih rečenica; – pravilno primjenjuje grafička, pravopisna, sintaktička i morfološka pravila u pisanom izražavanju; – služi se stručnim rječnicima i priručnicima; – slijedeći upute, analizira pjesničke, prozne, dramske i neknjiževne tekstove; – na temelju zadanih smjernica piše referate izlažući svoje misli o pročitanim djelima iz lektire predviđene Kurikulumom, o djelima koje je odabrao nastavnik i drugim suvremenim temama; – piše kreativne tekstove, po mogućnosti i na lokalnom dijalektu; – piše različite vrste tekstova koji poštuju sintaktičku i morfološku normu te koji odgovaraju različitim komunikacijskim situacijama, pri čemu poštuje pravila o uporabi veznika i interpunkcije, prilagođavajući rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – sažima i parafrazira tekst na pravilan i jasan način koristeći prikladan rječnik; – radi bilješke te preuređuje sažetke i referate; – sastavlja pisane uratke koristeći stečena znanja za razvoj vlastitog mišljenja. | Izrađuje sheme za pisanje tekstova u različitim komunikacijskim situacijama prema uputama nastavnika te izlaže sadržaj na jasan i suvisao način pri čemu poštuje sva pravila, a vlastito stajalište zastupa služeći se predviđenom literaturom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Dosljednost, povezanost, različite vrste tekstova: opisni, pripovjedni, izlagački, raspravljački. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Nastavnik daje jasne i precizne upute za sastavljanje tekstova. Nastavnik daje konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.1.1. Učenik čita, razumije, prepoznaje i uspoređuje književne i neknjiževne tekstove. Tijekom čitanja zapaža i prilagođava informacije. | – čita različite tekstove (u stihovima i prozi), prepoznaje njihovu poruku i komunikacijsku svrhu; – razumije opći smisao ispripovijedanih događaja; – razumije osnovne značajke koje definiraju likove; – prepoznaje i opisuje, uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme; – razumije različite tekstove dijeleći s drugima dojmove, osjećaje, emotivne reakcije i iskustva koja iz tih tekstova proizlaze; – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – prepoznaje i razumije elemente koji određuju strukturu, organizaciju i vanjske odrednice književnog i neknjiževnog teksta; – usvaja alate potrebe za interpretaciju tekstova te jezičnu, sadržajnu i stilsku analizu; – parafrazira i analizira poznate i nepoznate tekstove, shvaća njihov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i donosi prosudbe o tekstovima autora Talijanske nacionalne zajednice. | Uz upute nastavnika čita, razumije i prepoznaje zadane informacije te uspoređuje književne i neknjiževne tekstove. Parafrazira, analizira i shvaća smisao obrađenog teksta uz povremenu pomoć nastavnika. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.1.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, prepoznajući kroz tekstove razvoj talijanske književnosti te njihov kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnovne faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti u odnosu na društveni i kulturni razvoj; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos autora; – stavlja autore, djela te kulturne i književne pokrete u povijesni kontekst; – prepoznaje temeljne aspekte kulture i književne tradicije učenjem o najvažnijim misliocima te strujama kojima su pripadali. | Uz upute nastavnika stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, prepoznaje informacije koje određuju razvoj talijanske književnosti. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.1.4. Učenik poznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine iz razdoblja srednjeg vijeka, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | – prepoznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine iz razdoblja srednjeg vijeka te u počecima književnosti (autori, djela, svjetonazor i poetika). | Uz upute nastavnika pokazuje dobro poznavanje glavnih autora i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine te prepoznaje njihov svjetonazor i poetiku. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.1.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje. | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta, prilagođavajući usvojene strategije čitanja; – odabire informacije te ih oblikuje u komunikacijske tekstove; – čita tekstove koji su prikladni za književnu interpretaciju; – približava se kritičkoj sintezi bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – redovito čita; – čitanjem, analizom, raspravom, usporedbom i komentarima prepoznaje glavne pripovijedne vrste na temelju formalnih ili tematskih odrednica; – prepoznaje razne informacije u tekstu; – u tekstovima prepoznaje neizravna značenja: moralna, etička, ideološke orijentacije, aluzije, alegorije itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitom afinitetu, estetskom ukusu i razvijenom kritičkom sudu. | Uz pomoć nastavnika prosuđuje o obrađenim temama. Uz pomoć nastavnika prepoznaje glavne pripovjedne tekstove, sažima određene vrste tekstova te dramske i kinematografske uratke. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Srednji vijek, počeci književnosti, Dante Alighieri (život, svjetonazor, poetika i djela), Francesco Petrarca (život, svjetonazor, poetika i djela), Giovanni Boccaccio (život, svjetonazor, poetika i djela). – Najmanje dva autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnost: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.1.1 do C.1.5. u strukovnim programima učenik u jednoj školskoj godini čita od tri do šest književnih djela određenih Kurikulumom, od kojih jedno pripada baštini klasične talijanske književnosti, a dva književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis autora i naslova koje nastavnici mogu koristiti. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. – Pri odabiru autora koji pripadaju Talijanskoj nacionalnoj zajednici uzima se u obzir njihovo lokalno porijeklo. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.1.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – prepoznaje hijerarhiju informacija, uređuje ih u tablice, sheme i konceptualne mape; – interaktivno uči različite jezične sustave i povezuje različite jezike; – shvaća značenje riječi u odnosu na kontekst. | Uz upute nastavnika prepoznaje hijerarhiju informacija i uređuje ih u tablice i sheme te djeluje interaktivno u pogledu učenja različitih jezičnih sustava. |
GRAMATIKA SMS LLI D.1.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije kao i izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. U govoru/slušanju opaža i prilagođava informacije. Učenik pravilno koristi jezične strukture. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonološkoj, pravopisnoj, morfološkoj, sintaktičkoj, leksičkoj, razini tvorbe riječi, područnoj raslojenosti jezika, funkcionalnim stilovima i specifičnom leksiku; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – pomoću prikladnih vježbi uvježbava usmene jezične vještine; – koristi talijanski jezik na svim razinama i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – pravilno koristi jezične strukture. | Uz upute nastavnika prepoznaje svojstva strukture jezika i koristi usavršene vještine za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.1.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – služi se leksičkom baštinom za potrebe komunikacije i interkulturalne komunikacije; – razumije odnos između jezika, kulturne tradicije i društvenih pojava; – poznaje glavne jezične porodice i njihovu geografsku rasprostranjenost; – razumije položaj autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne smjerove povijesti talijanskog jezika od latinskog prema pučkom jeziku; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i složenosti pojma »jezične geografije«. | Uz upute nastavnike prepoznaje svojstva i razumije odnos između kulturne i povijesne baštine na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik struka, fonetika, pravopis (naglasak, izostavljanje samoglasnika, kraćenje riječi), morfologija (članovi rečeničnog ustrojstva). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje udžbenika koji učeniku nude cjelovitu sliku o talijanskom jeziku te jezična pravila na svim jezičnim razinama (fonološkoj, morfološkoj, sintaktičkoj). – Preporučuje se korištenje širokog inventara vježbi za formativno i sumativno ocjenjivanje koji omogućava redovitu provjeru, kao i kontinuirano utvrđivanje znanja i vještina učenika. – Preporučuje se korištenje različitih vrsta tekstova koji pripadaju različitim sociolingvističkim područjima. – Preporučuje se poseban osvrt na jezik struke prikladan za profesionalno usmjerenje. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
1. razredu strukovnih programa (105 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %.
U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
2. RAZRED – 105 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A.2.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom za učinkovit prijenos poruka; – prepoznaje različite svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke raznih vrsta u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i funkcionalni stil kojem pripadaju; – usmeno se izražava prilagođavajući rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – rekonstruira značajne trenutke i pojave u povijesti talijanske književnosti; – izražava i zastupa vlastito te priznaje tuđa mišljenja; – koristi leksičke i izražajne mogućnosti talijanskog jezika u skladu s komunikacijskim kontekstom: društvenim, kulturnim, znanstvenim, ekonomskim i tehničkim; – razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijske komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalnu tehnologiju za predstavljanje projekata ili proizvoda; – kritički razmišlja o književnom tekstu povezujući ga s vlastitim iskustvom; – koristi komunikacijske vještine prilagođavajući ih različitim strukama; – uspostavlja poveznice između lokalne, nacionalne i međunarodne kulturne tradicije, s ciljem razumijevanja različitih kultura ili pak mogućnošću učenja i rada u različitim kulturama; – govori i razgovara o zadanoj temi, uzimajući u obzir i teme vezane uz profesiju. | Usmeno komunicira služeći se leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika, služeći se jasnim jezikom i logičkom strukturom rečenice. Raspravlja na temelju predviđene literature, na prikladan način odgovara na pitanja sugovornika koristeći odgovarajući leksik. Poznaje glavne faze u povijesti talijanske književnosti. |
SMS LLI A.2.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – koristi digitalnu tehnologiju za predstavljanje projekata ili proizvoda; – piše i sastavlja multimedijalne tekstove o kulturnim, obrazovnim, suvremenim i stručnim temama. | Na jasan i iscrpan način predstavlja projekt, koristeći oblike medijske komunikacije u skladu sa svrhom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, razgovor i pravila konverzacije, razgovor u službenim situacijama, sudjelovanje u raspravi, svladavanje usmene provjere, prezentacija referata. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u raspravama, dijalozima i debatama u razredu u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno predstavlja vlastiti rad koristeći multimedijalna sadržaje. – Nastavnik je moderator, a ne nositelj razrednih rasprava. – Nastavnik predlaže učenicima snimke i filmove. – Preporučuje se poseban osvrt na jezik struke prikladan za profesionalno usmjerenje. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.2.1. Učenik se služi izražajnim jezičnim sredstvima i stvara tekstove različitih vrsta u skladu s njihovom komunikacijskom svrhom. | – pravilno koristi jedinice talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonološkoj, pravopisnoj, morfološkoj, sintaktičkoj te na razinama jednostavnih i složenih rečenica; – pravilno primjenjuje grafička, pravopisna, sintaktička i morfološka pravila u pisanom izražavanju; – služi se stručnim rječnicima i priručnicima; – slijedeći upute, analizira pjesničke, prozne, dramske i neknjiževne tekstove; – na temelju zadanih smjernica piše referate izlažući svoje misli o pročitanim djelima predviđenih Kurikulumom, o djelima iz odabira nastavnika i drugim suvremenim temama; – piše članke prema zadanom obrascu; – piše kreativne tekstove, po mogućnosti i na lokalnom dijalektu; – piše različite vrste tekstova koji poštuju sintaktičku i morfološku normu te koji odgovaraju različitim komunikacijskim situacijama, pri čemu poštuje pravila o uporabi veznika i interpunkcije, prilagođavajući rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – sažima i prepričava tekst na pravilan i jasan način koristeći prikladan rječnik; – radi bilješke te preuređuje sažetke i referate; – sastavlja pisane uratke koristeći stečena znanja za razvoj vlastitog mišljenja. | Uz upute nastavnika na pravilan se način služi izražajnim sredstvima i stvara tekstove različitih komunikacijskih svrha, izlažući sadržaj na suvisao i jasan način, zastupa vlastito stajalište koristeći postojeću literaturu u odnosu na različite komunikacijske svrhe. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Opisni tekst (stvaranje korištenje), pripovjedni tekst (stvaranje i korištenje). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Nastavnik daje jasne i precizne upute za sastavljanje tekstova. Nastavnik daje konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.2.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja zapaža i prilagođava informacije. | – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – razumije opći smisao ispripovijedanih događaja; – razumije osnovne značajke koje definiraju likove; – uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme; – razumije elemente koji određuju strukturu, organizaciju i vanjske odrednice teksta; – usvaja alate potrebne za interpretaciju tekstova te jezičnu, sadržajnu i stilsku analizu; – parafrazira i analizira poznate i nepoznate tekstove, shvaća njihov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i donosi prosudbe o tekstovima autora Talijanske nacionalne zajednice. | Uz upute nastavnika čita i razumije osnovne informacije, kritički razmišlja i uspoređuje književne i neknjiževne tekstove. Parafrazira i analizira obrađeni tekst, shvaća njegov smisao, uspoređuje i vrednuje tekstove primjenjujući alate za interpretaciju te jezičnu, sadržajnu i stilsku analizu. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.2.2. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, prepoznajući kroz tekstove razvoj talijanske književnosti te njihov kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnovne faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti u odnosu na društvene i kulturne uvjete razvoja; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos autora; – stavlja u povijesni kontekst autore, djela te kulturne i književne pokrete; – prepoznaje temeljne aspekte kulture i književne tradicije učenjem o najvažnijim misliocima te strujama kojima su pripadali. | Uz upute nastavnika stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, pronalazeći u temeljnim izvorima značajke koje određuju razvoj talijanske književnosti. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.2.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine od humanizma do baroka, razumijevajući glavne misli i poetiku razdoblja. | – prepoznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine od humanizma do baroka. | Uz upute nastavnika pokazuje široko poznavanje glavnih autora i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine razumijevajući glavne misli i poetiku razdoblja. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.2.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje. | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta, prilagođavajući usvojene strategije čitanja; – odabire informacije te ih oblikuje u komunikacijske oblike; – čita tekstove koji su prikladni za književnu interpretaciju; – približava se kritičkoj sintezi bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – čitanjem, analizom, raspravom, usporedbom i komentarima prepoznaje glavne pripovjedne vrste na temelju formalnih ili tematskih odrednica; – prepoznaje razne informacije u tekstu; – u tekstovima prepoznaje neizravna značenja: moralna, etička, ideološke orijentacije, aluzije, alegorije itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitom afinitetu, estetskom ukusu i razvijenom kritičkom sudu. | Uz pomoć nastavnika prosuđuje o obrađenim temama. Prepoznaje glavne pripovjedne vrste, uz pomoć nastavnika sintetizira određene vrste tekstova te dramske i kinematografske uratke. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Pučki humanizam, renesansa, Lodovico Ariosto (život, svjetonazor, poetika i djela), Niccolò Macchiavelli (život, svjetonazor, poetika i djela), protureformacija, Torquato Tasso (život, svjetonazor, poetika i djela), znanstvena misao (Galileo Galilei). – Najmanje dva autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnost: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.2.1 do C.2.5. u strukovnim programima učenik u jednoj školskoj godini čita od tri do šest književnih djela određenih Kurikulumom, od kojih jedno pripada baštini klasične talijanske književnosti, a dva književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis autora i naslova koje nastavnici mogu koristiti. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. – Pri odabiru autora koji pripadaju Talijanskoj nacionalnoj zajednici uzima se u obzir njihovo lokalno porijeklo. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.2.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika | – prepoznaje hijerarhiju informacija, uređuje ih u tablice, sheme i konceptualne mape; – interaktivno uči razne jezične sustave; – shvaća značenje riječi u odnosu na kontekst. | Uz upute nastavnika prepoznaje hijerarhiju informacija i uređuje ih u sheme, u interakciji uči jezične sustave i razumije značenje leksika u odnosu na kontekst. |
GRAMATIKA SMS LLI D.2.2. Učenik se pravilno služi izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. U govoru/slušanju zapaža i prilagođava informacije. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonološkoj, pravopisnoj, morfološkoj, sintaktičkoj, leksičkoj, razini tvorbe riječi, područnoj raslojenosti jezika, funkcionalnim stilovima i specifičnom leksiku; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – pomoću prikladnih vježbi uvježbava usmene jezične vještine; – koristi talijanski jezik na svim razinama i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – pravilno koristi jezične strukture: glagolska vremena i načine te primjenjuje pravopisna pravila. | Uz upute nastavnika razmišlja o strukturi jezika i koristi usavršene vještine za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.2.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – služi se leksičkom baštinom za potrebe komunikacije i interkulturalne komunikacije; – razumije odnos između jezika, kulturne tradicije i društvenih pojava; – poznaje glavne jezične porodice i njihovu geografsku rasprostranjenost; – razumije položaj autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne smjerove povijesti talijanskog jezika od latinskog prema pučkom jeziku; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i složenosti pojma »jezične geografije«. | Uz upute nastavnika određuje svojstva i razumije odnos između kulturne i povijesne baštine na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini. Razumije povijesni razvoj talijanskog jezika i prepoznaje vrijednost materinskog jezika kao dijela vlastitog identiteta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik struka, semantika (sinonimi, hiponimi, hiperonimi, homonimi, prijenos značenja, polisemija, metonimija), morfologija (tvorba riječi, glagolska vremena i načini), sintaksa (jednostavne rečenice). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje udžbenika koji učeniku nude cjelovitu sliku o talijanskom jeziku te jezična pravila na svim jezičnim razinama (fonološkoj, morfološkoj, sintaktičkoj). – Preporučuje se korištenje širokog inventara vježbi za formativno i sumativno ocjenjivanje koji omogućava redovitu provjeru, kao i kontinuirano utvrđivanje znanja i vještina učenika. – Preporučuje se korištenje različitih vrsta tekstova koji pripadaju različitim sociolingvističkim područjima. – Preporučuje se poseban osvrt na jezik struke prikladan za profesionalno usmjerenje. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
2. razredu strukovnih programa (105 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %.
U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
3. RAZRED – 105 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A.3.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom za prijenos poruka; – prepoznaje različite svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke različitih vrsta u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i funkcionalni stil kojem pripadaju; – izražava se usmeno prilagođavajući rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – izražava se u skladu s temom i logičkom kompozicijom govora, poštujući leksičku baštinu i morfosintaktičku točnost; – rekonstruira značajne trenutke i pojave u povijesti talijanske književnosti; – izražava i zastupa vlastito te priznaje tuđa mišljenja; – koristi leksičke i izražajne mogućnosti talijanskog jezika u skladu s komunikacijskim kontekstom: društvenim, kulturnim, znanstvenim, ekonomskim i tehničkim; – razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijske komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalnu tehnologiju za predstavljanje projekata ili proizvoda; – kritički razmišlja o književnom tekstu povezujući ga s vlastitim iskustvom; – koristi komunikacijske vještine prilagođavajući ih različitim strukama; – uspostavlja poveznice između lokalne, nacionalne i međunarodne kulturne tradicije, s ciljem razumijevanja različitih kultura ili pak mogućnošću učenja i rada u različitim kulturama; – govori i razgovara o zadanoj temi, uzimajući u obzir i teme vezane uz profesiju. | Usmeno komunicira služeći se leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika na jasan i iscrpan način. Raspravlja na temelju predviđene literature, na prikladan način odgovara na pitanja sugovornika. |
SMS LLI A.3.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – koristi digitalnu tehnologiju za predstavljanje projekata ili proizvoda; – piše i sastavlja multimedijalne tekstove o kulturnim, obrazovnim, suvremenim i stručnim temama. | Na jasan i iscrpan način predstavlja projekt, koristeći oblike medijske komunikacije u skladu sa svrhom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, razgovor i pravila konverzacije, razgovor u službenim situacijama, organizacija govora (razgovor, okrugli stol, diskusija), svladavanje usmene provjere, prezentacija referata, vođenje bilježaka. – Izražajno čitanje, recitacija, govorenje pjesničkog i proznog teksta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u raspravama, dijalozima i debatama u razredu u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno predstavlja vlastiti rad koristeći multimedijalna sadržaje. – Nastavnik je moderator, a ne nositelj razrednih rasprava. – Nastavnik predlaže učenicima snimke i filmove. – Preporučuje se poseban osvrt na jezik struke prikladan za profesionalno usmjerenje. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.3.1. Učenik se služi izražajnim sredstvima i stvara tekstove raznih vrsta u skladu s različitom komunikacijskom svrhom. | – svjesno i pravilno koristi jedinice talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonološkoj, pravopisnoj, morfološkoj, sintaktičkoj te na razinama jednostavnih i složenih rečenica; – samostalno slijedeći upute analizira pjesničke, prozne, dramske i neknjiževne tekstove; – piše eseje slijedeći zadani obrazac; – na temelju zadanih smjernica piše referate izlažući svoje misli o pročitanim djelima predviđenih Kurikulumom, o djelima iz odabira nastavnika i drugim suvremenim temama; – piše članke prema zadanom obrascu; – piše kreativne tekstove, po mogućnosti i na lokalnom dijalektu; – koristi osnovne izvore znanja, uključujući i multimedijalne, prerađuje informacije u jasnom obliku; – koristi različite funkcionalne stilove ovisno o kontekstima i komunikacijskoj svrsi; – priprema pisanu komunikaciju prerađujući usvojena znanja za razvoj vlastitog mišljenja; – primjenjuje načela jezične prikladnosti, povezanosti, jasnoće i ispravnosti. | Uz upute nastavnika stvara zadane tekstove na suvisao i jasan način, koristeći jednostavne i složene rečenice, prilagođavajući funkcionalni stil i leksik, poštujući sva pravila te zastupajući vlastito stajalište razrađenim argumentima. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Pjesnički i dramski tekst. – Vremenska i prostorna dimenzija u proznom tekstu. – Pripovjedač. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Nastavnik daje jasne i precizne upute za sastavljanje tekstova. Nastavnik daje konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.3.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja interpretira i donosi vrijednosne sudove. | – razumije književne i neknjiževne tekstove koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – razmišlja o smislu ispripovijedanih događaja; – razmišlja o osnovnim značajkama koje definiraju likove; – uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme na temelju vještina stečenih književnim obrazovanjem; – razumije elemente koji određuju strukturu, organizaciju i vanjske odrednice teksta; – usvaja alate potrebne za interpretaciju tekstova te jezičnu, sadržajnu i stilsku analizu; – stavlja u odnos intertekstualnosti (odnos teksta prema drugim tekstovima, prema kulturnom kontekstu itd.); – razumije različite tekstove, dijeleći s drugima dojmove, osjećaje, emotivne reakcije i iskustva koja iz njih proizlaze; – razmišlja o različitim tekstovima, prepoznaje njihovu poruku i komunikacijsku svrhu; – parafrazira i analizira poznat (i nepoznat) tekst te shvaća njegov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i donosi jednostavne prosudbe o tekstovima autora Talijanske nacionalne zajednice. | Uz upute nastavnika čita, razumije i pronalazi osnovne informacije, analizira književne i neknjiževne tekstove razmišljajući o njima kritički. Parafrazira i analizira obrađeni tekst, shvaća njegov smisao uspoređujući i vrednujući tekstove, primjenjujući alate za interpretaciju te jezičnu, sadržajnu i stilsku analizu. |
VALORIZACIJA KNJIŽEVNIH I NEKNJIŽEVNIH TEKSTOVA SMS LLI C.3.2. Učenik valorizira književne i neknjiževne tekstove određujući jezična svojstva i estetsku dimenziju. | – oblikuje opažanja o jezičnim svojstvima tekstova koje čita; – vrednuje tradicionalne književne tekstove; – vrednuje estetsku dimenziju. | Uz upute nastavnika vrednuje književne i neknjiževne tekstove na općenit način, određujući jezična svojstva i estetsku dimenziju. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.3.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, uspoređujući u europskoj perspektivi proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnovne faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti u odnosu na društvene i kulturne uvjete razvoja; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos autora; – stavlja u povijesni kontekst autore, djela te kulturne i književne pokrete; – prepoznaje temeljne aspekte kulture i književne tradicije učenjem o najvažnijim misliocima te strujama kojima su pripadali; – povezuje kulturnu tradiciju na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini u geopolitičkom i interkulturalnom kontekstu; – stavlja u kontekst književne tekstove talijanske tradicije uzimajući u obzir europski i kulturni kontekst; – u interkulturalnom kontekstu prepoznaje značajke identiteta i različitosti između talijanske kulture i kulture drugih zemalja. | Uz upute nastavnika stavlja glavne informacije o autorima, kulturnim pokretima i književnom stvaralaštvu u povijesni kontekst. U europskom kontekstu osvješćuje i uspoređuje proces razvoja talijanske književnosti, kao i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.3.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine u 18. i 19. stoljeću, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | – prepoznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine u 18. i 19. stoljeću. | Uz upute nastavnika pokazuje dobro poznavanje glavnih autora i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine, razumijevajući glavne misli i poetiku razdoblja. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.3.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje koje promišlja u skladu sa svojim razvojem i zrelošću vlastitih zapažanja. | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta; – čita tekstove koji su prikladni za književnu interpretaciju; – približava se kritičkoj sintezi bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – prepoznaje glavne pripovjedne vrste; – u tekstovima prepoznaje neizravna značenja: moralna, etička, ideološke orijentacije, aluzije, alegorije itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitom afinitetu, estetskom ukusu i razvijenom kritičkom sudu. | Prosuđuje o obrađenim temama. Prepoznaje glavne pripovjedne vrste i njihovo značenje, sintetizira sve vrste tekstova te dramske i kinematografske uratke. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Talijanska književnost 18. i 19. stoljeća, Carlo Goldoni (život, svjetonazor, poetika i djela), Giuseppe Parini (život, svjetonazor, poetika i djela), Vittorio Alfieri (život, svjetonazor, poetika i djela), Ugo Foscolo (život, svjetonazor, poetika i djela), Alessandro Manzoni (život, svjetonazor, poetika i djela), Giacomo Leopardi (život, svjetonazor, poetika i djela), Giovanni Verga (život, svjetonazor, poetika i djela), Giosuè Carducci (život, svjetonazor, poetika i djela). – Najmanje dva autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnost: – Odnosi se na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.3.1 do C.3.5. u strukovnim programima učenik u školskoj godini čita od tri do šest književnih djela određenih Kurikulumom, od kojih jedno pripada baštini klasične talijanske književnosti, a dva književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis autora i naslova koje nastavnici mogu koristiti. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. – Pri odabiru autora koji pripadaju Talijanskoj nacionalnoj zajednici uzima se u obzir njihovo lokalno porijeklo. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.3.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – koristi usavršene vještine kako bi poboljšao kvalitetu komunikacije i tekstova koje stvara; – interaktivno uči različite jezične sustave; – služi se leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika sukladno komunikacijskim potrebama u različitim kontekstima. | Uz upute nastavnika koristi usavršene vještine, leksičku i izražajnu baštinu talijanskog jezika te prepoznaje hijerarhiju informacija koju koristi pri učenju različitih jezičnih sustava. |
GRAMATIKA SMS LLI D.3.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije, usmene i pisane, na svim razinama. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonološkoj, pravopisnoj, morfološkoj, sintaktičkoj, leksičkoj, razini tvorbe riječi, područnoj raslojenosti jezika, funkcionalnim stilovima i specifičnom leksiku; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – koristi talijanski jezik na svim razinama i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – pravilno koristi sve leksičke strukture te primjenjuje pravopisna pravila. | Uz upute nastavnika razmišlja o strukturi jezika i koristi usavršene vještine za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.3.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – služi se leksičkom baštinom za potrebe komunikacije u interkulturalnom području učenja i rada; – razumije odnos između jezika, kulturne tradicije i društvenih pojava; – razumije položaj autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne smjerove povijesti talijanskog jezika od baroka do jezičnih rješenja u 18. stoljeću; – prepoznaje važnost i mogućnost koju predstavljaju kulturna i književna dobra s ciljem njihova pravilnog korištenja i valorizacije; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i složenosti pojma »jezične geografije«. – prihvaća materinji jezik kao temelj vlastitog i nacionalnog identiteta. | Uz upute nastavnika određuje svojstva i razumije odnos između kulturne i povijesne baštine na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini, razumijevajući vrijednost materinskog jezika kao dijela vlastitog identiteta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik struka, leksikologija (latinska etimologija, posuđenice), sintaksa (složena rečenica, slaganje vremena, glavne i zavisne rečenice). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje udžbenika koji učeniku nude cjelovitu sliku o talijanskom jeziku te jezična pravila na svim jezičnim razinama (fonološkoj, morfološkoj, sintaktičkoj). – Preporučuje se korištenje širokog inventara vježbi za formativno i sumativno ocjenjivanje koji omogućava redovitu provjeru, kao i kontinuirano utvrđivanje znanja i vještina učenika. – Preporučuje se korištenje različitih vrsta tekstova koji pripadaju različitim sociolingvističkim područjima. – Preporučuje se poseban osvrt na jezik struke prikladan za profesionalno usmjerenje. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
3. razredu strukovnih programa (105 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %.
U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
4. RAZRED – 96 sati
ISHODI | RAZRADA ISHODA | RAZINA USVOJENOSTI |
DOBAR | ||
A) USMENA KOMUNIKACIJA (SLUŠANJE I GOVORENJE) | ||
KOMUNIKACIJA SMS LLI A.4.1. Učenik se služi leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika potrebnom za interakciju u verbalnoj komunikaciji u različitim kontekstima. | – služi se jezikom za učinkovit prijenos poruka; – prepoznaje različite svrhe komunikacijskog čina; – razumije usmene poruke različitih vrsta u formalnim i neformalnim situacijama, prepoznaje njihov sadržaj, logičke odnose, svrhu i funkcionalni stil kojem pripadaju; – izražava se usmeno prilagođavajući rječnik različitim kontekstima, svrsi i primateljima poruke; – izražava se u skladu s temom i logičkom kompozicijom govora, poštujući leksičku baštinu i morfosintaktičku točnost; – rekonstruira značajne trenutke i pojave u povijesti talijanske književnosti; – izražava i zastupa vlastito te priznaje tuđa mišljenja; – koristi leksičke i izražajne mogućnosti talijanskog jezika u skladu s komunikacijskim kontekstom: društvenim, kulturnim, znanstvenim, ekonomskim i tehničkim; – razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijske komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije; – koristi digitalnu tehnologiju za predstavljanje projekata ili proizvoda; – kritički razmišlja o književnom tekstu povezujući ga s vlastitim iskustvom; – koristi komunikacijske vještine prilagođavajući ih različitim strukama; – uspostavlja poveznice između lokalne, nacionalne i međunarodne kulturne tradicije, s ciljem razumijevanja različitih kultura ili pak mogućnošću učenja i rada u različitim kulturama; – govori i razgovara o zadanoj temi, uzimajući u obzir i teme vezane uz profesiju. | Usmeno komunicira služeći se leksičkom i izražajnom baštinom talijanskog jezika na jasan i iscrpan način, raspravlja koristeći predviđenu literaturu, na prikladan način odgovara na pitanja sugovornika. |
SMS LLI A.4.2. Učenik razlikuje i koristi suvremene oblike vizualne i multimedijalne komunikacije, uzimajući u obzir izražajne mogućnosti i tehničke alate mrežne komunikacije. | – koristi digitalnu tehnologiju za predstavljanje projekata ili proizvoda; – piše i sastavlja multimedijalne tekstove o kulturnim, obrazovnim, suvremenim i stručnim temama. | Na jasan i iscrpan način predstavlja projekt, koristeći oblike medijske komunikacije u skladu sa svrhom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Govorni oblici, razgovor i pravila konverzacije, razgovor u formalnim situacijama, organizacija govora (razgovor, okrugli stol, diskusija), svladavanje usmene provjere, prezentacija referata, vođenje bilježaka. – Izražajno čitanje, recitacija, govorenje pjesničkog i proznog teksta. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Usmena komunikacija (slušanje i govorenje): – Učenik sudjeluje u raspravama, dijalozima i debatama u razredu u interakciji s nastavnikom i ostalim učenicima. – Učenik usmeno predstavlja vlastiti rad koristeći multimedijalne sadržaje. – Nastavnik je moderator, a ne nositelj razrednih rasprava. – Nastavnik predlaže učenicima snimke i filmove. – Preporučuje se poseban osvrt na jezik struke prikladan za profesionalno usmjerenje. | ||
B) PISANJE | ||
SMS LLI B.4.1. Učenik se služi izražajnim sredstvima i stvara tekstove raznih vrsta u skladu s različitom komunikacijskom svrhom. | – pravilno koristi jedinice talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonološkoj, pravopisnoj, morfološkoj, sintaktičkoj te na razinama jednostavnih i složenih rečenica; – samostalno analizira pjesničke, prozne, dramske i neknjiževne tekstove; – piše eseje slijedeći zadani obrazac; – na temelju zadanih smjernica piše referate izlažući svoje misli o pročitanim djelima predviđenih Kurikulumom, o djelima iz odabira nastavnika i drugim suvremenim temama; – piše članke prema zadanom obrascu; – piše kreativne tekstove, po mogućnosti i na lokalnom dijalektu; – pisano komunicira prerađujući usvojena znanja za razvoj vlastitog mišljenja; – primjenjuje načela jezične prikladnosti, povezanosti, jasnoće i ispravnosti. | Uz upute nastavnika stvara zadane tekstove na suvisao i jasan način, poštujući sva pravila, zastupajući vlastito stajalište razrađenim argumentima. Stvara različite tekstove u skladu sa komunikacijskom svrhom. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Strategije pisanja (planiranje, obrada teksta, ispravak teksta, različite vrste teksta), interpretativni tekst (vrste, osnovna struktura, objektivnost, zapažanja i usporedbe, jezične značajke), raspravljački tekst (vrste, osnovna struktura, raspravljačke tehnike, jezične značajke), konektori, upućivački tekst (vrste, jezične značajke). | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Pisanje: – Nastavnik daje jasne i precizne upute za sastavljanje tekstova. Nastavnik daje konkretne primjere. | ||
C) KNJIŽEVNOST | ||
KORIŠTENJE TEKSTOVA SMS LLI C.4.1. Učenik čita i kritički razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima. Tijekom čitanja interpretira i donosi vrijednosne sudove. | – razumije i razmišlja o književnim i neknjiževnim tekstovima koji pripadaju različitim rodovima i razdobljima; – razmišlja o smislu ispripovijedanih događaja; – razmišlja o osnovnim značajkama koji definiraju likove; – uspoređuje i vrednuje okruženja, uzročne odnose, okolnosti, motive i teme na temelju vještina stečenih književnim obrazovanjem; – razumije elemente koji određuju strukturu, organizaciju i vanjske odrednice teksta; | Uz upute nastavnika čita, razumije i prosuđuje osnovne informacije, analizira književne i neknjiževne tekstove, razmišljajući o njima kritički. Parafrazira i analizira tekst, shvaća njegov smisao dijeleći s drugima dojmove, osjećaje i reakcije. |
– usvaja alate potrebe za interpretaciju tekstova te jezičnu, sadržajnu i stilsku analizu; – stavlja u odnos intertekstualnosti (odnos teksta prema drugim tekstovima, prema kulturnom kontekstu itd.) dijeleći s drugima dojmove, osjećaje, emotivne reakcije i iskustva koja iz njih proizlaze; – parafrazira i analizira poznat (i nepoznat) tekst te shvaća njegov smisao; – čita i razumije tekstove na dijalektu, prepoznaje vrijednosti talijanske kulture i donosi jednostavne prosudbe o tekstovima autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
VALORIZACIJA KNJIŽEVNIH I NEKNJIŽEVNIH TEKSTOVA SMS LLI C.4.2. Učenik valorizira razne tekstove objašnjavajući i formulirajući jezična svojstva i estetsku dimenziju. | – čita i komentira prozne i pjesničke tekstove; – oblikuje zapažanja o jezičnim svojstvima tekstova koje čita; – vrednuje tradicionalne književne tekstove; – vrednuje estetsku dimenziju; – argumentirano vrednuje kritičke tekstove; – vrednuje cjelokupni književni opus, od početaka do današnjice, oblikujući suvislo i zrelo mišljenje o velikim imenima talijanske književnosti (Dante, Petrarca, Boccaccio, Ariosto itd.) u svjetskom kontekstu; – aktualizira doprinose lokalne, talijanske i međunarodne književne tradicije s ciljem usavršavanja kritičkog mišljenja. | Uz upute nastavnika i na temelju predviđene literature vrednuje književne i neknjiževne tekstove, određuje njihova jezična svojstva i estetsku dimenziju, interpretirajući sinkronijski i dijakronijski kontinuitet kritičke misli velikih pisaca u svijetu današnjice. |
POVIJESNA KONTEKSTUALIZACIJA AUTORA, DJELA I KULTURNIH POKRETA SMS LLI C.4.3. Učenik stavlja autore, djela i kulturne pokrete u povijesni kontekst, uspoređujući u europskoj perspektivi proces razvoja talijanske književnosti i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. | – poznaje osnovne faze koje su obilježile razvoj talijanske književnosti u odnosu na društvene i kulturne uvjete razvoja; – svjestan je bogatstva i raznolikosti talijanske tradicije; – prepoznaje kulturni i etičko-civilizacijski doprinos autora; – stavlja u povijesni kontekst autore, djela te kulturne i književne pokrete; – povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju u geopolitičkom i interkulturalnomn kontekstu; – stavlja u kontekst književne tekstove talijanske tradicije, uzimajući u obzir europski i kulturni kontekst; – u interkulturalnom kontekstu prepoznaje značajke identiteta i različitosti između talijanske kulture i kulture drugih zemalja; – prepoznaje temeljne aspekte kulture i književne tradicije učenjem o najvažnijim misliocima te strujama kojima su pripadali. | Uz upute nastavnika stavlja glavne informacije o autorima, kulturnim pokretima i književnom stvaralaštvu u povijesni kontekst. U europskom kontekstu osvješćuje i uspoređuje proces razvoja talijanske književnosti kao i njen kulturni, etički i civilizacijski doprinos. |
PORTRETI PISACA I SUSRETI S KNJIŽEVNIM DJELIMA SMS LLI C.4.4. Učenik poznaje autore i glavna djela talijanske i međunarodne kulturne baštine u 20. stoljeću i suvremenoj književnosti, razumijevajući svjetonazor i poetiku razdoblja. | – prepoznaje glavne autore i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine u 20. stoljeću i suvremenoj književnosti. | Uz upute nastavnika pokazuje dobro poznavanje glavnih autora i djela talijanske i međunarodne kulturne baštine, razumijevajući glavne misli i poetiku razdoblja. |
ČITANJE I RAZVOJ KRITIČKOG MIŠLJENJA SMS LLI C.4.5. Učenik razvija kritičko mišljenje o obrađenim književnim i neknjiževnim tekstovima te o kulturnim, dramskim i kinematografskim manifestacijama kojima prisustvuje, razumijevajući njihovo značenje koje promišlja u skladu sa svojim razvojem i zrelošću vlastitih zapažanja. | – vrednuje svrhovitost vlastitog razumijevanja teksta; – čita tekstove koji su prikladni za književnu interpretaciju; – približava se kritičkoj sintezi bilo kojeg književnog, dramskog, kinematografskog ili drugog roda; – prepoznaje glavne pripovjedne vrste; – u tekstovima prepoznaje neizravna značenja: moralna, etička, ideološke orijentacije, aluzije, alegorije itd.; – odabire i čita tekstove prema vlastitom afinitetu, estetskom ukusu i razvijenom kritičkom sudu. | Samostalno prosuđuje o obrađenim temama. Prepoznaje glavne pripovjedne vrste i njihovo značenje, sintetizira sve vrste tekstova te dramske i kinematografske uratke. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Književnost 20. stoljeća, (život, svjetonazor, poetika i djela), Gabriele D’Annunzio (život, svjetonazor, poetika i djela), Giovanni Pascoli (život, svjetonazor, poetika i djela), Luigi Pirandello (život, svjetonazor, poetika i djela), Italo Svevo (život, svjetonazor, poetika i djela), sutonski pjesnici (crepuscolari) i futuristi, hermeutička škola i Umberto Saba, neorealizam (život, svjetonazor, poetika i djela), suvremeni autori. – Najmanje dva autora Talijanske nacionalne zajednice. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Književnost: – Odnosi sa na razradu ishoda unutar domene Književnost od C.4.1 do C.4.5. u strukovnim programima učenik u jednoj školskoj godini čita od tri do šest književnih djela prema Kurikulumu, od kojih jedno pripada baštini klasične talijanske književnosti, a dva književnosti 20. stoljeća (ostali tekstovi prema slobodnom odabiru nastavnika). Jedno djelo učenik čita prema osobnom odabiru. U prilogu se nalazi popis autora i naslova koje nastavnici mogu koristiti. – Pri odabiru tekstova preporučuje se uzimanje u obzir službenih dokumenata Centra za vanjsko vrednovanje obrazovanja (NCVVO) kako bi se učenicima omogućilo bolje svladavanje gradiva. – Pri odabiru autora koji pripadaju Talijanskoj nacionalnoj zajednici uzima se u obzir njihovo lokalno porijeklo. | ||
D) PROMIŠLJANJE O JEZIKU | ||
SVIJEST O UPORABI JEZIKA NA SVIM RAZINAMA SMS LLI D.4.1. Učenik usvaja tehnike učenja i metode za usavršavanje talijanskog materinskog jezika. | – koristi usavršene vještine kako bi poboljšao kvalitetu komunikacije i tekstova koje stvara; – interaktivno uči razne jezične sustave; – koristi leksičku i izražajnu baštinu talijanskog jezika sukladno komunikacijskim potrebama u različitim kontekstima. | Uz upute nastavnika razmišlja o uporabi leksičke i izražajne baštine talijanskoga jezika, koristi usavršene vještine te prepoznaje hijerarhiju informacija koju koristi pri učenju različitih jezičnih sustava. |
GRAMATIKA SMS LLI D.4.2. Učenik se služi usavršenim vještinama za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije kao i izražajnim sredstvima potrebnim za komunikaciju. | – razmišlja o strukturi talijanskog jezika na različitim razinama sustava: fonološkoj, pravopisnoj, morfološkoj, sintaktičkoj, leksičkoj, razini tvorbe riječi, područnoj raslojenosti jezika, funkcionalnim stilovima i specifičnom leksiku; – ispravno, suvislo i svjesno koristi morfološka, sintaktička i pravopisna pravila za pojedine vrste riječi; – koristi talijanski jezik na svim razinama i razmišlja na metalingvističkoj razini o tradicionalnim razinama analize (gramatička, sintaktička, leksička, semantička); – pravilno koristi sve leksičke strukture te primjenjuje pravopisna pravila. | Uz upute nastavnika prepoznaje strukturu jezika i koristi usavršene vještine za poboljšanje kvalitete vlastite jezične produkcije primjenjujući izražajna sredstva nužna za komunikaciju. |
TALIJANSKI JEZIK U KONTEKSTU SMS LLI D.4.3. U interkulturalnom kontekstu učenik povezuje lokalnu, nacionalnu i međunarodnu kulturnu tradiciju sa sviješću o razvoju talijanskog jezika. | – koristi leksičku baštinu za potrebe komunikacije u interkulturalnom području učenja i rada; – razumije odnos između jezika, kulturne tradicije i društvenih pojava; – razumije položaj autohtone talijanske jezične manjine; – prepoznaje glavne smjerove povijesti talijanskog jezika u 20. stoljeću; – prepoznaje važnost i mogućnost koju predstavljaju kulturna i književna dobra s ciljem njihova pravilnog korištenja i vrednovanja; – svjestan je promjena koje u jeziku nastaju kroz vrijeme i složenosti pojma »jezične geografije«; – prihvaća materinji jezik kao temelj vlastitog i nacionalnog identiteta. | Uz upute nastavnika povezuje kulturnu tradiciju na lokalnoj, nacionalnoj i međunarodnoj razini, razumijevajući vrijednost materinskog jezika kao dijela vlastitog identiteta. |
Sadržaji za ostvarivanje odgojno-obrazovnih ishoda: – Povijest talijanskog jezika, jezik struka, morfologija, sintaksa. – Talijanski jezik danas (državni, regionalni, pučki). – Talijanski jezik i dijalekti Talijanske nacionalne zajednice na područjima u kojima se javljaju kroz povijest. | ||
Preporuke za ostvarivanje domene Promišljanje o jeziku: – Preporučuje se korištenje udžbenika koji učeniku nude cjelovitu sliku o talijanskom jeziku te jezična pravila na svim jezičnim razinama (fonološkoj, morfološkoj, sintaktičkoj). – Preporučuje se korištenje širokog inventara vježbi za formativno i sumativno ocjenjivanje koji omogućava redovitu provjeru, kao i kontinuirano utvrđivanje znanja i vještina učenika. – Preporučuje se korištenje različitih vrsta tekstova koji pripadaju različitim sociolingvističkim područjima. – Preporučuje se poseban osvrt na jezik struke prikladan za profesionalno usmjerenje. |
Prijedlog postotne zastupljenosti pojedinih domena u
4. razredu strukovnih programa (96 sati)
U planiranju i programiranju ostvarivanja odgojno-obrazovnih ishoda nastavnik može odstupiti od preporučene postotne zastupljenosti pojedine domene do 10 %.
U svim se domenama razvijaju osnovne jezične vještine vlastitom brzinom, razvija se komunikacija na talijanskom jeziku te se jačaju vještine usmenog i pisanog izražavanja s posebnim osvrtom na jezik struka, kao i na produbljivanje znanja o osnovnim elementima talijanske kulture i književnosti.
I. POVEZANOST S DRUGIM ODGOJNO-OBRAZOVNIM PODRUČJIMA I MEĐUPREDMETNIM TEMAMA
Talijanski jezik je jezik poučavanja u osnovnim i srednjim školama Talijanske nacionalne zajednice na području povijesnog naseljavanja te je stoga sastavni dio Nacionalnog kurikuluma.
Kurikulum Talijanskog jezika/Talijanskog jezika i književnosti dio je Jezično-komunikacijskog područja prema kojem se jezik smatra sredstvom izražavanja i komunikacije. Tim se sredstvom izražavaju mišljenja, pojmovi, osjećaji, razmatranja te u ovom smislu jezik zauzima središnje mjesto, ne samo u navedenom području, već u cjelokupnom Kurikulumu, povezujući se na taj način i s Društveno-humanističkim područjem te Umjetničkim područjem.
Posredstvom jezičnog izražavanja stvaraju se međuljudski odnosi, razvija se prihvaćanje drugog i različitog, vrednuje se i štiti povijesno, kulturno i književno naslijeđe, osobni identitet kao i onaj Talijanske nacionalne zajednice.
Cilj Kurikuluma Talijanskog jezika, u sinergiji s ostalim nastavnim predmetima, jest doprinijeti:
– usvajanju digitalne kompetencije za komunikaciju, pronalaženje, vrednovanje, očuvanje, stvaranje, predstavljanje, razmjenu i uporabu informacija u najrazličitijim oblicima;
– usvajanju jezika struka s ciljem unapređivanja znanja iz područja znanosti i tehnologije;
– senzibilizaciji znanstvenih, društvenih i kulturnih pitanja povezanih s područjima obrazovanja koja se odnose na zdravlje, aktivno građanstvo, toleranciju, uključenost u društvo i svijet rada, odgovornu potrošnju itd.
Skup ciljeva, uključujući prihvaćanje međupredmetnog pristupa, odnosi se na odgojno-obrazovne aspekte koji su neizostavni u pogledu predloženih pristupa Kurikuluma. Posebno se podržava i unapređuje cjelovit kognitivan, emocionalan, osobni i društveni razvoj učenika aktivnostima koje teže usvajanju:
– kompetencije učiti kako učiti, u smislu metakognitivnih procesa povezanih sa samoregulacijom načina i faza usvajanja, uporabom učinkovitih tehnika te strategija razumijevanja i produkcije tekstova, obradom i usvajanjem novih znanja te poboljšanjem vještine učenja radi uporabe i primjene znanja i vještina u svim kontekstima;
– društvenih i građanskih kompetencija uz pomoć aktivnosti interakcije, dijaloga, promišljanja, rasprave s ciljem razvoja vještine međuljudske i interkulturalne komunikacije te upravljanja konfliktnim situacijama s ciljem omogućavanja aktivnog i demokratskog sudjelovanja u društvenom i radnom životu;
– kompetencije preuzimanja inicijative i poduzetničkog duha u vezi sa životnim i društvenim temama u sklopu kojih do izražaja dolaze vještine kritičkog, kreativnog i inovativnog mišljenja te donošenje odluka i preuzimanje rizika za planiranje i ostvarivanje ciljeva, vodeći računa o etičkim vrijednostima te poticanju dobrog upravljanja.
II. UČENJE I POUČAVANJE TALIJANSKOG JEZIKA I KNJIŽEVNOSTI
1. Pristup učenju
Vladanje talijanskim jezikom i poznavanje talijanske književnosti neophodne su pretpostavke za svjesno i kritičko izvođenje svakog oblika komunikacije; to su elementi zajednički svim kontekstima učenja te predstavljaju ciljeve nastavnih predmeta koji pripadaju četirima područjima: jezično-komunikacijskom području, matematičkom području, tehničkom i informatičkom područje i društveno-humanističkom području.
U školskom kontekstu Talijanske nacionalne manjine u Republici Hrvatskoj neophodno je vladanje talijanskim jezikom s ciljem izražavanja, sporazumijevanja i odnosa s drugima, za razvoj svijesti o sebi i o bliskoj stvarnosti, za prikladnu interakciju u različitim komunikacijskim situacijama te za izvršavanje građanske dužnosti.
Svrha promišljanja o korištenju leksičke baštine jest usvajanje tehnika čiji je cilj učenje i ovladavanje metodama za usavršavanje materinskog jezika u odnosu na usvajanje različitih jezičnih sustava. Na ovaj način učenik poima leksičko značenje u odnosu na različite kontekste uz savršeno vladanje jezikom.
Učenje Talijanskog jezika/Talijanskog jezika i književnosti teži oblikovanju učenika koji znaju samostalno i svjesno iskoristiti usvojene sadržaje te vladati njima kako bi postali zrele i kompetentne osobe.
U okviru poučavanja i učenja naglašavaju se komunikacijske vještine usmjerene na ostvarivanje ciljeva poučavanja definiranih Kurikulumom na području usmene komunikacije (slušanja i govorenja), pisanja, čitanja/ književnosti i promišljanja o jeziku.
Planiranje poučavanja, provođenje i vrednovanje učenja počiva na vještinama primjene i usporedbe informacija koje proizlaze iz različitih izvora, odabranih na principima pouzdanosti i funkcionalnosti. Nadalje, prepoznaje se vrijednost materinskog jezika kao bitnog elementa vlastitog identiteta, ali i kao mogućnost koju im pruža na području učenja i rada.
Poučavanje predmeta postaje alat učenja zahvaljujući kojem učenik razvija komunikacijske vještine korištenja tekstova te usmene i pisane produkcije u odgovarajućoj interakciji.
Strategije, metode i oblici učenja i poučavanja odnose se na sadržaje domena: Usmena komunikacija (slušanje i govorenje), Pisanje, Čitanje/Književnost, Razmišljanje o jeziku. Ostvaruju se uz pomoć niza aktivnosti na temelju kojih učenik aktivno usvaja znanja i razvija vještine, usvaja strategije istraživanja i učenja. Koristeći savladane vještine i iskustva učenja, shvaća njihovu važnost te prisvaja alate koji mu omogućuju samostalno učenje. Na taj način učenik preuzima odgovornost za razvoj vlastitog znanja i usvaja kritički stav.
Usvajanje jezika uvjetovano je jezičnim, društvenim, kognitivnim kontekstom te interakcijom svih navedenih elemenata. Pri izražavanju, posebna se pažnja posvećuje omogućavanju učeniku da savršeno vlada materinskim jezikom u kontekstu koji predviđa korištenje drugog jezika u društvenom okruženju.
Opismenjavanje je dugotrajan, trajan i složen proces. Početno čitanje i pisanje neizostavni su uvjeti za temeljno učenje materinskog jezika u osnovnoškolskom obrazovanju, kao i za usvajanje komunikacijskih vještina.
Utvrđivanje predznanja učenika u predškolskom obrazovanju i u prvom ciklusu školovanja omogućuje i potiče uživanje u učenju te učenje oslobođeno straha. U početnim ciklusima učenja odlučujuću ulogu imaju aktivnosti utvrđivanja predznanja učenika s ciljem određivanja učinkovite metodologije.
Tijekom drugog i trećeg ciklusa učenja, učenici usvajaju temeljna jezična pravila talijanskog standardnog jezika: fonetička, pravopisna, morfosintaktička i leksička. Nova se znanja proširuju i produbljuju u skladu s prirodnim razvojem jezičnog izražavanja.
U četvrtom i petom ciklusu nastavlja se razvoj osnovnih vještina, znanja i sposobnosti u složenijim jezičnim sustavima.
Odabir tekstova relevantnih za jezično usvajanje temelji se na načelu tekstualne različitosti, valorizacije standardnog jezika i lokalnih govora, estetskog kriterija te promišljanja o jeziku i kreativnosti.
Učenika se potiče na jačanje komunikacijskih vještina i postupno osposobljavanje za razvoj vještina samovrednovanja, sa stalnom preporukom korištenja materinskog jezika u društvenom kontekstu koji ne pruža mnogo prilika za korištenje istog.
Pristup učenju književnosti temelji se na emotivnoj recepciji, doživljaju, zrelosti emotivnog, estetskog, povijesnog i književnog stava s ciljem razvoja interpretacije i kritičkog vrednovanja.
Čitanje cjelovitih književnih djela (lektira), kao sastavni dio Kurikuluma prema odabiru učitelja/nastavnika i/ili učenika na temelju kriterija književnog roda, tematike, pisaca, odnosi se na svjetsku i talijansku književnost. Detaljni plan kurikularnih domena i ishoda definira broj djela za čitanje prema pojedinim razredima.
Posebna se pažnja posvećuje slobodnom izboru individualne lektire učenika koji omogućuje emotivno angažiraniji odnos s ciljem razvoja navike čitanja. Za razliku od lektire sukladno Kurikulumu, slobodan izbor lektire ne predviđa ograničenja po pitanju broja pročitanih djela.
Imajući u vidu i europski te globalni kontekst, učitelj/nastavnik motivira učenika da kroz interkulturalnu perspektivu prepozna elemente identiteta i različitosti između talijanske kulture i kulture drugih zemalja, uspoređujući ih. Nadalje, na domenu književnosti učenik usvaja proces razvoja talijanske književnosti te njen kulturni, etički i civilizacijski utjecaj na svjetskoj razini.
Tijekom procesa učenja posebno se naglašava vrednovanje tekstova, određivanje jezičnih obilježja i estetske dimenzije s ciljem usavršavanja kritičkog promišljanja prema lokalnoj, talijanskoj i svjetskoj književnosti.
Usvajanje kritičkog mišljenja u odnosu na tekstove s kojima se susreće te kulturne, kazališne i kinematografske manifestacije koje mu budu predložene, potiče učenika na prepoznavanje značaja koje razvija tijekom svog sazrijevanja.
2. Uloga učitelja/nastavnika
Učitelj/nastavnik primjenjuje suvremene didaktičke pristupe u učenju talijanskog jezika i književnosti, konstantno usavršavajući vlastita znanja i vještine s ciljem zadržavanja visoke kvalitete poučavanja u skladu sa zahtjevima suvremenog društva.
Učitelj/nastavnik služi se kreativnim, didaktičkim i funkcionalnim metodama i oblicima rada s ciljem poticanja učenika na učenje. Razlikuje potrebe pojedinačnih učenika prepoznajući njihove posebnosti, vještine, mišljenja i osobnost. Prilikom planiranja poučavanja i osmišljavanje nastave te izbora didaktičkih materijala učitelj/nastavnik uzima u obzir učenikovo predznanje i vještine, kulturno i društveno okruženje iz kojeg potječe, dob i stavove.
U procesu učenja učitelj/nastavnik vodi računa o interakciji učenika s drugima, o njegovoj sposobnosti da preuzme inicijativu, potiče njegovu vještinu izražavanja, razvoj individualnosti i osjećaj identiteta. Potiče učenika na izražavanje vlastitih osjećaja i vlastitog mišljenja, uzimajući u obzir osjećaje i mišljenja drugih, proširujući tako učenikov svjetonazor.
Glavna zadaća učitelja/nastavnika jest poticanje i razvoj učenikove motivacije prikladnim strategijama koje se sastoje od određivanja ostvarivih ciljeva učenja (uzimajući u obzir različite razvojne faze učenika), stvaranju povoljnih prostornih i kulturnih uvjeta, stimuliranja učenikove znatiželje te omogućavanja kontinuiranog i istinskog zanimanja.
3. Materijali i izvori
Poučavanje se ostvaruje izravnom interakcijom između učitelja/nastavnika i učenika, kao i uvođenjem suvremenih komunikacijskih sredstava i tehnologije kako bi se ostvarili odgojno-obrazovni ishodi te posebne vještine određene Kurikulumom.
Učenje Talijanskog jezika / Talijanskog jezika i književnosti počiva na analizi različitih vrsta tekstova, rodova, sadržaja i struktura prisutnih u udžbenicima te na gledanju raznovrsnih dramskih i filmskih ostvarenja.
Materijali i izvori moraju biti raznoliki te pristupačni učenicima i nastavnicima s ciljem uspješnijeg usvajanja, uzimajući u obzir svijest:
– o različitosti jezikâ i jedinstvenosti njihove funkcije;
– o vezi između jezika i kulture;
– o postojanju različitih funkcionalnih stilova i svrha komunikacije;
– o verbalnom i neverbalnom aspektu komunikacije;
– o svojstvima govora, pisanja, slušanja i čitanja;
– o leksičkim svojstvima i tvorbi riječi;
– o konvencionalnosti pisanja;
– o potrebi korištenja rječnika i ostalih priručnika.
S ciljem postizanja ciljeva i ishoda određenih ovim Kurikulumom, učitelj/nastavnik upućuje se na potrebu korištenja tekstova autora unutar Talijanske nacionalne zajednice, uz udžbenike izdane u Italiji i korištene u cjelokupnom ciklusu školovanja.
4. Okruženje
Didaktički se proces pretežito odvija u učionici, ali i u širim izvanškolskim kulturnim i društvenim kontekstima, institucionalnim i neinstitucionalnim, u sklopu Talijanske nacionalne zajednice. Učenik aktivno prisustvuje kulturnim manifestacijama, virtualnoj nastavi, međupredmetnim procesima, stvara umne mape, plakate, multimedijalne prezentacije, predstave, uključuje se u virtualnu zajednicu itd.. Intenzivnim sudjelovanjem na ekskurzijama ima priliku usavršiti svoje znanje i poboljšati jezičnu komunikaciju.
Odnos između učitelja/nastavnika i učenika temelji se na uzajamnom poštovanju i na načelima tolerancije. Učitelj/nastavnik se na jednak način odnosi prema svim učenicima, bez predrasuda bilo koje vrste. Uzimajući u obzir osobnost i posebnost svakog učenika, u svakom potiče samopoštovanje, osjećaj odgovornosti i uzajamnu toleranciju.
5. Nastavni sati
Poučavanje Talijanskog jezika/Talijanskog jezika i književnosti podijeljeno je u 5 didaktičkih ciklusa.
U prvih šest razreda osnovne škole predviđeno je ukupno 5 sati tjedno (godišnje 175 sati). Od sedmog razreda sati u tjednu smanjuju se na 4 sata tjedno (140 godišnje).
U srednjim školama razlikuju se gimnazijski (140 sati godišnje) i strukovni program (140 i/ili 105 sati godišnje).
Učitelj/nastavnik planira nastavne sate, uvježbavanje, ponavljanje, utvrđivanje gradiva i pisane provjere uzimajući u obzir ostvarenje ishoda predviđenih Kurikulumom. Broj sati raspoređuje se imajući u vidu četiri domene definirane ovim Kurikulumom i njihovu međusobnu interakciju. Tijekom jednog nastavnog sata, moguće je usporedno vježbati sadržaje svih četiriju domena.
6. Didaktika grupe
Učenici su ravnomjerno grupirani u razrede prema godištu, unutar razreda mogu se podijeliti u grupe tijekom suradnje u sklopu određenog projekta ili uvodeći načelo kooperativnog učenja. Radeći u kooperativnom okruženju učenici nastoje zajedno postići cilj, njihov se rad vrednuje prema zajedničkim kriterijima za ono što ostvare (spoznajni cilj) te kako to ostvare (društveni cilj). Uče kako više dati nego dobiti, postići međuovisnost i povezanost s drugima pri postizanju zajedničkog cilja. Svatko je odgovoran za vlastito učenje, ali i za učenje drugih, što omogućuje društvenu integraciju, razvoj osjećaja za identitet, pozitivnu suradnju te povezivanje ciljeva.
U virtualnim projektima moguća je interakcija s učenicima druge nacionalnosti. Taj je oblik interakcije od posebnog značaja za škole talijanske nacionalne manjine kojima je potrebno produbljivanje kulturnih i umjetničkih obilježja kao i značaj identiteta matične države.
S ciljem zadovoljenja odgojno-obrazovnih potreba učenika s poteškoćama u razvoju, ovaj Kurikulum slijedi smjernice Okvira za poticanje i prilagodbu iskustava učenja te vrednovanje postignuća djece i učenika s teškoćama.
S ciljem zadovoljenja odgojno-obrazovnih potreba nadarenih učenika, upućuje se na Okvir za poticanje i prilagodbu iskustava učenja te vrednovanje obrazovnih postignuća nadarene djece.
III. VREDNOVANJE ODGOJNO-OBRAZOVNIH ISHODA
Potrebno je naglasiti da se način vrednovanja koji se provodio do uvođenja ovog Kurikuluma u potpunosti napušta. Vrednovanje se ne shvaća kao stroga klasifikacija i dodjela ocjena, već kao oblikovanje zasluga svih sudionika obrazovnog procesa.
Vrednovanje u predmetu Talijanski jezik/Talijanski jezik i književnosti kontinuiran je i složen proces koji slijedi razvoj Kurikuluma te se temelji na mnoštvu informacija o napretku svakog učenika, poštujući u potpunosti njegov psihofizički, emotivni i kognitivni razvoj.
Ciljevi su ovog procesa višestruki:
– aktivira didaktičke i metodičke postupke koji se moraju provesti,
– regulira već pokrenute procese,
– kritički vrednuje završene procese.
Riječ je o formativnom vrednovanju, koje prati proces poučavanja i potiče na stalan napredak pružajući učeniku, roditeljima i učitelju/nastavniku stalnu povratnu informaciju te o sumativnom vrednovanju, koje se odnosi na provjeru ukupnih postignuća, odnosno usvojenosti znanja, vještina i sposobnosti na kraju određenog obrazovnog ciklusa.
Formativno vrednovanje
– određuje razine vještina i kompetencija,
– procjenjuje s ciljem određivanja individualiziranih postupaka,
– određuje napredak poučavanja s ciljem nadoknađivanja i/ili prilagodbe didaktičkog postupka,
– korisno je za učenika kojem pomaže razumjeti razinu usvojenosti gradiva te mu omogućava samovrednovanje,
– potiče učenika na sudjelovanje i interakciju.
Sumativno vrednovanje
– kontrolira ostvarenje ishoda i razinu usvojenosti gradiva i razvoja vještina,
– korisno je kao alat za oblikovanje konačne ocjene.
Potrebno je naglasiti da nema potrebe određivati navedene oblike vrednovanja prema važnosti, već da u skladu s novim obrazovnim modelom, formativno vrednovanje postaje važno u istoj mjeri koliko i sumativno. U proces vrednovanja uključuju se svi elementi i svi modeli učenja u kojima učenik sudjeluje u obrazovnom procesu.
Na ovaj se način vrednuje svaki oblik učenja i poučavanja, a posebno onaj neformalni, koji postaje sve važniji i češći u odnosu na formalno učenje i poučavanje.
Vrednovanje, s kojim je učenik uvijek podrobno upoznat, postaje sastavni dio didaktičkog planiranja i svrsishodan je ishodu. Svakom učitelju/nastavniku mora biti jasno kako ostvariti ishod. Iz toga proizlazi da je za ostvarenje predviđenih ishoda potrebno odrediti metode, elemente i kriterije vrednovanja za ostvarenje samog ishoda.
Vrednovanje mora zadovoljiti određene kriterije, odnosno predstavljati proces koji je:
– transparentan
– mjerljiv
– izvediv u kontekstu razreda
– etičan u socijalnom kontekstu škole.
Neophodno je stoga odrediti elemente i kriterije vrednovanja. S ciljem podržavanja i poticanja autonomije učitelja/nastavnika u određivanju kriterija, u nastavku se navode elementi vrednovanja za predmet Talijanski jezik/Talijanski jezik i književnost.
Elemente vrednovanja predstavljene u nastavku ne valja miješati s vrijednostima zastupljenosti pojedinih pojedinih domena u cjeloukupnom godišnjem fondu sati prikazanih na kraju svakog razreda.
Elementi vrednovanja proizlaze iz domena definiraniih ovim Kurikulumom Talijanskog jezika/Talijanskog jezika i književnosti (A – Usmena komunikacija (slušanje i govorenje), B – Pisanje,
C – Čitanje/Književnost, D – Promišljanje o jeziku) i poredani su na sljedeći način:
Talijanski jezik – elementi vrednovanja u osnovnoj školi i postotna zastupljenost u oblikovanju zaključne ocjene
1. razumijevanje tekstova (20 %)
2. usmeno izražavanje i stvaralaštvo (20 %)
3. pisano izražavanje i stvaralaštvo (20 %)
4. elementi standardnog jezika (20 %)
5. lektira predviđena Kurikulumom i mediji (15 %)
6. pristup/sudjelovanje u radu (5 %).
Zaključna ocjena rezultat je uravnoteženosti elemenata vrednovanja koji se međusobno nadopunjuju.
U nastavku se navode alati vrednovanja za svaki element ocjenjivanja, s napomenom da je prijedlog istih okviran. Učitelj/nastavnik ima potpunu slobodu u uporabi ostalih alata vrednovanja koji su u skladu s pojedinim elementom vrednovanja.
RAZUMIJEVANJE TEKSTA/LEKTIRE PREDVIĐENE KURIKULUMOM – provode se formativne pisane provjere razumijevanja teksta – strukturirane, objektivne, temeljite provjere koje provjeravaju razumijevanje tekstova različitih rodova i vrsta, sa zadacima koji navode učenika na primjenu različitih strategija čitanja te vježbi slušanja. Svaka se provjera odnosi na vještine vezane uz razumijevanje teksta te leksičke i gramatičke vještine.
Sumativne provjere, koje se objektivno vrednuju na temelju bodova i postotaka, odnose se na osnovne vrste teksta, sa zadacima razumijevanja teksta, leksičkog razumijevanja te poznavanja gramatike (mogu se vrednovati i odvojeno).
Osim toga, provode se i periodične usmene provjere razumijevanja teksta tijekom kojih se uzima u obzir i jezična i leksička točnost.
MEDIJI – kada govorimo o medijima preporučuje se korištenje različitih posebnih jezika (strip, kino i kazalište) koji se tiču tema obrađenih u pročitanim i analiziranim tekstovima. Vrednovanje se provodi listićima za provjeru razumijevanja ili raspravama koje vodi učitelj/nastavnik ili sami učenici.
USMENO IZRAŽAVANJE I STVARALAŠTVO – provode se stalne provjere razumijevanja teksta, prepoznavanja osnovnih informacija, prepoznavanja komunikacijske svrhe i namjere. Prepoznaje se općenito značenje i provode izlaganja vezana uz gradivo i osobna iskustva. Vrednuju se: poznavanje obrađenih tema, vještina povezivanja tema i obrađivanja sadržaja (uz korištenje posebnih pomoćnih sredstava), vještinu izražavanja osobnih stavova te poznavanje jezika (leksika i gramatike).
IZRAŽAVANJE I PISANO STVARALAŠTVO – provode se formativne pisane provjere znanja, strukturirane i stupnjevane prema razini složenosti. Učenike se vodi u pisanju uz pomoć smjernica i vježbi tekstualnog navođenja do samostalnog i kreativnog pisanja.
ELEMENTI STANDARDNOG JEZIKA – kao što je i vidljivo iz opisa prethodnih elemenata, elementi standardnog jezika vrednuju se u odnosu na iste ili u obliku formativnih i sumativnih provjera znanja vezanih isključivo uz gramatiku (fonologiju, pravopis, morfologiju, sintaksu).
PRISTUP/SUDJELOVANJE U RADU – smatra se potrebnim uzeti u obzir opće vještine učenika koje se prate na temelju sljedećih pokazatelja: odgovornost, suradnja, snalažljivost, samovrednovanje, ustrajnost. Na taj se način utvrđuje proces poučavanja te se učenik potiče na upoznavanje sebe samoga i prepoznavanje vlastitih mogućnosti i ograničenja. Bilježi se i najmanji motivacijski napredak, osobito ako učenik i sam razmišlja o svom radu, razvijajući tako vlastite kognitivne i kritičke vještine.
Talijanski jezik i književnost – elementi vrednovanja u srednjoj školi i postotna zastupljenost u oblikovanju zaključne ocjene
Vrednovanje nastavnog predmeta Talijanski jezik i književnost za gimnazijske programe obuhvaća sljedeće elemente:
1. književnost (30 %)
2. pisanje (30 %)
3. usmena komunikacija (15 %)
4. jezik (15 %)
5. lektira određena Kurikulumom (10 %).
Vrednovanje predmeta Talijanski jezik i književnost za strukovne programe (140 sati) obuhvaća sljedeće elemente:
1. književnost (25 %)
2. pisanje (25 %)
3. usmena komunikacija (25 %)
4. jezik (15 %)
5. lektira određena Kurikulumom (10 %).
Vrednovanje predmeta Talijanski jezik i književnost za strukovne programe (105 sati) obuhvaća sljedeće elemente:
1. književnost (20 %)
2. pisanje (30 %)
3. usmena komunikacija (25 %)
4. jezik (15 %)
5. lektira određena Kurikulumom (10 %)
Zaključno vrednovanje rezultat je uravnoteženosti elemenata vrednovanja koji se međusobno nadopunjuju.
KNJIŽEVNOST – Provode se usmene i pisane provjere. Provjera razumijevanja i napretka uz pomoć ciljanih pitanja u pisanom obliku može biti u obliku eseja ili u obliku strukturiranih i polustrukturiranih provjera. Provode se, prema potrebi, u skladu s didaktičkim planom. Svaka provjera odnosi se na književne, tekstualne, leksičke i gramatičke vještine.
USMENA KOMUNIKACIJA (slušanje i govor) – Provode se, prema potrebi, usmene provjere, razgovori, ispitivanja, kraća izlaganja, rasprave o temama koje se uče, izlaganje o aktivnostima tijekom kojih se uzimaju u obzir tekstualne vještine, jezična i leksička točnost.
PISANJE – Izrađuju se ispiti koji u početku sadrže smjernice, nakon čega slijede oblici samostalnog i kreativnog pisanja u kojima se uzima u obzir tekstualna vještina te jezična i leksička ispravnost. Provode se provjere kritičkih vještina pisanjem školskih zadaća (raspravljački, pripovijedni i izlagački tekstovi).
JEZIK – provode se formativne i sumativne provjere znanja kako bi se vrednovale jezične i metajezične vještine te kao utvrđivanje znanja koja se odnose na različita obilježja talijanskog jezika (leksičkog, izražajnog, raspravljačkog) s ciljem poboljšavanja kvalitete pisanog i usmenog jezičnog ostvaraja.
LEKTIRE PREDVIĐENE KURIKULUMOM – provode se usmene i pisane provjere znanja tijekom kojih se procjenjuju tekstualne vještine, jezična i leksička točnost. Provjera kritičkog čitanja koja se odnosi na djela predviđena Kurikulumom i djela prema slobodnom izboru, može biti u obliku projekta i/ili predstavljanja u obliku rasprave.
Postupak vrednovanja u predmetu Talijanski jezik/Talijanski jezik i književnost provodit će se trima pristupima:
1. Vrednovanje za učenje – dijagnostičko, početno vrednovanje kojemu je cilj utvrditi početno znanje učenika, utvrditi postojanje preduvjeta za učenje, potaknuti učitelja/nastavnika i učenika na promjenu modela poučavanja, nadajući se kontinuiranom napretku.
Pri vrednovanju ostvarivanja ishoda u srednjoj školi vodi se računa o usvojenosti jezika te svijesti o njegovoj uporabi stečenoj u osnovnoj školi te se posebna pažnja posvećuje vještini razvoja kritičkog mišljenja, sve razvijenijoj svijesti o književnoj baštini, lokalnoj i međunarodnoj kulturi te o zrelosti učenikova svjetonazora.
2. Vrednovanje kao učenje (učiti kako učiti) – formativno učenje koje se provodi s ciljem prikupljanja informacija o napretku procesa poučavanja. Vrednuje vještinu ustrajanja u učenju i njegova planiranja, u smislu organiziranja vremena potrebnog za učenje kao i samih informacija, razvija kod učenika svijest o samom procesu učenja, prepoznavanju mogućnosti te vještinu savladavanja prepreka na putu usvajanja gradiva. Potiče samovrednovanje učenika, a učitelju/nastavniku daje smjernice za prilagođavanje procesa poučavanja ili pak o potrebi ponavljanja ili utvrđivanja gradiva.
3. Vrednovanje naučenog – sumativno vrednovanje koje se provodi na kraju nastavne cjeline ili na samom kraju nastavne godine, cilj mu je procijeniti u kojoj su mjeri usvojeni ishodi te vještina korištenja usvojenih znanja i razvijenih vještina. Služi za oblikovanje zaključne ocjene uzimajući u obzir preduvjete i predviđene ishode.
Izvješćivanje
Povratna informacija o napretku učenika sastavni je dio vrednovanja koje se provodi s ciljem transparentnosti samog procesa vrednovanja. Povratna informacija potrebna je kako bi učenik, njegova obitelj i svi koji sudjeluju u njegovom razvoju, dobili korisne informacije o elementima i kriterijima vrednovanja.
Povratna informacija može biti:
– formalna (izvješća, dodatci svjedodžbama, obavijesti, ocjene, postotci, bilješke u dnevniku), uglavnom se provodi u pisanom obliku;
– neformalna (razgovori s roditeljima/skrbnicima i svim osobama uključenima u odgoj i obrazovanje učenika izvan školskog okružja).
Povratne informacije moraju biti konstantne i usmjerene prema razvoju učenikovih vještina i sposobnosti te pridonositi njegovu psihološkom razvoju i osobnom rastu kao i razvoju skladne i uravnotežene osobe.
Povratna informacija mora biti pažljivo osmišljena i detaljna, konkretna i specifična te se mora odnositi na učenikov školski napredak, kao i na njegovu stagnaciju i nazadak, u smislu ostvarenosti ishoda kao i na usvajanje znanja, vještina i sposobnosti. Važno je da povratna informacija bude stalna i objektivna, oblikovana na jasan i razumljiv način kako učeniku, tako i roditeljima/skrbnicima. Osobita se pažnja posvećuje učenicima s poteškoćama u razvoju kod kojih povratna informacija mora biti pravovremena, posebice ako se radi o razdobljima stagnacije ili nazatka u odnosu na prethodna postignuća. U tom slučaju povratna će informacija biti usmjerena na otkrivanje uzroka nazatka i poteškoća s kojima se učenik susreće.
Pri brojčanom određivanju razine usvojenosti obrazovnih ishoda definiranih ovim Kurikulumom primjenjuje se brojčana skala vrijednosti korištena do stupanja na snagu Kurikularne reforme, a koja se nalazi u uvodu ovog Kurikukuma. Brojčana ocjena izražava se riječima i brojkom.
Brojčana skala vrijednosti je sljedeća (prikazana od najmanje do najveće vrijednosti):
• nedovoljan (1)
• dovoljan (2)
• dobar (3)
• vrlo dobar (4)
• odličan (5).
Razina usvojenosti dobar, naznačena kod svakog obrazovnog ishoda u tablicama razrade ishoda za svaki razred, od osnovne do srednje škole, u načelu ukazuje na prosječnu razinu usvojenosti određenog ishoda. Polazeći od te razine usvojenosti, učitelj/nastavnik izrađuje brojčanu skalu vrijednosti podešenu prema kriterijima vrednovanja na više i niže razine usvojenosti pripisujući ocjenu koja odgovara brojčanoj skali vrijednosti od jedan (1) do pet (5).
Utvrđivanje zaključne ocjene
Zaključna ocjena rezultat je cjeloukupnog vrednovanja tijekom obrazovnog procesa. Ne izriče se opisnom, već brojčanom ocjenom. Iz prethodnog proizlazi da zaključna ocjena ne mora, ali može, biti rezultat aritmetičke sredine.
Zaključna ocjena pokazatelj je razvoja i brojčanih prosudbi izraženih na temelju brojčane skale vrijednosti te ujedinjuje vrednovanje svih učenikovih rezultata tijekom školske godine. Zaključna ocjena složen je pokazatelj vještina, znanja i sposobnosti učenika kao i njegova pristupa radu i učenju te njegove sposobnosti interakcije sa samim sobom i s drugima.
U utvđivanju završne ocjene nemaju svi elementi jednak udio, kao što je vidljivo iz postotaka navedenih popisom elemenata vrednovanja. Završnu ocjenu samostalno određuje svaki pojedini učitelj/nastavnik prema svojoj procjeni, na temelju vrednovanja rezultata koje je učenik postigao tijekom cijele školske godine. Zaključna je ocjena alat kojim se određuje profil učenika na temelju usvojenosti i ostvarenja obrazovnih ishoda tijekom cijele školske godine te s obzirom na osobni i obrazovni razvoj. Razina usvojenosti dobar neizravno određuje dobru ocjenu s obzirom na usvojenost, stečene vještine i sposobnosti, kao i za ponašanje. Zaključna ocjena mora biti rezultat zasluga te služiti kao poticaj učeniku da unaprijedi svoje rezultate.
Potrebno je, na kraju, naglasiti da je učenikova pravilna usmena i pisana komunikacija na talijanskom jeziku element vrednovanja u svim predmetima poučavanja prisutnim u vertikali obrazovanja u ustanovama koje rade po Modelu A obrazovanja na jeziku i pismu talijanske nacionalne manjine u Republici Hrvatskoj.
IV. DODATAK – POPIS PREDLOŽENIH KNJIŽEVNIH DJELA I PISACA KOJE JE MOGUĆE KORISTITI U PLANIRANJU NASTAVE
Lektire predložene Kurikulumom imaju temeljnu važnost u učenju Talijanskog jezika, tj. u razdoblju od prvog do osmog razreda. Učenici prelaze s prvog susreta s pisanom riječi na relativno samostalan izbor tekstova i strategija za razumijevanje, do razvoja vlastitog ukusa. Uzimajući u obzir navedeno, kao i individualnost u razvoju čitateljskih vještina, izbor lektire neće biti određen, već će biti prepušten učitelju/nastavniku (u pogledu književnog roda, teme i složenosti) na način da potakne ljubav prema čitanju, promičući razvoj i širenje interesa za teme koje se obrađuju i književne rodove. Po pitanju količine lektire (preporučuje se provođenje sustavne korelacije s Hrvatskim jezikom), učitelj/nastavnik je taj koji ju određuje i prilagođava.
Cjelovito čitanje jedan je od osnovnih elemenata u učenju nastavnog predmeta Talijanski jezik/Talijanski jezik i književnost. Omogućuje razvoj usmenih komunikacijskih vještina, pisanog izražavanja te poznavanja i razumijevanja samoga sebe te kulturnog okruženja. Otvara nove perspektive i kritičko razmišljanje o svijetu, o sebi i drugima u kontekstu društva s izgrađenim vrijednostima te potiče individualno čitanje.
S ciljem da obrada tema književnog obrazovanja bude što bliža iskustvu učenika, slijedi prijedlog preporučene lektire za srednje škole (koji je isključivo indikativan). Budući da je riječ o prijedlogu, učitelji/nastavnici mogu mijenjati popis klasičnih i suvremenih tekstova, svjetske, nacionalne i lokalne književnosti.
Izbor naslova uvijek se temelji na sljedećim kriterijima:
1. suštinska vrijednost knjiga;
2. sposobnost učenika da samostalno pristupi cjelovitom čitanju;
3. stupanj interesa i afiniteta u odnosnu na zrelost učenika.
Nadalje, načelo na temelju kojeg je izrađen odabir pisaca i djela mora poštivati međupredmetnu izradu programa u pojedinim školama.
Sljedeći popis predlaže pisce i naslove na koje se učitelji/nastavnici mogu pozivati pri davanju preporuka za lektiru predviđenu Kurikulumom ili pri obradi različitih tema. Učitelj/nastavnik slobodan je birati djela prema vlastitom izboru, suvremena i klasična djela, kao i djela talijanskih i svjetskih autora.
Niccolò Ammaniti, Io non ho paura
Alessandro Baricco, Mr Gwyn, Seta, Oceano mare
Giorgio Bassani, Il giardino dei Finzi-Contini
Dino Buzzati, Il deserto dei Tartari
Italo Calvino, Il sentiero dei nidi di ragno, Se una notte d’inverno un viaggiatore
Carlo Cassola, La ragazza di Bube
Paulo Coelho, L’alchimista ili drugi naslov
Carlo Goldoni, La locandiera ili drugi naslov
Grazia Deledda, Canne al vento
Umberto Eco, Il nome della rosa
Dario Fo, Mistero buffo
Antonio Fogazzaro, Piccolo mondo antico
Ugo Foscolo, Le ultime lettere di Jacopo Ortis
Carlo E. Gadda, Quer pasticciaccio de via Merulana
Natalia Ginzburg, Lessico familiare
Pietro Giordano, La solitudine dei numeri primi
William Golding, Il signore delle mosche
Ernest Hemingway, Addio alle armi, Per chi suona la campana
Carlo Levi, Cristo si è fermato a Eboli
Primo Levi, Se questo è un uomo
Federico Garcia Lorca, Poema del canto profondo
Nelida M. Kruljac, Anna M. Mori, Bora
Nelida M. Kruljac, La valigia di cartone ili drugi naslov
Claudio Magris, Danubio, Microcosmi
Alessandro Manzoni, I promessi sposi
Dacia Maraini, La lunga vita di Marianna Ucria
Gabriel Garcia Marquez, Cent’anni di solitudine
Elsa Morante, La Storia, Menzogna e sortilegio
Alberto Moravia, Gli indifferenti
Robert Musil, L’uomo senza qualità
Pablo Neruda, Odi elementari
Pier Paolo Pasolini, Ragazzi di vita
Cesare Pavese, Prima che il gallo canti
Luigi Pirandello, Il fu Mattia Pascal, Novelle per un anno, Sei personaggi in cerca d’autore ili drugi naslov
Vasco Pratolini, Cronache di poveri amanti, Il quartiere
Osvaldo Ramous, ll cavallo di cartapesta, Lotta con l’ombra ed altri racconti, Tutte le poesie
Rainer M. Rilke, Le elegie duinesi
Antoine de Saint-Exupéry, Il piccolo principe
Leonardo Sciascia, Il giorno della civetta
Scipio Slataper, Il mio Carso, Sofocle, Antigone
Italo Svevo, La coscienza di Zeno, Senilità ili drugi naslov
Antonio Tabucchi, Sostiene Pereira
Susanna Tamaro, Va’ dove ti porta il cuore
John R. R. Tolkien, Il signore degli anelli
Giuseppe Tomasi di Lampedusa, Il gattopardo
Fulvio Tomizza, La miglior vita i ostali naslovi ovog autora
Giovanni Verga, I Malavoglia, Vita dei campi, Novelle rusticane
Elio Vittorini, Uomini e no, Conversazione in Sicilia
Giacomo Scotti
Mario Schiavato
Lucifero Martini
Eros Sequi
Umberto Matteoni
Anita Forlani
Ligio Zanini
Loredana Bogliun
Ester Sardoz Barlessi
Gianna Dallemulle Ausenak
Claudio Ugussi
Marisa Madieri
LINGUA ITALIANA/LINGUA E LETTERATURA ITALIANA
MEMBRI DELLA COMMISSIONE DI ESPERTI PER LA STESURA DEL CURRICOLO NOMINATI IN SEGUITO AL BANDO PUBBLICO
Matija Drandić, mag. philol. ital. et hist., Talijanska srednja škola »Dante Alighieri«, Pula/ Scuola Media Superiore Italiana »Dante Alighieri«, Pola (dal 2 gennaio 2019)
Anna Giugno Modrušan, mag. prim. educ., Osnovna škola – Scuola Elementare »Giuseppina Martinuzzi«, Pula – Pola
Ester Grubica, prof., Talijanska osnovna škola – Scuola Elementare Italiana »Bernardo Parentin«, Poreč – Parenzo
Patrizia Malusà Morožin, prof., Talijanska srednja škola Rovinj – Scuola Media Superiore Italiana Rovigno (dal 2 gennaio 2019)
Emili Marion Merle, prof., Srednja talijanska škola Rijeka/Scuola Media Superiore Italiana Fiume (fino al 31 maggio 2016)
Rosalia Massarotto, prof., Osnovna škola – Scuola Elementare »Dolac«, Rijeka – Fiume
doc. dr. sc . Gianna Mazzieri Sanković, Srednja talijanska škola Rijeka/Scuola Media Superiore Italiana Fiume i Sveučilište u Rijeci, Filozofski fakultet, Odsjek za talijanistiku/Università degli Studi di Fiume, Facoltà di Lettere e Filosofia, Dipartimento di Italianistica (fino al 31 maggio 2016)
Loredana Slacki, prof., Talijanska srednja škola »Dante Alighieri«, Pula/ Scuola Media Superiore Italiana »Dante Alighieri«, Pola (fino al 31 maggio 2016)
Sara Vrbaški, prof. Osnovna škola – Scuola Elementare »San Nicolò«, Rijeka – Fiume (voditeljica/capogruppo)
TRADUZIONE DALLA LINGUA ITALIANA ALLA LINGUA CROATA
Ozana Bugarin Geromella, prof., Talijanska srednja škola »Dante Alighieri«, Pula/ Scuola Media Superiore Italiana »Dante Alighieri«, Pola
Višnja Mijandrušić, prof., Talijanska srednja škola »Dante Alighieri«, Pula/ Scuola Media Superiore Italiana »Dante Alighieri«, Pola Sabina Omerčić Tiani, prof., Talijanska osnovna škola – Scuola Elementare Italiana »Bernardo Benussi» Rovinj – Rovigno
Nataša Paćelat, prof., Talijanska srednja škola Rovinj – Scuola media superiore Rovigno
COME LEGGERE IL CURRICOLO
Tabella A. Sistema dei curricoli nazionali elaborati nell’ambito della Riforma curricolare integrale
INTRODUZIONE
La Comunità Nazionale Italiana sul territorio del suo insediamento storico e nello status di minoranza autoctona gode, tra l'altro, del diritto all'educazione e alla formazione in lingua italiana, del diritto all’uso della propria lingua, parlata e scritta, formale e informale, nel settore privato e pubblico.
La lingua italiana rappresenta un patrimonio culturale della minoranza nazionale italiana, un elemento essenziale dell'identità di ogni allievo e il preliminare mezzo di accesso alla conoscenza. Il contesto linguistico-comunicativo è fondamentale per acquisire padronanza piena della lingua italiana e comunicare attivamente cogliendone le implicazioni e le sfumature di significato in rapporto alla situazione socio-culturale e storica, per interagire adeguatamente e in modo creativo sul piano linguistico in un’intera gamma di contesti formativi, di lavoro e cittadinanza attiva.
Destinatari dell’offerta formativa delle scuole con lingua d’insegnamento italiana sono sia gli allievi per i quali l'italiano è lingua materna (talvolta non unica), sia coloro che si accostano alla cultura italiana come ad un'importante opportunità di formazione, arricchimento e crescita personale, favorita dalla peculiarità plurilingue del territorio.
La denominazione Lingua italiana si riferisce alla disciplina insegnata nella scuola elementare, mentre la denominazione Lingua e letteratura italiana riguarda le scuole medie superiori. La disciplina, quale lingua materna, ha il compito, irrinunciabile e prioritario, di mantenere, valorizzare e promuovere la presenza storica della lingua, della letteratura, della cultura e dell'identità della Minoranza nazionale italiana sul territorio nazionale croato in visione di una comunicazione ampia e aperta con altre culture a contatto. Queste vanno conseguite in un contesto linguistico-sociale che non offre opportunità ulteriori di comunicazione, tenuto conto che la lingua italiana non è lingua veicolare nazionale. Considerando che l'ambiente sociale non presenta situazioni e occasioni comunicative in lingua italiana di particolare rilievo, la formazione in lingua italiana quale finalità generale assume un ruolo determinante.
Particolare attenzione va prestata alla cura dell’espressione dialettale, scritta e orale, e al rafforzamento della consapevolezza del valore del dialetto quale patrimonio culturale a rischio di estinzione.
A. DESCRIZIONE DELLA DISCIPLINA
Il Curricolo distingue lo sviluppo cognitivo e linguistico dell’allievo nei suoi vari livelli di apprendimento con l’obiettivo di stimolare le abilità che questi possiede e svilupparne di nuove.
Nel processo di apprendimento della lingua materna, della letteratura e nell’ampliamento della cultura è, pertanto, determinante la necessità di realizzare pienamente le aspirazioni individuali e le potenzialità personali.
La disciplina Lingua italiana/Lingua e letteratura italiana, quale lingua materna, è la disciplina cardine nel processo formativo, ossia nella verticale scolastica della Minoranza nazionale italiana nella Repubblica di Croazia. È, inoltre, veicolo di arricchimento linguistico, cognitivo, culturale, sociale, elemento fondamentale per educare al rispetto delle diversità, alla convivenza, alla cittadinanza democratica, alla consapevolezza della propria identità e della propria storia.
Per realizzare le finalità estese che il Curricolo prevede, è necessario che l’apprendimento della lingua italiana sia oggetto di specifiche attenzioni da parte di tutti i docenti, che in questa prospettiva coordineranno le loro attività. Sarà pertanto necessario che i docenti delle diverse discipline contribuiscano in sintonia con il docente di Lingua italiana/Lingua e letteratura italiana, all'apprendimento della stessa, per dare a tutti gli allievi l’opportunità di inserirsi adeguatamente nell’ambiente sociale e nei percorsi di formazione avendo come primo obiettivo il possesso della lingua in tutte le sue espressioni.
La competenza linguistica si trova al crocevia fra tutte le competenze declinate dal Curricolo nazionale e dalla Raccomandazione del Parlamento europeo e del Consiglio del 2006 e degli aggiornamenti successivi.
La consapevolezza dell’importanza dell’espressione culturale, insieme all’acquisizione di competenze legate alla comunicazione interculturale, costituisce l’elemento cardine della cosiddetta educazione alla cultura. La conoscenza culturale presuppone una cognizione del retaggio culturale locale (comprendente anche la cultura popolare), nazionale, europeo e della sua collocazione nel mondo. Una solida comprensione della propria cultura e un senso di identità possono costituire la base di un atteggiamento aperto verso le diverse espressioni culturali, il rispetto delle stesse e la coscienza dell'importanza dell'espressione creativa di idee, esperienze ed emozioni in un'ampia varietà di mezzi di comunicazione e in tutte le forme artistiche. A ciò la lingua italiana contribuisce con pianificate attività trasversali.
Aspetti specificamente riconducibili allo sviluppo della competenza in oggetto, sono: la coscienza della varietà delle lingue e l'unicità della loro funzione; il legame tra lingua e cultura; le variazioni di registri comunicativi; l’individuazione degli scopi, dell’aspetto verbale e non verbale della comunicazione; le caratteristiche del parlato, dello scritto, dell’ascolto e della lettura; le caratteristiche lessicali e la formazione delle parole; la convenzionalità della scrittura; la consultazione di dizionari, ecc.
Destinatari dell'offerta formativa delle scuole con lingua d'insegnamento italiana sono dunque allievi per i quali l'italiano è lingua materna (unica o accanto ad altre lingue) o chi considera l'accostamento alla cultura e civiltà italiane un'importante opportunità di formazione, arricchimento e crescita personale, favorita dalla peculiarità plurilingue del territorio.
In entrambi i casi, ma in particolare in quest'ultimo, assumono importanza primaria l'interesse e la motivazione ad apprendere la lingua italiana nel contesto scolastico, ma soprattutto la disponibilità e la volontà di praticare la lingua ed entrare in contatto con la cultura italiana al di fuori di esso, nella rete di relazioni e nella comunità di appartenenza.
Il presente Curricolo si colloca in una prospettiva di continuità, a partire dalla scuola elementare, e si propone di promuovere la piena acquisizione di competenze di livello elevato, fino alla conclusione della scuola media superiore.
L'incontro con le più diverse tipologie testuali consentirà l'integrazione tra aspetti autonomamente individuati ed elementi e nozioni oggetto di apprendimenti sistematici. L'esame dei testi letterari comprenderà momenti di analisi, confronto e valutazione riferiti a esperienze e preferenze personali, ma soprattutto a conoscenze e competenze di carattere letterario, storico, culturale e sociale.
Infine, gli allievi sperimenteranno creativamente diverse forme e linguaggi in cui possono trovare espressione concetti, pensieri, sentimenti, fatti e opinioni in forma sia orale sia scritta. Nel processo d’insegnamento e apprendimento si cureranno gli aspetti di gratificazione legati all’utilizzo della lingua sia nella funzione comunicativa, sia nella sua funzione estetica.
L’abilitazione alla comunicazione in lingua italiana standard è la competenza di base per l’apprendimento di altre materie di insegnamento per cui la Lingua italiana/Lingua e letteratura italiana si insegna a tutti i livelli formativi.
B. OBIETTIVI FORMATIVI DELLO STUDIO DELLA LINGUA ITALIANA /LINGUA E LETTERATURA ITALIANA
Gli obiettivi del presente Curricolo di Lingua italiana/Lingua e letteratura italiana sono in funzione dello sviluppo delle otto competenze, la cui acquisizione è stata indicata dal Parlamento e dal Consiglio d'Europa quale proposito fondamentale del processo di educazione permanente. La prima delle competenze in oggetto è la comunicazione nella madre lingua, ovvero l'utilizzo del patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana secondo le esigenze comunicative nei vari contesti.
Ciò si realizza all'interno di quattro aree di competenza.
1) L’acquisizione di competenza comunicativa, intesa come:
a) consolidamento, acquisizione e sviluppo di abilità e conoscenze riguardanti le attività ricettive, produttive e di interazione comunicativa;
b) acquisizione di conoscenze riguardanti gli aspetti extralinguistici e interculturali implicati nella comunicazione (cinesica, prossemica, oggettemica, vestemica);
c) acquisizione e sviluppo di efficaci strategie di automonitoraggio e autoregolazione della prestazione comunicativa, per quanto attiene agli aspetti verbali, extralinguistici e interculturali implicati nella comunicazione.
2) L’acquisizione di competenza testuale, intesa come:
a) consolidamento, acquisizione e sviluppo di abilità e conoscenze implicate nella ricezione, valutazione, pianificazione, produzione e revisione di testi narrativi, regolativi, descrittivi, espositivi, argomentativi;
b) consolidamento, acquisizione e sviluppo di ottimali strategie di automonitoraggio e autoregolazione della comprensione di testi narrativi, regolativi, descrittivi, espositivi, argomentativi;
c) consolidamento, acquisizione e sviluppo di ottimali strategie di pianificazione, stesura e revisione di testi narrativi, regolativi, descrittivi, espositivi, argomentativi.
3) L’obiettivo principale dell’educazione letteraria è l'acquisizione di consapevolezza letteraria e di capacità di espressione culturale, intesa come:
a) consolidamento e sviluppo di abilità e conoscenze implicate nell’individuazione e descrizione delle caratteristiche dei diversi generi letterari (narrativa, lirica, epica, drammatica) ma anche di opere teatrali, cinematografiche e altre forme espressive, intese sia come oggetto di fruizione, confronto e giudizio, sia come modelli per sperimentare e cimentare la propria espressività;
b) consolidamento e sviluppo di abilità e conoscenze implicate nella ricezione, analisi e valutazione di testi narrativi di svago, racconti e romanzi d'autore;
c) consolidamento e sviluppo di abilità e conoscenze implicate nella ricezione, analisi e valutazione di testi poetici epici, lirici, didascalici;
d) consolidamento e sviluppo di abilità e conoscenze implicate nella ricezione, analisi e valutazione di testi drammatici;
e) consolidamento e sviluppo di abilità e conoscenze implicate nella contestualizzazione, interpretazione e valutazione di opere, temi, periodi, movimenti, correnti, autori particolarmente significativi della letteratura italiana e mondiale;
f) incoraggiamento e sviluppo di sensibilità, abilità e conoscenze utili a favorire l'espressione del proprio vissuto in forme narrative, liriche e/o drammatiche.
4) La finalità della riflessione sulla lingua è l'acquisizione di competenze linguistiche e metalinguistiche, intese come:
a) consolidamento, acquisizione e sviluppo di conoscenze dichiarative e abilità procedurali riguardanti la lingua italiana nei suoi diversi aspetti (fonologia, grafematica, morfologia, sintassi, lessico e formazione delle parole, varietà linguistiche e geografiche, registri, linguaggi settoriali);
b) consolidamento, acquisizione e sviluppo di ottimali strategie di automonitoraggio e autoregolazione della comprensione e produzione linguistica, per quanto attiene alla fonologia, grafematica, morfologia, sintassi, al lessico, all'uso di registri e/o linguaggi settoriali e/o varietà linguistiche;
c) acquisizione di abilità utili a migliorare la competenza comunicativa attraverso attività di confronto e riflessione sulle somiglianze e differenze tra sistemi linguistici di altre lingue parlate e/o studiate.
Da queste aree di competenza si evincono i seguenti obiettivi formativi dello studio della Lingua italiana/Lingua e letteratura italiana a conseguimento dei quali l’allievo:
1) padroneggia le fondamentali abilità linguistiche nel campo dell’ascolto, del parlato, dello scritto e della lettura;
2) analizza ed interpreta in modo funzionale varie tipologie di testo e sviluppa una necessità di lettura atta allo studio, al piacere e all’arricchimento della propria conoscenza del mondo e della propria capacità espressiva ed interpretativa;
3) utilizza e produce testi di vario genere aventi strutture, scopi, intenzioni comunicative, contenuti e stili diversi, articola il proprio pensiero critico e si esprime in modo creativo e autonomo ampliando le proprie vedute e perfezionando i valori etici ed estetici;
4) usa varie fonti e valuta la loro corrispondenza all’argomento trattato, valuta l’importanza delle informazioni che riesce a reperire e sulle quali sviluppa un pensiero critico; contestualizza i testi e identifica le relazioni tra questi riconoscendone le intenzioni comunicative;
5) individua, accetta e rispetta, in prospettiva interculturale, i valori, gli elementi di identità e di diversità tra la cultura minoritaria (CNI), quella italiana e le culture di altri paesi;
6) conosce ed interpreta le tappe fondamentali che hanno caratterizzato il processo di sviluppo della letteratura italiana e identifica gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale dalle origini ai giorni nostri riconoscendo le linee essenziali della storia delle idee, della cultura e della letteratura.
C. GLI AMBITI DEL CURRICOLO DI LINGUA ITALIANA/LINGUA E LETTERATURA ITALIANA
La disciplina Lingua italiana/Lingua e letteratura italiana comprende quattro ambiti inscindibili l’uno dall’altro in quanto interdipendenti, i quali si basano sulle abilità linguistiche di base (ascolto, parlato, scrittura e lettura) come segue:
COMUNICAZIONE ORALE (ascolto e parlato) – ambito basato sull’abilità verbale-linguistica di comprendere e usufruire, quanto produrre testi/messaggi orali per un’interazione sociale efficace. Si protrae dalla prima classe elementare a quella finale della scuola media superiore.
SCRITTURA – basato sulla necessità di comprendere ed usufruire di qualsiasi tipo di testo scritto, nonché sull’abilità di produrre testi per gli scopi più vari. Questo ambito viene sviluppato dalla prima classe elementare a quella finale della scuola media superiore.
LETTURA/LETTERATURA – comprende l’analisi testuale, si estende dalla prima all’ottava classe elementare come LETTURA e si sviluppa, in prima media superiore, nell’ambito LETTERATURA, naturale proseguimento riguardante la capacità di affrontare in modo funzionale varie tipologie di testo e la storia della letteratura italiana.
RIFLESSIONE SULLA LINGUA – è il quarto ambito, trasversale e di supporto agli altri tre, con lo scopo di portare ad una progressiva consapevolezza e sicurezza nell’uso dello strumento linguistico. Viene elaborato dalla prima classe elementare fino a quella finale della scuola media superiore.
1. Comunicazione orale (ascolto e parlato)
L’ambito specifico della comunicazione orale riguarda la partecipazione a scambi comunicativi in contesti diversi e lo sviluppo di competenze relative all’ascolto e all’espressione orale fino a raggiungerne la completa padronanza.
Questo tipo di abilità rappresenta il modo naturale con cui l'allievo entra in rapporto con il mondo che lo circonda. L'ambiente scolastico ha il compito di sviluppare e sistematizzare gradualmente la capacità di ascoltare ed esprimersi in modo sempre più esauriente, interagire in contesti diversi, elaborare il pensiero attraverso l'oralità, dalla comunicazione formale a quella informale, e infine comprendere discorsi e testi di varia tipologia. A scuola viene promossa la capacità di ampliare il lessico, ascoltare e produrre discorsi per scopi diversi, man mano più articolati e meglio pianificati. La pratica delle abilità linguistiche orali nell'ambiente scolastico attraversa l'esperienza dei diversi usi della lingua (comunicativi, cognitivi, espressivi, argomentativi ed euristici).
2. Scrittura
L’ambito della scrittura riguarda la capacità di conoscere e applicare i procedimenti appropriati di scrittura producendo testi di vario genere aventi strutture, contenuti, funzioni e stili diversi, testi nei quali l’allievo articola il proprio pensiero critico riuscendo ad esprimersi in modo creativo ed autonomo ampliando le proprie vedute, i valori etici ed estetici.
La pratica della scrittura viene introdotta gradualmente, in tempi all'inizio distesi, con attività didattiche diversificate e un approccio interdisciplinare. Scrivere un testo è un processo complesso, caratterizzato da fasi specifiche: ideazione, pianificazione, prima stesura, revisione e correzione. La dimestichezza con i testi permetterà all'allievo di trovare i modelli che ne sono alla base e di utilizzarli come punti di riferimento nelle proprie intenzioni comunicative, sperimentando sin dai primi anni le potenzialità espressive della lingua italiana.
3. Lettura/Letteratura
3.1. Lettura
L'ambito della lettura riguarda la capacità di affrontare in modo funzionale varie tipologie di testo e sviluppare una necessità di lettura atta allo studio, al piacere e all'arricchimento della propria conoscenza del mondo e delle proprie capacità espressive. Riguarda, inoltre, la capacità di riconoscere, comprendere e valorizzare i testi della tradizione letteraria italiana e mondiale.
Inizialmente la pratica della lettura viene proposta come momento di socializzazione e di discussione sui contenuti appresi, ma allo stesso tempo diventa momento di ricerca personale e autonoma, che porterà allo sviluppo della concentrazione e della riflessione critica. Si tratta pertanto di un'attività estremamente utile per favorire il processo di maturazione dell'allievo. La nascita del gusto per la lettura produce un aumento di curiosità, sviluppa la fantasia e il piacere della ricerca. Leggere vuol dire acquisire strategie e tecniche, e la lettura va praticata su un'ampia gamma di testi. Nel percorso scolastico assumerà sempre maggiore importanza la lettura intesa come modo per soddisfare il piacere estetico dell'incontro con il testo letterario e man mano consapevolizzare le proprie scelte intellettuali.
3.2. Letteratura
L'educazione letteraria si riferisce alla cognizione della ricchezza e varietà della tradizione letteraria italiana nel contesto europeo e mondiale, dell'apporto culturale, etico e civile degli autori, della valorizzazione della rispettiva dimensione estetica in una contestualizzazione storica di autori, opere, movimenti letterari e culturali. Riguarda, inoltre, la capacità di riconoscere, comprendere e valorizzare i testi della tradizione letteraria e popolare.
Contempla in sé i campi della lettura e della testualità e concerne la capacità di affrontare in modo funzionale varie tipologie di testo sviluppando una necessità di lettura atta allo studio, al piacere e all'arricchimento della propria conoscenza del mondo, della propria capacità espressiva e del pensiero critico.
4. Riflessione sulla lingua
All’ambito specifico della riflessione sulla lingua compete la lingua nei suoi diversi aspetti e nell’uso attivo che ne viene fatto nella comunicazione.
Considerata la predisposizione naturale degli allievi a riflettere sulla lingua, sarà compito del docente portarli dalla grammatica »innata« a quella »cosciente«, per acquisire una progressiva consapevolezza e sicurezza nell'uso dello strumento linguistico. Nei primi anni di scuola l'uso della lingua e la riflessione su di essa vanno pertanto curate parallelamente. L'ortografia va acquisita e automatizzata nei primi anni di scuola, mentre successivamente è costantemente monitorata. La riflessione sulla lingua fa riferimento alle strutture sintattiche delle frasi semplici e complesse, alle parti del discorso, agli elementi di coesione (i vari connettivi), al lessico e alle varianti più diffuse della lingua e dei dialetti italiani.
Senza l’introduzione di troppa terminologia specifica, quest'ambito contribuisce a una maggiore flessibilità nella comprensione dei testi, nella discussione riguardo alle proprie produzioni nonché nello sviluppo del pensiero. S'intreccia contemporaneamente con la riflessione sulle altre lingue studiate dall'allievo in un contesto bilingue e aiuta a sviluppare le capacità di categorizzare, connettere, analizzare, eseguire induzioni e deduzioni, usando di fatto un metodo scientifico. In questo ambito si fa riferimento anche al lessico, nel momento in cui ne vengono esplorate e definite le caratteristiche fondamentali (per esempio le relazioni di significato e i meccanismi di formazione delle parole
D. ESITI FORMATIVI DELLA DISCIPLINA LINGUA ITALIANA/LINGUA E LETTERATURA ITALIANA
Gli esiti formativi si sviluppano progressivamente dalla prima classe della scuola elementare alla quarta classe della scuola media superiore. Il numero delle ore per il Curricolo di Lingua italiana nelle scuole elementari è distribuito come segue:
175+175+175+175+175+175+140+140
Il numero delle ore per il Curricolo di Lingua e letteratura italiana nelle scuole medie superiori è distribuito come segue:
• Indirizzi liceali: 140+140+140+128
• Indirizzi professionali: 140+140+140+128
• Indirizzi professionali: 105+105+105+96.
All'interno degli ambiti gli esiti formativi sono stati raggruppati in base alle diverse abilità che s’intende sviluppare. Ogni esito viene presentato con la sua denominazione, l’elaborazione e il relativo livello d’apprendimento ancorato al »Buono«.
Alcuni esiti assolti e consolidati si concludono in determinate classi mentre ne vengono introdotti di nuovi in quelle successive.
L'elaborazione degli esiti si articola in contenuti e attività man mano più complessi e ciò permette agli allievi lo sviluppo di abilità, conoscenze, competenze, valori e opinioni.
Nell’elaborazione dei singoli esiti vengono determinati, in maniera più precisa, i contenuti e le attività dell'esito stesso.
Il livello di apprendimento buono indica in linea di massima il livello di apprendimento medio per il dato esito. Partendo da questo livello di apprendimento, il docente costruirà una scala numerica di valore calibrata su criteri di valutazione per i livelli superiori oppure inferiori attribuendo il voto corrispondente alla scala numerica di valore dall'uno (1) al cinque (5). Il livello di apprendimento buono determina indirettamente il voto buono delle conoscenze, delle abilità, delle competenze apprese e dell'atteggiamento assunto.
La presentazione degli esiti sotto forma di tabella facilita la lettura del documento stesso. Nel primo blocco di tabelle gli esiti vengono presentati all’interno degli ambiti, in progressione orizzontale per classe. Nel secondo blocco di tabelle si distinguono gli esiti in progressione verticale suddivisi per ambiti e per classe, dalla prima elementare alla quarta media superiore; in orizzontale l’elaborazione ed il relativo livello di apprendimento dell’esito. Le tabelline includono i Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi e le Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito. Si tratta di indicazioni su che cosa e come svolgere l’attività didattica al fine di facilitare la programmazione dell’intervento didattico e segnalare la necessità dello svolgimento dei contenuti indicati. Nel Curricolo di Lingua italiana, queste due voci sono inserite alla fine di ogni singolo ESITO, mentre, nel Curricolo di Lingua e letteratura italiana, sono inserite alla fine di ogni singolo AMBITO.
In relazione alla realizzazione dei contenuti riguardanti l’ambito della letteratura vengono riportate e indicate con l’asterisco alcune note relative i temi specifici: autori e opere. Onde evitare precisazioni troppo vincolanti riferite ai docenti di Lingua e letteratura italiana, e nella consapevolezza del continuo aggiornamento di dati e richieste da parte del Centro nazionale per la valutazione esterna (NCVVO), si rimanda alla consultazione dei documenti ufficiali del Centro nazionale per la valutazione esterna al fine di consentire agli allievi una maggiore padronanza della materia anche in ottemperanza alle indicazioni contenute nelle linee guida della maturità di stato.
La raccomandazione relativa all’ambito della letteratura si riferisce al compito del docente di preparare il discente alla maturità di stato nella piena consapevolezza della libertà di gestione progressiva degli argomenti che il Curricolo nazionale di lingua e letteratura italiana concede.
Circa le letture curricolari e libere viene indicato solo il numero annuale da svolgere mentre il titolo delle opere è a discrezione dei docenti e, nel caso di letture libere, a volte pure degli allievi.
L’elenco di libri riportato in allegato al Curricolo nazionale di lingua e letteratura italiana ha valore indicativo.
CONTRASSEGNO | ILLUSTRAZIONE DEI CONTRASSEGNI |
A | Ambito: Comunicazione orale |
B | Ambito: Scrittura |
C | Ambito: Lettura/Letteratura |
D | Ambito: Riflessione sulla lingua |
SE LIT A.1. | Ambito: Comunicazione orale, Classe prima elementare |
SE LIT B.1.1. | Ambito: Scrittura, Classe prima elementare, Esito primo |
Legenda illustrativa dei contrassegni degli esiti formativi |
Esiti formativi della disciplina Lingua italiana suddivisi per ambiti dalla I alla classe IV della scuola elementare
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | |||
I classe | II classe | III classe | IV classe |
INTERAZIONE ORALE SE LIT A.1.1. L’allievo partecipa a scambi comunicativi rispettando le regole della conversazione e formula messaggi chiari e pertinenti. | INTERAZIONE ORALE SE LIT A.2.1. L’allievo partecipa a scambi comunicativi formulando messaggi chiari e pertinenti, racconta le proprie esperienze, rispettando le regole della conversazione formale e informale. | INTERAZIONE ORALE SE LIT A.3.1. L’allievo partecipa a scambi comunicativi formulando messaggi chiari e pertinenti, racconta le proprie esperienze, esprime i propri pensieri e sentimenti rispettando le regole della conversazione formale e informale. | INTERAZIONE ORALE SE LIT A.4.1. L’allievo partecipa a scambi comunicativi con coetanei e adulti formulando messaggi chiari e pertinenti, rispettando le regole della conversazione formale e informale, in un registro appropriato. |
ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.1.2. L’allievo ascolta e comprende testi di vario tipo e ne individua le informazioni principali. | ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.2.2. L’allievo ascolta, comprende ed espone testi di vario tipo e ne individua le informazioni principali. | ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.3.2. L’allievo ascolta e comprende l’argomento, le informazioni principali di un discorso o di un testo; espone testi orali rispettando l’ordine spazio-temporale. | ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.4.2. L’allievo ascolta e comprende l’argomento, le informazioni principali di un discorso o di un testo; espone testi orali in forma logica e articolata. |
B) SCRITTURA | |||
TECNICA DI SCRITTURA SE LIT B.1.1. L’allievo scrive lettere, parole e frasi con grafia chiara, utilizzando i grafemi appresi. SE LIT B.1.2. L’allievo scrive lettere, parole e frasi in corsivo con grafia chiara. | RIELABORAZIONE SE LIT B.2.1. L’allievo scrive testi, di vario tipo in rapporto al proprio vissuto e allo sviluppo linguistico seguendo tracce guida; rielabora i testi completandoli, trasformandoli. | RIELABORAZIONE SE LIT B.3.1. L’allievo scrive testi di vario tipo in rapporto al proprio vissuto e allo sviluppo linguistico seguendo tracce guida; rielabora i testi completandoli, trasformandoli. | RIELABORAZIONE SE LIT B.4.1. L’allievo scrive testi chiari e coerenti di vario tipo e argomento; esprime esperienze, emozioni, stati d’animo e opinioni legati al vissuto e al percorso di studio. |
PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.1.3. L’allievo scrive brevi frasi in rapporto al proprio vissuto e allo sviluppo linguistico. | PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.2.2. L’allievo compone testi chiari e coerenti di vario tipo; esprime esperienze, emozioni, stati d’animo legati al vissuto e al percorso di studio. | PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.3.2. L’allievo compone testi chiari e coerenti di vario tipo; esprime esperienze, emozioni, stati d’animo legati al vissuto e al percorso di studio. | PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.4.2. L’allievo scrive testi chiari e coerenti di vario tipo e argomento; esprime esperienze, emozioni, stati d’animo e riflessioni legati al vissuto e al percorso di studio. |
C) LETTURA | |||
TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.1.1. L’allievo legge e comprende testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie il tema e formula semplici giudizi personali. | TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.2.1. L'allievo padroneggia la lettura sia nella modalità ad alta voce sia in quella silenziosa; comprende in modo autonomo testi di vario tipo, ne coglie il tema e formula semplici giudizi personali. | TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.3.1. L’allievo legge e comprende testi di vario tipo; usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie il tema e formula giudizi personali. | TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.4.1. L’allievo legge e comprende testi di vario tipo, ne individua il senso globale e le informazioni principali, utilizzando strategie di lettura adeguate agli scopi; usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie il tema e formula giudizi personali. |
STRUTTURA SE LIT C.2.2. L’allievo riconosce la struttura di testi semplici di vario tipo. | STRUTTURA SE LIT C.3.2. L'allievo riconosce la struttura di testi più complessi di vario tipo. | STRUTTURA SE LIT C.4.2. L’allievo riconosce gli elementi strutturali caratteristici dei testi appresi e ne distingue il tipo, sintetizza e formula giudizi personali. | |
LETTURA SE LIT C.1.2. L’allievo legge testi della letteratura dell’infanzia, sia assegnati sia scelti secondo il proprio interesse. | LETTURA SE LIT C.2.3. L’allievo legge testi della letteratura dell’infanzia, sia assegnati sia scelti secondo il proprio interesse; esprime pensieri e sensazioni e li collega con il proprio vissuto. | LETTURA SE LIT C.3.3. L’allievo legge testi della letteratura dell’infanzia, sia assegnati sia scelti secondo il proprio interesse, esprime pensieri e sensazioni e li collega con il proprio vissuto. | LETTURA SE LIT C.4.3. L’allievo legge testi della letteratura dell’infanzia, sia assegnati sia scelti secondo il proprio interesse, esprime pensieri e sensazioni e li collega con il proprio vissuto. |
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | |||
GRAMMATICA SE LIT D.1.1. L’allievo riconosce e usa le principali convenzioni ortografiche; comprende la struttura della frase e utilizza i principali segni d’interpunzione. | GRAMMATICA SE LIT D.2.1. L’allievo riconosce e usa le principali convenzioni ortografiche, comprende la struttura della frase, utilizza i principali segni d’interpunzione e riconosce le parti essenziali del discorso. | GRAMMATICA SE LIT D.3.1. L’allievo riconosce e usa le convenzioni ortografiche e le nozioni grammaticali nella produzione scritta; conosce le parti del discorso. | GRAMMATICA SE LIT D.4.1. L’allievo conosce e applica le conoscenze fondamentali relative alle convenzioni ortografiche, alle parti del discorso, all’organizzazione sintattica della frase semplice e ai principali connettivi. |
LESSICO SE LIT D.1.2. L’allievo amplia gradualmente il lessico e usa in modo appropriato le parole man mano apprese. | LESSICO SE LIT D.2.2. L’allievo amplia il lessico e usa in modo appropriato le parole man mano apprese riflettendo parole ed espressioni presenti nei testi per ampliare il lessico d’uso. | LESSICO SE LIT D.3.2. L’allievo amplia il patrimonio lessicale ragionando sul significato delle parole, operando semplici ricerche sul dizionario e distingue differenze e analogie tra lingue/dialetti, riflette sui testi propri e altrui per cogliere le differenze lessicali. | LESSICO SE LIT D.4.2. L’allievo amplia il patrimonio lessicale ragionando sul significato delle parole, operando semplici ricerche sul dizionario e distingue differenze e analogie tra lingue/dialetti, riflette sui testi propri e altrui per cogliere le varie accezioni. |
Esiti formativi della disciplina Lingua italiana suddivisi per ambiti dalla V alla classe VIII della scuola elementare
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | |||
V classe | VI classe | VII classe | VIII classe |
INTERAZIONE ORALE SE LIT A.5.1. L’allievo ascolta in modo attivo, esprime con un atteggiamento corretto le proprie opinioni, le esperienze personali e di studio, le sensazioni e gli stati d’animo. | INTERAZIONE ORALE SE LIT A.6.1. L’allievo ascolta in modo attivo, coglie le posizioni altrui, esprime opinioni ed esperienze personali e di studio in modo logico e cronologico, con registro adeguato, riconoscendo lo scopo della comunicazione. | INTERAZIONE ORALE SE LIT A.7.1. L’allievo interagisce nella comunicazione in modo attivo e consapevole, è in grado di cogliere informazioni specifiche del parlato, le caratteristiche, lo scopo della comunicazione; riesce a fare ipotesi sul contenuto. | INTERAZIONE ORALE SE LIT A.8.1. L’allievo interagisce nella comunicazione in modo attivo e consapevole; ascolta e comprende testi di vario tipo, riconoscendone la fonte; elabora opinioni su problemi riguardanti vari ambiti culturali e sociali. |
ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.5.2. L’allievo ascolta e comprende testi orali; organizza un discorso orale su un tema affrontato in classe con una breve argomentazione preparata in precedenza. | ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.6.2. L’allievo ascolta e comprende testi orali organizza un discorso orale su un tema affrontato in classe con una breve argomentazione preparata in precedenza. | ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.7.2. L’allievo ascolta e comprende testi orali; organizza un discorso orale su un tema affrontato in classe con un’argomentazione preparata in precedenza. | ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.8.2. L’allievo ascolta e comprende testi orali; organizza un discorso orale su un tema affrontato in classe con un’argomentazione. |
B) SCRITTURA | |||
RIELABORAZIONE SE LIT B.5.1. L’allievo rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma. | RIELABORAZIONE SE LIT B.6.1. L’allievo rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma, parafrasa. | RIELABORAZIONE SE LIT B.7.1. L’allievo rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma, parafrasa. | RIELABORAZIONE SE LIT B.8.1. L’allievo rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma, parafrasa. |
PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.5.2. L’allievo scrive testi coerenti e coesi, di vario tipo, legati all’esperienza e allo studio, ne organizza la struttura e utilizza tecniche di scrittura. | PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.6.2. L’allievo scrive testi coerenti e coesi, di vario tipo, legati all’esperienza e allo studio, ne organizza la struttura e utilizza tecniche di scrittura. | PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.7.2. L’allievo scrive testi, coerenti e coesi, di vario tipo, corretti nella forma e nel contenuto. | PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.8.2. L’allievo scrive testi coerenti e coesi di vario tipo, corretti nella forma e nel contenuto. |
C) LETTURA | |||
TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.5.1. L’allievo legge e comprende in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie gli elementi caratteristici e formula giudizi personali. | TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.6.1. L’allievo legge e comprende in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie gli elementi caratteristici e formula giudizi personali. | TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.7.1. L’allievo legge e comprende in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie il tema e formula giudizi personali. | TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.8.1. L’allievo legge e comprende in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie il tema e formula giudizi personali. |
STRUTTURA SE LIT C.5.2. L’allievo riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo e ne individua le tecniche di scrittura. | STRUTTURA SE LIT C.6.2. L’allievo riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo e ne individua le tecniche di scrittura. | STRUTTURA SE LIT C.7.2. L’allievo riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo e ne individua le tecniche di scrittura. | STRUTTURA SE LIT C.8.2. L’allievo riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo e ne individua le tecniche di scrittura. |
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | |||
GRAMMATICA SE LIT D.5.1. L’allievo conosce e applica le fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche; riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni fondamentali relative all’organizzazione sintattica della frase semplice, alle parti del discorso e ai principali connettivi. | GRAMMATICA SE LIT D.6.1. L’allievo conosce e applica le fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche; riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni fondamentali relative all’organizzazione sintattica della frase semplice, alle parti del discorso e ai principali connettivi | GRAMMATICA SE LIT D.7.1. L’allievo conosce e applica le fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche; riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni fondamentali relative all’organizzazione sintattica della frase semplice e del periodo, alle parti del discorso e ai connettivi. | GRAMMATICA SE LIT D.8.1. L’allievo conosce e applica le convenzioni ortografiche e fonologiche; riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni relative all’organizzazione sintattica della frase semplice e del periodo, alle parti del discorso e ai connettivi; possiede nozioni sulla storia della lingua italiana; distingue lingua e dialetto. |
LESSICO SE LIT D.5.2. L’allievo comprende che le parole hanno diverse accezioni e coglie il significato delle parole nel testo; è consapevole che nella comunicazione sono usate varietà diverse di lingue e dialetti, utilizza strumenti di consultazione. | LESSICO SE LIT D.6.2. L’allievo comprende che le parole hanno diverse accezioni e coglie il significato delle parole nel testo; è consapevole che nella comunicazione sono usate varietà diverse di lingue e dialetti, utilizza strumenti di consultazione. | LESSICO SE LIT D.7.2. L’allievo coglie differenze e analogie tra lingue/dialetti diversi e il loro uso sociale (registri) e comunicativo; comprende e applica in situazioni diverse le conoscenze fondamentali relative al lessico ie alla comunicazione; utilizza strumenti di consultazione. | LESSICO SE LIT D.8.2. L’allievo coglie differenze e analogie tra lingue/dialetti diversi e il loro uso sociale (registri) e comunicativo; comprende e applica in situazioni diverse le conoscenze fondamentali relative al lessico e alla comunicazione; utilizza strumenti di consultazione. |
Esiti formativi della disciplina Lingua e letteratura italiana suddivisi per ambiti dalla I alla classe IV della scuola media superiore
Gli esiti per le scuole medie superiori italiane presentano la stessa forma per tutti gli indirizzi di studio. La disciplina Lingua e letteratura italiana ha un’importanza fondamentale nello sviluppo non solo delle competenze linguistiche in madrelingua italiana, ma anche a livello dello sviluppo dell'identità. Nel contesto istro-quarnerino questo fatto assume ancora più importanza per la posizione ed il ruolo della lingua della Comunità Nazionale Italiana nel territorio d’insediamento storico. Indipendentemente dall'indirizzo di studio la disciplina deve ricoprire ogni ambito in modo da formare generazioni di cittadini consapevoli e orgogliosi della propria identità e del proprio retaggio linguistico e culturale.
Le differenze fra le tre varianti del Curricolo, sviluppate di seguito nel presente documento (per gli indirizzi: liceali, per gli indirizzi professionali con monte ore annuo di 140 ore e per quelli professionali con monte ore annuo di 105 ore), si esprimono nelle diverse incidenze degli ambiti e nella diversa elaborazione degli esiti. Le incidenze degli ambiti sono sistematicamente presentate in forma di grafico alla fine di ogni classe. Nei licei l'ambito predominante è quello della Letteratura, mentre nei professionali predominano gli ambiti della Comunicazione orale (ascolto e parlato) e della Scrittura. Tale differenziazione è giustificata dalla natura stessa degli indirizzi che hanno obiettivi formativi differenti in quanto preparano gli allievi a specifici profili professionali. In conseguenza di ciò, l'elaborazione degli esiti, per quel che riguarda le varianti del Curricolo professionale, si concentra a sviluppare le competenze di un uso più funzionale e pragmatico della lingua, soprattutto in riferimento alle abilità relative ai linguaggi settoriali in sintonia agli interessi specifici degli indirizzi professionali. La differenza fra le due varianti del Curricolo professionale, rispettivamente con monte ore annuo di 140 ore e 105 ore, oltre nell’incidenza degli esiti, si esprime anche nella diversa quantità di contenuti da elaborare.
L’esito formativo »Valorizzazione di testi letterari e non« (SMS LLI C.1.2. e SMS LLI C.2.2.) non è presente nei primi due anni di studio, bensì compare nel terzo e quarto anno di studio, quando l'allievo è in grado di sviluppare un proprio pensiero critico e di valorizzare vari testi letterari e non, identificando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica della tradizione letteraria.
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | |||
I classe | II classe | III classe | IV classe |
COMUNICAZIONE SMS LLI A.1.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessari per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | COMUNICAZIONE SMS LLI A.2.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessario per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | COMUNICAZIONE SMS LLI A.3.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessario per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | COMUNICAZIONE SMS LLI A.4.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessario per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. |
SMS LLI A.1.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. | SMS LLI A.2.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. | SMS LLI A.3.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete | SMS LLI A.4.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. |
B) SCRITTURA | |||
SMS LLI B.1.1. L’allievo usa in modo corretto strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | SMS LLI B.2.1. L’allievo usa in modo corretto strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | SMS LLI B.3.1. L’allievo padroneggia strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | SMS LLI B.4.1. L’allievo padroneggia strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. |
C) LETTERATURA | |||
FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.1.1. L’allievo legge, comprende, individua e pone in relazione testi letterari e non. Nella lettura attiva discerne e adatta le informazioni. | FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.2.1. L’allievo legge e riflette criticamente su testi letterari e non. Nella lettura attiva discerne e adatta le informazioni. | FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.3.1. L’allievo legge e riflette criticamente su testi letterari e non. Nella lettura attiva interpreta e giudica le informazioni. | FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.4.1. L’allievo legge e riflette criticamente su testi letterari e non. Nella lettura attiva interpreta e giudica le informazioni. |
VALORIZZAZIONE DI TESTI LETTERARI E NON SMS LLI C.1.2. / | VALORIZZAZIONE DI TESTI LETTERARI E NON SMS LLI C.2.2. / | VALORIZZAZIONE DI TESTI LETTERARI E NON SMS LLI C.3.2. L’allievo valorizza testi letterari e non, identificando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica. | VALORIZZAZIONE DI TESTI LETTERARI E NON SMS LLI C.4.2. L’allievo valorizza testi vari spiegando e formulando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica. |
CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.1.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali individuando attraverso i testi lo sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.2.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali individuando attraverso i testi lo sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.3.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali confrontando, in una prospettiva europea, il processo di sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.4.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali confrontando, in una prospettiva europea, il processo di sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. |
RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.1.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo medievale cogliendone il pensiero e la poetica. | RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.2.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo dall’Umanesimo al Barocco, cogliendone il pensiero e la poetica. | RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.3.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo dal Settecento all’Ottocento cogliendone il pensiero e la poetica. | RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.4.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo novecentesco e contemporaneo cogliendone il pensiero e la poetica. |
LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.1.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte riconoscendone i significati. | LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.2.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte, riconoscendone i significati. | LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.3.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte, riconoscendone i significati, rielaborandoli nel suo processo evolutivo e nella maturità delle proprie vedute. | LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.4.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte, riconoscendone i significati, rielaborandoli nel suo processo evolutivo e nella maturità delle proprie vedute. |
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | |||
CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.1.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.2.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.3.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.4.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. |
GRAMMATICA SMS LLI D.1.2. L’allievo si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica e padroneggia gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. Nel discorso/ascolto attivo discerne e adatta le informazioni. L’allievo usa correttamente le strutture della lingua. | GRAMMATICA SMS LLI D.2.2. L’allievo usa correttamente gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. Nel discorso/ascolto attivo discerne e adatta le informazioni. | GRAMMATICA SMS LLI D.3.2. L’allievo si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica, orale e scritta a tutti i livelli. | GRAMMATICA SMS LLI D.4.2. L’allievo si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica e padroneggia gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. |
LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.1.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.2.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.3.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.4.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. |
Elaborazione degli esiti formativi della disciplina Lingua italiana dalla classe I alla classe VIII della scuola elementare
I CLASSE – 175 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
INTERAZIONE ORALE SE LIT A.1.1. L’allievo partecipa a scambi comunicativi rispettando le regole della conversazione e formula messaggi chiari e pertinenti. | – assume un atteggiamento di ascoltatore attivo e attento, usa anche il linguaggio non verbale (cenni di approvazione/disapprovazione, mimica e gesti); – ascolta attentamente e non interrompe l’interlocutore, rispettando le regole convenzionali della conversazione (aspetta il proprio turno prima di parlare); – ascolta, memorizza e comprende semplici richieste, comandi, istruzioni, regole di gioco e risponde con comportamenti adeguati; – pronuncia correttamente le parole facendo particolare attenzione alle consonanti geminate e al fonema L; – pone domande per chiedere informazioni e fornisce spiegazioni chiare e complete; – risponde a domande poste dal docente o/e dai compagni usando un lessico appropriato; – racconta esperienze personali e brevi storie; – interviene in modo opportuno nelle conversazioni; – condivide e cerca informazioni, formula ringraziamenti, scuse, richieste, inviti; – intona adeguatamente le frasi affermative, interrogative ed esclamative. | Ascolta, comprende ed esegue in modo adeguato la maggior parte di comandi e istruzioni semplici relative alla vita quotidiana; risponde a domande chiuse e semplici domande aperte, con l’aiuto del docente e in modo frammentario. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ascolto attivo, regole della conversazione, formulazione di domande, raccontare esperienze e storie, istruzioni, consegne, richieste, comandi, regole di gioco, ringraziamenti, scuse, inviti, contesto, scopo, destinatario e registro, pronuncia, intonazione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – organizzare situazioni di reciproco ascolto; predisporre ambienti adatti alla comunicazione; esprimersi con chiarezza (pronuncia, scelte lessicali e sintattiche, ordine espositivo); rendere ogni attività scolastica occasione di educazione linguistica. | ||
ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.1.2. L’allievo ascolta e comprende testi di vario tipo e ne individua le informazioni principali. | – ascolta e comprende brevi racconti narrati dal docente, mantenendo la concentrazione e li rappresenta attraverso il disegno; – comprende e ricorda i contenuti essenziali dei testi ascoltati; – analizza e comprende vocaboli nuovi appresi attraverso l’ascolto; – riutilizza vocaboli nuovi in modo adeguato al contesto; – coglie le principali informazioni date da un testo semplice ascoltato, rispondendo alle domande in modo logico e coerente; – espone in ordine cronologico ciò che è stato narrato; – risponde in modo adeguato ed educato. | Ascolta e comprende testi di vario tipo; si esprime in modo elementare nelle conversazioni; riferisce le parti di un racconto in modo frammentario. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ascolto attivo di testi letti, comprensione del senso globale di un testo, distinzione di informazioni, analisi e riutilizzo di vocaboli, esposizione cronologica. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – tener presente che nell’allievo il gusto per la lettura nasce anche dal piacere di sentire raccontare; presentare all’allievo un testo e leggerlo in modo vivace e con intonazione espressiva facendo sempre molta attenzione alla pronuncia. | ||
B) SCRITTURA | ||
TECNICA DI SCRITTURA SE LIT B.1.1. L’allievo scrive lettere, parole e frasi con grafia chiara, utilizzando i grafemi appresi. | – organizza graficamente la pagina; – rispetta lo spazio definito nel foglio e colloca segni al suo interno; – traccia e riproduce percorsi e linee (attività di pregrafismo); – affina la manualità in funzione della produzione del segno grafico; – comprende e padroneggia la corrispondenza fonema-grafema; – rappresenta graficamente vocali, consonanti, sillabe, digrammi e fonemi difficili; – riproduce lettere, parole e frasi in stampato maiuscolo partendo da un modello; – riconosce, riproduce l’alfabeto dal punto di vista fonico e grafico; – scrive parole e frasi, in stampato maiuscolo, sotto dettatura; – scrive parole con supporto di immagini; – scrive brevi enunciati per copiatura. | Con l’aiuto saltuario del docente scrive lettere, parole e brevi frasi in stampatello maiuscolo seguendo un modello. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – organizzazione grafica, pregrafismo, fonemi, grafemi, vocali, consonanti, sillabe, digrammi, sequenze di frasi, lettere maiuscole e minuscole, alfabeto, parole, frasi, brevi enunciati. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – sarà cura del docente prestare attenzione alla postura e all'impugnatura della matita; se la pressione esercitata sul foglio, fosse eccessiva, si potrà mettere sotto il foglio un cartoncino o utilizzare un foglio molto sottile per far notare all’allievo che la pressione è troppo forte. | ||
SE LIT B.1.2. L’allievo scrive lettere, parole e frasi in corsivo con grafia chiara. | – scrive lettere maiuscole e minuscole in corsivo; – riconosce, distingue e consolida la scrittura nei diversi caratteri; – differenzia le lettere in corsivo maiuscole da quelle minuscole; – scrive autonomamente parole e frasi in corsivo; – scrive sotto dettatura in corsivo. | Autonomamente copia e scrive lettere, parole e brevi frasi in corsivo, rispettando le regole di grafia. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – corsivo maiuscolo e minuscolo, dettati di frasi in corsivo. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – la scelta dell’itinerario per l’insegnamento della scrittura è lasciata al docente, il quale attingerà dai vari metodi quelle proposte che più si adattano alla situazione, alle caratteristiche dei singoli allievi, alla loro personalità, agli esiti da raggiungere. – nel caso di difficoltà grafo-motorie degli allievi, il docente può svolgere l’esito B.1.2. entro la fine del I semestre della II classe. | ||
PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.1.3. L’allievo scrive brevi frasi in rapporto al proprio vissuto e allo sviluppo linguistico. | – costruisce con determinate parole frasi di significato diverso; – scrive autonomamente in corsivo semplici frasi di senso compiuto (messaggi, didascalie, completamento di frasi); – compone semplici frasi su esperienze personali; – completa una storia con frasi; – produce semplici testi scritti; – scrive testi per comunicare: cartoline, biglietti augurali e simili. | Scrive autonomamente semplici frasi legate a esperienze personali e lo fa in modo elementare. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – parole, frasi, sequenze di frasi, testi per comunicare. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – la capacità di produzione sarà sviluppata a fasi: a) scrittura di parole e brevi testi di varia natura, secondo modalità diverse (copiatura, dettatura, produzione collettiva e individuale) b) progressiva osservanza di semplici accordi di genere e numero e, in situazioni molto evidenti, di quelli temporali (ad esempio, in frasi che iniziano con: Oggi, Ieri, Domani); – nel caso di difficoltà grafo-motorie degli allievi, il docente può svolgere l’esito B.1.2. entro la fine del I semestre della II classe. | ||
C) LETTURA | ||
TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.1.1. L’allievo legge e comprende testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie il tema e formula semplici giudizi personali. | – legge immagini e parole (lettura globale); – abbina correttamente fonema e grafema; – legge sillabe, digrammi e suoni difficili; – comprende il significato delle parole lette; – effettua la sintesi sillabica/fonemica per formare parole; – usa la lettura globale in testi di vario tipo (brevi testi narrativi, descrittivi, fiabe, filastrocche); – distingue le lettere maiuscole da quelle minuscole; – adatta l’intonazione della voce alla tipologia di testo; – partecipa a giochi di gruppo e rappresenta graficamente i testi letti; – riconosce i contenuti e le informazioni essenziali di un testo (personaggi, tempi e luoghi); – descrive situazioni presenti nel testo letto, le commenta in relazione al proprio vissuto. | Legge in modo abbastanza corretto; comprende le informazioni essenziali di un testo. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (fiabe; personaggi, tempi e luoghi), descrittivo e poetico (filastrocche); sillabe, digrammi e suoni difficili, lettere maiuscole e minuscole, intonazione, personaggi, ambiente e tempo, descrizione e commento. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – spronare gli allievi al rispetto dei principali segni d’interpunzione (punti e virgole) e all’intonazione corretta delle frasi che terminano col punto fermo, interrogativo ed esclamativo. | ||
LETTURA SE LIT C.1.2. L’allievo legge testi della letteratura dell’infanzia, sia assegnati sia scelti secondo il proprio interesse. | – fa visita, regolarmente, alla biblioteca e prende in prestito libri adatti alla sua età (fiabe, favole, racconti); – individua e riconosce le caratteristiche delle varie tipologie di testi per l’infanzia; – legge, comprende e commenta testi scelti; – legge testi legati alla tradizione popolare della Comunità Nazionale Italiana; – quotidianamente sceglie un testo offerto dal docente oppure autonomamente sceglie un testo tratto dalla letteratura per l’infanzia; – seleziona le parti che gli sono piaciute e quelle che non ha gradito; – compone la lista dei libri letti, la inserisce nel proprio portfolio e la confronta con quella dei compagni; – esprime un giudizio sul testo letterario letto; – commenta la ragione per cui un testo letterario gli è piaciuto oppure no. | Sceglie autonomamente testi per la lettura e legge secondo il proprio interesse. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testi di vario tipo (fiabe, favole, racconti), giudizi e commenti. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – far leggere all’allievo anche altri libri oltre a quelli presentati in classe, soprattutto di autori della Comunità Nazionale Italiana; valorizzare la biblioteca scolastica quale luogo deputato alla lettura; – LETTURE CURRICOLARI: si ritiene necessario assegnare agli allievi la lettura di almeno 4 fiabe nel corso di un anno scolastico. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
GRAMMATICA SE LIT D.1.1. L’allievo riconosce e usa le principali convenzioni ortografiche; comprende la struttura della frase e utilizza i principali segni d’interpunzione. | – individua i singoli fonemi posti all’inizio, alla fine e al centro della parola (giochi con le parole: sostituzione e/o aggiunta di fonema iniziale, finale, centrale; catene e treni di parole…); – segmenta semplici parole in sillabe e fonemi; – sintetizza una sequenza di fonemi isolati per formare semplici parole; – scopre e applica correttamente tutte le convenzioni ortografiche; – conosce la funzione dei segni d’interpunzione (punto, punto interrogativo, punto esclamativo). | Non sempre riconosce ed usa le convenzioni ortografiche; se stimolato comprende la struttura della frase; talvolta non rispetta i principali segni d’interpunzione. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – fonemi, sillabe, parole, convenzioni ortografiche, segni d’interpunzione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – utilizzare varie applicazioni digitali per effettuare giochi/esercizi. | ||
LESSICO SE LIT D.1.2. L’allievo amplia gradualmente il lessico e usa in modo appropriato le parole man mano apprese. | – arricchisce progressivamente il lessico; – gioca con le parole smontandole, trasformandole, inventandole, classificandole; – individua nelle parole somiglianze e differenze di suono e significato (ad es. palla-pala); – utilizza nel linguaggio colloquiale un lessico adeguato; – capisce i rapporti sintattici; – valorizza il dialetto della propria regione. | Possiede un lessico essenziale e generico, con il sostegno del docente lo arricchisce progressivamente. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – lessico, registro, dialetto; rapporti sintattici. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – non accontentarsi dell’uso di espressioni imprecise, scorrette, o di frasi incomplete, bensì richiedere in ogni occasione lo sforzo di una comunicazione adeguata; mantenere un linguaggio adeguato (non semplificato) per ricchezza di lessico, varietà sintattiche e intonazione. | ||
NOTA: Nel conseguimento degli esiti e ai fini della crescita culturale e dello sviluppo delle abilità richieste dalla società contemporanea, si evince chiaramente il valore educativo che le moderne tecnologie rivestono in ambito scolastico. Gli esiti, quindi, vanno conseguiti anche mediante l'utilizzo delle tecnologie di informazione e comunicazione, che costituiscono una preziosa risorsa in grado di rispondere a una varietà di esigenze di una moltitudine di studenti dal funzionamento molto differente, diventando fattore di inclusività. È indispensabile cogliere il linguaggio digitale e la sua struttura, come base per agire producendo nuove idee e progetti. La reciprocità con gli altri linguaggi umani e analogici, permette di collocare al centro l'allievo con le sue specifiche peculiarità. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Prima classe della Scuola elementare
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e sprona lo sviluppo ed il potenziamento della comunicazione in lingua italiana rafforzando la padronanza delle abilità di ascolto, parlato, lettura, scrittura, come pure la loro interazione, nonché l’arricchimento lessicale.
II CLASSE – 175 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
INTERAZIONE ORALE SE LIT A.2.1. L’allievo partecipa a scambi comunicativi formulando messaggi chiari e pertinenti, racconta le proprie esperienze, rispettando le regole della conversazione formale e informale. | – assume un atteggiamento di ascoltatore attivo e attento, usa anche il linguaggio non verbale (cenni di approvazione/disapprovazione, mimica e gesti); – ascolta in modo rispettoso l’interlocutore, senza interromperlo nella conversazione; – ascolta, memorizza e comprende semplici richieste, comandi, istruzioni, regole di gioco e risponde con comportamenti adeguati; – presta attenzione all’interlocutore nelle conversazioni e nei dibattiti, comprende le idee e percepisce la sensibilità altrui; – ascolta e comprende letture del docente, mantenendo la concentrazione e l’interesse per un tempo adeguato; – pronuncia correttamente le parole facendo particolare attenzione alle consonanti geminate e al fonema L; – partecipa alle conversazioni/discussioni in modo pertinente (rispetta il tema); – interagisce parlando e ascoltando nel rispetto delle regole di una corretta conversazione; – interviene in modo opportuno nelle conversazioni; – condivide e cerca informazioni, formula, scuse, richieste, inviti, ringraziamenti; – intona adeguatamente le frasi affermative, interrogative ed esclamative. | Ascolta, comprende ed interagisce in merito a temi di vita quotidiana; con l’aiuto del docente racconta esperienze personali in modo ordinato e pertinente. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ascolto attivo; richieste, comandi, istruzioni, regole di gioco, consegne, scuse, inviti, ringraziamenti; conversazioni (libere e guidate), coerenza nel tema, pronuncia, intonazione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – stimolare l'allievo all'uso di un lessico appropriato per sviluppare la capacità di esporre in modo chiaro e ordinato fatti, avvenimenti, esperienze, informazioni. | ||
ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.2.2. L’allievo ascolta, comprende ed espone testi di vario tipo e ne individua le informazioni principali. | – ascolta e comprende spiegazioni, narrazioni e descrizioni; – comprende e ricorda i contenuti essenziali dei testi ascoltati; – analizza e comprende vocaboli nuovi appresi attraverso l’ascolto; – pone domande pertinenti e utili alla comprensione; – verifica la comprensione di un testo ascoltato interagendo con i propri compagni; – esprime pensieri argomentandoli in modo pertinente; – rispetta l’ordine cronologico nella narrazione degli eventi principali; – risponde in modo adeguato ed educato. | Ascolta e comprende testi di vario tipo; si esprime in modo elementare nelle conversazioni; riferisce le parti di un racconto in modo frammentario. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – narrazioni e descrizioni, spiegazioni; ascolto attivo, senso globale, argomentazione, ordine cronologico. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – prestare attenzione all’organizzazione del contenuto della comunicazione orale secondo il criterio della successione temporale. | ||
B) SCRITTURA | ||
RIELABORAZIONE SE LIT B.2.1. L’allievo scrive testi di vario tipo in rapporto al proprio vissuto e allo sviluppo linguistico seguendo tracce guida; rielabora i testi completandoli, trasformandoli. | – scrive testi descrittivi sulla base di tracce guida; – inventa o cambia l’introduzione; interviene nello sviluppo; modifica la conclusione; – modifica le azioni dei personaggi o/e ne introduce nuovi; – scopre parole ed espressioni utili per descrivere persone, animali, oggetti; – scrive semplici testi di tipo narrativo seguendo una traccia, con l’aiuto di immagini o domande guida; – descrive personaggi presenti nei testi letti e li collega con la propria esperienza. | Seguendo una traccia scrive semplici testi narrativi e descrittivi; talvolta con l’aiuto del docente rielabora un testo e lo trasforma. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo e descrittivo; introduzione, sviluppo e conclusione; personaggi, esperienze personali. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – usare immagini per realizzare testi narrativi; sollecitare l’allievo a esprimersi liberamente; promuovere il lavoro di coppia e di gruppo. | ||
PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.2.2. L’allievo compone testi chiari e coerenti di vario tipo; esprime esperienze, emozioni, stati d’animo legati al vissuto e al percorso di studio. | – compone brevi testi, strutturalmente semplici, a tema prestabilito o scelto a piacere; – descrive persone, animali, oggetti e ambienti seguendo indicazioni date; – scrive delle proprie esperienze (contesto scolastico e/o familiare) rispettando le sequenze logiche e temporali; – pianifica e produce autonomamente semplici testi scritti, imparando a distinguere le idee essenziali dalle superflue e scegliendo le idee in base al destinatario e allo scopo; – scrive favole e fiabe seguendo tracce guida; – descrive personaggi presenti nei testi letti, e li collega con la propria esperienza; – scrive testi per comunicare: lettere, cartoline, biglietti augurali, e-mail. | Scrive autonomamente semplici testi narrativi e descrittivi legati a esperienze personali e lo fa in modo elementare. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (fiabe, favole) e descrittivo (personaggi); lettere, cartoline, biglietti augurali, e-mail. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – utilizzare contenuti multimediali quali supporto per la realizzazione dell'esito (schemi, mappe concettuali). | ||
C) LETTURA | ||
TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.2.1. L'allievo padroneggia la lettura sia nella modalità ad alta voce sia in quella silenziosa; comprende in modo autonomo testi di vario tipo, ne coglie il tema e formula semplici giudizi personali. | – consolida la lettura strumentale: legge correttamente a voce alta in modo scorrevole, rispettando l’interpunzione e dando la giusta intonazione; – legge silenziosamente utilizzando tecniche adeguate; – interpreta testi letterari e non (recita e drammatizza); – legge, comprende e coglie il senso globale in semplici filastrocche/poesie; – memorizza testi poetici; – comprende testi di vario tipo e il loro scopo comunicativo (racconto, fiaba, descrizione, ecc.); – coglie il significato globale di semplici testi rispondendo a domande aperte; – pone domande sul testo letto; – inserisce le informazioni di un testo letto all’interno di un semplice schema, anche con il supporto di immagini. | Legge autonomamente con sufficiente scorrevolezza; talvolta deve essere guidato/stimolato nella comprensione del contenuto. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – consolidamento della lettura; senso globale, scopo comunicativo, espressione di domande, inserimento di informazioni; recitazione, drammatizzazione; racconto, fiaba, favola, descrizione, poesie/filastrocche. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – applicare all’insegnamento della lettura la tecnologia moderna e l’attività di ricerca attraverso la realizzazione di schemi/mappe concettuali; promuovere l’alfabetizzazione informatica degli allievi per favorire lo sviluppo della lettura e delle capacità creative, logiche e organizzative, anche mediante l’uso di applicazioni digitali multimediali. | ||
STRUTTURA SE LIT C.2.2. L’allievo riconosce la struttura di semplici testi di vario tipo. | – riconosce e distingue la struttura fondamentale di un testo (introduzione, svolgimento, conclusione); – individua gli elementi essenziali della poesia (verso, strofa, rima); – legge e comprende un testo narrativo ricavandone le principali caratteristiche strutturali e di genere (personaggi, tempo, ecc.); – analizza la struttura portante del testo descrittivo: il referente (persona, animale e oggetto descritto) e le qualità (elementi del referente che vengono elencati e descritti); – coglie le informazioni principali di un testo e lo divide in sequenze per produrre una breve sintesi (riassunto). | Legge testi di vario tipo, talvolta deve essere stimolato dal docente per rispondere a domande inerenti la comprensione e la struttura; guidato dal docente riassume quanto letto. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, descrittivo (persone, animali e oggetti), poetico (verso, strofa, rima); struttura e genere testuale; analisi e sintesi di un testo; sequenze, riassunto. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – sottolineare l’importanza della suddivisione di un testo in sequenze seguendo le regole che segnano l’inizio di una nuova sequenza (cambiamento di tempo, cambiamento di luogo, entrata o uscita di scena di un personaggio, passaggio da un tema ad un altro). | ||
LETTURA SE LIT C.2.3. L’allievo legge testi della letteratura dell’infanzia, sia assegnati sia scelti secondo il proprio interesse; esprime pensieri e sensazioni e li collega con il proprio vissuto. | – fa visita, regolarmente, alla biblioteca e prende in prestito libri adatti alla sua età; – legge, comprende e commenta i testi scelti e tratti dalla letteratura dell’infanzia; – individua e riconosce le caratteristiche delle varie tipologie di testo per l’infanzia; – esprime pensieri e sensazioni dopo aver letto un testo letterario; – descrive le situazioni, gli avvenimenti e i personaggi presenti all’interno del testo letterario; – legge testi letterari di autori della Comunità Nazionale Italiana e ne coglie le caratteristiche; – compone la lista dei libri letti, la inserisce nel proprio portfolio e la confronta con quella dei compagni; – esprime un giudizio sul testo letterario letto; – seleziona le parti che gli sono piaciute e quelle che non ha gradito. | Guidato dal docente e dalla bibliotecaria sceglie autonomamente libri per la lettura, legge secondo il proprio interesse libri per ragazzi. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo e descrittivo; letture curricolari; espressione di pensieri, sensazioni, giudizi e commenti. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – valorizzare la biblioteca scolastica quale luogo deputato alla lettura; proporre testi della Comunità Nazionale Italiana; – LETTURE CURRICOLARI: si ritiene necessario assegnare agli allievi la lettura di almeno 6 titoli tra fiabe e favole nel corso di un anno scolastico. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
GRAMMATICA SE LIT D.2.1. L’allievo riconosce e usa le principali convenzioni ortografiche; comprende la struttura della frase, utilizza i principali segni d’interpunzione e riconosce le parti essenziali del discorso. | – effettua manipolazioni e giochi con le parole (aggiunta, omissione, scambio, raddoppiamento di lettere, rebus, anagrammi, acrostici); – consolida e utilizza correttamente le convenzioni ortografiche; – utilizza la divisione in sillabe, l'accento, l'apostrofo, l'h, la »E« che unisce – la »È« che spiega; – conosce e utilizza i principali segni d’interpunzione (punto, virgola, punto interrogativo, punto esclamativo); – riconosce, usa e comprende gli articoli (determinativo, indeterminativo); – riconosce e distingue le caratteristiche del nome (persona-animale-cosa; comune – proprio; genere e numero); – riconosce e usa il verbo come azione; – riconosce e usa l'aggettivo come qualità. | Conosce in maniera non approfondita le fondamentali convenzioni ortografiche; con l’aiuto del docente individua e riconosce le caratteristiche delle parti del discorso. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – convenzioni grafiche ed ortografiche, segni d'interpunzione; sillabe, accento, apostrofo; articolo, nome, verbo/azione, aggettivo/qualità. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – utilizzare varie applicazioni digitali per effettuare giochi/esercizi. | ||
LESSICO SE LIT D.2.2. L’allievo amplia il lessico e usa in modo appropriato le parole man mano apprese riflettendo su parole ed espressioni presenti nei testi per ampliare il lessico d’uso. | – amplia il lessico mediante la lettura e la ricerca di parole appropriate; – attiva semplici ricerche su parole ed espressioni presenti nei testi; – riflette sul lessico, sui significati, sulle principali relazioni tra le parole (somiglianze, differenze); – usa creativamente il lessico; – capisce il collegamento tra le parole; – valorizza il dialetto della propria regione. | Possiede un lessico elementare, usa le parole man mano che le apprende; con l’aiuto del docente riflette sul lessico e sul significato delle parole. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – lessico, relazioni tra le parole, dialetto. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – realizzare percorsi in forma di laboratorio (sia all’interno sia all’esterno della scuola, valorizzando il territorio come risorsa per l’apprendimento e l’ampliamento lessicale). | ||
NOTA: Nel conseguimento degli esiti e ai fini della crescita culturale e dello sviluppo delle abilità richieste dalla società contemporanea, si evince chiaramente il valore educativo che le moderne tecnologie rivestono in ambito scolastico. Gli esiti, quindi, vanno conseguiti anche mediante l'utilizzo delle tecnologie di informazione e comunicazione, che costituiscono una preziosa risorsa in grado di rispondere a una varietà di esigenze di una moltitudine di studenti dal funzionamento molto differente, diventando fattore di inclusività. È indispensabile cogliere il linguaggio digitale e la sua struttura, come base per agire producendo nuove idee e progetti. La reciprocità con gli altri linguaggi umani e analogici, permette di collocare al centro l'allievo con le sue specifiche peculiarità. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Seconda classe della Scuola elementare
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e sprona lo sviluppo ed il potenziamento della comunicazione in lingua italiana rafforzando la padronanza delle abilità di ascolto, parlato, lettura, scrittura, come pure la loro interazione, nonché l’arricchimento lessicale.
III CLASSE – 175 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
INTERAZIONE ORALE SE LIT A.3.1. L’allievo partecipa a scambi comunicativi formulando messaggi chiari e pertinenti, racconta le proprie esperienze, esprime i propri pensieri e sentimenti rispettando le regole della conversazione formale e informale. | – assume un atteggiamento di ascoltatore attivo e attento, usa anche il linguaggio non verbale (cenni di approvazione/disapprovazione, mimica e gesti); – ascolta in modo rispettoso l’interlocutore, senza interromperlo nella conversazione; – partecipa spontaneamente alla conversazione in modo significativo, rispettando i turni di parola; – memorizza e ricostruisce verbalmente le fasi di un’esperienza vissuta a scuola o in altri contesti; – pronuncia correttamente le parole facendo particolare attenzione alle consonanti geminate e al fonema L; – racconta storie personali o fantastiche rispettando l’ordine cronologico ed esplicitando le informazioni fondamentali; – cambia registro a seconda delle situazioni (vita personale, scolastica e pubblica); – assume un atteggiamento assertivo (rispetta le opinioni degli interlocutori ed i loro punti di vista) ed evita la comunicazione violenta; – formula domande pertinenti all’argomento trattato e riferisce informazioni; – intona adeguatamente le frasi affermative, interrogative ed esclamative; – condivide e cerca informazioni, formula ringraziamenti, scuse, richieste, inviti. | Ascolta, comprende ed interagisce in merito a temi di vita quotidiana; racconta autonomamente esperienze personali in modo ordinato e pertinente. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ascolto attivo e rispettoso; comunicazione (richiesta d’informazioni, discussione); comandi, istruzioni, consegne, scuse, inviti, ringraziamenti, richieste; conversazioni (libere e guidate), coerenza nel tema, pronuncia, intonazione; racconto, ordine cronologico, informazioni fondamentali; registro, frasi affermative, interrogative ed esclamative. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – stimolare l’allievo all’uso di un lessico appropriato. | ||
ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.3.2. L’allievo ascolta e comprende l’argomento, le informazioni principali di un discorso o di un testo; espone testi orali rispettando l’ordine spazio-temporale. | – ascolta e comprende spiegazioni, narrazioni e descrizioni e ne coglie il senso globale; – comprende nuovi vocaboli o espressioni in base al contenuto; – individua l’idea centrale, le parole chiave, comprende il significato di un testo ascoltato, individuando personaggi, sequenze temporali, nessi causali; – racconta testi ascoltati ed esperienze personali in modo corretto e completo e in ordine cronologico; – esprime un’opinione e racconta quanto visto (documentari, lungometraggi e cartoni animati); – risponde in modo adeguato ed educato. | Ascolta e comprende non sempre autonomamente l’argomento, esprime in modo incompleto le informazioni principali di un discorso o di un testo ed espone con semplicità testi orali rispettando l'ordine spazio – temporale. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, descrittivo e regolativo; senso globale, idea centrale, parole chiave; personaggi, sequenza temporale, ordine cronologico, nessi causali; documentari, lungometraggi e cartoni animati. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – prestare attenzione all’organizzazione del contenuto della comunicazione orale secondo il criterio della successione temporale. | ||
B) SCRITTURA | ||
RIELABORAZIONE SE LIT B.3.1. L’allievo scrive testi di vario tipo in rapporto al proprio vissuto e allo sviluppo linguistico seguendo tracce guida; rielabora i testi completandoli, trasformandoli. | – scrive testi descrittivi sulla base di tracce guida; – scrive testi creativi sulla base di tracce guida (filastrocche, racconti brevi, poesie); – inventa o cambia l’introduzione; interviene nello sviluppo; modifica la conclusione; – modifica le azioni dei personaggi o/e introduce nuovi; – produce semplici testi funzionali, narrativi e descrittivi legati a scopi concreti (per utilità personale, per comunicare con altri, per ricordare, ecc.) e connessi con situazioni quotidiane (contesto scolastico e/o familiare); – scrive semplici testi regolativi o progetti schematici per l’esecuzione di attività (ad esempio: regole di gioco, ricette, schemi, riassunti, ecc.); – scrive testi collettivi su esperienze scolastiche e argomenti di studio; – tipi di testo: narrativo (favola, fiaba, racconto), descrittivo, poetico. | Seguendo una traccia guida, scrive brevi testi di diversa tipologia; rielabora, trasforma e completa il testo in modo essenziale. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (favola, fiaba, racconto), descrittivo, regolativo e poetico; manipolazione testuale. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – avviare gli allievi alla rielaborazione di testi mediante l’utilizzo di schemi e mappe concettuali. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (fiabe e favole) e descrittivo (animali, oggetti e ambienti); ordine logico e cronologico; lettere, cartoline, biglietti augurali, e-mail. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – graduare le attività di produzione scritta per raggiungere un'autonomia sempre maggiore. | ||
C) LETTURA | ||
TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.3.1. L’allievo legge e comprende testi di vario tipo; usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie il tema e formula giudizi personali. | – padroneggia la lettura strumentale sia nella modalità ad alta voce, curandone l'espressione, sia in quella silenziosa; – prevede il contenuto di un testo semplice in base ad alcuni elementi come il titolo e le immagini, comprende il significato di parole sconosciute aiutandosi con il contesto; – legge testi (fiabe, favole, miti e leggende, racconti, poesie, descrizioni, testi informativi e regolativi, fumetti) cogliendo l’argomento di cui si parla; | Legge abbastanza scorrevolmente; comprende gli elementi del testo ed il suo contenuto. |
– comprende testi narrativi individuando: il protagonista, i personaggi principali e secondari, i tempi e i luoghi; – riconosce e distingue gli elementi fantastici da quelli reali; – analizza testi descrittivi, riconoscendone i dati sensoriali; – coglie le informazioni principali di un testo per produrre una breve sintesi; – legge, comprende e memorizza testi poetici; – pone domande aperte e risponde alle stesse quando sono legate al testo; – inserisce le informazioni di un testo letto all’interno di un semplice schema; – formula semplici giudizi personali motivandoli; – legge e comprende testi dialettali, individua i valori, la cultura italiana locale ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (fiabe, favole, miti e leggende, racconti ), descrittivo informativo, regolativo e poetico; protagonista, personaggi principali e secondari, tempi, luoghi; elementi fantastici e realistici, informazioni principali; riassunto, giudizi personali, domande; fumetto. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – promuovere regolarmente attività di redazione individuale e collettiva, per acquisire padronanza del mezzo espressivo e comunicativo; proporre testi della Comunità Nazionale Italiana. | ||
STRUTTURA SE LIT C.3.2. L’allievo riconosce la struttura di testi più complessi di vario tipo. | – legge e comprende un testo narrativo (realistico, verosimile, fantastico, d’avventura, mitologico) ricavandone le principali caratteristiche strutturali e di genere; – analizza la struttura portante del testo poetico: strofa, verso, rima (alternata, baciata), similitudine come figura metrica; – analizza la struttura portante del testo narrativo, introduzione, svolgimento, conclusione); – analizza la struttura portante del testo descrittivo: il referente (persona, animale, oggetto e ambiente descritto) e le qualità (elementi del referente che vengono elencati e descritti); – coglie le informazioni principali di un testo per produrre una breve sintesi; – analizza la struttura del testo regolativo – analizza e divide un testo in sequenze per riassumerlo e attribuisce il titolo a ciascuna; – riconosce le caratteristiche del linguaggio dei fumetti (striscia, vignetta, cornice, nuvoletta, didascalia). | Legge testi di vario tipo, risponde in modo completo a domande per la comprensione, individua la struttura di base del testo riconoscendone il linguaggio, ma talvolta deve essere guidato per riassumerlo in modo basilare. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, descrittivo, poetico (strofa, verso, rima) e regolativo; generi testuali (realistico, verosimile, fantastico, d’avventura, mitologico), struttura, sequenze, informazioni principali, analisi e sintesi; fumetto (striscia, vignetta, cornice, nuvoletta, didascalia). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – utilizzare varie applicazioni digitali per creare fumetti. | ||
LETTURA SE LIT C.3.3. L’allievo legge testi della letteratura dell’infanzia, sia assegnati sia scelti secondo il proprio interesse, esprime pensieri e sensazioni e li collega con il proprio vissuto. | – fa visita, regolarmente, alla biblioteca e prende in prestito libri adatti alla sua età; – legge, comprende e commenta i testi scelti e tratti dalla letteratura dell’infanzia; – individua e riconosce le caratteristiche delle varie tipologie di testo per l’infanzia; – esprime pensieri e sensazioni dopo aver letto un testo letterario; – descrive le situazioni, gli avvenimenti e i personaggi presenti all’interno del testo letterario; – legge testi letterari relativi alla Comunità Nazionale Italiana e ne coglie le caratteristiche; – compone la lista dei libri letti, la inserisce nel proprio portfolio e la confronta con quella dei compagni; – regolarmente commenta e informa i compagni sui libri letti e ne motiva la scelta, esprime un giudizio e ne raccomanda la lettura (tavola rotonda); – distingue le parti che gli sono piaciute da quelle che non ha gradito; – riconosce gli atteggiamenti positivi e negativi dei personaggi; – ritrova all’interno del testo letterario gli elementi educativi. | Autonomamente sceglie libri per la lettura, legge secondo il proprio interesse libri per ragazzi. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – letture curricolari. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – valorizzare la biblioteca scolastica quale luogo deputato alla lettura; proporre testi della Comunità Nazionale Italiana. – LETTURE CURRICOLARI: si ritiene necessario assegnare agli allievi la lettura integrale di minimo 7 titoli nel corso di un anno scolastico. Considerata la specificità delle scuole nella lingua e scrittura della minoranza nazionale italiana, è essenziale concordare con i docenti di Lingua croata che in tale numero rientrino anche le letture della suddetta materia; si considera rapporto ottimale 4 titoli in lingua italiana e 3 in lingua croata; | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
GRAMMATICA SE LIT D.3.1. L’allievo riconosce e usa le convenzioni ortografiche e le nozioni grammaticali nella produzione scritta; conosce le parti del discorso. | – applica le conoscenze ortografiche nella produzione scritta (accento, apostrofo, doppie, digrammi, trigrammi, uso dell’h, scomposizione in sillabe); – comprende le caratteristiche e le variazioni dei nomi (primitivi, derivati, astratti, concreti, collettivi, ecc.) e li usa in modo corretto; – comprende e usa i pronomi personali; – individua il verbo all’interno della frase e lo colloca nel tempo presente, passato e futuro; – riconosce e usa i tempi dei verbi (presente, imperfetto, passato prossimo e futuro semplice); – distingue e classifica i verbi in base alle tre coniugazioni; – conosce l’uso proprio e la funzione dei verbi ausiliari ESSERE e AVERE; – distingue e classifica gli aggettivi qualificativi e possessivi; | Conosce in maniera non approfondita e applica parzialmente le fondamentali convenzioni ortografiche e grammaticali; con l’aiuto del docente individua e riconosce le caratteristiche delle parti del discorso. |
– conosce e utilizza i segni d’interpunzione (punto, virgola, punto interrogativo, punto esclamativo, due punti, punto e virgola, puntini di sospensione), compresi quelli del discorso diretto; – riconosce la struttura della frase minima (soggetto e predicato). | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ortografia, nomi, verbi, tempi verbali, verbi ausiliari, coniugazioni, pronomi personali, aggettivi qualificativi e possessivi; segni d’interpunzione, frase minima. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – utilizzare piattaforme e applicazioni digitali per effettuare giochi/esercizi. | ||
LESSICO SE LIT D.3.2. L’allievo amplia il patrimonio lessicale ragionando sul significato delle parole, operando semplici ricerche sul dizionario e distingue differenze e analogie tra lingue/dialetti, riflette sui testi propri e altrui per cogliere le diffferenze lessicali. | – comprende nuovi termini o espressioni in base al contesto; – arricchisce il lessico attraverso giochi linguistici; – utilizza il vocabolario per la ricerca del significato dei termini sconosciuti; – amplia il patrimonio lessicale memorizzando il significato di termini specifici; – comprende le principali relazioni tra le parole (somiglianze, differenze, appartenenza a un campo semantico); – usa sinonimi, omonimi e contrari in modo pertinente; – riutilizza in modo pertinente i nuovi vocaboli; – valorizza il dialetto della propria regione. | Possiede un lessico elementare, usa le parole man mano che le apprende; riflette sul lessico con l’aiuto saltuario del docente ed effettua ricerche sul dizionario relative al significato delle parole per distinguere differenze e analogie; se stimolato esegue paragoni con il dialetto. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – lessico, relazioni tra le parole (somiglianze, differenze, appartenenza a un campo semantico), sinonimi, omonimi e contrari, termini specifici; uso del vocabolario; valorizzazione del dialetto. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – realizzare percorsi in forma di laboratorio (sia all’interno sia all’esterno della scuola, valorizzando il territorio come risorsa per l’apprendimento e l’ampliamento del lessico). | ||
NOTA: Nel conseguimento degli esiti e ai fini della crescita culturale e dello sviluppo delle abilità richieste dalla società contemporanea, si evince chiaramente il valore educativo che le moderne tecnologie rivestono in ambito scolastico. Gli esiti, quindi, vanno conseguiti anche mediante l'utilizzo delle tecnologie di informazione e comunicazione, che costituiscono una preziosa risorsa in grado di rispondere a una varietà di esigenze di una moltitudine di studenti dal funzionamento molto differente, diventando fattore di inclusività. È indispensabile cogliere il linguaggio digitale e la sua struttura, come base per agire producendo nuove idee e progetti. La reciprocità con gli altri linguaggi umani e analogici, permette di collocare al centro l'allievo con le sue specifiche peculiarità. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Terza classe della Scuola elementare
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e sprona lo sviluppo ed il potenziamento della comunicazione in lingua italiana rafforzando la padronanza delle abilità di ascolto, parlato, lettura, scrittura, come pure la loro interazione, nonché l’arricchimento lessicale.
IV CLASSE – 175 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO | |
BUONO | |||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | |||
INTERAZIONE ORALE SE LIT A.4.1. L’allievo partecipa a scambi comunicativi con coetanei e adulti formulando messaggi chiari e pertinenti, rispettando le regole della conversazione formale e informale, in un registro appropriato. | – assume un atteggiamento di ascoltatore attivo e attento, usa anche segni non verbali (cenni di approvazione/disapprovazione, mimica e gesti); – ascolta in modo rispettoso l’interlocutore, senza interromperlo nella conversazione. – pronuncia correttamente le parole facendo particolare attenzione alle consonanti geminate e al fonema L; – assume un atteggiamento assertivo (rispetta le opinioni degli interlocutori ed i loro punti di vista) ed evita la comunicazione violenta; – coglie in una discussione le posizioni espresse dai compagni ed esprime opinioni personali, sensazioni e stati d’animo; – interagisce negli scambi comunicativi organizzando gli interventi in modo chiaro, rispetta l’ordine cronologico e logico inserendo gli opportuni elementi narrativi, descrittivi e informativi (narra, descrive, informa); – comprende consegne e istruzioni durante attività scolastiche ed extrascolastiche richiedendo i necessari approfondimenti; – intona adeguatamente le frasi affermative, interrogative ed esclamative; – condivide e cerca informazioni, formula ringraziamenti, scuse, richieste, inviti. | Ascolta, comprende e spesso ha bisogno di sollecitazioni per partecipare a conversazioni e discussioni; rispetta le regole, scegliendo un registro e un lessico non sempre appropriati. | |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ascolto attivo, consegne, istruzioni, atteggiamento assertivo, registri, dialogo, discussione, formulazione di domande, opinioni personali, sensazioni e stati d’animo, ordine logico e cronologico, elementi narrativi, descrittivi e informativi, pronuncia, intonazione; ringraziamenti, scuse, richieste, inviti. | |||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – dedicare costante attenzione all’aspetto comunicativo; rendere ogni attività scolastica occasione di educazione linguistica in quanto l'ambiente circostante non offre molte situazioni di comunicazione in lingua italiana. | |||
ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.4.2 L’allievo ascolta e comprende l’argomento, le informazioni principali di un discorso o di un testo; espone testi orali in forma logica e articolata. | – comprende il tema del discorso e formula domande e risposte; – racconta oralmente una storia reale o fantastica, rispettando l’ordine logico e/o cronologico; – riconosce all’ascolto testi narrativi, dimostrando di coglierne gli elementi essenziali (personaggi, luoghi, tempi); – comprende e riferisce temi e informazioni essenziali di testi informativi; – comprende lo scopo e l'argomento generale di messaggi trasmessi dai media (annunci, bollettini, pubblicità...); | Ascolta e comprende autonomamente l’argomento; talvolta, se guidato, riconosce le informazioni principali di un discorso o di un testo; espone testi orali in forma essenziale. | |
– comprende il tema e le informazioni fondamentali di un’esposizione (diretta o trasmessa); – comprende testi narrativi, descrittivi, espositivi, regolativi per organizzare il proprio discorso; – adatta il registro linguistico al contesto; – guarda ed ascolta esprime opinioni su quanto visto (documentari, lungometraggi e cartoni animati); – racconta oralmente e coglie le differenze nella trama di un cartone animato, di un lungometraggio o di una rappresentazione teatrale. | |||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (personaggi, luoghi tempi), descrittivo, espositivo e regolativo; tema, informazioni fondamentali; registri, domande e risposte; media (trama di documentari, lungometraggi, rappresentazioni teatrali), annunci, bollettini, pubblicità; ordine logico e cronologico, scopo, argomento. | |||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – promuovere attività volte allo sviluppo della capacità di interazione orale. | |||
B) SCRITTURA | |||
RIELABORAZIONE SE LIT B.4.1. L’allievo scrive testi chiari e coerenti di vario tipo e argomento; esprime esperienze, emozioni, stati d’animo e opinioni legati al vissuto e al percorso di studio. | – scrive testi descrittivi soggettivi sulla base di tracce guida (filastrocche, racconti brevi, poesie); – inventa o cambia l’introduzione, interviene nello sviluppo, modifica la conclusione; – introduce nuovi personaggi e ne modifica le azioni; – scrive un racconto con un finale dato; – scrive semplici testi narrativi, descrittivi (per utilità personale, comunicare con altri, ricordare, ecc.) connessi con situazioni quotidiane/cronache (contesto scolastico e/o familiare); – scrive testi collettivi per relazionare su esperienze scolastiche e argomenti di studio; – utilizza e trasforma il discorso diretto e indiretto nella produzione scritta; – raccoglie idee, le organizza per punti, mappe concettuali, schemi. | Scrive testi di diversa tipologia avvalendosi talvolta dell’aiuto del docente; li riordina, riassume, completa, trasforma in rapporto al proprio vissuto e allo sviluppo linguistico in modo non sempre corretto ed efficace. | |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (cronaca), descrittivo e poetico; manipolazione testuale, sintesi di informazioni (mappe concettuali, schemi); discorso diretto ed indiretto. | |||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – considerare la rielaborazione testuale quale passaggio necessario e utile alla successiva produzione testuale autonoma. | |||
PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.4.2. L’allievo scrive testi chiari e coerenti di vario tipo e argomento; esprime esperienze, emozioni, stati d’animo e riflessioni legati al vissuto e al percorso di studio. | – compone brevi testi, strutturalmente semplici; – scrive testi coesi e coerenti di vario tipo (narrazione di esperienze, descrizioni, invenzione di storie); – esprime sotto forma di diario esperienze, emozioni, stati d’animo; – scrive una sintesi di semplici testi anche trasformando il discorso diretto in indiretto; – utilizza semplici strategie di autocorrezione; – raccoglie le idee, le organizza per punti, pianifica la traccia di un racconto o di un’esperienza; | Con il sostegno del docente scrive testi di vario tipo, legati all’esperienza e allo studio; si esprime con frasi articolate, dal contenuto esauriente e abbastanza corretto. | |
– realizza testi collettivi in cui si fanno racconti di esperienze scolastiche; – svolge progetti tematici (relazioni, lavori di gruppo, ecc.), scrive testi adeguati sulla base di un progetto stabilito (pianificazione, revisione); – scrive testi per comunicare: lettere, cartoline, biglietti augurali, e-mail. | |||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi – testo narrativo (racconto, diario, relazione) e descrittivo; discorso diretto ed indiretto, pianificazione, revisione, sintesi; lettere, cartoline, biglietti augurali, e-mail. | |||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – graduare le attività di produzione scritta per raggiungere un’autonomia sempre maggiore. | |||
C) LETTURA | |||
TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.4.1. L’allievo legge e comprende testi di vario tipo, ne individua il senso globale e le informazioni principali, utilizzando strategie di lettura adeguate agli scopi; usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie il tema e formula giudizi personali. | – padroneggia la lettura strumentale sia nella modalità ad alta voce, curandone l'espressione, sia in quella silenziosa; – coglie indizi utili per la comprensione; – sfrutta la titolazione, le immagini e le didascalie per farsi un’idea del testo che intende leggere; – legge testi narrativi e descrittivi, sia realistici sia fantastici, distinguendo la finzione letteraria dalla realtà; – legge e comprende le caratteristiche della cronaca (come testo giornalistico) attraverso le 5 W (Chi? Dove? Quando? Come? Perché?); – legge testi letterari narrativi (fiabe, favole, miti e leggende, racconti, diari) e semplici testi poetici cogliendone il senso e le caratteristiche più evidenti; – comprende testi narrativi ed espositivi individuandone gli elementi essenziali; – riconosce le parole chiave e le usa per sintetizzare il testo; – applica tecniche di supporto alla comprensione: sottolinea, annota informazioni, costruisce mappe e schemi; – pone domande aperte e risponde alle stesse quando sono legate al testo; – formula semplici giudizi personali motivandoli; – legge e comprende testi dialettali, individua i valori, la cultura italiana ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Legge autonomamente, comprende e differenzia le varie tipologie di testo; individua gli elementi essenziali e, se guidato, commenta il significato di quanto letto. | |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, espositivo e poetico; analisi e sintesi; scopo, informazioni/parole chiave, 5W, valori simbolici; sintesi, domande, giudizi personali; mappe e schemi; fumetto e film d’animazione. | |||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – promuovere la lettura espressiva e l'espressione di giudizi personali; proporre testi della Comunità Nazionale Italiana. | |||
STRUTTURA SE LIT C.4.2. L’allievo riconosce gli elementi strutturali caratteristici dei testi appresi e ne distingue il tipo, sintetizza e formula giudizi personali. | – individua nei testi narrativi: la successione dei fatti principali, i nessi causali, le informazioni implicite per comprendere e cogliere gli elementi della struttura; – individua la struttura portante di un testo narrativo, espositivo e di una relazione: l’introduzione, lo sviluppo, la conclusione; – analizza la struttura portante del testo descrittivo: il referente (persona, animale, oggetto e ambiente descritto) e le qualità (elementi del referente che vengono elencati e descritti); | Talvolta ha bisogno del docente per riconoscere gli elementi strutturali basilari del testo; se guidato analizza, sintetizza e comprende testi di vario tipo, formula giudizi personali con delle incertezze. | |
– analizza la struttura portante del testo poetico: strofa, verso, rima (alternata, baciata, incrociata); – individua le principali figure retoriche (personificazione, metafora, similitudine, onomatopea); – coglie le informazioni principali di un testo per produrre una breve sintesi; – analizza e divide un testo in sequenze per riassumerlo e attribuisce il titolo; – riconosce alcune tecniche narrative: individua l’autore e il narratore, il discorso diretto e indiretto, il punto di vista. | |||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, espositivo e poetico; elementi grafici, struttura (introduzione, sviluppo, conclusione), sequenze e tecniche narrative; nessi causali, le informazioni implicite; analisi, sintesi; figure retoriche: personificazione, metafora, similitudine, onomatopea; autore, narratore, punto di vista; discorso diretto e indiretto. | |||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – applicare all’insegnamento della scrittura la tecnologia moderna e l’attività di ricerca attraverso la realizzazione di schemi/mappe concettuali. | |||
LETTURA SE LIT C.4.3. L’allievo legge testi della letteratura dell’infanzia, sia assegnati sia scelti secondo il proprio interesse, esprime pensieri e sensazioni e li collega con il proprio vissuto. | – fa visita, regolarmente, alla biblioteca e prende in prestito libri adatti alla sua età; – utilizza la lettura per ricercare informazioni, per studio/per piacere; – legge, comprende e commenta i testi scelti e tratti dalla letteratura dell’infanzia; – individua e riconosce le caratteristiche delle varie tipologie di testo per l’infanzia; – esprime pensieri e sensazioni dopo aver letto un testo letterario; – descrive le situazioni, gli avvenimenti e i personaggi presenti all’interno del testo letterario; – legge testi relativi alla Comunità Nazionale Italiana e ne coglie le caratteristiche; – compone la lista dei libri letti, la inserisce nel proprio portfolio e la confronta con quella dei compagni. | Sceglie autonomamente libri per la lettura; legge secondo il proprio interesse libri per ragazzi; riconosce la tipologia di libro per l’infanzia. | |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – letture curricolari. | |||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – valorizzare la biblioteca scolastica quale quale luogo deputato alla lettura; proporre testi della Comunità Nazionale Italiana; – LETTURE CURRICOLARI: si ritiene necessario assegnare agli allievi la lettura integrale di minimo 7 titoli nel corso di un anno scolastico. Considerata la specificità delle scuole nella lingua e scrittura della minoranza nazionale italiana, è essenziale concordare con i docenti di Lingua croata che in tale numero rientrino anche le letture della suddetta materia; si considera rapporto ottimale 4 titoli in lingua italiana e 3 in lingua croata. | |||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | |||
GRAMMATICA SE LIT D.4.1. L’allievo conosce e applica le conoscenze fondamentali relative alle convenzioni ortografiche, alle parti del discorso, all’organizzazione sintattica della frase semplice e ai principali connettivi. | – applica le conoscenze ortografiche nella produzione scritta (accento, apostrofo, doppie, digrammi, trigrammi, uso dell’h, scomposizione in sillabe); – utilizza in modo consapevole l’interpunzione; – comprende le caratteristiche e le variazioni (genere e numero) dei nomi alterati e composti; – riconosce e utilizza le parti del discorso (articoli determinativi e indeterminativi, nomi, verbi, pronomi, preposizioni, aggettivi e relativi gradi) e le rispettive concordanze; | Possiede una conoscenza non sempre adeguata delle fondamentali convenzioni ortografiche; ha bisogno del sostegno del docente per riconoscere le parti del discorso; talvolta non riconosce ed applica le conoscenze fondamentali relative all’organizzazione sintattica e ai principali connettivi. | |
– individua e usa i tempi dei verbi del modo indicativo (presente, imperfetto, passato prossimo, passato remoto e futuro semplice); – conosce la struttura della frase minima e semplice: predicato, soggetto, complemento oggetto, di tempo, di luogo e di modo; – esegue l’analisi logica e grammaticale; – distingue le caratteristiche del discorso diretto e indiretto. | |||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ortografia, interpunzione, nomi (significato, forma, struttura); articoli; aggettivi; pronomi; verbi; preposizioni; frase semplice, complemento oggetto, di tempo, luogo e modo; analisi logica e grammaticale; discorso diretto e indiretto. | |||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – utilizzare diversi giochi interattivi e piattaforme per rendere più divertenti gli esercizi di lingua; prediligere il»saper fare« piuttosto che l’apprendimento di concetti teorici. | |||
LESSICO SE LIT D.4.2. L’allievo amplia il patrimonio lessicale ragionando sul significato delle parole, operando semplici ricerche sul dizionario e distingue differenze e analogie tra lingue/dialetti, riflette sui testi propri e altrui per cogliere le varie accezioni. | – comprende che le parole hanno diverse accezioni e individua quella specifica di una parola in un testo; – arricchisce il patrimonio lessicale attraverso attività comunicative orali, di lettura e di scrittura; – comprende somiglianze, differenze di significato, appartenenze a campi semantici; – ricerca autonomamente una parola sul vocabolario e trova il significato adatto al contesto; – usa sinonimi, omonimi e contrari in modo pertinente; – utilizza in modo pertinente i nuovi vocaboli; – comprende, nei casi più semplici e frequenti, l'uso e il significato figurato delle parole (per es. modi di dire, proverbi, ecc.); – valorizza il dialetto della propria regione. | Possiede ed usa un lessico vario; riflette autonomamente sul lessico ed effettua ricerche sul dizionario relative al significato delle parole per distinguere differenze ed analogie; esegue paragoni con il dialetto. | |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – significato, accezioni di significato, significato figurato, termini specifici e settoriali, dialetto, plurilinguismo. | |||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – sollecitare gli allievi ad un costante utilizzo degli strumenti di consultazione mantenendo un atteggiamento critico e costruttivo. | |||
NOTA: Nel conseguimento degli esiti e ai fini della crescita culturale e dello sviluppo delle abilità richieste dalla società contemporanea, si evince chiaramente il valore educativo che le moderne tecnologie rivestono in ambito scolastico. Gli esiti, quindi, vanno conseguiti anche mediante l'utilizzo delle tecnologie di informazione e comunicazione, che costituiscono una preziosa risorsa in grado di rispondere a una varietà di esigenze di una moltitudine di studenti dal funzionamento molto differente, diventando fattore di inclusività. È indispensabile cogliere il linguaggio digitale e la sua struttura, come base per agire producendo nuove idee e progetti. La reciprocità con gli altri linguaggi umani e analogici, permette di collocare al centro l'allievo con le sue specifiche peculiarità. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Quarta classe della Scuola elementare
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e sprona lo sviluppo ed il potenziamento della comunicazione in lingua italiana rafforzando la padronanza delle abilità di ascolto, parlato, lettura, scrittura, come pure la loro interazione, nonché l’arricchimento lessicale.
V CLASSE – 175 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
INTERAZIONE ORALE SE LIT A.5.1. L’allievo ascolta in modo attivo, esprime con un atteggiamento corretto le proprie opinioni, le esperienze personali e di studio, le sensazioni e gli stati d’animo. | – assume un atteggiamento di ascoltatore attivo e attento, non interrompe gli altri interlocutori e usa anche segni non verbali (cenni di approvazione/disapprovazione, mimica, gesti); – coglie il significato di messaggi, consegne, istruzioni e le mette in atto al momento opportuno; – assume un atteggiamento assertivo ed evita la comunicazione violenta; – assume un atteggiamento adatto a situazioni comunicative diverse e riconosce il tono di chi parla; – differenzia i vari tipi di parlato in varie situazioni (vita personale, scolastica e pubblica); | Ascolta in modo attivo se interessato all’argomento; con l’aiuto del docente esprime le proprie opinioni, le esperienze personali e di studio, sensazioni e stati d’animo, adottando un lessico talvolta impreciso. |
– dialoga e discute riguardo a temi prestabiliti o liberamente scelti; – formula domande chiare e risposte complete; – interagisce in modo collaborativo e rispetta l’ordine logico, cronologico e spaziale; – inserisce nei suoi interventi elementi narrativi, descrittivi e informativi (narra, descrive, informa); – condivide e cerca informazioni, formula ringraziamenti, scuse, richieste, inviti. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ascolto attivo e atteggiamento corretto nell’espressione dei punti di vista, messaggi, consegne, istruzioni, atteggiamento assertivo, registri, dialogo, discussione, formulazione di domande, ordine logico, cronologico e spaziale; elementi narrativi, descrittivi e informativi, ringraziamenti, scuse, richieste, inviti. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – visto e considerato che il contesto extrascolastico non offre troppe o sufficientemente varie situazioni in cui comunicare in lingua italiana, si ritiene necessario sollecitarne l’uso nel contesto scolastico per abilitare gli allievi ad usarla in circostanze quanto più diverse. | ||
ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.5.2. L’allievo ascolta e comprende testi orali; organizza un discorso orale su un tema affrontato in classe con una breve argomentazione preparata in precedenza | – coglie il significato globale, il tema, le informazioni chiave e lo scopo di un testo orale; – riconosce, all’ascolto, gli elementi fondamentali del testo narrativo, descrittivo, espositivo; – riconosce, all’ascolto, alcuni elementi ritmici e sonori del testo poetico (pause, onomatopea, rima); – pone domande per chiarire elementi della comprensione del testo; – seleziona le informazioni in base allo scopo; – prende appunti seguendo le informazioni chiave; – pone domande agli altri ascoltatori; – individua lo scopo dell’intervento orale in riferimento all’ambito personale, scolastico, pubblico; – riassume oralmente il testo in base agli appunti presi durante l’ascolto; – rende il messaggio comprensibile ed efficace; – narra e descrive liberamente o secondo un tema prestabilito; – segue l’ordine logico, cronologico, spaziale; – applica le abilità di parlante: parla a voce sufficientemente alta, articola bene le parole, usa la comunicazione non verbale. | Ascolta e comprende con lievi difficoltà testi orali; organizza un semplice discorso orale su un tema affrontato in classe con una breve argomentazione preparata in precedenza e con l’aiuto del docente. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, descrittivo, espositivo e poetico; sintesi delle informazioni (appunti, riassunto). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – promuovere attività volte allo sviluppo della capacità di interazione orale. | ||
B) SCRITTURA | ||
RIELABORAZIONE SE LIT B.5.1. L’allievo rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma. | – raccoglie idee, le organizza per punti, mappe concettuali, schemi; – rielabora un testo sistemando nel giusto ordine cronologico diverse sequenze elencate in un ordine casuale; – riassume un testo sintetizzandolo; – completa un testo inserendo le sequenze adatte o inventando personaggi; | Con l’aiuto saltuario del docente, rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma, adottando un linguaggio abbastanza corretto ed efficace. |
– prosegue e conclude un breve testo seguendo le indicazioni e rimanendo coerente alla narrazione; – manipola un testo trasformando la situazione iniziale, lo svolgimento, la conclusione; – scrive un racconto con un finale dato; – arricchisce una descrizione con parole efficaci e paragoni adatti; – trasforma in oggettiva una descrizione soggettiva e viceversa; – crea nuove descrizioni di oggetti e animali – riscrive testi narrativi modificando l’ordine delle sequenze, eliminando o aggiungendo personaggi, modificando ambienti ed episodi; – tipi di testo: narrativo (favola, fiaba, racconto fantastico, mito), descrittivo, poetico. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – rielaborazione di testi (sintesi, completamento, trasformazione); sequenze. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – promuovere attività volte allo sviluppo linguistico e lessicale soprattutto per via delle interferenze linguistiche e mediatiche. | ||
PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.5.2. L’allievo scrive testi coerenti e coesi, di vario tipo, legati all’esperienza e allo studio, ne organizza la struttura e utilizza tecniche di scrittura. | – produce autonomamente testi chiari e corretti nel contenuto e nella forma, strutturati in base alle domande delle 5W; – produce testi creativi sulla base di tracce guida (narrativi, descrittivi, espositivi, poetici); – sperimenta liberamente diverse forme di scrittura (anche al computer), adattando il lessico, la struttura del testo, le soluzioni grafiche alla forma testuale, integrando eventualmente il testo verbale con materiali multimediali; – scrive favole, fiabe, miti e testi descrittivi seguendo indicazioni date; – inventa un testo partendo da una situazione di mistero o da un’immagine; immagina se stesso in una data situazione; – utilizza tecniche di scrittura, quali: sequenze narrative, descrittive, dialogiche, riflessive; – rispetta le convenzioni grafiche: data, titolo, paragrafi. | Con l’aiuto saltuario del docente scrive testi di vario tipo, legati all’esperienza e allo studio, quasi sempre chiari e coerenti, e ne organizza la Struttura rispettando le convenzioni grafiche; utilizza semplici tecniche di scrittura. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (favola, fiaba, mito) e descrittivo; sequenze narrative, descrittive, dialogiche e riflessive; 5W. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – promuovere lo sviluppo linguistico-lessicale; graduare le attività di produzione scritta per raggiungere un'autonomia sempre maggiore. | ||
C) LETTURA | ||
TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.5.1. L’allievo legge e comprende in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie gli elementi caratteristici e formula giudizi personali. | – legge ad alta voce e in maniera espressiva, anche a più voci; articola le parole in modo chiaro, tiene conto dell’interpunzione, delle pause, del volume, della velocità, del ritmo, del tono, del timbro; – riconosce lo scopo della lettura in riferimento all’ambito personale, scolastico, pubblico; – impiega tecniche di lettura silenziosa (orientativa, selettiva, globale, approfondita); – applica tecniche di lettura attiva: individua gli elementi del testo (titolo, sottotitolo, illustrazioni, fotografie, caratteri e colori particolari) e usa tali elementi per fare delle ipotesi sul contenuto del testo; | Legge in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzarne e sintetizzarne il contenuto, ma non sempre in modo consapevole; ne coglie gli elementi caratteristici e formula semplici giudizi personali. |
– si pone domande all’inizio e durante la lettura; – riconosce le informazioni chiave e le usa per sintetizzare il testo; – applica tecniche di supporto alla comprensione: sottolinea, annota informazioni, costruisce mappe e schemi; – usa il metodo delle 5W; – confronta informazioni provenienti da testi diversi; – formula semplici giudizi personali motivati; – comprende il mito interpretandone i valori simbolici; – tipi di testo: narrativo (favola, fiaba, racconto fantastico, mito, romanzo d’avventura), descrittivo, poetico; – »legge« linguaggi particolari: il fumetto e il film di animazione e ne individua idee e mezzi espressivi; – legge, comprende ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – analisi e sintesi dei testi letti; scopo, informazioni chiave, 5W, giudizi personali, valori simbolici; fumetto e film d’animazione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – promuovere la lettura espressiva e l’espressione di giudizi personali; – proporre testi della Comunità Nazionale Italiana. | ||
STRUTTURA SE LIT C.5.2. L’allievo riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo e ne individua le tecniche di scrittura. | – coglie gli elementi grafici nel testo (titolo, paragrafi, caratteri); – individua la struttura portante di un testo: introduzione, sviluppo, conclusione; – suddivide un testo in sequenze e ne riconosce la tipologia (narrative, descrittive, riflessive, dialogiche), attribuisce un titolo a ogni sequenza; – riconosce alcune tecniche narrative: individua l’autore e la persona che racconta, il discorso diretto e indiretto, il punto di vista; – riconosce e distingue la descrizione oggettiva e soggettiva; – riconosce le principali caratteristiche formali di un testo poetico: verso, rima (alternata, baciata, incrociata, incatenata), strofa, enjambement/inarcatura; – riconosce le principali figure retoriche: paragone, similitudine, metafora, personificazione, onomatopea; – riconosce le caratteristiche del linguaggio dei fumetti: striscia, vignetta, cornice, disegno, nuvoletta, didascalia; – tipi di testo: narrativo (favola, fiaba, racconto fantastico, mito), descrittivo, poetico; – legge e comprende testi dialettali, ne individua i valori ed esprime giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo con l’aiuto saltuario del docente; con qualche imprecisione riesce a individuarne le tecniche di scrittura. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, descrittivo e poetico; elementi grafici, struttura (introduzione, sviluppo, conclusione), sequenze e tecniche narrative; descrizione oggettiva e soggettiva; verso, rima, strofa, figure retoriche (paragone, similitudine, metafora, personificazione, onomatopea); linguaggio dei fumetti. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – il numero dei testi sui quali esercitare i suddetti contenuti dipenderà dalle capacità di apprendimento degli allievi; proporre testi della Comunità Nazionale Italiana. – LETTURE CURRICOLARI: si ritiene necessario assegnare agli allievi la lettura integrale di minimo 8 titoli nel corso di un anno scolastico. Considerata la specificità delle scuole nella lingua e scrittura della minoranza nazionale italiana, è essenziale concordare con i docenti di Lingua croata che in tale numero rientrino anche le letture della suddetta materia; si considera rapporto ottimale 5 titoli in lingua italiana e 3 in lingua croata. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
GRAMMATICA SE LIT D.5.1. L’allievo conosce e applica le fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche; riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni fondamentali relative all’organizzazione sintattica della frase semplice, alle parti del discorso e ai principali connettivi. | – conosce e applica le fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche e se ne serve per rivedere la produzione scritta propria e altrui per correggere gli eventuali errori che ivi trova; – scrive sotto dettatura rispettando le convenzioni ortografiche e fonologiche.; – individua e usa correttamente i nomi dal punto di vista del significato; – distingue il genere e il numero del nome, usa correttamente i nomi mobili, indipendenti, di genere comune e di genere promiscuo, nomi difettivi e sovrabbondanti; – distingue e usa correttamente nomi primitivi, derivati, alterati e composti; – riconosce e usa correttamente diverse forme di articoli determinativi, indeterminativi e partitivi; – riconosce gli aggettivi, distingue le loro funzioni; – usa correttamente i vari tipi di aggettivi (qualificativi, possessivi, dimostrativi, indefiniti, interrogativi/esclamativi, numerali); – riconosce e usa correttamente i vari tipi di pronomi (personali, possessivi, dimostrativi, interrogativi/esclamativi, relativi); – riconosce i verbi e ne individua la struttura (coniugazione, modo, tempo, persona e numero) nonché la funzione e il significato nella frase; – riconosce e usa correttamente i tempi del modo indicativo e distingue gli ausiliari dagli altri verbi; – conosce gli elementi fondamentali della frase semplice (proposizione), il soggetto e il predicato (verbale e nominale); – conosce i principali elementi di espansione della frase minima: attributo, apposizione, complemento oggetto, complemento di specificazione; – conosce e usa correttamente i principali tipi di connettivi a livello funzionale e senza specificarne la categoria morfosintattica di appartenenza. | Possiede una conoscenza non sempre soddisfacente delle fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche e di conseguenza non le applica sempre; con l’aiuto saltuario del docente, riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni fondamentali relative all’organizzazione sintattica della frase semplice, alle parti del discorso e ai principali connettivi. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – convenzioni ortografiche e fonologiche; nomi (significato, forma, struttura); tipi di articoli; tipi di aggettivi (qualificativi, determinativi); tipi di pronomi; verbi (modo indicativo); frase semplice, soggetto, predicato, attributo, apposizione, complemento oggetto, complemento di specificazione, connettivi. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – prediligere il»saper fare« piuttosto che l’apprendimento di concetti teorici. | ||
LESSICO SE LIT D.5.2. L’allievo comprende che le parole hanno diverse accezioni e coglie il significato delle parole nel testo; è consapevole che nella comunicazione sono usate varietà diverse di lingue e dialetti, utilizza strumenti di consultazione. | – arricchisce il patrimonio lessicale attraverso attività comunicative orali, di lettura e di scrittura; – effettua relazioni di significato tra le parole; comprende che le parole hanno diverse accezioni e individua quella specifica di una parola in un testo; – comprende, nei casi più semplici e frequenti, l'uso e il significato figurato delle parole; comprende e utilizza parole e termini specifici e settoriali; – capisce e ricorda le parole di un breve testo; anticipa le parole mancanti; – usa un lessico appropriato e ricco; fa ipotesi sul lessico; – utilizza il dizionario come strumento di consultazione; – comprende il valore del dialetto della propria regione e l’importanza del plurilinguismo. | Con l’aiuto saltuario del docente, comprende le diverse accezioni delle parole, e il più delle volte coglie il significato di una parola in un testo; non è sempre consapevole della diversità delle lingue e dei dialetti; se stimolato utilizza strumenti di consultazione. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – significato, accezioni di significato, significato figurato, termini specifici e settoriali, dialetto, plurilinguismo. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – sollecitare gli allievi ad un costante utilizzo degli strumenti di consultazione mantenendo un atteggiamento critico e costruttivo. | ||
NOTA: Nel conseguimento degli esiti e ai fini della crescita culturale e dello sviluppo delle abilità richieste dalla società contemporanea, si evince chiaramente il valore educativo che le moderne tecnologie rivestono in ambito scolastico. Gli esiti, quindi, vanno conseguiti anche mediante l'utilizzo delle tecnologie di informazione e comunicazione, che costituiscono una preziosa risorsa in grado di rispondere a una varietà di esigenze di una moltitudine di studenti dal funzionamento molto differente, diventando fattore di inclusività. È indispensabile cogliere il linguaggio digitale e la sua struttura, come base per agire producendo nuove idee e progetti. La reciprocità con gli altri linguaggi umani e analogici, permette di collocare al centro l’allievo con le sue specifiche peculiarità. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Quinta classe della Scuola elementare
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e sprona lo sviluppo ed il potenziamento della comunicazione in lingua italiana rafforzando la padronanza delle abilità di ascolto, parlato, lettura, scrittura, come pure la loro interazione, nonché l’arricchimento lessicale.
VI CLASSE – 175 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
INTERAZIONE ORALE SE LIT A.6.1. L’allievo ascolta in modo attivo, coglie le posizioni altrui, esprime opinioni ed esperienze personali e di studio in modo logico e cronologico, con registro adeguato, riconoscendo lo scopo della comunicazione. | – assume un atteggiamento di ascoltatore attivo e attento, non interrompe gli altri interlocutori e usa anche segni non verbali (cenni di approvazione/disapprovazione, mimica, gesti); – riesce a parafrasare ciò che ha sentito per rendere più chiaro il proprio punto di vista; – coglie il significato di messaggi, consegne, istruzioni e le mette in atto al momento e nella maniera più opportuna; – assume un atteggiamento assertivo ed evita la comunicazione violenta; – usa le forme di cortesia, rispetta le norme basilari del conversare; – assume un atteggiamento adatto a situazioni comunicative diverse e riconosce il tono di chi parla; – interviene in una discussione in modo pertinente (rende il messaggio comprensibile ed efficace, parla con chiarezza attenendosi all'argomento, comunica tenendo presente la persona a cui parla, il tempo, il luogo e lo scopo), rispettando i tempi e turni di parola e le modalità; – espone e motiva le proprie opinioni; – comunica oralmente stati d’animo ed esperienze, seguendo un ordine coerente (temporale, logico o spaziale) e in forma coesa. | Ascolta in modo attivo se interessato all’argomento, coglie solo le opinioni espresse esplicitamente, esprime in maniera generica le proprie opinioni, le esperienze personali e di studio, adegua il registro con qualche incertezza e riconosce lo scopo della comunicazione. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ascolto attivo e atteggiamento corretto nell’espressione dei punti di vista, atteggiamento assertivo, coerenza e coesione; forme di cortesia, esposizione e motivazione di opinioni e stati d’animo. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – visto e considerato che il contesto extrascolastico non offre troppe o sufficientemente varie situazioni in cui comunicare in lingua italiana, si ritiene necessario sollecitarne l’uso in ambito scolastico per abilitare gli allievi ad usarla in circostanze quanto più diverse. | ||
ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.6.2. L’allievo ascolta e comprende testi orali, organizza un discorso orale su un tema affrontato in classe con una breve argomentazione preparata in precedenza. | – coglie il significato globale, le informazioni principali e lo scopo di un testo orale; – riconosce le espressioni chiave di un testo ascoltato, prende appunti durante l’ascolto e li rielabora; – riconosce all’ascolto gli elementi distintivi del testo narrativo, descrittivo, espositivo, regolativo; – riconosce, all’ascolto, alcuni elementi ritmici e sonori del testo poetico (riattiva i concetti precedentemente appresi; allitterazione); – pone domande per chiarire elementi della comprensione del testo; – seleziona le informazioni in base allo scopo; – individua lo scopo dell’intervento orale, in riferimento all’ambito personale, scolastico e pubblico; | Ascolta e comprende testi orali; organizza un discorso orale articolato su un tema affrontato in classe con una breve argomentazione preparata in precedenza, in modo logico e chiaro utilizzando un linguaggio appropriato. |
– espone in modo logico e chiaro quanto ascoltato utilizzando un linguaggio appropriato, seguendo una traccia e strutturando un testo orale narrativo, descrittivo, espositivo e regolativo; – dialoga in maniera formale parlando con chiarezza, attenendosi all’argomento in questione, rispettando l’ordine logico, cronologico e spaziale; – applica le abilità del parlante: parla con voce sufficientemente chiara e alta, articola bene le parole, accompagna il parlato con una comunicazione non verbale coerente a quella verbale (guarda negli occhi l’interlocutore, tiene conto della postura). | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, descrittivo, espositivo, regolativo e poetico; selezione e sintesi delle informazioni (appunti, riassunto); espressioni chiave, figure retoriche, formulazione di domande, esposizione logica e chiara, ordine logico, cronologico e spaziale; dialogo. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – sarebbe utile rendere gli allievi consapevoli della necessità di adattare il lessico e il registro alla situazione comunicativa. | ||
B) SCRITTURA | ||
RIELABORAZIONE SE LIT B.6.1. L’allievo rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma, parafrasa. | – raccoglie idee, le organizza per punti, mappe concettuali, schemi; – riassume un testo sintetizzandolo; – riordina e completa un testo in modo guidato: trasforma la situazione iniziale, lo svolgimento, la conclusione, inventa finali diversi, ma coerenti alla narrazione; – completa diversi tipi di descrizioni (di oggetti, animali, persone e ambienti; soggettive ed oggettive); – riscrive da un punto di vista diverso, narra in prima e terza persona, inserisce colpi di scena; – utilizza sequenze descrittive, narrative, riflessive per completare un testo; – produce, seguendo varie tappe, testi semplici, chiari e corretti secondo i modelli appresi (testo narrativo, espositivo, descrittivo, regolativo); – scrive in modo ordinato le istruzioni di un gioco, di una ricetta o i punti di un regolamento. | Con l’aiuto saltuario del docente, rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma, parafrasa, adottando un linguaggio abbastanza corretto ed efficace. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, espositivo, descrittivo e regolativo; organizzazione e rielaborazione di testi (analisi, sintesi, completamento, trasformazione, parafrasi); tecniche narrative, sequenze. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – si considera che la rielaborazione testuale sia un passaggio necessario e utile alla successiva produzione autonoma. | ||
PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.6.2. L’allievo scrive testi coerenti e coesi, di vario tipo, legati all’esperienza e allo studio, ne organizza la struttura e utilizza tecniche di scrittura | – produce autonomamente testi narrativi, espositivi e poetici chiari e corretti nel contenuto e nella forma; – produce autonomamente diversi tipi di descrizione oggettiva e soggettiva tenendo conto dei cinque sensi; – scrive in modo ordinato le istruzioni di un gioco, di una ricetta o i punti di un regolamento; – sperimenta liberamente diverse forme di scrittura (anche al computer), adattando il lessico, la struttura del testo, le soluzioni grafiche alla forma testuale integrando eventualmente il testo verbale con materiali multimediali; | Con l’aiuto saltuario del docente pianifica e scrive testi di vario tipo, legati all’esperienza e allo studio, quasi sempre chiari, coerenti e coesi, e ne organizza la struttura rispettando le convenzioni grafiche; utilizza semplici tecniche di scrittura e videoscrittura. |
– produce autonomamente brevi racconti fantastici e verosimili; – utilizza tecniche di scrittura, quali: sequenze narrative, descrittive, dialogiche, riflessive; – conosce ed applica le procedure di ideazione, pianificazione, stesura e revisione del testo sulla base del compito di scrittura; – rispetta le convenzioni grafiche; – realizza forme diverse di scrittura creativa, in prosa e in versi. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, descrittivo, espositivo, poetico e regolativo; tecniche di scrittura; progettazione e revisione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – promuovere lo sviluppo linguistico-lessicale; graduare le attività di produzione scritta per raggiungere un'autonomia sempre maggiore. | ||
C) LETTURA | ||
TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.6.1. L’allievo legge e comprende in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie gli elementi caratteristici e formula giudizi personali. | – consolida la lettura espressiva; – riconosce lo scopo della lettura in riferimento all’ambito personale, scolastico, pubblico; – impiega tecniche di lettura silenziosa (orientativa, selettiva, globale, approfondita); – comprende il senso generale di ciò che legge, riconosce lo scopo e l'intenzione comunicativa dell'autore distinguendone il punto di vista; – applica tecniche di lettura attiva: individua gli elementi del testo (titolo, sottotitolo, illustrazioni, fotografie, caratteri e colori particolari) e usa tali elementi per fare delle ipotesi sul contenuto del testo; – immagina e visualizza mentre legge, percepisce le sensazioni suggerite dalle parole, partecipa a ciò che legge, si pone domande; – coglie le informazioni implicite ed evidenzia informazioni implicite ed esplicite; – applica tecniche di supporto alla comprensione (sottolinea, annota informazioni, costruisce mappe e schemi); – usa il metodo delle 5W; – confronta informazioni provenienti da testi diversi; – formula giudizi personali motivati; – riconosce le caratteristiche della poesia epica, analizza i sentimenti degli eroi, i valori universali ed eterni che li spingono ad agire; – coglie gli aspetti della civiltà al centro dell'Iliade; – tipi di testo: narrativo (fantasy), descrittivo (ritratto), espositivo, regolativo, poetico, epico (Iliade); – »legge« linguaggi particolari: il film documentario – individua idee e mezzi espressivi; – legge, comprende ed esprime giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Legge in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzarne e sintetizzarne il contenuto; coglie con qualche imprecisione gli elementi caratteristici, la tipologia testuale; formula giudizi personali esprimendoli prevalentemente in modo corretto e adeguato. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – analisi e sintesi dei testi letti; scopo, informazioni chiave, 5W, giudizi personali, valori simbolici; caratteristiche della poesia epica; film documentario. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – variare le proposte in modo da dare l'opportunità all'allievo di riconoscere il genere più congeniale; essendo la lettura un'opportunità per ampliare conoscenze, promuovere l'espressione di giudizi personali; proporre testi della Comunità Nazionale Italiana. | ||
STRUTTURA SE LIT C.6.2. L’allievo riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo e ne individua le tecniche di scrittura. | – coglie gli elementi grafici nel testo (titolo, paragrafi, caratteri); – individua la struttura portante del testo: introduzione, sviluppo, conclusione, trama, fabula; – suddivide il testo in sequenze e ne riconosce la tipologia: narrative, descrittive, riflessive e dialogiche; – riconosce la struttura dei testi realistici e fantastici; – distingue la descrizione oggettiva da quella soggettiva; – riconosce alcune tecniche narrative: individua l’autore e il narratore, il discorso diretto e indiretto, il punto di vista; – coglie le principali caratteristiche formali (finora acquisite) di un testo poetico; – coglie le principali figure retoriche finora acquisite; – riconosce le caratteristiche di scrittura tipiche della poesia epica: epiteto, patronimico, linguaggio figurato (metonimia); – comprende il meccanismo dell’ipertesto; – riconosce i mezzi d’espressione cinematografica (quadro, piano, angolazione); – tipi di testo: narrativo (fantasy), descrittivo (ritratto), espositivo, regolativo, poetico, epico (Iliade); – legge e comprende testi poetici dialettali, ne individua i valori ed esprime giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana | Riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo talvolta con l’aiuto del docente; con qualche imprecisione riesce a individuarne le tecniche di scrittura e le figure retoriche. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, descrittivo, poetico, espositivo, regolativo ed epico; elementi grafici, struttura (introduzione, sviluppo, conclusione), sequenze e tecniche narrative; descrizione oggettiva e soggettiva; verso, rima, strofa, figure retoriche (paragone, similitudine, metafora, personificazione, onomatopea, metonimia, epiteto, patronimico). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – il numero dei testi sui quali esercitare i suddetti contenuti dipenderà dalle capacità di apprendimento degli allievi; proporre testi di autori della Comunità Nazionale Italiana. – LETTURE CURRICOLARI: si ritiene necessario assegnare agli allievi la lettura integrale di minimo 8 titoli nel corso di un anno scolastico. Considerata la specificità delle scuole nella lingua e scrittura della minoranza nazionale italiana, è essenziale concordare con i docenti di Lingua croata che in tale numero rientrino anche le letture della suddetta materia; si considera rapporto ottimale 5 titoli in lingua italiana e 3 in lingua croata. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
GRAMMATICA SE LIT D.6.1. L’allievo conosce e applica le fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche; riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni fondamentali relative all’organizzazione sintattica della frase semplice, alle parti del discorso e ai principali connettivi. | – conosce e applica le fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche e se ne serve per rivedere la produzione scritta propria e altrui per correggere gli eventuali errori che ivi trova; – riconosce e distingue i verbi secondo il genere (transitivi e intransitivi); – conosce e usa tutti i modi della forma attiva del verbo; – riconosce le parole che appartengono alla classe degli avverbi; – individua le diverse funzioni di avverbi e locuzioni avverbiali; – distingue i vari tipi di avverbi e locuzioni avverbiali e ne riconosce le forme alterate e derivate, come pure i gradi; – usa l’avverbio per modificare il significato di altre parti del discorso; | Possiede una conoscenza non sempre soddisfacente delle fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche e di conseguenza non le applica sempre; con il sostegno del docente riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni fondamentali relative all’organizzazione sintattica della frase semplice, alle parti del discorso e ai principali connettivi. |
– usa adeguatamente gli avverbi, le locuzioni e le preposizioni come connettivi testuali; – riconosce le parole che appartengono alla classe delle preposizioni e la loro funzione; – comprende il significato delle preposizioni e delle locuzioni e le usa adeguatamente, effettuando paralleli con la lingua croata; – riconosce e distingue le parole che appartengono alla classe delle interiezioni, ne individua la funzione e le usa correttamente; – padroneggia gli elementi fondamentali della frase semplice e le principali espansioni; – distingue i complementi diretti e indiretti; – riconosce e usa i seguenti complementi indiretti: temine, tempo, luogo, compagnia, unione, modo, mezzo, fine, causa, d’agente e causa efficiente, di qualità in tutte le loro forme. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – convenzioni ortografiche e fonologiche; preposizioni e locuzioni, interiezioni e locuzioni; avverbi e locuzioni; forma attiva dei verbi; frase semplice, attributo, apposizione, complementi diretti e indiretti. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – prediligere il»saper fare« piuttosto che l’apprendimento di concetti teorici. | ||
LESSICO SE LIT D.6.2. L’allievo comprende che le parole hanno diverse accezioni e coglie il significato delle parole nel testo; è consapevole che nella comunicazione sono usate varietà diverse di lingue e dialetti, utilizza strumenti di consultazione. | – capisce e utilizza i vocaboli fondamentali e quelli più raffinati; – esamina l’etimologia delle parole; – usa in modo appropriato e creativo il lessico e le figure retoriche; – comprende e utilizza parole e termini specifici e settoriali; – fa ipotesi riguardanti il lessico; – deduce il significato di un vocabolo in un determinato contesto e coglie le relazioni di significato tra vocaboli; – arricchisce il lessico attraverso giochi linguistici; – usa autonomamente il dizionario; – sa usare i sinonimi e i contrari; – utilizza in forma scritta lessico e registro appropriati; – comprende il valore del dialetto della propria regione e l’importanza del plurilinguismo. | Con l'aiuto saltuario del docente, comprende le diverse accezioni delle parole e il più delle volte coglie il significato di una parola in un testo; non è sempre consapevole della diversità delle lingue e dei dialetti; se stimolato utilizza strumenti di consultazione. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – significato, accezioni di significato, significato figurato, termini specifici e settoriali, sinonimi e contrari, registro, etimologia, dialetto, plurilinguismo. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – sollecitare gli allievi ad un costante utilizzo degli strumenti di consultazione mantenendo un atteggiamento critico e costruttivo. | ||
NOTA: Nel conseguimento degli esiti e ai fini della crescita culturale e dello sviluppo delle abilità richieste dalla società contemporanea, si evince chiaramente il valore educativo che le moderne tecnologie rivestono in ambito scolastico. Gli esiti, quindi, vanno conseguiti anche mediante l'utilizzo delle tecnologie di informazione e comunicazione, che costituiscono una preziosa risorsa in grado di rispondere a una varietà di esigenze di una moltitudine di studenti dal funzionamento molto differente, diventando fattore di inclusività. È indispensabile cogliere il linguaggio digitale e la sua struttura, come base per agire producendo nuove idee e progetti. La reciprocità con gli altri linguaggi umani e analogici, permette di collocare al centro l’allievo con le sue specifiche peculiarità. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Sesta classe della Scuola elementare
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e sprona lo sviluppo ed il potenziamento della comunicazione in lingua italiana rafforzando la padronanza delle abilità di ascolto, parlato, lettura, scrittura, come pure la loro interazione, nonché l’arricchimento lessicale.
VII CLASSE – 140 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
INTERAZIONE ORALE SE LIT A.7.1. L’allievo interagisce nella comunicazione in modo attivo e consapevole, è in grado di cogliere informazioni specifiche del parlato, le caratteristiche, lo scopo della comunicazione; riesce a fare ipotesi sul contenuto. | – assume un atteggiamento di ascoltatore attivo e attento, non interrompe gli altri interlocutori e usa anche segni non verbali (cenni di approvazione/disapprovazione, mimica, gesti); – assume un atteggiamento adatto a situazioni comunicative diverse e riconosce il tono di chi parla; – riesce a parafrasare ciò che ha sentito per rendere più chiaro il proprio punto di vista; – confronta e valuta le informazioni sentite; – scinde le informazioni primarie da quelle secondarie, quelle esplicite da quelle implicite; – riesce a interpretare la comunicazione non verbale degli interlocutori; – parla in modo pertinente, misura la quantità delle informazioni espresse, considera lo scopo e l'intenzione comunicativa; – assume un atteggiamento assertivo ed evita la comunicazione violenta; – differenzia i vari tipi di ascolto: quello rivolto al parlante e ai suoi stati d’animo e quello rivolto alla comprensione dei messaggi e della loro memorizzazione; – esprime le idee che riesce ad argomentare, persiste nell’affermazione delle proprie idee e opinioni. | Interagisce nella comunicazione in modo attivo se interessato, con delle imprecisioni e non sempre in maniera appropriata; coglie le informazioni specifiche e lo scopo della comunicazione talvolta con l’aiuto del docente; manca talvolta di pertinenza nel parlato. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ascolto attivo e atteggiamento corretto nell’espressione dei punti di vista; discriminazione di informazioni primarie e secondarie, esplicite ed implicite; comunicazione non verbale; espressione pertinente di idee; scopo ed intenzione comunicativa; atteggiamento assertivo; argomentazione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – visto e considerato che il contesto extrascolastico non offre troppe o sufficientemente varie situazioni in cui comunicare in lingua italiana, si ritiene necessario sollecitarne l’uso in ambito scolastico per abilitare gli allievi ad usarla in circostanze quanto più diverse. | ||
ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.7.2. L’allievo ascolta e comprende testi orali; organizza un discorso orale su un tema affrontato in classe con un’argomentazione preparata in precedenza | – coglie il significato globale, il tema, le informazioni chiave e lo scopo di un testo orale; – riconosce, all’ascolto, gli elementi fondamentali del testo narrativo, descrittivo, espositivo, regolativo, teatrale; – riconosce, riattiva e consolida alcuni elementi ritmici e sonori del testo poetico precedentemente appresi; – pone domande per chiarire elementi della comprensione del testo; – scinde le informazioni primarie da quelle secondarie, quelle esplicite da quelle implicite; – confronta e valuta le informazioni sentite; – organizza e interpreta le informazioni mediante appunti, schemi, tabelle; – pone domande agli altri ascoltatori e completa, se necessario, le loro risposte; – individua lo scopo dell’intervento orale in riferimento all’ambito personale, scolastico, pubblico; – rende il messaggio comprensibile ed efficace; – applica le abilità di parlante: parla a voce sufficientemente alta, articola bene le parole, usa la comunicazione non verbale; – riesce a trovare il giusto equilibrio tra il linguaggio verbale e non verbale. | Ascolta e comprende testi orali; organizza un discorso orale articolato su un tema affrontato in classe con un’argomentazione preparata in precedenza, in modo logico e chiaro utilizzando un linguaggio corretto, appropriato e a tratti specifico. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – significato globale del testo, tema, informazioni chiave, scopo, informazioni primarie e secondarie, analisi e sintesi delle informazioni (appunti, schemi, tabelle, riassunto); esposizione, dialogo; comunicazione non verbale. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – sarebbe utile rendere gli allievi consapevoli dell'importanza di un'interazione attiva con l'interlocutore e della necessità di prestare attenzione a tutti gli aspetti della comunicazione (anche a quelli non verbali). | ||
B) SCRITTURA | ||
RIELABORAZIONE SE LIT B.7.1. L’allievo rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma, parafrasa. | – raccoglie idee, le organizza per punti, mappe concettuali, schemi; – riassume un testo sintetizzandolo da punti di vista diversi; – completa un testo costruendo ambienti, personaggi, vicende; – inventa sequenze per arricchire o dare uno sviluppo diverso al testo; – manipola un testo narrativo trasformando la situazione iniziale, lo svolgimento, la conclusione; inventa finali diversi ma coerenti alla narrazione; – riscrive testi narrativi modificando l’ordine delle sequenze, eliminando o aggiungendo personaggi, modificando ambienti ed episodi; | Con il sostegno del docente, rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma, parafrasa, adottando un linguaggio abbastanza corretto ed efficace. |
– parafrasa e commenta un testo poetico in esercizi avviati; – spiega e produce similitudini e metafore in maniera guidata; – tipi di testi: narrativo (diario, lettera, racconto giallo, autobiografia, cronaca, narrazione umoristica, diario di viaggio, racconto/romanzo d’avventura, intervista, cronaca, aneddoto, relazione), ipertesto, testo teatrale, poetico, epico. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (diario, lettera, racconto giallo, autobiografia, cronaca, narrazione umoristica, diario di viaggio, racconto/romanzo d’avventura, intervista, cronaca, aneddoto, relazione), ipertesto, testo teatrale, poetico ed epico; analisi e sintesi (mappe concettuali, schemi), completamento, arricchimento, manipolazione testuale; parafrasi, commento; figure retoriche. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – si considera che la rielaborazione testuale sia un passaggio necessario e utile alla successiva produzione autonoma. | ||
PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.7.2. L’allievo scrive testi, coerenti e coesi, di vario tipo, corretti nella forma e nel contenuto. | – produce autonomamente in modo chiaro e corretto, un testo narrativo (diario, lettera personale, autobiografia, giallo, umoristico); – rispetta la struttura e le caratteristiche delle tipologie testuali; – scrive poesie usando le tecniche di scrittura apprese; – conosce ed applica le procedure di ideazione, pianificazione, stesura e revisione del testo in base alle consegne; – rispetta le convenzioni grafiche; – sperimenta liberamente diverse forme di scrittura (anche al computer), adattando il lessico, la struttura del testo, le soluzioni grafiche alla forma testuale, integrando eventualmente il testo verbale con materiali multimediali; – realizza forme diverse di scrittura creativa, in prosa e in versi. | Con l’aiuto saltuario del docente pianifica e scrive testi di vario tipo, quasi sempre coerenti, coesi e corretti nella forma e nel contenuto e realizza semplici forme di scrittura creativa in prosa e in versi, rispettando le convenzioni grafiche della scrittura e della videoscrittura |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (diario, lettera personale, autobiografia, giallo, umoristico); struttura e caratteristiche testuali; ideazione, pianificazione, stesura e revisione del testo. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – persistere nello sviluppo linguistico-lessicale; graduare le attività di produzione scritta per raggiungere un'autonomia sempre maggiore. | ||
C) LETTURA | ||
TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.7.1. L’allievo legge e comprende in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie il tema e formula giudizi personali. | – consolida le tecniche di lettura silenziosa; – spiega lo scopo della lettura in riferimento all’ambito personale, scolastico, pubblico; – nota gli elementi che accompagnano il testo, richiama le conoscenze precedentemente acquisite, fa delle ipotesi sugli sviluppi successivi; – comprende il messaggio, lo scopo e l’intenzione comunicativa dell’autore; – applica tecniche di supporto alla comprensione: sottolinea, annota informazioni, costruisce mappe e schemi; – seleziona e interpreta le informazioni chiave in base allo scopo, le usa per sintetizzare il testo; – distingue le informazioni esplicite da quelle implicite; – semplifica le informazioni – confronta informazioni provenienti da testi diversi; | Legge in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzarne e sintetizzarne il contenuto, ma non sempre in modo approfondito; ne coglie gli elementi caratteristici e la tipologia testuale; formula giudizi personali esprimendoli prevalentemente in modo corretto e adeguato. |
– formula giudizi personali motivandoli; – riconosce le caratteristiche della poesia epica, analizza i sentimenti degli eroi, i valori universali ed eterni che li spingono ad agire; – coglie gli aspetti della civiltà al centro dell'Odissea; – fa dei paragoni con l’Iliade; – sperimenta la lettura come fonte di piacere e di arricchimento personale anche fuori dalla scuola; – tipi di testo: narrativo (diario, lettera personale, autobiografia, racconto/romanzo giallo), poetico, epico, teatrale; – »legge« linguaggi particolari (il film a soggetto) e ne individua le idee e i mezzi espressivi; distingue i generi e confronta il film con l’opera letteraria; – legge, comprende ed esprime giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (diario, lettera personale, autobiografia, racconto/romanzo giallo), poetico, epico e teatrale; ipotesi, messaggio, scopo e intenzione comunicativa dell’autore; tecniche di supporto; informazioni chiave, esplicite ed implicite; giudizi personali; caratteristiche della poesia epica e aspetti della civiltà classica; film a soggetto. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – variare le proposte in modo da dare l'opportunità all'allievo di riconoscere il genere più congeniale; essendo la lettura un'opportunità per ampliare conoscenze, promuovere l'espressione di giudizi personali; proporre testi della Comunità Nazionale Italiana. | ||
STRUTTURA SE LIT C.7.2. L’allievo riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo e ne individua le tecniche di scrittura. | – coglie la struttura di un testo (forma, sequenze); – riconosce gli elementi caratteristici e le tecniche di scrittura in testi di vario tipo; – riconosce varie tecniche narrative specifiche: individua l’autore e il narratore, il discorso diretto e indiretto, il punto di vista, la fabula e l’intreccio, il flashback, l’anticipazione, il flash-forward, la retrospezione; – individua l’ordine logico, cronologico e spaziale con cui si sviluppa il testo; – riconosce le principali caratteristiche formali del testo poetico (riattiva i concetti precedentemente acquisiti e impara a riconoscere e a spiegare l’allegoria); – riconosce le caratteristiche della poesia epica (Odissea), ne comprende la struttura e le tecniche narrative (epiteto, patronimico); – tipi di testi: narrativo (diario, lettera, racconto giallo, autobiografia, cronaca, narrazione umoristica, diario di viaggio, racconto/romanzo d’avventura, intervista, cronaca, aneddoto, relazione, ipertesto), poetico, epico, teatrale; – legge e comprende testi poetici dialettali, ne individua i valori ed esprime giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo talvolta con il supporto del docente; con qualche imprecisione riesce a individuarne le tecniche di scrittura e le figure retoriche. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (diario, lettera, racconto giallo, autobiografia, cronaca, narrazione umoristica, diario di viaggio, racconto/romanzo d’avventura, intervista, cronaca, aneddoto, relazione, ipertesto), poetico, epico e teatrale; struttura del testo, tecniche narrative, ordine logico, cronologico e spaziale; caratteristiche formali del testo poetico e della poesia epica; testi poetici dialettali. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – il numero dei testi sui quali esercitare i suddetti contenuti dipenderà dalle capacità di apprendimento degli allievi. – LETTURE CURRICOLARI: si ritiene necessario assegnare agli allievi la lettura integrale di minimo 8 titoli nel corso di un anno scolastico. Considerata la specificità delle scuole nella lingua e scrittura della minoranza nazionale italiana, è essenziale concordare con i docenti di Lingua croata che in tale numero rientrino anche le letture della suddetta materia; si considera rapporto ottimale 5 titoli in lingua italiana e 3 in lingua croata. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
GRAMMATICA SE LIT D.7.1. L’allievo conosce e applica le fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche; riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni fondamentali relative all’organizzazione sintattica della frase semplice e del periodo, alle parti del discorso e ai connettivi. | – conosce e applica le fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche e se ne serve per rivedere la produzione scritta propria e altrui per correggere gli eventuali errori che ivi trova; – conosce e distingue i verbi secondo il genere (transitivi e intransitivi) e la forma (attiva, passiva e riflessiva), nonché i verbi irregolari e quelli particolari; – coglie la funzione di collegamento delle congiunzioni e distingue quelle coordinanti da quelle subordinanti; – distingue e riconosce la congiunzione da altre parti del discorso aventi la stessa forma; – riconosce il periodo (frase complessa e composta) e comprende la differenza tra proposizioni indipendenti, coordinate, subordinate, incidentali; – riconosce le proposizioni coordinate, il loro tipo e la loro funzione; – usa correttamente lo stile paratattico; – riconosce le proposizioni subordinate (soggettiva, oggettiva, interrogativa indiretta, modale, temporale, causale, finale), il loro grado, il tipo, la forma e la funzione | Possiede una conoscenza non sempre soddisfacente delle fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche e di conseguenza non le applica sempre; con il sostegno del docente riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni fondamentali relative all’organizzazione sintattica della frase semplice e del periodo, alle parti del discorso e ai connettivi. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – verbi transitivi e intransitivi e forma attiva, passiva e riflessiva, verbi irregolari e particolari, congiunzioni; periodo semplice, composto e complesso, proposizioni subordinate (soggettiva, oggettiva, interrogativa indiretta, modale, temporale, causale, finale). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – perseverare il »saper fare« piuttosto che l’apprendimento di concetti teorici. | ||
LESSICO SE LIT D.7.2. L’allievo coglie differenze e analogie tra lingue/dialetti diversi e il loro uso sociale (registri) e comunicativo; comprende e applica in situazioni diverse le conoscenze fondamentali relative al lessico e alla comunicazione; utilizza strumenti di consultazione. | – amplia, sulla base delle esperienze scolastiche ed extrascolastiche, delle letture e di attività specifiche, il proprio patrimonio lessicale, così da comprendere e usare le parole dell'intero vocabolario di base, anche in accezioni diverse; – comprende e usa parole in senso figurato; – capisce e utilizza i vocaboli fondamentali e quelli più raffinati; – capisce e utilizza i più frequenti termini specifici legati alle discipline di studio; – utilizza lessico e registro appropriati; – sa distinguere il significato denotativo e connotativo, sa riconoscere le parole polisemiche; – arricchisce il lessico attraverso giochi linguistici; – usa autonomamente il dizionario; – comprende il valore del dialetto della propria regione e l’importanza del plurilinguismo. | Con l’aiuto saltuario del docente, coglie differenze e analogie tra lingue/dialetti diversi, il loro uso sociale (registri) e comunicativo; il più delle volte comprende e applica le conoscenze fondamentali relative al lessico e alla comunicazione; se stimolato utilizza strumenti di consultazione. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – significato denotativo e connotativo, senso figurato, terminologia specifica, dialetto, plurilinguismo. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – sollecitare gli allievi ad un costante utilizzo degli strumenti di consultazione mantenendo un atteggiamento critico e costruttivo in funzione dell’autovalutazione e dell’autocorrezione. | ||
NOTA: Nel conseguimento degli esiti e ai fini della crescita culturale e dello sviluppo delle abilità richieste dalla società contemporanea, si evince chiaramente il valore educativo che le moderne tecnologie rivestono in ambito scolastico. Gli esiti, quindi, vanno conseguiti anche mediante l'utilizzo delle tecnologie di informazione e comunicazione, che costituiscono una preziosa risorsa in grado di rispondere a una varietà di esigenze di una moltitudine di studenti dal funzionamento molto differente, diventando fattore di inclusività. È indispensabile cogliere il linguaggio digitale e la sua struttura, come base per agire producendo nuove idee e progetti. La reciprocità con gli altri linguaggi umani e analogici, permette di collocare al centro l'allievo con le sue specifiche peculiarità. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambitinella Settima classe della Scuola elementare
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e sprona lo sviluppo ed il potenziamento della comunicazione in lingua italiana rafforzando la padronanza delle abilità di ascolto, parlato, lettura, scrittura, come pure la loro interazione, nonché l’arricchimento lessicale.
VIII CLASSE – 140 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
INTERAZIONE ORALE SE LIT A.8.1. L’allievo interagisce nella comunicazione in modo attivo e consapevole; ascolta e comprende testi di vario tipo, riconoscendone la fonte; elabora opinioni su problemi riguardanti vari ambiti culturali e sociali. | – ascolta testi prodotti da altri, anche trasmessi dai media, riconoscendone la fonte e individuando scopo, argomento, informazioni principali e punto di vista dell’emittente e intenzione comunicativa; – ascolta testi applicando tecniche di supporto alla comprensione: durante l’ascolto (appunti, parole-chiave, brevi frasi riassuntive, segni convenzionali) e dopo l’ascolto (rielaborazione degli appunti, esplicitazione delle parole chiave, ecc.); – interviene in una conversazione o in una discussione, di classe o di gruppo, con pertinenza e coerenza, prende posizione, rispetta tempi e turni di parola e le idee degli altri, riformula il proprio discorso in base alle reazioni altrui; | A) COMUNICAZIONE ORALE (A SCOLTO E PARLATO) Interagisce nella comunicazione in modo attivo se interessato, talvolta mancando di coerenza e appropriatezza, comprende nella maggior parte dei casi i testi ascoltati e ne individua la fonte; talvolta elabora le informazioni in maniera approssimativa. |
– fornisce un positivo contributo personale; – utilizza le proprie conoscenze sui tipi di testo in funzione dell’ascolto; – comunica in forma orale secondo un ordine coerente e in forma coesa, stati d’animo, esperienze, punti di vista. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – ascolto e intervento in una conversazione; pertinenza, coerenza, coesione, presa di posizione e rispetto delle regole di buona conversazione; espressione di stati d’animo, esperienze e punti di vista; tecniche di supporto durante e dopo l’ascolto. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – visto e considerato che il contesto extrascolastico non offre troppe o sufficientemente varie situazioni in cui comunicare in lingua italiana, si ritiene necessario sollecitarne l'uso in ambito scolastico per abilitare gli allievi ad usarla in circostanze quanto più diverse. | ||
ASCOLTO GUIDATO E PRODUZIONE ORALE SE LIT A.8.2. L’allievo ascolta e comprende testi orali; organizza un discorso orale su un tema affrontato in classe con un’argomentazione. | – realizza un ascolto guidato volto a riconoscere le caratteristiche dei testi narrativo, espositivo, argomentativo, giornalistico, teatrale; – riconosce e consolida alcuni elementi ritmici e sonori del testo poetico precedentemente appresi; – organizza, confronta, interpreta e valuta mediante mappe concettuali le informazioni, scindendo quelle primarie da quelle secondarie, quelle esplicite da quelle implicite; – individua lo scopo dell’intervento orale in riferimento all’ambito personale, scolastico, pubblico; – prepara una relazione orale, ordina e organizza il materiale, la espone; – prepara e organizza una discussione, concorda le regole di comportamento, raccoglie le informazioni e partecipa con proposte motivate e personali; – interviene nella discussione per giustificare, persuadere, convincere, criticare, fare proposte; – riesce a trovare il giusto equilibrio tra il linguaggio verbale e non verbale. | Ascolta e comprende testi orali; organizza un discorso orale articolato su un tema affrontato in classe con un’argomentazione semplice, in modo logico e chiaro utilizzando un linguaggio corretto, appropriato ma generico. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, espositivo, argomentativo, giornalistico, poetico e teatrale; informazioni primarie e secondarie; scopo; preparazione di un’esposizione orale; partecipazione attiva a una discussione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – sarebbe utile rendere gli allievi consapevoli dell'importanza di un'interazione attiva con l'interlocutore e della necessità di prestare attenzione a tutti gli aspetti della comunicazione (anche a quelli non verbali). | ||
B) SCRITTURA | ||
RIELABORAZIONE SE LIT B.8.1. L’allievo rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma, parafrasa. | – raccoglie idee, le organizza per punti, mappe concettuali, schemi; – riscrive testi letterari con procedure creative guidate, applicando manipolazioni a livello di contenuto e di stile; – parafrasa e commenta un testo poetico in esercizi avviati; – spiega e produce similitudini, metafore, allegorie in maniera guidata; – tipi di testo: narrativo (la novella, il racconto, il romanzo storico e sociale, il testo di fantascienza), argomentativo, poetico, epico, teatrale. | Rielabora testi: li riordina, riassume, completa, trasforma, parafrasa, adottando quasi sempre un linguaggio corretto ed efficace. Padroneggia le elementari figure retoriche ed è in grado di elaborare commenti in esercizi avviati. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, la novella, il racconto, il romanzo storico e sociale, il testo di fantascienza), argomentativo, poetico, epico e teatrale; organizzazione di idee; manipolazione di contenuto; stile; parafrasi e commento; interpretazione e spiegazione di figure retoriche. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – si considera che la rielaborazione testuale sia un passaggio necessario e utile alla successiva produzione testuale autonoma soprattutto in vista dell’elaborazione testuale nella scuola media superiore. | ||
PRODUZIONE AUTONOMA SE LIT B.8.2. L’allievo scrive testi coerenti e coesi di vario tipo, corretti nella forma e nel contenuto. | – scrive testi di vario tipo (narrativi, argomentativi, giornalistici, poetici), chiari, organici, corretti e coerenti, sia sul piano logico sia stilistico, rispettando le convenzioni grafiche e seguendo le indicazioni; – gestisce consapevolmente il tempo della narrazione; – sperimenta liberamente diverse forme di scrittura (anche al computer), adattando il lessico, la struttura del testo, le soluzioni grafiche alla forma testuale, integrando eventualmente il testo verbale con materiali multimediali; – realizza forme diverse di scrittura creativa, in prosa e in versi. | Con l’aiuto saltuario del docente pianifica e scrive testi di vario tipo, quasi sempre coerenti, coesi e corretti nella forma e nel contenuto e realizza semplici forme di scrittura creativa in prosa e in versi, rispettando le convenzioni grafiche della scrittura e della videoscrittura. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo, argomentativo, poetico e giornalistico; coesione, coerenza, tempo della narrazione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – perfezionare l’espressione linguistico-lessicale e promuovere la produzione autonoma soprattutto in vista della produzione testuale nella scuola media superiore. | ||
C) LETTURA | ||
TECNICA E CONTENUTO SE LIT C.8.1. L’allievo legge e comprende in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzare e sintetizzare il contenuto di un testo, ne coglie il tema e formula giudizi personali. | – padroneggia le tecniche di lettura silenziosa e ad alta voce; – comprende le inferenze di ogni tipo; – comprende il messaggio, lo scopo e l’intenzione comunicativa dell’autore; – applica tecniche di supporto alla comprensione: sottolinea, annota informazioni, costruisce mappe e schemi; – seleziona e interpreta le informazioni in base allo scopo, le usa per sintetizzare il testo; – distingue le informazioni esplicite da quelle implicite, le semplifica e le confronta con altre provenienti da testi diversi; – formula giudizi personali motivandoli; – riconosce le caratteristiche della poesia epica, analizza i sentimenti degli eroi, i valori universali ed eterni che li spingono ad agire; – coglie gli aspetti della civiltà al centro dell'Eneide; – fa dei paragoni con l'Iliade e l'Odissea e la civiltà greca; – sperimenta la lettura come fonte di piacere e di arricchimento personale anche fuori dalla scuola; – tipi di testo: narrativo (la novella, il racconto, il romanzo storico e sociale, il testo di fantascienza), argomentativo, poetico, epico, teatrale; – »legge« linguaggi particolari (il testo giornalistico), individua le idee e i mezzi espressivi, distingue i generi; – legge, comprende ed esprime giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Legge in modo autonomo testi di vario tipo e usa strategie opportune per analizzarne e sintetizzarne il contenuto, ma non sempre in modo approfondito; ne coglie gli elementi caratteristici e la tipologia testuale; formula giudizi personali esprimendoli con qualche incertezza di espressione. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo narrativo (la novella, il racconto, il romanzo storico e sociale, il testo di fantascienza), argomentativo, poetico, epico, teatrale e giornalistico; messaggio, scopo e intenzione comunicativa dell’autore; tecniche di supporto, analisi, sintesi, informazioni esplicite ed implicite, giudizi personali. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – variare le proposte in modo da dare l'opportunità all'allievo di riconoscere il genere più congeniale; essendo la lettura un'opportunità per ampliare conoscenze, promuovere l'espressione di giudizi personali; proporre testi della Comunità Nazionale Italiana. | ||
STRUTTURA SE LIT C.8.2. L’allievo riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo e ne individua le tecniche di scrittura. | – coglie le caratteristiche strutturali e le tecniche di scrittura del testo argomentativo (problema, tesi, argomenti a sostegno della tesi, antitesi, argomenti a sostegno dell’antitesi), narrativo (straniamento), giornalistico e della lettera aperta; – riconosce le principali caratteristiche formali di un testo poetico riattivando i concetti finora acquisiti; – riconosce le caratteristiche della poesia epica (Eneide), ne comprende la struttura e le tecniche narrative; – individua l’atteggiamento dell’autore nei confronti dell’argomento (pro e contro, umorismo, ironia, satira); – legge e comprende testi poetici dialettali, ne individua i valori ed esprime giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Riconosce gli elementi strutturali caratteristici del testo; riconosce le tecniche di scrittura e ne comprende l’uso; con l’aiuto saltuario del docente riconosce gli elementi stilistici del testo e le figure retoriche. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – testo argomentativo (problema, tesi, antitesi, argomenti a sostegno della tesi e dell’antitesi), narrativo (straniamento), giornalistico, lettera aperta, poetico ed epico; umorismo, ironia, satira; testi poetici dialettali. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Lettura: – il numero dei testi sui quali esercitare i suddetti contenuti dipenderà dalle capacità di apprendimento degli allievi. – LETTURE CURRICOLARI: si ritiene necessario assegnare agli allievi la lettura integrale di minimo 8 titoli nel corso di un anno scolastico. Considerata la specificità delle scuole nella lingua e scrittura della minoranza nazionale italiana, è essenziale concordare con i docenti di Lingua croata che in tale numero rientrino anche le letture della suddetta materia; si considera rapporto ottimale 5 titoli in lingua italiana e 3 in lingua croata. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
GRAMMATICA SE LIT D.8.1. L’allievo conosce e applica le convenzioni ortografiche e fonologiche; riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni relative all’organizzazione sintattica della frase semplice e del periodo, alle parti del discorso e ai connettivi; possiede nozioni sulla storia della lingua italiana; distingue lingua e dialetto. | – conosce e applica le convenzioni ortografiche e fonologiche e se ne serve per rivedere la produzione scritta propria e altrui per correggere gli eventuali errori; – riconosce l’organizzazione logica della frase semplice; – riconosce la struttura e la gerarchia logica della frase complessa; – conosce in un testo le parti del discorso e i loro tratti grammaticali; – riconosce i connettivi sintattici e testuali, i segni d’interpunzione e la loro funzione specifica; – riconosce le proposizioni subordinate (relativa, condizionale – periodo ipotetico); – conosce e usa correttamente il discorso diretto e indiretto e la correlazione dei tempi; – conosce le tappe fondamentali della storia della lingua italiana, la differenza fra lingua e dialetto locale e la situazione dialettale in Italia. | Possiede una conoscenza non sempre soddisfacente delle fondamentali convenzioni ortografiche e fonologiche e di conseguenza non le applica sempre; con il sostegno del docente riconosce, comprende e applica in situazioni diverse le nozioni fondamentali relative all’organizzazione sintattica della frase semplice e del periodo, alle parti del discorso e ai connettivi. Possiede discrete nozioni sulla storia della lingua italiana e sulla differenza tra lingua e dialetto. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – frase complessa; proposizione subordinata relativa; periodo ipotetico; discorso diretto e indiretto; correlazione dei tempi; parti variabili e invariabili del discorso; cenni di storia della lingua italiana; dialetti locali e italiani. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – perseverare il »saper fare« piuttosto che l’apprendimento di concetti teorici. | ||
LESSICO SE LIT D.8.2. L’allievo coglie differenze e analogie tra lingue/dialetti diversi e il loro uso sociale (registri) e comunicativo; comprende e applica in situazioni diverse le conoscenze fondamentali relative al lessico e alla comunicazione; utilizza strumenti di consultazione. | – amplia, sulla base delle esperienze scolastiche ed extrascolastiche, delle letture e di attività specifiche, il proprio patrimonio lessicale, così da comprendere e usare l'intero vocabolario di base, anche in accezioni diverse; – comprende e usa parole in senso figurato; – comprende e usa in modo appropriato i termini specialistici di base afferenti alle diverse discipline e anche ad ambiti di interesse personale; – realizza scelte lessicali adeguate in base alla situazione comunicativa, agli interlocutori e al tipo di testo; – utilizza la propria conoscenza delle relazioni di significato fra le parole (campi semantici e famiglie lessicali) e dei meccanismi di formazione delle parole per comprendere espressioni non note all’interno di un testo; – utilizza dizionari di vario tipo; rintraccia all’interno di una voce di dizionario le informazioni utili per risolvere problemi o dubbi linguistici; – comprende il valore del dialetto della propria regione e l’importanza del plurilinguismo. | Con l’aiuto saltuario del docente, coglie differenze e analogie tra lingue/dialetti diversi, il loro uso sociale (registri) e comunicativo; il più delle volte comprende e applica le conoscenze fondamentali relative al lessico e alla comunicazione; se stimolato utilizza strumenti di consultazione. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – senso figurato, campi semantici, famiglie lessicali, terminologia specifica, dialetto, plurilinguismo, meccanismi di formazione delle parole. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – sollecitare gli allievi ad un costante utilizzo degli strumenti di consultazione mantenendo un atteggiamento critico e costruttivo in funzione dell’autovalutazione e dell’autocorrezione. | ||
NOTA: Nel conseguimento degli esiti e ai fini della crescita culturale e dello sviluppo delle abilità richieste dalla società contemporanea, si evince chiaramente il valore educativo che le moderne tecnologie rivestono in ambito scolastico. Gli esiti, quindi, vanno conseguiti anche mediante l'utilizzo delle tecnologie di informazione e comunicazione, che costituiscono una preziosa risorsa in grado di rispondere a una varietà di esigenze di una moltitudine di studenti dal funzionamento molto differente, diventando fattore di inclusività. È indispensabile cogliere il linguaggio digitale e la sua struttura, come base per agire producendo nuove idee e progetti. La reciprocità con gli altri linguaggi umani e analogici, permette di collocare al centro l'allievo con le sue specifiche peculiarità. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nell’ Ottava classe della Scuola elementare
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e sprona lo sviluppo ed il potenziamento della comunicazione in lingua italiana rafforzando la padronanza delle abilità di ascolto, parlato, lettura, scrittura, come pure la loro interazione, nonché l’arricchimento lessicale.
Elaborazione degli esiti formativi della disciplina Lingua e letteratura italiana dalla I alla classe IV degli indirizzi liceali (140 ore) della scuola media superiore
I CLASSE – 140 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE... SMS LLI A.1.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessari per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | – utilizza il codice lingua per trasmettere messaggi in modo efficace; – riconosce i diversi possibili scopi di un atto comunicativo; – comprende messaggi orali di vario genere in situazioni formali e non, cogliendone il contenuto, le relazioni logiche, lo scopo e i registri comunicativi; – si esprime oralmente, adattando il registro comunicativo ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; – ricostruisce momenti e fenomeni significativi della storia della letteratura italiana; – esprime e sostiene il proprio punto di vista e riconosce quello altrui. | Comunica oralmente in modo lineare ed esauriente, in contesti prevedibili e argomenta con riferimenti documentati di base rispondendo in modo adeguato alle sollecitazioni degli interlocutori nel registro appropriato. |
SMS LLI A.1.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. | – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto; – produce e realizza testi multimediali su tematiche culturali, di studio e di attualità. | Presenta in modo lineare ed esauriente il progetto, scegliendo ed utilizzando le forme di comunicazione multimediale adatte allo scopo. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Le forme del parlato, la conversazione e le sue regole, parlare in situazioni formali, intervenire in una discussione, affrontare un’interrogazione, presentare una relazione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – L’allievo partecipa a discussioni, dialoghi e dibattiti in classe interagendo con il docente e con gli altri allievi. – L’allievo presenta oralmente il proprio lavoro anche attraverso contenuti multimediali. Il docente è il moderatore e non il protagonista delle discussioni in classe. Il docente propone agli allievi registrazioni e filmati. | ||
B) SCRITTURA | ||
SMS LLI B.1.1. L’allievo usa in modo corretto strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | – usa correttamente le strutture della lingua italiana ai diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi del verbo e della frase semplice e complessa; – usa correttamente le convenzioni grafiche, ortografiche, sintattiche e morfologiche della scrittura; – usa tecniche di consultazione di dizionari specialistici e manuali settoriali; – produce analisi di testi poetici, narrativi, teatrali e non letterari, seguendo le indicazioni; – produce relazioni riflettendo sui libri letti e seguendo uno schema operativo di svolgimento riguardante le letture curricolari, quelle a scelta del docente ed altri argomenti contemporanei; – produce testi di scrittura creativa possibilmente anche nel dialetto locale; – produce testi di tipologia diversa, sintatticamente e morfologicamente corretti e coerenti, adeguati alle diverse situazioni comunicative, rispettando l’uso dei connettivi e dell’interpunzione, adattando il registro ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; – riassume e parafrasa un testo in forma corretta, chiara e con un lessico adeguato; – prende appunti e redige sintesi e relazioni; – prepara comunicazioni scritte rielaborando le conoscenze acquisite per lo sviluppo del proprio pensiero. | Per la produzione testuale in relazione a diversi scopi comunicativi, su indicazione del docente organizza schemi esponendo il contenuto in modo corretto e coerente osservando tutte le convenzioni, argomentando il proprio punto di vista con riferimenti documentali di base. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – La coerenza, la coesione, la famiglia dei testi: descrittivo, narrativo, espositivo, argomentativo. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – Il docente dà indicazioni concrete e precise sulla struttura dei testi da produrre; offre degli esempi concreti. | ||
C) LETTERATURA | ||
FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.1.1. L’allievo legge, comprende, individua e pone in relazione testi letterari e non. Nella lettura attiva discerne e adatta le informazioni. | – legge testi vari (in prosa e in versi), ne riconosce il messaggio e l’intenzione comunicativa; – coglie il senso complessivo delle vicende narrate; – coglie le caratteristiche essenziali che definiscono i personaggi; – riconosce e descrive, confronta e valuta ambienti, relazioni causali, circostanze, motivi e temi; – comprende testi vari condividendo con gli altri impressioni, sensazioni, reazioni emotive ed esperienze ad essi riconducibili; – comprende testi letterari e non, appartenenti a diversi generi ed epoche; – individua e comprende gli elementi che definiscono la struttura, l’organizzazione e gli aspetti formali del testo letterario e non; – acquisisce gli strumenti indispensabili per l’interpretazione dei testi, l’analisi linguistica, retorica e stilistica; – parafrasa e analizza un testo studiato e non, e ne coglie il senso; – legge e comprende testi dialettali, individua i valori della cultura italiana ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Su indicazione del docente legge, comprende, individua informazioni determinanti e pone in relazione testi letterari e non. Parafrasa, analizza e coglie il senso di un testo precedentemente studiato con qualche episodico aiuto del docente. |
CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.1.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali individuando attraverso i testi lo sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | – conosce le tappe fondamentali che hanno caratterizzato il processo di sviluppo della letteratura italiana anche in relazione all’evoluzione delle condizioni sociali e culturali; – è consapevole della ricchezza e della varietà della tradizione italiana; – individua l’apporto culturale ed etico-civile degli autori; – contestualizza storicamente autori, opere, movimenti culturali e letterari; – riconosce gli aspetti fondamentali della cultura e della tradizione letteraria attraverso lo studio delle correnti di pensiero più significative. | Su indicazione del docente contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali, individuando informazioni determinanti per lo sviluppo della letteratura italiana. |
RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.1.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo medievale cogliendone il pensiero e la poetica. | – identifica gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale per il periodo medievale, la letteratura delle origini (autori, opere, pensiero e poetica): • Dante: vita, pensiero, poetica e opere; • Petrarca: vita, pensiero, poetica e opere; • Boccaccio: vita, pensiero, poetica e opere. | Su indicazione del docente manifesta una buona conoscenza di autori e opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale riconoscendone il pensiero e la poetica. |
LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.1.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte riconoscendone i significati. | – valuta l’adeguatezza della propria comprensione del testo, modificando le strategie di lettura adottate; – seleziona dati e informazioni e li organizza in forme comunicative; – considera la lettura diretta di un testo quale presupposto per l’interpretazione letteraria; – approda a una sintesi critica relativa alla »lettura« di qualsiasi genere letterario, teatrale, cinematografico od altro; – realizza una lettura estesa; – riconosce (attraverso letture, analisi, discussioni, confronti e riflessioni) i principali generi della narrativa letteraria, sulla base di caratteristiche formali o tematiche; – riconosce le diverse informazioni espresse nel testo; – riconosce nei testi i significati secondari di tipo indiretto: morale, etico, orientamenti ideologici, allusioni, allegorie, ecc.; – sceglie e legge testi a seconda delle proprie affinità e del gusto estetico e critico sviluppato. | Orientato dal docente rielabora una riflessione sul tema affrontato. Guidato dal docente riconosce i principali generi della narrativa, con l'aiuto del docente riesce a sintetizzare alcuni tipi di testo, lavori teatrali o cinematografici. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Il Medioevo, la letteratura delle origini, Dante Alighieri (vita, pensiero, poetica e opere), Francesco Petrarca (vita, pensiero, poetica e opere), Giovanni Boccaccio (vita, pensiero, poetica e opere). – Minimo due autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Letteratura: – Riferita all’esito relativo alla letteratura esiti dal C.1.1. al C.1.5., l’allievo negli indirizzi liceali in un anno scolastico legge dalle sei alle otto opere di lettura curricolare di cui tre appartenenti al patrimonio letterario italiano classico e tre novecenteschi (altri testi a libera scelta del docente). L’allievo legge un’opera a scelta personale. Si presenta in allegato l’elenco degli autori e dei titoli cui i docenti possono fare riferimento. – Nella scelta dei testi si consiglia la consultazione dei documenti ufficiali del Centro nazionale per la valutazione esterna (NCVVO) per consentire agli allievi una maggiore padronanza della materia. – Nella scelta degli autori della Comunità Nazionale Italiana si tenga conto della località d’origine. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.1.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | – riconosce la gerarchia delle informazioni e le organizza in tabelle, schemi e mappe concettuali; – interagisce nello studio dei vari sistemi linguistici e mette in relazione conoscenze di lingue diverse; – coglie il significato del lessico in rapporto al contesto. | Su indicazione del docente riconosce la gerarchia delle informazioni e le organizza in tabelle e schemi e interagisce allo studio dei vari sistemi linguistici. |
GRAMMATICA SMS LLI D.1.2. L’allievo si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica e padroneggia gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. Nel discorso/ascolto attivo discerne e adatta le informazioni. L’allievo usa correttamente le strutture della lingua. | – riflette sulle strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi, lessico, formazione delle parole, varietà linguistiche e geografiche, registri e linguaggi specifici; – usa in modo corretto, appropriato e consapevole le regole morfologiche, sintattiche e ortografiche, proprie delle singole parti del discorso; – esercita, con le opportune pratiche, le capacità linguistiche orali; – utilizza la lingua italiana nell’insieme delle sue strutture e riflette metalinguisticamente sui tradizionali livelli di analisi (morfologica, sintattica, lessicale, semantica); – usa correttamente le strutture della lingua. | Su indicazione del docente individua le caratteristiche strutturali della lingua e si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica. |
LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.1.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | – utilizza il patrimonio lessicale per esigenze comunicative ai fini di una prospettiva interculturale; – coglie il rapporto tra la lingua, le tradizioni culturali e le vicende della società; – conosce le principali famiglie linguistiche e la loro distribuzione geografica; – conosce la realtà linguistica della minoranza italiana autoctona; – riconosce le linee essenziali della storia della lingua italiana dal latino al volgare; – è consapevole del mutamento della lingua nel tempo e della complessità della »geografia linguistica«. | Su indicazione del docente individua le caratteristiche e coglie il rapporto tra il patrimonio culturale e storico, locale nazionale e quello internazionale. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Storia della lingua italiana, linguaggi settoriali, fonetica, ortografia (l’accento, l’elisione, il troncamento), morfologia (le parti del discorso). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – Si propone di utilizzare manuali che danno all’allievo una visione completa della lingua italiana ed una regolamentazione definita dell’intero sistema linguistico (fonologico, morfologico, sintattico). – Si propone di utilizzare un vasto repertorio di esercizi per la valutazione formativa e sommativa che consentano una costante e puntuale verifica e altrettanto costante e puntuale consolidamento delle conoscenze e delle competenze dell’allievo. – Si propone di utilizzare pure vari tipi di testo in modo da ricoprire diversi ambiti sociolinguistici. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Prima classe degli indirizzi liceali della Scuola media superiore
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e rafforza lo sviluppo della comunicazione in lingua italiana potenziando la padronanza delle abilità di esprimersi oralmente e in forma scritta, nonché approfondisce la conoscenza degli elementi fondamentali della letteratura e della cultura italiana.
II CLASSE – 140 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
COMUNICAZIONE SMS LLI A.2.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessario per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | – utilizza il codice lingua per trasmettere messaggi in modo efficace; – riconosce i diversi possibili scopi di un atto comunicativo; – comprende messaggi orali di vario genere in situazioni formali e non, cogliendone il contenuto, le relazioni logiche, lo scopo e i registri comunicativi; – affronta situazioni comunicative oralmente, adattando il registro comunicativo ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; – ricostruisce momenti e fenomeni significativi della storia della letteratura italiana; – esprime e sostiene il proprio punto di vista e riconosce quello altrui. | Comunica oralmente utilizzando il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana, usando un linguaggio chiaro e un’ordinata strutturazione logica del discorso. Argomenta con riferimenti documentati di base rispondendo in modo adeguato alle sollecitazioni degli interlocutori nel registro appropriato. Coglie le tappe fondamentali della storia della letteratura italiana. |
SMS LLI A.2.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. | – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto; – produce e realizza testi multimediali su tematiche culturali, di studio e di attualità. | Presenta in modo lineare ed esauriente il progetto, scegliendo ed utilizzando le forme di comunicazione multimediale adatte allo scopo. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Le forme del parlato, la conversazione e le sue regole, parlare in situazioni formali, intervenire in una discussione, affrontare un’interrogazione, presentare una relazione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – L’allievo partecipa a discussioni, dialoghi e dibattiti in classe interagendo con il docente e con gli altri allievi. – L’allievo presenta oralmente il proprio lavoro anche attraverso contenuti multimediali. Il docente è il moderatore e non il protagonista delle discussioni in classe. – Il docente propone agli allievi registrazioni e filmati. | ||
B) SCRITTURA | ||
SMS LLI B.2.1. L’allievo usa in modo corretto strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | – usa correttamente le strutture della lingua italiana ai diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi del verbo e della frase semplice e complessa; – usa correttamente le convenzioni grafiche, ortografiche, sintattiche e morfologiche della scrittura; – usa tecniche di consultazione di dizionari specialistici e manuali settoriali; – produce analisi di testi poetici, narrativi, teatrali e non letterari, seguendo le indicazioni; – produce relazioni seguendo uno schema operativo di svolgimento riguardanti le letture curricolari, quelle a scelta del docente ed altri argomenti contemporanei; – produce articoli seguendo uno schema operativo di svolgimento; – produce testi di scrittura creativa possibilmente anche nel dialetto locale; – produce testi di tipologia diversa, sintatticamente e morfologicamente corretti e coerenti, adeguati alle diverse situazioni comunicative, rispettando l’uso dei connettivi e dell’interpunzione, adattando il registro ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; – riassume e parafrasa un testo in forma corretta, chiara e con un lessico adeguato; – prende appunti e redige sintesi e relazioni; – prepara comunicazioni scritte rielaborando le conoscenze acquisite per lo sviluppo del proprio pensiero. | Su indicazione del docente utilizza in modo corretto strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi, esponendo il contenuto in modo coerente e coeso, argomentando il proprio punto di vista con riferimenti documentali di base in relazione ai diversi scopi comunicativi. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Il testo descrittivo (produzione e fruizione), il testo narrativo (produzione e fruizione). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – Il docente dà indicazioni concrete e precise sulla struttura dei testi da produrre. Il docente offre esempi concreti. | ||
C) LETTERATURA | ||
FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.2.1. L’allievo legge e riflette criticamente su testi letterari e non. Nella lettura attiva discerne e adatta le informazioni. | – comprende testi letterari e non appartenenti a diversi generi ed epoche; – coglie il senso complessivo delle vicende narrate; – coglie le caratteristiche essenziali che definiscono i personaggi; – confronta e valuta ambienti, relazioni causali, circostanze, motivi e temi; – comprende gli elementi che definiscono la struttura, l’organizzazione e gli aspetti formali del testo; – acquisisce gli strumenti indispensabili per l’interpretazione dei testi, l’analisi linguistica, retorica e stilistica; – parafrasa e analizza un testo studiato (e non) e ne coglie il senso; – legge e comprende testi dialettali, individua i valori, la cultura italiana ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Su indicazione del docente legge e comprende le informazioni fondamentali, riflette criticamente e pone in relazione testi letterari e non. Parafrasa e analizza un testo studiato cogliendone il senso, confrontando e valutando testi, applicando gli strumenti per l'interpretazione, l'analisi linguistica, retorica e stilistica. |
CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.2.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali individuando attraverso i testi lo sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | – conosce le tappe fondamentali che hanno caratterizzato il processo di sviluppo della letteratura italiana anche in relazione all’evoluzione delle condizioni sociali e culturali; – è consapevole della ricchezza e della varietà della tradizione italiana; – individua l’apporto culturale ed etico-civile degli autori; – contestualizza storicamente autori, opere, movimenti culturali e letterari; – riconosce gli aspetti fondamentali della cultura e della tradizione letteraria attraverso lo studio delle correnti di pensiero più significative. | Su indicazione del docente contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali individuando da fonti di base le caratteristiche determinanti per lo sviluppo della letteratura italiana. |
RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.2.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo dall’Umanesimo al Barocco, cogliendone il pensiero e la poetica. | – identifica gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale per il periodo dall’Umanesimo al Barocco: • la letteratura dall’Umanesimo al Barocco (autori, opere, pensiero e poetica); • Lorenzo de’ Medici, Angelo Poliziano, Luigi Pulci, Matteo Maria Boiardo, Leon Battista Alberti, Leonardo da Vinci (pensiero e opere); • Ludovico Ariosto: vita, pensiero, poetica e opere; • Niccolò Machiavelli: vita, pensiero, poetica e opere; • Torquato Tasso: vita, pensiero, poetica e opere; • il pensiero scientifico (Galilei, Bruno, Campanella). | Su indicazione del docente manifesta un'ampia conoscenza di autori e opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale riconoscendone il pensiero e la poetica. |
LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.2.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte, riconoscendone i significati. | – valuta l’adeguatezza della propria comprensione del testo, modificando le strategie di lettura adottate; – seleziona dati e informazioni e li organizza in forme comunicative; – considera la lettura diretta di un testo quale presupposto per l’interpretazione letteraria – approda a una sintesi critica relativa alla »lettura« di qualsiasi genere letterario, teatrale, cinematografico od altro; – riconosce (attraverso letture, analisi, discussioni, confronti e riflessioni) i principali generi della narrativa letteraria sulla base di caratteristiche formali o tematiche; | Orientato dal docente rielabora e matura una riflessione sul tema affrontato. Riconosce i principali generi della narrativa, con l'aiuto del docente riesce a sintetizzare alcuni tipi di testo, lavori teatrali o cinematografici. |
– riconosce le diverse informazioni espresse nel testo; – riconosce nei testi i significati secondari di tipo indiretto: morale, etico, orientamenti ideologici, allusioni, allegorie, ecc.; – sceglie e legge testi a seconda delle proprie affinità e del gusto estetico e critico sviluppato. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – L’Umanesimo volgare (pensiero e opere di Lorenzo de’ Medici, Angelo Poliziano, Luigi Pulci, Matteo Maria Boiardo, Leon Battista Alberti, Leonardo da Vinci), il Rinascimento, Ludovico Ariosto (vita, pensiero, poetica e opere), Niccolò Machiavelli (vita, pensiero, poetica e opere), la Controriforma, Torquato Tasso (vita, pensiero, poetica e opere), il pensiero scientifico (Galilei, Bruno, Campanella). – Minimo due autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Letteratura: – Riferita all’esito relativo alla letteratura esiti dal C.2.1. al C.2.5., l’allievo negli indirizzi liceali in un anno scolastico legge dalle sei alle otto opere di lettura curricolare, di cui tre appartenenti al patrimonio letterario italiano classico e tre novecenteschi (altri testi a libera scelta del docente). L’allievo legge un’opera a scelta personale. Si presenta in allegato l’elenco degli autori e dei titoli cui i docenti possono fare riferimento. – Nella scelta dei testi si consiglia la consultazione dei documenti ufficiali del Centro nazionale per la valutazione esterna (NCVVO) per consentire agli allievi una maggiore padronanza della materia. – Nella scelta degli autori della Comunità Nazionale Italiana si tenga conto della località d’origine. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.2.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | – riconosce la gerarchia delle informazioni e le organizza in tabelle e schemi (mappe concettuali); – interagisce allo studio dei vari sistemi linguistici; – coglie il significato del lessico in rapporto al contesto. | Su indicazione del docente riconosce la gerarchia delle informazioni e le organizza in schemi interagendo con lo studio dei sistemi linguistici e cogliendo il significato del lessico in rapporto al contesto. |
GRAMMATICA SMS LLI D.2.2. L’allievo usa correttamente gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. Nel discorso/ascolto attivo discerne e adatta le informazioni. | – riflette sulle strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi, lessico, formazione delle parole, varietà linguistiche e geografiche, registri e linguaggi specifici; – usa in modo corretto, appropriato e consapevole le regole morfologiche, sintattiche e ortografiche, proprie delle singole parti del discorso; – esercita, con le opportune pratiche, le capacità linguistiche orali; – utilizza la lingua italiana nell’insieme delle sue strutture e riflette metalinguisticamente sui tradizionali livelli di analisi (morfologica, sintattica, lessicale, semantica); – usa correttamente le strutture della lingua: i modi verbali, i tempi verbali e applica le corrette regole ortografiche. | Su indicazione del docente riflette sulle caratteristiche strutturali della lingua e si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica. |
LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.2.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | – utilizza il patrimonio lessicale per esigenze comunicative ai fini di una prospettiva interculturale; – coglie il rapporto tra le tradizioni culturali e le vicende della società; – conosce le principali famiglie linguistiche e la loro distribuzione geografica; – conosce la realtà della minoranza linguistica autoctona italiana; – riconosce le linee essenziali della storia della lingua italiana dal latino al volgare; – è consapevole del mutamento della lingua nel tempo e della complessità della geografia linguistica. | Su indicazione del docente determina le caratteristiche e coglie il rapporto tra il patrimonio culturale e storico, locale, nazionale ed internazionale. Comprende l'evoluzione storica della lingua italiana e riconosce il valore della lingua materna quale elemento della propria identità. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Storia della lingua italiana, linguaggi settoriali, semantica (sinonimi, iponimi, iperonimi, omonimi, trasferimento di significato, polisemia, metonimia), morfologia (formazione delle parole, modi e tempi verbali), sintassi (frase semplice). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – Si propone di utilizzare manuali che danno all’allievo una visione completa della lingua italiana ed una regolamentazione definita dell’intero sistema linguistico (fonologico, morfologico, sintattico). – Si propone di utilizzare un vasto repertorio di esercizi per la valutazione formativa e sommativa che consentano una costante e puntuale verifica e altrettanto costante e puntuale consolidamento delle conoscenze e delle competenze dell’allievo. – Si propone di utilizzare pure vari tipi di testo specifici per diverse situazioni sociolinguistiche. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Seconda classe degli indirizzi liceali della Scuola media superiore
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e rafforza lo sviluppo della comunicazione in lingua italiana potenziando la padronanza delle abilità di esprimersi oralmente e in forma scritta, nonché approfondisce la conoscenza degli elementi fondamentali della letteratura e della cultura italiana.
III CLASSE – 140 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
COMUNICAZIONE SMS LLI A.3.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessario per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | – sa utilizzare il codice lingua per trasmettere messaggi; – riconosce i diversi possibili scopi di un atto comunicativo; – comprende messaggi orali di vario genere in situazioni formali e non, cogliendone il contenuto e relazioni logiche, lo scopo e i registri comunicativi; – affronta situazioni comunicative oralmente, adattando il registro comunicativo ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; – si esprime rispettando l’argomento seguendo un ordine tematico coerente, con proprietà lessicale e correttezza morfosintattica; | Comunica oralmente utilizzando il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana in modo lineare ed esauriente e sa argomentare con riferimenti documentali di base, rispondendo in modo adeguato alle sollecitazioni degli interlocutori. |
– sa ricostruire momenti e fenomeni significativi della storia della letteratura italiana contestualizzandoli nel panorama europeo; – esprime e sostiene il proprio punto di vista e riconosce quello altrui. | ||
SMS LLI A.3.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. | – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto; – produce e realizza testi multimediali su tematiche culturali, di studio e di attualità. | Presenta in modo lineare ed esauriente il progetto, scegliendo ed utilizzando le forme di comunicazione multimediale adatte allo scopo |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Le forme del parlato, la conversazione e le sue regole, parlare in situazioni formali, l’organizzazione del discorso (l’intervista, la tavola rotonda, la discussione), affrontare un’interrogazione, presentare una relazione, prendere appunti. – La lettura espressiva, la recitazione, la declamazione di poesia e prosa. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – L’allievo partecipa a discussioni, dialoghi e dibattiti in classe interagendo con il docente e con gli altri allievi. – L’allievo presenta oralmente il proprio lavoro anche attraverso contenuti multimediali. Il docente è il moderatore e non il protagonista delle discussioni in classe. – Il docente propone agli allievi registrazioni e filmati. | ||
B) SCRITTURA | ||
SMS LLI B.3.1. L’allievo padroneggia strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | – usa correttamente e consapevolmente le strutture della lingua italiana ai diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi del verbo e della frase semplice e complessa; – produce analisi di testi poetici, narrativi, teatrali e non letterari, seguendo le indicazioni in modo autonomo; – produce saggi seguendo uno schema operativo di svolgimento; – produce relazioni seguendo uno schema operativo di svolgimento riguardanti le letture curricolari, quelle a scelta del docente ed altri argomenti contemporanei; – produce articoli seguendo uno schema operativo di svolgimento; – produce testi di scrittura creativa possibilmente anche nel dialetto locale; – utilizza i principali strumenti di consultazione, compresi quelli multimediali, rielabora in forma chiara le informazioni; – utilizza diversi registri linguistici a seconda dei contesti e degli scopi comunicativi; – prepara comunicazioni scritte rielaborando le conoscenze acquisite per lo sviluppo del proprio pensiero; – applica il principio di pertinenza, coesione, chiarezza e correttezza linguistica. | Su indicazione del docente produce un testo pertinente rispetto alla richiesta, coerente e coeso con una sintassi lineare talvolta articolata, un registro e un lessico adeguato allo scopo e osservante tutte le convenzioni, argomentando il proprio punto di vista con riferimenti estesi. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Il testo poetico, teatrale. – La dimensione temporale e spaziale del testo narrativo. – Il narratore. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – Il docente dà indicazioni concrete e precise sulla struttura dei testi da produrre. Il docente offre degli esempi concreti. | ||
C) LETTERATURA | ||
FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.3.1. L’allievo legge e riflette criticamente su testi letterari e non. Nella lettura attiva interpreta e giudica le informazioni. | – comprende testi letterari e non appartenenti a diversi generi ed epoche; – riflette sul senso complessivo delle vicende narrate; – riflette sulle caratteristiche essenziali che definiscono i personaggi; – confronta e valuta ambienti, relazioni causali, circostanze, motivi e temi, anche in riferimento alle competenze acquisite nell’educazione letteraria; – comprende gli elementi che definiscono la struttura, l’organizzazione e gli aspetti formali del testo; – acquisisce gli strumenti indispensabili per l’interpretazione dei testi, l’analisi linguistica, retorica e stilistica; – pone relazioni extratestuali (rapporti del testo con altri testi, con il contesto culturale ecc.); – comprende testi vari condividendo con gli altri impressioni, sensazioni, reazioni emotive ed esperienze ad essi riconducibili; – riflette su testi vari, ne riconosce il messaggio e l’intenzione comunicativa; – parafrasa e analizza un testo studiato (e non) e ne coglie il senso; – legge e comprende testi dialettali, individua i valori, la cultura italiana ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Su indicazione del docente legge, comprende, individua informazioni determinanti e analizza i testi letterari e non, riflettendone criticamente. Parafrasa e analizza un testo studiato cogliendone il senso, confrontando e valutando testi, applicando gli strumenti per l'interpretazione, l'analisi linguistica, retorica e stilistica. |
VALORIZZAZIONE DI TESTI LETTERARI E NON SMS LLI C.3.2. L’allievo valorizza testi letterari e non, identificando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica. | – formula osservazioni sulle caratteristiche linguistiche dei testi oggetto di lettura; – valorizza i testi della tradizione letteraria; – valorizza la dimensione estetica. | Su indicazione del docente valorizza in modo generico testi letterari e non, identificando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica. |
CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.3.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali confrontando, in una prospettiva europea, il processo di sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | – conosce le tappe fondamentali che hanno caratterizzato il processo di sviluppo della letteratura italiana, anche in relazione all’evoluzione delle condizioni sociali e culturali; – è consapevole della ricchezza e della varietà della tradizione italiana; – individua l’apporto culturale ed etico-civile degli autori; – contestualizza storicamente autori, opere, movimenti culturali e letterari; – riconosce gli aspetti fondamentali della cultura e della tradizione letteraria attraverso lo studio delle correnti di pensiero più significative; – stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva geopolitica e interculturale; – contestualizza testi letterari della tradizione italiana tenendo conto anche dello scenario europeo e mondiale; – individua in prospettiva interculturale gli elementi di identità e di diversità tra la cultura italiana e le culture di altri paesi. | Su indicazione del docente contestualizza storicamente informazioni sostanziali su autori, movimenti culturali e produzione letteraria. Coglie connessioni consapevoli e confronta, in una prospettiva europea, il processo di sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. |
RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.3.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo dal Settecento all’Ottocento cogliendone il pensiero e la poetica. | – identifica gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale per il periodo settecentesco e ottocentesco: • la letteratura del Settecento e dell’Ottocento (autori, opere, pensiero e poetica); • Carlo Goldoni: vita, pensiero, poetica e opere; • Giuseppe Parini: vita, pensiero, poetica e opere; • Vittorio Alfieri: vita, pensiero poetica e opere; • Ugo Foscolo: vita, pensiero, poetica e opere; • Alessandro Manzoni: vita, pensiero poetica e opere; • Giacomo Leopardi: vita, pensiero, poetica e opere; • Giovanni Verga: vita, pensiero, poetica e opere; • Giosuè Carducci: vita, pensiero, poetica e opere. | Su indicazione del docente manifesta una buona conoscenza di autori e opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale riconoscendone il pensiero e la poetica. |
LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.3.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte, riconoscendone i significati, rielaborandoli nel suo processo evolutivo e nella maturità delle proprie vedute. | – valuta l’adeguatezza della propria comprensione del testo; – considera la lettura diretta di un testo quale presupposto per l’interpretazione letteraria; – approda a una sintesi critica relativa alla »lettura« di qualsiasi genere letterario, teatrale, cinematografico od altro; – riconosce i principali generi della narrativa letteraria; – riconosce nei testi i significati secondari di tipo indiretto: morale, etico, orientamenti ideologici, allusioni, allegorie, ecc.; – sceglie e legge testi a seconda delle proprie affinità e del gusto estetico e critico sviluppato. | Rielabora e matura una riflessione sul tema affrontato. Riconosce i principali generi della narrativa ed il loro significato, riesce a sintetizzare qualsiasi tipo di testo, lavoro teatrale o cinematografico. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – La letteratura italiana del Settecento e dell’Ottocento, Carlo Goldoni (vita, pensiero, poetica e opere), Giuseppe Parini (vita, pensiero, poetica e opere), Vittorio Alfieri (vita, pensiero, poetica e opere), Ugo Foscolo (vita, pensiero, poetica e opere), Alessandro Manzoni (vita, pensiero, poetica e opere), Giacomo Leopardi (vita, pensiero, poetica e opere), Giovanni Verga (vita, pensiero, poetica e opere), Giosuè Carducci (vita, pensiero, poetica e opere). – Minimo due autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Letteratura: – Riferita all’esito relativo alla letteratura esiti dal C.3.1 al C.3.5., l’allievo negli indirizzi liceali in un anno scolastico legge dalle sei alle otto opere di lettura curricolare, di cui tre appartenenti al patrimonio letterario italiano classico e tre novecenteschi (altri testi a libera scelta del docente). L’allievo legge un’opera a scelta personale. Si presenta in allegato l’elenco degli autori e dei titoli cui i docenti possono fare riferimento. – Nella scelta dei testi si consiglia la consultazione dei documenti ufficiali del Centro nazionale per la valutazione esterna (NCVVO) per consentire agli allievi una maggiore padronanza della materia. – Nella scelta degli autori della Comunità Nazionale Italiana si tenga conto della località d’origine. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.3.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | – si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità degli atti comunicativi e dei testi prodotti; – interagisce allo studio dei vari sistemi linguistici; – usa il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana secondo le esigenze comunicative nei vari contesti. | Su indicazione del docente si avvale delle competenze maturate, usa il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana e riconosce la gerarchia delle informazioni interagendo con lo studio dei vari sistemi linguistici. |
GRAMMATICA SMS LLI D.3.2. L’allievo si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica, orale e scritta a tutti i livelli. | – riflette sulle strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi, lessico, formazione delle parole, varietà linguistiche e geografiche, registri e linguaggi specifici; – usa in modo corretto, appropriato e consapevole le regole morfologiche, sintattiche e ortografiche, proprie delle singole parti del discorso; – utilizza la lingua italiana nell’insieme delle sue strutture e riflette metalinguisticamente sui tradizionali livelli di analisi (morfologica, sintattica, lessicale, semantica); – l’allievo usa correttamente tutte le strutture lessicali e applica le regole ortografiche. | Su indicazione del docente riflette sulle caratteristiche strutturali della lingua e si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica. |
LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.3.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | – utilizza il patrimonio lessicale per esigenze comunicative ai fini di una prospettiva interculturale di mobilità di studio e di lavoro; – coglie il rapporto tra le tradizioni culturali e le vicende della società; – conosce la realtà della minoranza linguistica autoctona italiana; – riconosce le linee essenziali della storia della lingua italiana dal Barocco alla soluzione ottocentesca della questione della lingua; – riconosce il valore e le potenzialità dei beni culturali e letterari per una loro corretta fruizione e valorizzazione; – è consapevole del mutamento della lingua nel tempo e della complessità della geografia linguistica; – comprende che la lingua materna è l’elemento portante della propria identità personale e nazionale. | Su indicazione del docente individua le caratteristiche e coglie il rapporto tra il patrimonio culturale e storico, locale, nazionale e quello internazionale, riconoscendo il valore della lingua materna quale elemento portante della propria identità. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Storia della lingua italiana, linguaggi settoriali, lessicologia (fondo ereditario latino, prestiti), sintassi (frase complessa, struttura del periodo, coordinazione, subordinazione). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – Si propone di utilizzare manuali che danno all’allievo una visione completa della lingua italiana ed una regolamentazione definita dell’intero sistema linguistico (fonologico, morfologico, sintattico). – Si propone di utilizzare un vasto repertorio di esercizi per la valutazione formativa e sommativa che consentano una costante e puntuale verifica e altrettanto costante e puntuale consolidamento delle conoscenze e delle competenze dell’allievo. – Si propone di utilizzare pure vari tipi di testo specifici per diverse situazioni sociolinguistiche. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Terza classe degli indirizzi liceali della Scuola media superiore
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e rafforza lo sviluppo della comunicazione in lingua italiana potenziando la padronanza delle abilità di esprimersi oralmente e in forma scritta, nonché approfondisce la conoscenza degli elementi fondamentali della letteratura e della cultura italiana.
IV CLASSE – 128 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
COMUNICAZIONE SMS LLI A.4.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessario per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | – utilizza il codice lingua per trasmettere messaggi in modo efficace; – riconosce i diversi possibili scopi di un atto comunicativo; – comprende messaggi orali di vario genere in situazioni formali e non, cogliendone il contenuto, le relazioni logiche, lo scopo e i registri comunicativi; – affronta situazioni comunicative oralmente, adattando il registro comunicativo ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; – si esprime rispettando l’argomento, seguendo un ordine tematico coerente, con proprietà lessicale e correttezza morfosintattica; – ricostruisce momenti e fenomeni significativi della storia della letteratura italiana contestualizzandoli nel panorama europeo; – esprime e sostiene il proprio punto di vista e riconosce quello altrui. | Comunica oralmente utilizzando il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana in modo lineare ed esauriente e sa argomentare con riferimenti documentali di base rispondendo in modo adeguato alle sollecitazioni degli interlocutori. |
SMS LLI A.4.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. | – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto; – produce e realizza testi multimediali su tematiche culturali, di studio e di attualità. | Presenta in modo lineare ed esauriente il progetto, scegliendo ed utilizzando le forme di comunicazione multimediale adatte allo scopo. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Le forme del parlato, la conversazione e le sue regole, parlare in situazioni formali, l’organizzazione del discorso (l’intervista, la tavola rotonda, la discussione), affrontare un’interrogazione, presentare una relazione, prendere appunti. – La lettura espressiva, la recitazione, la declamazione di poesia e prosa. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – L’allievo partecipa a discussioni, dialoghi e dibattiti in classe interagendo con il docente e con gli altri allievi. – L’allievo presenta oralmente il proprio lavoro anche attraverso contenuti multimediali. – Il docente è il moderatore e non il protagonista delle discussioni in classe. – Il docente propone agli allievi registrazioni e filmati. | ||
B) SCRITTURA | ||
SMS LLI B.4.1. L’allievo padroneggia strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | – usa correttamente le strutture della lingua italiana ai diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi del verbo e della frase semplice e complessa; – produce analisi di testi poetici, narrativi, teatrali e non letterari in modo autonomo; – produce saggi seguendo uno schema operativo di svolgimento; – produce relazioni seguendo uno schema operativo di svolgimento riguardanti le letture curricolari, quelle a scelta del docente ed altri argomenti contemporanei; – produce articoli seguendo uno schema operativo di svolgimento; – produce testi di scrittura creativa possibilmente anche nel dialetto locale; – prepara comunicazioni scritte rielaborando le conoscenze acquisite per lo sviluppo del proprio pensiero; – applica il principio di pertinenza, coesione, chiarezza e correttezza linguistica. | Su indicazione del docente produce testi pertinenti rispetto alla richiesta, coerenti e coesi, osservanti tutte le convenzioni, argomentando il proprio punto di vista con riferimenti estesi, testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi . |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Le strategie della scrittura (progettazione della scrittura, elaborazione del testo, correzione del testo, i vari tipi di testo), il testo interpretativo-valutativo (tipologia, struttura di base, obiettività, riferimenti e confronti, caratteristiche linguistiche), il testo argomentativo (tipologia, struttura di base, tecniche argomentative, caratteristiche linguistiche), i connettivi, il testo persuasivo (tipologia, caratteristiche linguistiche). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – Il docente dà indicazioni concrete e precise sulla struttura dei testi da produrre. Il docente offre degli esempi concreti. | ||
C) LETTERATURA | ||
FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.4.1. L’allievo legge e riflette criticamente su testi letterari e non. Nella lettura attiva interpreta e giudica le informazioni. | – comprende e riflette su testi letterari e non, appartenenti a diversi generi ed epoche; – riflette sul senso complessivo delle vicende narrate; – riflette sulle caratteristiche essenziali che definiscono i personaggi; – confronta e valuta ambienti, relazioni causali, circostanze, motivi e temi, anche in riferimento alle competenze acquisite nell’educazione letteraria; – comprende gli elementi che definiscono la struttura, l’organizzazione e gli aspetti formali del testo; – acquisisce gli strumenti indispensabili per l’interpretazione dei testi, l’analisi linguistica, retorica e stilistica; – pone relazioni extratestuali (rapporti del testo con altri testi, con il contesto culturale, ecc.) condividendo con gli altri impressioni, sensazioni, reazioni emotive ed esperienze; – parafrasa e analizza un testo studiato (e non) e ne coglie il senso; – legge e comprende testi dialettali, individua i valori, la cultura italiana ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Su indicazione del docente legge, comprende e giudica informazioni determinanti e analizza i testi letterari e non, riflettendone criticamente. Parafrasa e analizza un testo e ne coglie il senso condividendo con gli altri impressioni, sensazioni, reazioni. |
VALORIZZAZIONE DI TESTI LETTERARI E NON SMS LLI C.4.2. L’allievo valorizza testi vari spiegando e formulando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica. | – legge e commenta testi in prosa e in versi; – formula osservazioni sulle caratteristiche linguistiche dei testi oggetto di lettura; – valorizza i testi della tradizione letteraria; – valorizza la dimensione estetica; – dà valutazioni motivate anche sulla base di testi critici; – prende atto e valorizza l’intero opus letterario dalle origini ai giorni nostri formulando giudizi pertinenti e maturi sui grandi nomi della letteratura italiana (Dante, Petrarca, Boccaccio, Ariosto) in un contesto mondiale; – attualizza i contributi della tradizione letteraria locale, italiana ed internazionale ai fini di una maturazione del pensiero critico. | Su indicazione del docente valorizza con riferimenti di base testi letterari e non, identificando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica, interpretando nel mondo attuale la continuità del pensiero critico dei grandi autori in senso sincronico e diacronico. |
CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.4.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali confrontando, in una prospettiva europea, il processo di sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | – conosce le tappe fondamentali che hanno caratterizzato il processo di sviluppo della letteratura italiana anche in relazione all’evoluzione delle condizioni sociali e culturali; – è consapevole della ricchezza e della varietà della tradizione italiana; – individua l’apporto culturale ed etico-civile degli autori; – contestualizza storicamente autori, opere, movimenti culturali e letterari; – stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva geopolitica interculturale; – contestualizza testi letterari della tradizione italiana tenendo conto anche dello scenario europeo e mondiale; – individua, in prospettiva interculturale gli elementi di identità e di diversità tra la cultura italiana e le culture di altri paesi; – riconosce gli aspetti fondamentali della cultura e della tradizione letteraria attraverso lo studio delle correnti di pensiero più significative. | Su indicazione del docente contestualizza storicamente informazioni sostanziali su autori, movimenti culturali e produzione letteraria. Coglie connessioni consapevoli e confronta in una prospettiva europea il processo di sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. |
RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.4.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo novecentesco e contemporaneo cogliendone il pensiero e la poetica. | – identifica gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale per il periodo novecentesco e contemporaneo: • la letteratura novecentesca (autori, opere, pensiero e poetica); • Gabriele D’Annunzio: vita, pensiero e opere; • Giovanni Pascoli: vita, pensiero, poetica e opere; • Luigi Pirandello: vita, pensiero, poetica e opere; • Italo Svevo: vita, pensiero, poetica e opere; • crepuscolari e futuristi; • ermetici e Umberto Saba; • neorealismo autori, pensiero, poetica e opere; • autori contemporanei. | Su indicazione del docente manifesta una buona conoscenza di autori e opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale riconoscendone il pensiero e la poetica. |
LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.4.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte, riconoscendone i significati, rielaborandoli nel suo processo evolutivo e nella maturità delle proprie vedute. | – valuta l’adeguatezza della propria comprensione del testo; – considera la lettura diretta di un testo quale presupposto per l’interpretazione letteraria; – approda a una sintesi critica relativa alla»lettura« di qualsiasi genere letterario, teatrale, cinematografico od altro; – riconosce i principali generi della narrativa letteraria; – riconosce nei testi i significati secondari di tipo indiretto: morale, etico, orientamenti ideologici, allusioni, allegorie, ecc …; – sceglie e legge testi a seconda delle proprie affinità e del gusto estetico e critico sviluppato. | Rielabora e matura autonomamente una riflessione sul tema affrontato. Riconosce i principali generi della narrativa ed il loro significato, riesce a sintetizzare qualsiasi tipo di testo, lavoro teatrale o cinematografico. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – La letteratura novecentesca (autori, opere, pensiero e poetica), Gabriele D’Annunzio (vita, pensiero e opere), Giovanni Pascoli (vita, pensiero, poetica e opere), Luigi Pirandello (vita, pensiero, poetica e opere), Italo Svevo (vita, pensiero, poetica e opere), crepuscolari e futuristi, ermetici e Umberto Saba, il Neorealismo (autori, pensiero, poetica e opere), autori contemporanei. – Minimo due autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Letteratura: – Riferita all’esito relativo alla letteratura esiti dal C.4.1 al C.4.5., l’allievo negli indirizzi liceali in un anno scolastico legge dalle sei alle otto opere di lettura curricolare, di cui tre appartenenti al patrimonio letterario italiano classico e tre novecenteschi (altri testi a libera scelta del docente). L’allievo legge un’opera a scelta personale. Si presenta in allegato l’elenco degli autori e dei titoli cui i docenti possono fare riferimento. – Nella scelta dei testi si consiglia la consultazione dei documenti ufficiali del Centro nazionale per la valutazione esterna (NCVVO) per consentire agli allievi una maggiore padronanza della materia. – Nella scelta degli autori della Comunità Nazionale Italiana si tenga conto della località d’origine. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.4.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | – si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità degli atti comunicativi e dei testi prodotti; – interagisce allo studio dei vari sistemi linguistici; – usa e perfeziona il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana secondo le esigenze comunicative nei vari contesti. | Su indicazione del docente riflette sull'uso del patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana e riconosce la gerarchia delle informazioni interagendo con lo studio dei vari sistemi linguistici. |
GRAMMATICA SMS LLI D.4.2. L’allievo si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica e padroneggia gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. | – riflette sulle strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi, lessico, formazione delle parole, varietà linguistiche e geografiche, registri e linguaggi specifici; – usa in modo corretto, appropriato e consapevole le regole morfologiche, sintattiche e ortografiche, proprie delle singole parti del discorso; – utilizza la lingua italiana nell’insieme delle sue strutture e riflette metalinguisticamente sui tradizionali livelli di analisi (morfologica, sintattica, lessicale, semantica); – l’allievo usa correttamente tutte le strutture lessicali e applica le regole ortografiche. | Su indicazione del docente individua le caratteristiche strutturali della lingua e si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica applicando gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. |
LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.4.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | – utilizza il patrimonio lessicale per esigenze comunicative ai fini di una prospettiva interculturale di mobilità di studio e di lavoro; – coglie il rapporto tra le tradizioni culturali e le vicende della società; – conosce la realtà della minoranza linguistica autoctona italiana; – riconosce le linee essenziali della storia della lingua italiana nel Novecento; – riconosce il valore e le potenzialità dei beni culturali e letterari per una loro corretta fruizione e valorizzazione; – è consapevole del mutamento della lingua nel tempo e della complessità della geografia linguistica; – comprende che la lingua materna è l’elemento portante della propria identità personale e nazionale. | Su indicazione del docente stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali riconoscendo il valore della lingua materna quale elemento portante della propria identità. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Storia della lingua italiana, linguaggi settoriali, morfologia, sintassi. – Le varietà dell’italiano oggi (nazionale, regionale, popolare). – L'italiano e i dialetti della Comunità Nazionale Italiana nel territorio d’insediamento storico. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – Si propone di utilizzare manuali che danno all’allievo una visione completa della lingua italiana ed una regolamentazione definita dell’intero sistema linguistico (fonologico, morfologico, sintattico). – Si propone di utilizzare un vasto repertorio di esercizi per la valutazione formativa e sommativa che consentano una costante e puntuale verifica e altrettanto costante e puntuale consolidamento delle conoscenze e delle competenze dell’allievo. – Si propone di utilizzare pure vari tipi di testo specifici per diverse situazioni sociolinguistiche. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Quarta classe degli indirizzi liceali della Scuola media superiore
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e rafforza lo sviluppo della comunicazione in lingua italiana potenziando la padronanza delle abilità di esprimersi oralmente e in forma scritta, nonché approfondisce la conoscenza degli elementi fondamentali della letteratura e della cultura italiana.
Elaborazione degli esiti formativi della disciplina Lingua e letteratura italiana dalla I alla classe IV degli indirizzi professionali (140 ore) della scuola media superiore
I CLASSE – 140 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
COMUNICAZIONE SMS LLI A.1.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessari per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | – utilizza il codice lingua per trasmettere messaggi in modo efficace; – riconosce i diversi possibili scopi di un atto comunicativo; – comprende messaggi orali di vario genere in situazioni formali e non, cogliendone il contenuto, le relazioni logiche, lo scopo e i registri comunicativi; – si esprime oralmente, adattando il registro comunicativo ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; – ricostruisce momenti e fenomeni significativi della storia della letteratura italiana; – esprime e sostiene il proprio punto di vista e riconosce quello altrui; – padroneggia il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana secondo le esigenze comunicative nei vari contesti: sociali culturali, scientifici, economici, tecnologici; – individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete; – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto o di un prodotto; – formula un motivato giudizio critico su un testo letterario anche mettendolo in relazione alle esperienze personali; – utilizza registri comunicativi adeguati ai diversi ambiti specialistici; – stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali sia in una prospettiva interculturale sia ai fini della mobilità di studio e di lavoro; – sostiene conversazioni e colloqui su tematiche predefinite anche professionali. | Comunica oralmente in modo lineare ed esauriente, in contesti prevedibili e argomenta con riferimenti documentati di base rispondendo in modo adeguato alle sollecitazioni degli interlocutori nel registro appropriato. |
SMS LLI A.1.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. | – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto o di un prodotto; – produce e realizza testi multimediali su tematiche culturali, di studio, di attualità e professionali. | Presenta in modo lineare ed esauriente il progetto, scegliendo ed utilizzando le forme di comunicazione multimediale adatte allo scopo. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Le forme del parlato, la conversazione e le sue regole, parlare in situazioni formali, intervenire in una discussione, affrontare un’interrogazione, presentare una relazione. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – L’allievo partecipa a discussioni, dialoghi e dibattiti in classe interagendo con il docente e con gli altri allievi. L’allievo presenta oralmente il proprio lavoro anche attraverso contenuti multimediali. – Il docente è il moderatore e non il protagonista delle discussioni in classe. – Il docente propone agli allievi registrazioni e filmati. – Si consiglia di porre l’accento sul linguaggio settoriale attinente all’indirizzo professionale. | ||
B) SCRITTURA | ||
SMS LLI B.1.1. L’allievo usa in modo corretto strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | – usa correttamente le strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi del verbo e della frase semplice e complessa; – usa correttamente le convenzioni grafiche, ortografiche, sintattiche e morfologiche della scrittura; – usa tecniche di consultazione di dizionari specialistici e manuali settoriali; – produce analisi di testi poetici, narrativi, teatrali e non letterari, seguendo le indicazioni; – produce relazioni riflettendo sui libri letti e seguendo uno schema operativo di svolgimento riguardante le letture curricolari, quelle a scelta del docente ed altri argomenti contemporanei; – produce testi di scrittura creativa possibilmente anche nel dialetto locale; – produce testi di tipologia diversa, sintatticamente e morfologicamente corretti e coerenti, adeguati alle diverse situazioni comunicative, rispettando l’uso dei connettivi e dell’interpunzione, adattando il registro ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; – riassume e parafrasa un testo in forma corretta, chiara e con un lessico adeguato; – prende appunti e redige sintesi e relazioni; – prepara comunicazioni scritte rielaborando le conoscenze acquisite per lo sviluppo del proprio pensiero. | Per la produzione testuale in relazione a diversi scopi comunicativi, su indicazione del docente organizza schemi esponendo il contenuto in modo corretto e coerente osservando tutte le convenzioni, argomentando il proprio punto di vista con riferimenti documentali di base. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – La coerenza, la coesione, la famiglia dei testi: descrittivo, narrativo, espositivo, argomentativo. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – Il docente dà indicazioni concrete e precise sulla struttura dei testi da produrre. Il docente offre degli esempi concreti. | ||
C) LETTERATURA | ||
FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.1.1. L’allievo legge, comprende, individua e pone in relazione testi letterari e non. Nella lettura attiva discerne e adatta le informazioni. | – legge testi vari (in prosa e in versi), ne riconosce il messaggio e l’intenzione comunicativa; – coglie il senso complessivo delle vicende narrate; – coglie le caratteristiche essenziali che definiscono i personaggi; – riconosce e descrive, confronta e valuta ambienti, relazioni causali, circostanze, motivi e temi; – comprende testi vari condividendo con gli altri impressioni, sensazioni, reazioni emotive ed esperienze ad essi riconducibili; | Su indicazione del docente legge, comprende, individua informazioni determinanti e pone in relazione testi letterari e non. Parafrasa, analizza e coglie il senso di un testo precedentemente studiato con qualche episodico aiuto del docente. |
– comprende testi letterari e non, appartenenti a diversi generi ed epoche; – individua e comprende gli elementi che definiscono la struttura, l’organizzazione e gli aspetti formali del testo letterario e non; – acquisisce gli strumenti indispensabili per l’interpretazione dei testi, l’analisi linguistica, retorica e stilistica; – parafrasa e analizza un testo studiato e non, e ne coglie il senso; – legge e comprende testi dialettali, individua i valori della cultura italiana ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.1.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali individuando attraverso i testi lo sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | – conosce le tappe fondamentali che hanno caratterizzato il processo di sviluppo della letteratura italiana anche in relazione all’evoluzione delle condizioni sociali e culturali; – è consapevole della ricchezza e della varietà della tradizione italiana; – individua l’apporto culturale ed etico-civile degli autori; – contestualizza storicamente autori, opere, movimenti culturali e letterari; – riconosce gli aspetti fondamentali della cultura e della tradizione letteraria attraverso lo studio delle correnti di pensiero più significative. | Su indicazione del docente contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali, individuando informazioni determinanti per lo sviluppo della letteratura italiana. |
RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.1.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo medievale cogliendone il pensiero e la poetica. | – identifica gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale per il periodo medievale, la letteratura delle origini (autori, opere, pensiero e poetica). | Su indicazione del docente manifesta una buona conoscenza di autori e opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale riconoscendone il pensiero e la poetica. |
LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.1.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte riconoscendone i significati. | – valuta l’adeguatezza della propria comprensione del testo, modificando le strategie di lettura adottate; – seleziona dati e informazioni e li organizza in forme comunicative; – considera la lettura diretta di un testo quale presupposto per l’interpretazione letteraria; – approda a una sintesi critica relativa alla »lettura« di qualsiasi genere letterario, teatrale, cinematografico od altro; – realizza una lettura estesa; – riconosce (attraverso letture, analisi, discussioni, confronti e riflessioni) i principali generi della narrativa letteraria, sulla base di caratteristiche formali o tematiche; | Orientato dal docente rielabora una riflessione sul tema affrontato. Guidato dal docente riconosce i principali generi della narrativa, con l'aiuto del docente riesce a sintetizzare alcuni tipi di testo, lavori teatrali o cinematografici. |
– riconosce le diverse informazioni espresse nel testo; – riconosce nei testi i significati secondari di tipo indiretto: morale, etico, orientamenti ideologici, allusioni, allegorie, ecc.; – sceglie e legge testi a seconda delle proprie affinità e del gusto estetico e critico sviluppato. | ||
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Il Medioevo, la letteratura delle origini, Dante Alighieri (vita, pensiero, poetica e opere), Francesco Petrarca (vita, pensiero, poetica e opere), Giovanni Boccaccio (vita, pensiero, poetica e opere). – Minimo due autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Letteratura: – Riferita all’esito relativo alla letteratura esiti dal C.1.1. al C.1.5. L’allievo nei programmi professionali in un anno scolastico legge dalle quattro alle sei opere di lettura curricolare di cui due appartenenti al patrimonio letterario italiano classico e due novecenteschi (altri testi a libera scelta del docente). L’allievo legge un’opera a scelta personale. Si presenta in allegato l’elenco degli autori e dei titoli cui i docenti possono fare riferimento. – Nella scelta dei testi si consiglia la consultazione dei documenti ufficiali del Centro nazionale per la valutazione esterna (NCVVO) per consentire agli allievi una maggiore padronanza della materia. – Nella scelta degli autori della Comunità Nazionale Italiana si tenga conto della località d’origine. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.1.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | – riconosce la gerarchia delle informazioni e le organizza in tabelle, schemi e mappe concettuali; – interagisce nello studio dei vari sistemi linguistici e mette in relazione conoscenze di lingue diverse; – coglie il significato del lessico in rapporto al contesto. | Su indicazione del docente riconosce la gerarchia delle informazioni e le organizza in tabelle e schemi e interagisce allo studio dei vari sistemi linguistici. |
GRAMMATICA SMS LLI D.1.2. L’allievo si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica e padroneggia gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. Nel discorso/ascolto attivo discerne e adatta le informazioni. L’allievo usa correttamente le strutture della lingua. | – riflette sulle strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi, lessico, formazione delle parole, varietà linguistiche e geografiche, registri e linguaggi specifici; – usa in modo corretto, appropriato e consapevole le regole morfologiche, sintattiche e ortografiche, proprie delle singole parti del discorso; – esercita, con le opportune pratiche, le capacità linguistiche orali; – utilizza la lingua italiana nell’insieme delle sue strutture e riflette metalinguisticamente sui tradizionali livelli di analisi (morfologica, sintattica, lessicale, semantica); – usa correttamente le strutture della lingua. | Su indicazione del docente individua le caratteristiche strutturali della lingua e si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica. |
LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.1.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | – utilizza il patrimonio lessicale per esigenze comunicative ai fini di una prospettiva interculturale; – coglie il rapporto tra la lingua, le tradizioni culturali e le vicende della società; – conosce le principali famiglie linguistiche e la loro distribuzione geografica; – conosce la realtà linguistica della minoranza italiana autoctona; – riconosce le linee essenziali della storia della lingua italiana dal latino al volgare; – è consapevole del mutamento della lingua nel tempo e della complessità della »geografia linguistica«. | Su indicazione del docente individua le caratteristiche e coglie il rapporto tra il patrimonio culturale e storico, locale, nazionale e quello internazionale. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Storia della lingua italiana, linguaggi settoriali, fonetica, ortografia (l’accento, l’elisione, il troncamento), morfologia (le parti del discorso). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – Si propone di utilizzare manuali che danno all’allievo una visione completa della lingua italiana ed una regolamentazione definita dell’intero sistema linguistico (fonologico, morfologico, sintattico). – Si propone di utilizzare un vasto repertorio di esercizi per la valutazione formativa e sommativa che consentano una costante e puntuale verifica e altrettanto costante e puntuale consolidamento delle conoscenze e delle competenze dell’allievo. – Si propone di utilizzare pure vari tipi di testo in modo da ricoprire diversi ambiti sociolinguistici. – Si consiglia di porre l’accento sul linguaggio settoriale attinente all’indirizzo professionale. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Prima classe degli indirizzi professionali (140 ore) della Scuola media superiore
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e rafforza lo sviluppo della comunicazione in lingua italiana potenziando la padronanza delle abilità di esprimersi oralmente e in forma scritta con particolare attenzione ai linguaggi settoriali, nonché approfondisce la conoscenza degli elementi fondamentali della letteratura e della cultura italiana.
II CLASSE – 140 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
COMUNICAZIONE SMS LLI A.2.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessario per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | – utilizza il codice lingua per trasmettere messaggi in modo efficace; – riconosce i diversi possibili scopi di un atto comunicativo; – comprende messaggi orali di vario genere in situazioni formali e non, cogliendone il contenuto, le relazioni logiche, lo scopo e i registri comunicativi; – affronta situazioni comunicative oralmente, adattando il registro comunicativo ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; – ricostruisce momenti e fenomeni significativi della storia della letteratura italiana; – esprime e sostiene il proprio punto di vista e riconosce quello altrui; – padroneggia il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana secondo le esigenze comunicative nei vari contesti: sociali culturali, scientifici, economici, tecnologici; – individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete; – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto o di un prodotto; – formula un motivato giudizio critico su un testo letterario anche mettendolo in relazione alle esperienze personali; – utilizza registri comunicativi adeguati ai diversi ambiti specialistici; – stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali, sia in una prospettiva interculturale, sia ai fini della mobilità di studio e di lavoro; – sostiene conversazioni e colloqui su tematiche predefinite anche professionali. | Comunica oralmente utilizzando il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana, usando un linguaggio chiaro e un’ordinata strutturazione logica del discorso. Argomenta con riferimenti documentati di base rispondendo in modo adeguato alle sollecitazioni degli interlocutori nel registro appropriato. Coglie le tappe fondamentali della storia della letteratura italiana. |
SMS LLI A.2.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. | – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto o di un prodotto; – produce e realizza testi multimediali su tematiche culturali, di studio, di attualità e professionali. | Presenta in modo lineare ed esauriente il progetto, scegliendo ed utilizzando le forme di comunicazione multimediale adatte allo scopo. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Le forme del parlato, la conversazione e le sue regole, parlare in situazioni formali, intervenire in una discussione, affrontare un’interrogazione, presentare una relazione | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – L’allievo partecipa a discussioni, dialoghi e dibattiti in classe interagendo con il docente e con gli altri allievi. L’allievo presenta oralmente il proprio lavoro attraverso contenuti multimediali. – Il docente è il moderatore e non il protagonista delle discussioni in classe. – Il docente propone agli allievi registrazioni e filmati. – Si consiglia di porre l’accento sul linguaggio settoriale attinente all’indirizzo professionale. | ||
B) SCRITTURA | ||
SMS LLI B.2.1. L’allievo usa in modo corretto strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | – usa correttamente le strutture della lingua italiana ai diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi del verbo e della frase semplice e complessa; – usa correttamente le convenzioni grafiche, ortografiche, sintattiche e morfologiche della scrittura; – usa tecniche di consultazione di dizionari specialistici e manuali settoriali; – produce analisi di testi poetici, narrativi, teatrali e non letterari, seguendo le indicazioni; – produce relazioni seguendo uno schema operativo di svolgimento riguardanti le letture curricolari, quelle a scelta del docente ed altri argomenti contemporanei; – produce articoli seguendo uno schema operativo di svolgimento; – produce testi di scrittura creativa possibilmente anche nel dialetto locale; – produce testi di tipologia diversa, sintatticamente e morfologicamente corretti e coerenti, adeguati alle diverse situazioni comunicative, rispettando l’uso dei connettivi e dell’interpunzione, adattando il registro ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; – riassume e parafrasa un testo in forma corretta, chiara e con un lessico adeguato; – prende appunti e redige sintesi e relazioni; – prepara comunicazioni scritte rielaborando le conoscenze acquisite per lo sviluppo del proprio pensiero. | Su indicazione del docente utilizza in modo corretto strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi, esponendo il contenuto in modo coerente e coeso, argomentando il proprio punto di vista con riferimenti documentali di base in relazione ai diversi scopi comunicativi. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Il testo descrittivo (produzione e fruizione), il testo narrativo (produzione e fruizione). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – Il docente dà indicazioni concrete e precise sulla struttura dei testi da produrre. Il docente offre esempi concreti. | ||
C) LETTERATURA | ||
FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.2.1. L’allievo legge e riflette criticamente su testi letterari e non. Nella lettura attiva discerne e adatta le informazioni. | – comprende testi letterari e non appartenenti a diversi generi ed epoche; – coglie il senso complessivo delle vicende narrate; – coglie le caratteristiche essenziali che definiscono i personaggi; – confronta e valuta ambienti, relazioni causali, circostanze, motivi e temi; – comprende gli elementi che definiscono la struttura, l’organizzazione e gli aspetti formali del testo; – acquisisce gli strumenti indispensabili per l’interpretazione dei testi, l’analisi linguistica, retorica e stilistica; | Su indicazione del docente legge e comprende le informazioni fondamentali, riflette criticamente e pone in relazione testi letterari e non. Parafrasa e analizza un testo studiato cogliendone il senso, confrontando e valutando testi, applicando gli strumenti per l'interpretazione, l'analisi linguistica, retorica e stilistica. |
– parafrasa e analizza un testo studiato (e non) e ne coglie il senso; – legge e comprende testi dialettali, individua i valori, la cultura italiana ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.2.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali individuando attraverso i testi lo sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | – conosce le tappe fondamentali che hanno caratterizzato il processo di sviluppo della letteratura italiana anche in relazione all’evoluzione delle condizioni sociali e culturali; – è consapevole della ricchezza e della varietà della tradizione italiana; – individua l’apporto culturale ed etico-civile degli autori; – contestualizza storicamente autori, opere, movimenti culturali e letterari; – riconosce gli aspetti fondamentali della cultura e della tradizione letteraria attraverso lo studio delle correnti di pensiero più significative. | Su indicazione del docente contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali individuando da fonti di base le caratteristiche determinanti per lo sviluppo della letteratura italiana. |
RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.2.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo dall’Umanesimo al Barocco, cogliendone il pensiero e la poetica. | – identifica gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale per il periodo dall’Umanesimo al Barocco. | Su indicazione del docente manifesta un'ampia conoscenza di autori e opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale riconoscendone il pensiero e la poetica. |
LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.2.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte, riconoscendone i significati. | – valuta l’adeguatezza della propria comprensione del testo, modificando le strategie di lettura adottate; – seleziona dati e informazioni e li organizza in forme comunicative; – considera la lettura diretta di un testo quale presupposto per l’interpretazione letteraria – approda a una sintesi critica relativa alla»lettura« di qualsiasi genere letterario, teatrale, cinematografico od altro; – riconosce (attraverso letture, analisi, discussioni, confronti e riflessioni) i principali generi della narrativa letteraria sulla base di caratteristiche formali o tematiche; – riconosce le diverse informazioni espresse nel testo; – riconosce nei testi i significati secondari di tipo indiretto: morale, etico, orientamenti ideologici, allusioni, allegorie, ecc.; – sceglie e legge testi a seconda delle proprie affinità e del gusto estetico e critico sviluppato. | Orientato dal docente rielabora e matura una riflessione sul tema affrontato. Riconosce i principali generi della narrativa, con l'aiuto del docente riesce a sintetizzare alcuni tipi di testo, lavori teatrali o cinematografici. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – L’Umanesimo volgare (pensiero e opere di Lorenzo de’ Medici, Angelo Poliziano, Luigi Pulci, Matteo Maria Boiardo, Leon Battista Alberti, Leonardo da Vinci), il Rinascimento, Ludovico Ariosto (vita, pensiero, poetica e opere), Niccolò Machiavelli (vita, pensiero, poetica e opere), la Controriforma, Torquato Tasso (vita, pensiero, poetica e opere), il pensiero scientifico (Galilei, Bruno, Campanella). – Minimo due autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Letteratura: – Riferita all’esito relativo alla letteratura esiti dal C.2.1. al C.2.5. L’allievo nei programmi professionali in un anno scolastico legge dalle quattro alle sei opere di lettura curricolare di cui due appartenenti al patrimonio letterario italiano classico e due novecenteschi (altri testi a libera scelta del docente). L’allievo legge un’opera a scelta personale. Si presenta in allegato l’elenco degli autori e dei titoli cui i docenti possono fare riferimento. – Nella scelta dei testi si consiglia la consultazione dei documenti ufficiali del Centro nazionale per la valutazione esterna (NCVVO) per consentire agli allievi una maggiore padronanza della materia. – Nella scelta degli autori della Comunità Nazionale Italiana si tenga conto della località d’origine. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.2.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | – riconosce la gerarchia delle informazioni e le organizza in tabelle e schemi (mappe concettuali); – interagisce allo studio dei vari sistemi linguistici; – coglie il significato del lessico in rapporto al contesto. | Su indicazione del docente riconosce la gerarchia delle informazioni e le organizza in schemi interagendo allo studio dei sistemi linguistici e cogliendo il significato del lessico in rapporto al contesto. |
GRAMMATICA SMS LLI D.2.2. L’allievo usa correttamente gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. Nel discorso/ascolto attivo discerne e adatta le informazioni. | – riflette sulle strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi, lessico, formazione delle parole, varietà linguistiche e geografiche, registri e linguaggi specifici; – usa in modo corretto, appropriato e consapevole le regole morfologiche, sintattiche e ortografiche, proprie delle singole parti del discorso; – esercita, con le opportune pratiche, le capacità linguistiche orali; – utilizza la lingua italiana nell’insieme delle sue strutture e riflette metalinguisticamente sui tradizionali livelli di analisi (morfologica, sintattica, lessicale, semantica); – usa correttamente le strutture della lingua: i modi verbali, i tempi verbali e applica le corrette regole ortografiche. | Su indicazione del docente riflette sulle caratteristiche strutturali della lingua e si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica. |
LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.2.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | – utilizza il patrimonio lessicale per esigenze comunicative ai fini di una prospettiva interculturale; – coglie il rapporto tra le tradizioni culturali e le vicende della società; – conosce le principali famiglie linguistiche e la loro distribuzione geografica; – conosce la realtà della minoranza linguistica autoctona italiana; – riconosce le linee essenziali della storia della lingua italiana dal latino al volgare; – è consapevole del mutamento della lingua nel tempo e della complessità della geografia linguistica. | Su indicazione del docente determina le caratteristiche e coglie il rapporto tra il patrimonio culturale e storico, locale, nazionale ed internazionale. Comprende l'evoluzione storica della lingua italiana e riconosce il valore della lingua materna quale elemento della propria identità. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Storia della lingua italiana, linguaggi settoriali, semantica (sinonimi, iponimi, iperonimi, omonimi, trasferimento di significato, polisemia, metonimia), morfologia (formazione delle parole, modi e tempi verbali), sintassi (frase semplice). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – Si propone di utilizzare manuali che danno all’allievo una visione completa della lingua italiana ed una regolamentazione definita dell’intero sistema linguistico (fonologico, morfologico, sintattico). – Si propone di utilizzare un vasto repertorio di esercizi per la valutazione formativa e sommativa che consentano una costante e puntuale verifica e altrettanto costante e puntuale consolidamento delle conoscenze e delle competenze dell’allievo. – Si propone di utilizzare pure vari tipi di testo specifici per diverse situazioni sociolinguistiche. – Si consiglia di porre l’accento sul linguaggio settoriale attinente all’indirizzo professionale. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Seconda classe degli indirizzi professionali (140 ore) della Scuola media superiore
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e rafforza lo sviluppo della comunicazione in lingua italiana potenziando la padronanza delle abilità di esprimersi oralmente e in forma scritta con particolare attenzione ai linguaggi settoriali, nonché approfondisce la conoscenza degli elementi fondamentali della letteratura e della cultura italiana.
III CLASSE – 140 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
COMUNICAZIONE SMS LLI A.3.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessario per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | – sa utilizzare il codice lingua per trasmettere messaggi; – riconosce i diversi possibili scopi di un atto comunicativo; – comprende messaggi orali di vario genere in situazioni formali e non, cogliendone il contenuto e relazioni logiche, lo scopo e i registri comunicativi; – affronta situazioni comunicative oralmente, adattando il registro comunicativo ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; | Comunica oralmente utilizzando il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana in modo lineare ed esauriente e sa argomentare con riferimenti documentali di base, rispondendo in modo adeguato alle sollecitazioni degli interlocutori. |
– si esprime rispettando l’argomento seguendo un ordine tematico coerente, con proprietà lessicale e correttezza morfosintattica; – sa ricostruire momenti e fenomeni significativi della storia della letteratura italiana contestualizzandoli nel panorama europeo; – esprime e sostiene il proprio punto di vista e riconosce quello altrui; – padroneggia il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana secondo le esigenze comunicative nei vari contesti: sociali culturali, scientifici, economici, tecnologici; – individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete; – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto o di un prodotto; – formula un motivato giudizio critico su un testo letterario anche mettendolo in relazione alle esperienze personali; – utilizza registri comunicativi adeguati ai diversi ambiti specialistici; – stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali, sia in una prospettiva interculturale, sia ai fini della mobilità di studio e di lavoro; – sostiene conversazioni e colloqui su tematiche predefinite anche professionali. | ||
SMS LLI A.3.2 L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. | – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto o di un prodotto; – produce e realizza testi multimediali su tematiche culturali, di studio, di attualità e professionali. | Presenta in modo lineare ed esauriente il progetto, scegliendo ed utilizzando le forme di comunicazione multimediale adatte allo scopo. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Le forme del parlato, la conversazione e le sue regole, parlare in situazioni formali, l’organizzazione del discorso (l’intervista, la tavola rotonda, la discussione), affrontare un’interrogazione, presentare una relazione, come prendere appunti. – La lettura espressiva, la recitazione, la declamazione di poesia e prosa. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – L’allievo partecipa a discussioni, dialoghi e dibattiti in classe interagendo con il docente e con gli altri allievi. – L’allievo presenta oralmente il proprio lavoro attraverso contenuti multimediali. – Il docente è il moderatore e non il protagonista delle discussioni in classe. – Il docente propone agli allievi registrazioni e filmati. – Si consiglia di porre l’accento sul linguaggio settoriale attinente all’indirizzo professionale. | ||
B) SCRITTURA | ||
SMS LLI B.3.1. L’allievo padroneggia strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | – usa correttamente e consapevolmente le strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi del verbo e della frase semplice e complessa; – produce analisi di testi poetici, narrativi, teatrali e non letterari, seguendo le indicazioni in modo autonomo; – produce saggi seguendo uno schema operativo di svolgimento; – produce relazioni seguendo uno schema operativo di svolgimento riguardanti le letture curricolari, quelle a scelta del docente ed altri argomenti contemporanei; – produce articoli seguendo uno schema operativo di svolgimento; – produce testi di scrittura creativa possibilmente anche nel dialetto locale; – utilizza i principali strumenti di consultazione, compresi quelli multimediali, rielabora in forma chiara le informazioni; – utilizza diversi registri linguistici a seconda dei contesti e degli scopi comunicativi; – prepara comunicazioni scritte rielaborando le conoscenze acquisite per lo sviluppo del proprio pensiero; – applica il principio di pertinenza, coesione, chiarezza e correttezza linguistica. | Su indicazione del docente produce un testo pertinente rispetto alla richiesta, coerente e coeso con una sintassi lineare talvolta articolata, un registro e un lessico adeguato allo scopo e osservante tutte le convenzioni, argomentando il proprio punto di vista con riferimenti estesi. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Il testo poetico, teatrale. – La dimensione temporale e spaziale del testo narrativo. – Il narratore. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – Il docente dà indicazioni concrete e precise sulla struttura dei testi da produrre. – Il docente offre degli esempi concreti. | ||
C) LETTERATURA | ||
FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.3.1. L’allievo legge e riflette criticamente su testi letterari e non. Nella lettura attiva interpreta e giudica le informazioni. | – comprende testi letterari e non, appartenenti a diversi generi ed epoche; – riflette sul senso complessivo delle vicende narrate; – riflette sulle caratteristiche essenziali che definiscono i personaggi; – confronta e valuta ambienti, relazioni causali, circostanze, motivi e temi, anche in riferimento alle competenze acquisite nell’educazione letteraria; – comprende gli elementi che definiscono la struttura, l’organizzazione e gli aspetti formali del testo; – acquisisce gli strumenti indispensabili per l’interpretazione dei testi, l’analisi linguistica, retorica e stilistica; – pone relazioni extratestuali (rapporti del testo con altri testi, con il contesto culturale ecc.); – comprende testi vari condividendo con gli altri impressioni, sensazioni, reazioni emotive ed esperienze ad essi riconducibili; – riflette su testi vari, ne riconosce il messaggio e l’intenzione comunicativa; – parafrasa e analizza un testo studiato (e non) e ne coglie il senso; – legge e comprende testi dialettali, individua i valori, la cultura italiana ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Su indicazione del docente legge, comprende, individua informazioni determinanti e analizza i testi letterari e non, riflettendone criticamente. Parafrasa e analizza un testo studiato cogliendone il senso, confrontando e valutando testi, applicando gli strumenti per l'interpretazione, l'analisi linguistica, retorica e stilistica. |
VALORIZZAZIONE DI TESTI LETTERARI E NON SMS LLI C.3.2. L’allievo valorizza testi letterari e non, identificando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica. | – formula osservazioni sulle caratteristiche linguistiche dei testi oggetto di lettura; – valorizza i testi della tradizione letteraria; – valorizza la dimensione estetica. | Su indicazione del docente valorizza in modo generico testi letterari e non, identificando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica. |
CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.3.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali confrontando, in una prospettiva europea, il processo di sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | – conosce le tappe fondamentali che hanno caratterizzato il processo di sviluppo della letteratura italiana, anche in relazione all’evoluzione delle condizioni sociali e culturali; – è consapevole della ricchezza e della varietà della tradizione italiana; – individua l’apporto culturale ed etico-civile degli autori; – contestualizza storicamente autori, opere, movimenti culturali e letterari; – riconosce gli aspetti fondamentali della cultura e della tradizione letteraria attraverso lo studio delle correnti di pensiero più significative; – stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva geopolitica e interculturale; – contestualizza testi letterari della tradizione italiana tenendo conto anche dello scenario europeo e mondiale; – individua in prospettiva interculturale gli elementi di identità e di diversità tra la cultura italiana e le culture di altri paesi. | Su indicazione del docente contestualizza storicamente informazioni sostanziali su autori, movimenti culturali e produzione letteraria. Coglie connessioni consapevoli e confronta, in una prospettiva europea, il processo di sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. |
RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.3.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo dal Settecento all’Ottocento cogliendone il pensiero e la poetica. | – identifica gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale per il periodo settecentesco e ottocentesco: • la letteratura del Settecento e dell’Ottocento (autori, opere, pensiero e poetica). | Su indicazione del docente manifesta una buona conoscenza di autori e opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale riconoscendone il pensiero e la poetica. |
LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.3.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte, riconoscendone i significati, rielaborandoli nel suo processo evolutivo e nella maturità delle proprie vedute. | – valuta l’adeguatezza della propria comprensione del testo; – considera la lettura diretta di un testo quale presupposto per l’interpretazione letteraria; – approda a una sintesi critica relativa alla»lettura« di qualsiasi genere letterario, teatrale, cinematografico od altro; – riconosce i principali generi della narrativa letteraria; – riconosce nei testi i significati secondari di tipo indiretto: morale, etico, orientamenti ideologici, allusioni, allegorie, ecc.; – sceglie e legge testi a seconda delle proprie affinità e del gusto estetico e critico sviluppato. | Rielabora e matura una riflessione sul tema affrontato. Riconosce i principali generi della narrativa ed il loro significato, riesce a sintetizzare qualsiasi tipo di testo, lavoro teatrale o cinematografico. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – La letteratura italiana del Settecento e dell’Ottocento, Carlo Goldoni (vita, pensiero, poetica e opere), Giuseppe Parini (vita, pensiero, poetica e opere), Vittorio Alfieri (vita, pensiero, poetica e opere), Ugo Foscolo (vita, pensiero, poetica e opere), Alessandro Manzoni (vita, pensiero, poetica e opere), Giacomo Leopardi (vita, pensiero, poetica e opere), Giovanni Verga (vita, pensiero, poetica e opere), Giosuè Carducci (vita, pensiero, poetica e opere). – Minimo due autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Letteratura: – Riferita all’esito relativo alla letteratura esiti dal C.3.1. al C.3.5. L’allievo nei programmi professionali in un anno scolastico legge dalle quattro alle sei opere di lettura curricolare di cui due appartenenti al patrimonio letterario italiano classico e due novecenteschi (altri testi a libera scelta del docente). L’allievo legge un’opera a scelta personale. Si presenta in allegato l’elenco degli autori e dei titoli cui i docenti possono fare riferimento. – Nella scelta dei testi si consiglia la consultazione dei documenti ufficiali del Centro nazionale per la valutazione esterna (NCVVO) per consentire agli allievi una maggiore padronanza della materia. – Nella scelta degli autori della Comunità Nazionale Italiana si tenga conto della località d’origine. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.3.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | – si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità degli atti comunicativi e dei testi prodotti; – interagisce allo studio dei vari sistemi linguistici; – usa il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana secondo le esigenze comunicative nei vari contesti. | Su indicazione del docente si avvale delle competenze maturate, usa il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana e riconosce la gerarchia delle informazioni interagendo allo studio dei vari sistemi linguistici. |
GRAMMATICA SMS LLI D.3.2. L’allievo si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica, orale e scritta a tutti i livelli. | – riflette sulle strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi, lessico, formazione delle parole, varietà linguistiche e geografiche, registri e linguaggi specifici; – usa in modo corretto, appropriato e consapevole le regole morfologiche, sintattiche e ortografiche, proprie delle singole parti del discorso; – utilizza la lingua italiana nell’insieme delle sue strutture e riflette metalinguisticamente sui tradizionali livelli di analisi (morfologica, sintattica, lessicale, semantica); – l’allievo usa correttamente tutte le strutture lessicali e applica le regole ortografiche. | Su indicazione del docente riflette sulle caratteristiche strutturali della lingua e si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica. |
LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.3.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | – utilizza il patrimonio lessicale per esigenze comunicative ai fini di una prospettiva interculturale di mobilità di studio e di lavoro; – coglie il rapporto tra le tradizioni culturali e le vicende della società; – conosce la realtà della minoranza linguistica autoctona italiana; – riconosce le linee essenziali della storia della lingua italiana dal Barocco alla soluzione ottocentesca della questione della lingua; – riconosce il valore e le potenzialità dei beni culturali e letterari per una loro corretta fruizione e valorizzazione; – è consapevole del mutamento della lingua nel tempo e della complessità della geografia linguistica; – comprende che la lingua materna è l’elemento portante della propria identità personale e nazionale. | Su indicazione del docente individua le caratteristiche e coglie il rapporto tra il patrimonio culturale e storico, locale, nazionale e quello internazionale, riconoscendo il valore della lingua materna quale elemento portante della propria identità. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Storia della lingua italiana, linguaggi settoriali, lessicologia (fondo ereditario latino, prestiti), sintassi (frase complessa, struttura del periodo, coordinazione, subordinazione). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – Si propone di utilizzare manuali che danno all’allievo una visione completa della lingua italiana ed una regolamentazione definita dell’intero sistema linguistico (fonologico, morfologico, sintattico). – Si propone di utilizzare un vasto repertorio di esercizi per la valutazione formativa e sommativa che consentano una costante e puntuale verifica e altrettanto costante e puntuale consolidamento delle conoscenze e delle competenze dell’allievo. – Si propone di utilizzare pure vari tipi di testo specifici per diverse situazioni sociolinguistiche. – Si consiglia di porre l’accento sul linguaggio settoriale attinente all’indirizzo professionale. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Terza classe degli indirizzi professionali (140 ore) della Scuola media superiore
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e rafforza lo sviluppo della comunicazione in lingua italiana potenziando la padronanza delle abilità di esprimersi oralmente e in forma scritta con particolare attenzione ai linguaggi settoriali, nonché approfondisce la conoscenza degli elementi fondamentali della letteratura e della cultura italiana.
IV CLASSE – 128 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
COMUNICAZIONE SMS LLI A.4.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessario per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | – utilizza il codice lingua per trasmettere messaggi in modo efficace; – riconosce i diversi possibili scopi di un atto comunicativo; – comprende messaggi orali di vario genere in situazioni formali e non, cogliendone il contenuto, le relazioni logiche, lo scopo e i registri comunicativi; – affronta situazioni comunicative oralmente, adattando il registro comunicativo ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; | Comunica oralmente utilizzando il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana in modo lineare ed esauriente e sa argomentare con riferimenti documentali di base rispondendo in modo adeguato alle sollecitazioni degli interlocutori. |
– si esprime rispettando l’argomento, seguendo un ordine tematico coerente, con proprietà lessicale e correttezza morfosintattica; – ricostruisce momenti e fenomeni significativi della storia della letteratura italiana contestualizzandoli nel panorama europeo; – esprime e sostiene il proprio punto di vista e riconosce quello altrui; – padroneggia il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana secondo le esigenze comunicative nei vari contesti: sociali culturali, scientifici, economici, tecnologici; – individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete; – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto o di un prodotto; – formula un motivato giudizio critico su un testo letterario anche mettendolo in relazione alle esperienze personali; – utilizza registri comunicativi adeguati ai diversi ambiti specialistici; – stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali sia in una prospettiva interculturale sia ai fini della mobilità di studio e di lavoro; – sostiene conversazioni e colloqui su tematiche predefinite anche professionali. | ||
SMS LLI A.4.2. L’allievo individua ed utilizza le moderne forme di comunicazione visiva e multimediale, anche con riferimento alle strategie espressive ed agli strumenti tecnici della comunicazione in rete. | – utilizza le tecnologie digitali per la presentazione di un progetto o di un prodotto; – produce e realizza testi multimediali su tematiche culturali, di studio, di attualità e professionali. | Presenta in modo lineare ed esauriente il progetto, scegliendo ed utilizzando le forme di comunicazione multimediale adatte allo scopo. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Le forme del parlato, la conversazione e le sue regole, parlare in situazioni formali, l’organizzazione del discorso (l’intervista, la tavola rotonda, la discussione), affrontare un’interrogazione, presentare una relazione, prendere appunti. – La lettura espressiva, la recitazione, la declamazione di poesia e prosa. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Comunicazione orale (ascolto e parlato): – L’allievo partecipa a discussioni, dialoghi e dibattiti in classe interagendo con il docente e con gli altri allievi. – L’allievo presenta oralmente il proprio lavoro attraverso contenuti multimediali. – Il docente è il moderatore e non il protagonista delle discussioni in classe. – Il docente propone agli allievi registrazioni e filmati. – Si consiglia di porre l’accento sul linguaggio settoriale attinente all’indirizzo professionale. | ||
B) SCRITTURA | ||
SMS LLI B.4.1. L’allievo padroneggia strumenti espressivi e produce testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi. | – usa correttamente le strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi del verbo e della frase semplice e complessa; – produce analisi di testi poetici, narrativi, teatrali e non letterari in modo autonomo; – produce saggi seguendo uno schema operativo di svolgimento; – produce relazioni seguendo uno schema operativo di svolgimento riguardanti le letture curricolari, quelle a scelta del docente ed altri argomenti contemporanei; – produce articoli seguendo uno schema operativo di svolgimento; – produce testi di scrittura creativa possibilmente anche nel dialetto locale; – prepara comunicazioni scritte rielaborando le conoscenze acquisite per lo sviluppo del proprio pensiero; – applica il principio di pertinenza, coesione, chiarezza e correttezza linguistica. | Su indicazione del docente produce testi pertinenti rispetto alla richiesta, coerenti e coesi osservanti tutte le convenzioni, argomentando il proprio punto di vista con riferimenti estesi, testi di vario tipo in relazione ai differenti scopi comunicativi . |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Le strategie della scrittura (progettazione della scrittura, elaborazione del testo, correzione del testo, i vari tipi di testo), il testo interpretativo-valutativo (tipologia, struttura di base, obiettività, riferimenti e confronti, caratteristiche linguistiche), il testo argomentativo (tipologia, struttura di base, tecniche argomentative, caratteristiche linguistiche), i connettivi, il testo persuasivo (tipologia, caratteristiche linguistiche). | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Scrittura: – Il docente dà indicazioni concrete e precise sulla struttura dei testi da produrre. Il docente offre degli esempi concreti. | ||
C) LETTERATURA | ||
FRUIZIONE DI TESTI SMS LLI C.4.1. L’allievo legge e riflette criticamente su testi letterari e non. Nella lettura attiva interpreta e giudica le informazioni. | – comprende e riflette su testi letterari e non, appartenenti a diversi generi ed epoche; – riflette sul senso complessivo delle vicende narrate; – riflette sulle caratteristiche essenziali che definiscono i personaggi; – confronta e valuta ambienti, relazioni causali, circostanze, motivi e temi, anche in riferimento alle competenze acquisite nell’educazione letteraria; – comprende gli elementi che definiscono la struttura, l’organizzazione e gli aspetti formali del testo; – acquisisce gli strumenti indispensabili per l’interpretazione dei testi, l’analisi linguistica, retorica e stilistica; – pone relazioni extratestuali (rapporti del testo con altri testi, con il contesto culturale, ecc.) condividendo con gli altri impressioni, sensazioni, reazioni emotive ed esperienze; – parafrasa e analizza un testo studiato (e non) e ne coglie il senso; – legge e comprende testi dialettali, individua i valori, la cultura italiana ed esprime semplici giudizi sui testi degli autori della Comunità Nazionale Italiana. | Su indicazione del docente legge, comprende e giudica informazioni determinanti e analizza i testi letterari e non, riflettendone criticamente. Parafrasa e analizza un testo e ne coglie il senso condividendo con gli altri impressioni, sensazioni, reazioni. |
VALORIZZAZIONE DI TESTI LETTERARI E NON SMS LLI C.4.2. L’allievo valorizza testi vari spiegando e formulando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica. | – legge e commenta testi in prosa e in versi; – formula osservazioni sulle caratteristiche linguistiche dei testi oggetto di lettura; – valorizza i testi della tradizione letteraria; – valorizza la dimensione estetica; – dà valutazioni motivate anche sulla base di testi critici; – prende atto e valorizza l’intero opus letterario dalle origini ai giorni nostri formulando giudizi pertinenti e maturi sui grandi nomi della letteratura italiana (Dante, Petrarca, Boccaccio, Ariosto) in un contesto mondiale; – attualizza i contributi della tradizione letteraria locale, italiana ed internazionale ai fini di una maturazione del pensiero critico. | Su indicazione del docente valorizza con riferimenti di base testi letterari e non, identificando le caratteristiche linguistiche e la dimensione estetica, interpretando nel mondo attuale la continuità del pensiero critico dei grandi autori in senso sincronico e diacronico. |
CONTESTUALIZZAZIONE STORICA DI AUTORI, OPERE E MOVIMENTI CULTURALI SMS LLI C.4.3. L’allievo contestualizza storicamente autori, opere e movimenti culturali confrontando, in una prospettiva europea, il processo di sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. | – conosce le tappe fondamentali che hanno caratterizzato il processo di sviluppo della letteratura italiana anche in relazione all’evoluzione delle condizioni sociali e culturali; – è consapevole della ricchezza e della varietà della tradizione italiana; – individua l’apporto culturale ed etico-civile degli autori; – contestualizza storicamente autori, opere, movimenti culturali e letterari; – stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali in una prospettiva geopolitica interculturale; – contestualizza testi letterari della tradizione italiana tenendo conto anche dello scenario europeo e mondiale; – individua, in prospettiva interculturale gli elementi di identità e di diversità tra la cultura italiana e le culture di altri paesi; – riconosce gli aspetti fondamentali della cultura e della tradizione letteraria attraverso lo studio delle correnti di pensiero più significative. | Su indicazione del docente contestualizza storicamente informazioni sostanziali su autori, movimenti culturali e produzione letteraria. Coglie connessioni consapevoli e confronta in una prospettiva europea il processo di sviluppo della letteratura italiana e il rispettivo apporto culturale, etico e civile. |
RITRATTI D'AUTORE E INCONTRI CON LE OPERE LETTERARIE SMS LLI C.4.4. L’allievo conosce gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale del periodo novecentesco e contemporaneo cogliendone il pensiero e la poetica. | – identifica gli autori e le opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale per il periodo novecentesco e contemporaneo. | Su indicazione del docente manifesta una buona conoscenza di autori e opere fondamentali del patrimonio culturale italiano ed internazionale riconoscendone il pensiero e la poetica. |
LETTURA E SVILUPPO DEL PENSIERO CRITICO SMS LLI C.4.5. L’allievo sviluppa un pensiero critico nei confronti dei testi affrontati, letterari e non, e delle manifestazioni culturali, teatrali, filmiche proposte, riconoscendone i significati, rielaborandoli nel suo processo evolutivo e nella maturità delle proprie vedute. | – valuta l’adeguatezza della propria comprensione del testo; – considera la lettura diretta di un testo quale presupposto per l’interpretazione letteraria; – approda a una sintesi critica relativa alla»lettura« di qualsiasi genere letterario, teatrale, cinematografico od altro; – riconosce i principali generi della narrativa letteraria; – riconosce nei testi i significati secondari di tipo indiretto: morale, etico, orientamenti ideologici, allusioni, allegorie, ecc … – sceglie e legge testi a seconda delle proprie affinità e del gusto estetico e critico sviluppato. | Rielabora e matura autonomamente una riflessione sul tema affrontato. Riconosce i principali generi della narrativa ed il loro significato, riesce a sintetizzare qualsiasi tipo di testo, lavoro teatrale o cinematografico. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – La letteratura novecentesca (autori, opere, pensiero e poetica), Gabriele D’Annunzio (vita, pensiero e opere), Giovanni Pascoli (vita, pensiero, poetica e opere), Luigi Pirandello (vita, pensiero, poetica e opere), Italo Svevo (vita, pensiero, poetica e opere), crepuscolari e futuristi, ermetici e Umberto Saba, il Neorealismo (autori, pensiero, poetica e opere), autori contemporanei. – Minimo due autori della Comunità Nazionale Italiana. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Letteratura: – Riferita all’esito relativo alla letteratura esiti dal C.4.1. al C.4.5. L’allievo nei programmi professionali in un anno scolastico legge dalle quattro alle sei opere di lettura curricolare di cui due appartenenti al patrimonio letterario italiano classico e due novecenteschi (altri testi a libera scelta del docente). L’allievo legge un’opera a scelta personale. Si presenta in allegato l’elenco degli autori e dei titoli cui i docenti possono fare riferimento. – Nella scelta dei testi si consiglia la consultazione dei documenti ufficiali del Centro nazionale per la valutazione esterna (NCVVO) per consentire agli allievi una maggiore padronanza della materia. – Nella scelta degli autori della Comunità Nazionale Italiana si tenga conto della località d’origine. | ||
D) RIFLESSIONE SULLA LINGUA | ||
CONSAPEVOLEZZA DELL'USO DELLA LINGUA A TUTTI I LIVELLI SMS LLI D.4.1. L’allievo acquisisce tecniche finalizzate allo studio e alle metodologie di perfezionamento della madrelingua italiana. | – si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità degli atti comunicativi e dei testi prodotti; – interagisce allo studio dei vari sistemi linguistici; – usa e perfeziona il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana secondo le esigenze comunicative nei vari contesti. | Su indicazione del docente riflette sull'uso del patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana e riconosce la gerarchia delle informazioni interagendo allo studio dei vari sistemi linguistici. |
GRAMMATICA SMS LLI D.4.2. L’allievo si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica e padroneggia gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. | – riflette sulle strutture della lingua italiana nei diversi livelli del sistema: fonologia, ortografia, morfologia, sintassi, lessico, formazione delle parole, varietà linguistiche e geografiche, registri e linguaggi specifici; – usa in modo corretto, appropriato e consapevole le regole morfologiche, sintattiche e ortografiche, proprie delle singole parti del discorso; – utilizza la lingua italiana nell’insieme delle sue strutture e riflette metalinguisticamente sui tradizionali livelli di analisi (morfologica, sintattica, lessicale, semantica); – l’allievo usa correttamente tutte le strutture lessicali e applica le regole ortografiche. | Su indicazione del docente individua le caratteristiche strutturali della lingua e si avvale delle competenze maturate per migliorare la qualità della propria produzione linguistica, applicando gli strumenti espressivi indispensabili per la comunicazione. |
LA LINGUA ITALIANA NEL CONTESTO SMS LLI D.4.3. L’allievo stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali nazionali ed internazionali in una prospettiva interculturale e con la consapevolezza del percorso evolutivo della lingua italiana. | – utilizza il patrimonio lessicale per esigenze comunicative ai fini di una prospettiva interculturale di mobilità di studio e di lavoro; – coglie il rapporto tra le tradizioni culturali e le vicende della società; – conosce la realtà della minoranza linguistica autoctona italiana; – riconosce le linee essenziali della storia della lingua italiana nel Novecento; – riconosce il valore e le potenzialità dei beni culturali e letterari per una loro corretta fruizione e valorizzazione; – è consapevole del mutamento della lingua nel tempo e della complessità della geografia linguistica; – comprende che la lingua materna è l’elemento portante della propria identità personale e nazionale. | Su indicazione del docente stabilisce collegamenti tra le tradizioni culturali locali, nazionali ed internazionali, riconoscendo il valore della lingua materna quale elemento portante della propria identità. |
Contenuti per la realizzazione degli esiti formativi: – Storia della lingua italiana, linguaggi settoriali,morfologia, sintassi. – Le varietà dell’italiano oggi (nazionale, regionale, popolare). – L'italiano e i dialetti della Comunità Nazionale Italiana nel territorio d’insediamento storico. | ||
Raccomandazioni per la realizzazione dell’ambito Riflessione sulla lingua: – Si propone di utilizzare manuali che danno all’allievo una visione completa della lingua italiana ed una regolamentazione definita dell’intero sistema linguistico (fonologico, morfologico, sintattico). – Si propone di utilizzare un vasto repertorio di esercizi per la valutazione formativa e sommativa che consentano una costante e puntuale verifica e altrettanto costante e puntuale consolidamento delle conoscenze e delle competenze dell’allievo. – Si propone di utilizzare pure vari tipi di testo specifici per diverse situazioni sociolinguistiche. – Si consiglia di porre l’accento sul linguaggio settoriale attinente all’indirizzo professionale. |
Proposta di rappresentazione percentuale di incidenza dei singoli ambiti nella Quarta classe degli indirizzi professionali (128 ore) della Scuola media superiore
Nella pianificazione e programmazione del raggiungimento degli esiti formativi, il docente può discostarsi fino al 10% dalla proposta di percentuale di incidenza raccomandata per ciascun ambito. Ciascun ambito sviluppa a sua volta le abilità linguistiche di base e rafforza lo sviluppo della comunicazione in lingua italiana potenziando la padronanza delle abilità di esprimersi oralmente e in forma scritta con particolare attenzione ai linguaggi settoriali, nonché approfondisce la conoscenza degli elementi fondamentali della letteratura e della cultura italiana.
Elaborazione degli esiti formativi della disciplina Lingua e letteratura italiana dalla I alla classe IV degli indirizzi professionali (105 ore) della scuola media superiore
I CLASSE – 105 ore
ESITI FORMATIVI | ELABORAZIONE DEGLI ESITI | LIVELLO DI APPRENDIMENTO |
BUONO | ||
A) COMUNICAZIONE ORALE (ASCOLTO E PARLATO) | ||
COMUNICAZIONE SMS LLI A. 1.1. L’allievo utilizza il patrimonio lessicale ed espressivo della lingua italiana necessari per gestire l’interazione comunicativa verbale in contesti vari. | – utilizza il codice lingua per trasmettere messaggi in modo efficace; – riconosce i diversi possibili scopi di un atto comunicativo; – comprende messaggi orali di vario genere in situazioni formali e non, cogliendone il contenuto, le relazioni logiche, lo scopo e i registri comunicativi; – si esprime oralmente, adattando il registro comunicativo ai diversi contesti, allo scopo e ai destinatari; < |